”Θα θρηνεί η γη και δεν θα μπορεί να βρεί παρηγοριά”
προφήτης Μιχαίας (748-696 π.Χ.)
Αφού και τα ίδια τα στοιχεία της φύσης θα ξεφύγουν από την τάξη τους.
Έτσι θα γίνονται σεισμοί σε κάθε πόλη, θα έλθουν ασθένειες και επιδημίες σ’ ολόκληρη τη γη, ισχυρές βροντές και τρομερές αστραπές θα καίνε σπίτια και χωράφια. Καταιγίδες θα αναταράζουν συθέμελα, με τρομερή σφοδρότητα, στεριά και θάλασσα. Η γη θα σταματήσει να καρποφορεί και από την θάλασσα θα ακούγεται τρομερή βοή.
Όλα αυτά θα ξεσηκώσουν μεγάλη αναταραχή στις ψυχές των ανθρώπων και θα προκαλέσουν τον θάνατο πολλών.
Θα ακολουθήσουν σημεία στον Ήλιο, σημεία στη Σελήνη, τ’ άστρα θα ξεφύγουν από την τροχιά τους.
Θα γίνουν θλίψεις εθνών, θα φυσούν μολυσμένοι άνεμοι, θα πέφτει στην γη χαλάζι σαν βολίδα, θα ταραχθεί η εποχή του χειμώνα, θα συμβούν διάφοροι παγετοί, καθώς και ανυπόφοροι καύσωνες, θα ξεσπούν αιφνιδιαστικά κεραυνοί και περίεργες πυρκαγιές.
Με λίγα λόγια θα θρηνεί η γη και δεν θα μπορεί να βρεί παρηγοριά, και όλα αυτά: «επειδή θα πληθύνει η αμαρτία, και θα παγώσει η αγάπη των πολλών». (Ματθ.24,12).
Το ιερό υπόλειμμα
• Ο προφήτης προειδοποιεί για την καταστροφή που πλησιάζει εξαιτίας της απομάκρυνσης από το Θεό.
• Όμως,
ανάμεσά τους υπήρχαν πάντοτε λίγοι, δίκαιοι και ευσεβείς, οι οποίοι,
κράτησαν αμετακίνητη την εμπιστοσύνη τους στο Θεό, διατήρησαν ακέραιη
την ελπίδα της σωτηρίας και υπενθύμιζαν στο λαό, με λόγια και
με έργα, την ευθύνη που είχαν όλοι απέναντι στο Θεό και την υπόσχεση που
του είχαν δώσει. Αυτοί ονομάστηκαν “ιερό υπόλειμμα” ή “ιερό λείμμα “ και είναι συνεργάτες του Θεού στην πραγματοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας.
• Αυτό,
το ιερό υπόλειμμα, θα σωθεί για να αποτελέσει τη ζύμη μιας νέας και
καλύτερης κοινότητας, που θα μεταφέρει τις επαγγελίες στις επόμενες
γενιές.
Ο Θεός δεν παύει να συγχωρεί
Ο Θεός ως ποιμένας (βοσκός)
καθοδηγεί το λαό Του,
τον συγχωρεί και
τον αγαπάει.
Η ειρήνη στο τέλος του κόσμου
«Θα ’ρθουνε μέρες … που ο Κύριος θα κρίνει πολλούς λαούς, και θα ελέγξει έθνη ισχυρά ως τα πέρατα της γης… Τότε τα ξίφη τους θα τα σφυρηλατήσουν σε άροτρα και τις λόγχες τους σε δρεπάνια.
Ξίφος δε θα σηκώνει το ένα έθνος στο άλλο ενάντια και δεν θα ξαναμάθουν πια να πολεμούν.
Τότε ο καθένας θα ξεκουράζεται κάτω απ’ την κληματαριά του και κάτω από τη συκιά του, χωρίς κανείς να τον τρομάζει». Μιχ. 4, 3-4.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου