Γερόντισσα Σωφρονία

Ἡ προσευχὴ εἶναι ἡ ἀναπνοὴ τῆς ψυχῆς, ἡ ζωντανὴ μας σχέση μὲ τὸν Θεό.

Ὅμως, ὅπως κάθε ζωντανὸ πλάσμα χρειάζεται φροντίδα γιὰ νὰ ζήσει, ἔτσι καὶ ἡ προσευχή χρειάζεται προσήλωση, πειθαρχία καὶ καρδιακὴ ἐγρήγορση.

Καὶ ἐδῶ εἰσέρχεται ἡ ἀκηδία, ὁ ἀόρατος ἐχθρὸς ποὺ προσπαθεῖ νὰ μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἡ ἀκηδία δὲν εἶναι μόνο μία νωθρότητα, μία κόπωση ἢ ἀπροθυμία στὴν προσευχή. Εἶναι μία βαθύτερη πνευματικὴ ἀδιαφορία, μία ἀίσθηση κενοῦ ποὺ δηλητηριάζει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν ἐμποδίζει νὰ στραφεῖ πρὸς τὸν Θεό.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος περιγράφει τὴν ἀκηδία ὡς «νυσταγμὸν ψυχῆς», μιὰ νωθρὴ παθητικότητα ποὺ παγιδεύει τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀδράνεια.

Στὴν προσευχή, ἡ ἀκηδία ἐκδηλώνεται μὲ διάφορους τρόπους: ἡ σκέψη διασπάται, τὸ σώμα βαραίνει, τὸ πνεῦμα ἀπογοητεύεται. Μπορεῖ νὰ φαίνεται ὡς ἕλλειψη χρόνου, ὡς ἐξάντληση ἢ ὡς ἀπλὴ «βαρεμάρα».

Ὅμως στὴν πραγματικότητα, εἶναι μία πνευματικὴ πάλη, μία δοκιμασία ποὺ καλούμαστε νὰ ἀντιμετωπίσουμε μὲ θάρρος καὶ πίστη.

Ἡ θεραπεία τῆς ἀκηδίας δὲν εἶναι εὔκολη, ἀλλὰ εἶναι δυνατή. Πρῶτον, χρειαζόμαστε ταπείνωση, νὰ δεχθοῦμε ὅτι εἴμαστε ἀδύναμοι καὶ χρειαζόμαστε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ.

Ὅπως λέει ὁ ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης: «Κράτα τὸν νοῦ σου στὸν ἅδη καὶ μὴν ἀπελπίζου».

Αὐτὴ ἡ ἐσωτερικὴ στάση μᾶς βοηθᾶ νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν πάλη μας ὡς ἕνα σταυρὸ ποὺ μᾶς φέρνει πλησιέστερα στὸν Χριστό.

Δεύτερον, ἡ πειθαρχία εἶναι ζωτικὴ. Ὁ μικρὸς, σταθερὸς κόπος νὰ σταθοῦμε στὴν προσευχή, ἀκόμη κι ὅταν δὲν νοιώθουμε τὸν Θεὸ κοντά μας, εἶναι μιὰ ἔμπρακτη ἀπόδειξη πίστης.

Τὸ «Κύριε ἐλέησον» ποὺ ψιθυρίζεται μὲ κόπο στὴν ἀκηδία, ἴσως ἔχει μεγαλύτερη πνευματικὴ ἀξία ἀπὸ τὴν προσευχή ποὺ προσφέρεται μὲ ζῆλο.

Καὶ τέλος, ἡ προσευχή χρειάζεται ἐλπίδα. Τὸ πνεῦμα τῆς ἀκηδίας προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει ὅτι ἡ προσευχή δὲν ἔχει σημασία, ὅτι δὲν θὰ ἀλλάξει κάτι στὴ ζωή μας.

Ὅμως ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι κάθε λέξη, κάθε ψίθυρος, κάθε σιωπηλός ἀναστεναγμός ποὺ προσφέρουμε στὸν Θεὸ εἶναι πολύτιμα. Τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ μὲ ἐκπλήξεις καὶ ἐνέργειες, συχνὰ ἀόρατες στὴν ὄρασή μας, ὑφαίνεται μέσα στὴν ὑπομονὴ καὶ στήν ἐπιμονή μας.

Ἡ ἀκηδία δὲν εἶναι ἡ τελευταία λέξη.

Ἡ νίκη ἔρχεται μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἀταλάντευτη προσπάθειά μας νὰ ἀγαπήσουμε καὶ νὰ προσευχηθοῦμε, ὅπως ἔκανε ὁ Χριστὸς στὸν Κῆπο τῆς Γεθσημανῆς.

Ἀς σταθοῦμε, λοιπόν, σὲ κάθε στιγμή ἀδυναμίας, καὶ ἀς ψιθυρίσουμε μὲ τὴν καρδιά μας: «Κύριε, μὴν με ἐγκαταλείπεις». Ἐκεῖ, στὴν ἐκ βάθους ἀγωνία μας, θὰ βροῦμε τὸν Θεὸ ποὺ πάντοτε μᾶς περιμένει.

Γερόντισσα Σωφρονία

Ἀπόφοιτος τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Μιλάει ἀγγλικά καί ρωσικά. Ποιήτρια, ἀρθρογράφος καί συγγραφέας ποιμαντικῶν ἔργων. («Τό τώρα τοῦ Θεοῦ», «Στῶμεν καλῶς» κ.λπ.). Ἀπό τό 2017 ἔχει ἀναλάβει τήν ἀνασύσταση τῆς ἱστορικῆς μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀκράτας. Σήμερα ἡ ἀδελφότητά ἀριθμεῖ 3 μέλη.

Email sofroniasister@gmail.com

Πηγή: Ευχή

Εικόνα από: Pinterest

το «σπιτάκι της Μέλιας»

                                                      oikohouse.wordpress.com