Την
ημέρα της Αναστάσεως μετά την Θεία Λειτουργία το μεσημέρι και κατά τις
2.30 περίπου, όταν ήμουν στα 16 μαζί με την 15χρονη αδελφή μου και την
25χρονη ξαδέλφη μου, πήγαμε βόλτα ξεκινώντας από το χωριό μου τον Άγιο
Μύρωνα που βρίσκεται στον Νομό Ηρακλείου Κρήτης. 
Κάνοντας
τον περίπατο μας φτάσαμε σε ένα ξωκλήσι του Αγίου Νεκταρίου που
βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό λοφάκι, ανάμεσα στο χωριό μου και σε ένα
άλλο χωριό, την Πυργού. Θέλαμε να πάμε να προσκυνήσουμε.
Όταν
φτάσαμε στην αρχή του λόφου ακούσαμε και οι τρεις μια όμορφη ψαλμωδία
Νομίζαμε ότι κάποιος ήταν μέσα στο ξωκλήσι και έψαλλε. Ο ναός είχε δύο
πόρτες. Όμως και οι δύο ήταν κλειδωμένες.
Τρομάξαμε
λίγο αλλά η ψαλμωδία ήταν τόσο γλυκιά που μας καθήλωσε. Τότε έβγαλα το
συρματάκι από τη μια πόρτα μπήκαμε μέσα και είδαμε ότι δεν υπήρχε κανείς
στο εκκλησάκι και όμως η ψαλμωδία συνεχιζόταν, δηλαδή το Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία για μας.
Μαρία Λυρώνη – Ηράκλειο Κρήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου