Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Πολλοί μας κατηγορούν εμάς τους Ορθοδόξους, ότι πολυασχολούμαστε μέ τα ουράνια και παραβλέπουμε τα επίγεια. Τι θα μπορούσαμε να τους πούμε;

-Ερωτα ο Πασκάλ: Εάν λύσω όλα τα προβλήματα, όλα ανεξαιρέτως, οικονομικά, βιολογικά, φυσικά, χημικά, τα πάντα, και δεν λύσω ένα πρόβλημα, το πρόβλημα του θανάτου, η επίλυσις όλων των άλλων προβλημάτων θα με βοηθήση στην αντιμετώπισι του θανάτου;
Όχι.  Αντιθέτως.
Εάν λύσω μόνον το πρόβλημα του θανάτου, η άγνοια όλων των άλλων προβλημάτων θα με δυσκολέψη στην αντιμετώπισι του θανάτου;  Όχι.
Λοιπόν, τι έχω να κάνω; ρωτάει. Να λύσω το πρόβλημα του θανάτου. Ασχολήσου, άνθρωπε, να λύσης αυτό το πρόβλημα. Και αν το λύσης, βρήκες το παν.
Υπάρχει κάτι χειρότερο από την απιστία και από τον θάνατο;
Δέν υπάρχει.
Η κλίμακα σταματάει εκεί πέρα.
Εάν λύσης το πρόβλημα του θανάτου, θα βρής το πάν.
Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να σκέπτεται ο άνθρωπος, είναι αυτό. Διότι, όταν όλο τον κόσμο κερδίσουμε, λέει η Εκκλησία, «τότε τω τάφω οικήσωμεν, όπου ομού βασιλείς και πτωχοί».  (Νεκρώσιμο κάθισμα του πλ.β’ ήχου του «Ορθρου του Σαββάτου»).
Δεν λέγει κανείς να δείξουμε τελεία αδιαφορία για τα υλικά, αλλ’ η μέριμνα μας γι’ αυτά να είναι δευτερεύουσα. «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. 6,33).
του μακαριστού Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου