Η Ορθοδοξία διαφέρει από τον Καθολικισμό, αλλά δεν μπορούν όλοι να απαντήσουν στο ερώτημα ποιες ακριβώς είναι αυτές οι διαφορές. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των εκκλησιών ως προς τον συμβολισμό, το τελετουργικό και το δόγμα.
Η Ορθόδοξη και η Καθολική Εκκλησία αποτελούσαν μια Εκκλησία. Ο διαχωρισμός μεταξύ τους έγινε το 1054. Η Ορθοδοξία διατηρεί τη χριστιανική πίστη με τη μορφή που την έδωσε ο Ιησούς Χριστός, οι απόστολοι κήρυξαν και εξήγησαν τις Οικουμενικές Συνόδους του 4ου-8ου αιώνα και ο Καθολικισμός ακολουθεί το δρόμο της εισαγωγής προσθηκών, αλλαγών και νέων διδασκαλιών στην πίστη του που διαφέρουν από την αποστολική πίστη.
Για την Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία, η πηγή του δόγματος είναι η Θεία Αποκάλυψη που περιέχεται στις Αγίες Γραφές (τα βιβλία της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης) και στην Ιερά Παράδοση. Και οι δύο εκκλησίες θεωρούν 27 βιβλία του Ευαγγελίου ως δογματικά, αλλά διαφέρουν στη στάση τους απέναντι στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (μερικά από αυτά, για παράδειγμα, τα βιβλία του Tobit και της Judith, δεν περιλαμβάνονται στον ορθόδοξο κανόνα).
Μία από τις πιο σημαντικές διαφορές είναι η στάση απέναντι στα θεμελιώδη στοιχεία της πίστης. Σύμφωνα με την Καθολική «θεωρία της δογματικής ανάπτυξης» , επιτρέπεται η δυνατότητα υιοθέτησης νέων δογμάτων και συμπλήρωσης της Ιερής Παράδοσης με νέα κείμενα. Τέτοιες καινοτομίες περιλαμβάνουν το δόγμα του παπικού αλάθητου (1870), καθώς και αποφάσεις σύγχρονων καθολικών συμβουλίων και παπών.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, αντίθετα, πιστεύει ότι η χριστιανική διδασκαλία δεν μπορεί να αλλάξει. Η Ιερά Παράδοση στην Ορθοδοξία αναφέρεται στα διατάγματα των επτά Οικουμενικών Συνόδων, στους ορθόδοξους κανόνες, στα λειτουργικά κείμενα, στα έργα των θεολόγων της εποχής των Οικουμενικών Συνόδων (Αγίων Πατέρων) κ.ο.κ.
Στην Καθολική Εκκλησία υπάρχει ένα δόγμα για το αλάθητο του Πάπα όταν μιλάει από τον άμβωνά του, εξηγώντας την εκκλησιαστική διδασκαλία, αλλά στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει άτομο που να έχει αλάθητο: όλοι οι άνθρωποι ζημιώνονται από την αμαρτία στον ένα ή τον άλλο βαθμό.
Οι Καθολικοί πιστεύουν επίσης ότι εκτός από τον παράδεισο και την κόλαση, υπάρχει και το καθαρτήριο - μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ευδαιμονίας και βασάνου, η οποία είναι προσωρινή.
Οι Ορθόδοξοι, βασισμένοι στα λόγια του Χριστού ότι αυτά θα πάνε στο αιώνιο μαρτύριο, και οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή (Ματθαίος 25:46), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του καθαρτηρίου. Όμως στην Ορθοδοξία υπάρχει μια διδασκαλία για εναέριες δοκιμασίες, εμπόδια από τα οποία πρέπει να περάσει η ψυχή κάθε χριστιανού στο δρόμο προς τον θρόνο του Θεού για ιδιωτική κρίση.
Οι Καθολικοί ομολογούν το δόγμα της αμόλυντης σύλληψης της Παναγίας - Δεν λερώνεται από τίποτα, ούτε καν από το προπατορικό αμάρτημα. Οι Ορθόδοξοι δεν αναγνωρίζουν αυτό το δόγμα, αν και πιστεύουν ότι η Υπεραγία Θεοτόκος επιλέχθηκε από τον Θεό για να γίνει Μητέρα Του, και αποκαλούν τη Μητέρα του Θεού Αγνότερη, Ευλογημένη και Υπεραγία, αλλά εξακολουθεί να ανήκει στο ανθρώπινο γένος.
Και η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία έχουν διαφορετικά ημερολόγια: οι κύριες εκκλησιαστικές αργίες είναι κοινές, αλλά οι ημερομηνίες του εορτασμού τους τις περισσότερες φορές δεν συμπίπτουν.
Σημαντικές διαφορές υπάρχουν και στην καθημερινή ζωή των εκκλησιών. Για παράδειγμα, η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελείται από αυτοδιοικούμενες (αυτοκέφαλες) εθνικές εκκλησίες, ενώ η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι ενωμένη σε μια ενιαία δομή που υπάγεται στον Πάπα.
Στις ορθόδοξες εκκλησίες ο βωμός χωρίζεται με τέμπλο από το μεσαίο τμήμα του ναού. Στη λατινική ιεροτελεστία, ο βωμός είναι ο ίδιος ο βωμός, που παραδοσιακά βρίσκεται στον ανοιχτό χώρο του ναού. Επιπλέον, οι καθολικές εκκλησίες έχουν παγκάκια στα οποία κάθονται οι πιστοί κατά τη διάρκεια της λατρείας.
Για την Ορθοδοξία, είναι σημαντικό να υπάρχει αρκετός χώρος μπροστά στον προσευχόμενο για να κάνει προσκυνήσεις.
Το μυστήριο της επιβεβαίωσης στην Ορθοδοξία συνδυάζεται με το βάπτισμα και στην Καθολική Εκκλησία τελείται χωριστά μετά την επίτευξη της συνειδητής ηλικίας (13-14 ετών) και ονομάζεται επιβεβαίωση («επιβεβαίωση») . Οι ιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας μπορούν να παντρευτούν, αλλά απαιτείται αγαμία για τους κληρικούς της Καθολικής Εκκλησίας.
Καθολικοί και Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν πολλές διαφορές στα τελετουργικά. Για παράδειγμα, διαφορές στην εκτέλεση του σημείου του σταυρού. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σταυρώνουν από τα δεξιά προς τα αριστερά, οι Καθολικοί από τα αριστερά προς τα δεξιά.
Ο κανόνας για την καθολική ευλογία του σταυρού εγκρίθηκε το 1570 από τον Πάπα Πίο Ε΄: «Αυτός που ευλογεί τον εαυτό του... κάνει ένα σταυρό από το μέτωπό του μέχρι το στήθος και από τον αριστερό ώμο προς τα δεξιά». Οι Καθολικοί συνήθως σταυρώνονται και με τα πέντε δάχτυλα ως ένδειξη των «πληγών στο σώμα του Κυρίου Ιησού Χριστού» - δύο στα χέρια, δύο στα πόδια, ένα από ένα δόρυ.
Στην Ορθοδοξία, μετά τη μεταρρύθμιση του Νίκωνα, υιοθετήθηκαν τρία δάχτυλα: τρία δάχτυλα διπλωμένα (συμβολισμός της Τριάδας), δύο δάχτυλα πιεσμένα στην παλάμη (οι δύο φύσεις του Χριστού - θεϊκή και ανθρώπινη. Στη Ρουμανική Εκκλησία, αυτά τα δύο δάχτυλα ερμηνεύονται ως σύμβολο του Αδάμ και της Εύας που πέφτουν στην Τριάδα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου