Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ Δ´(4ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου μνήμη τῶν Ἁγίων ἑπτὰ Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ, Μαξιμιλιανοῦ, Ἑξακουστωδιανοῦ, Ἰαμβλίχου, Μαρτινιανοῦ, Διονυσίου, Ἰωάννου καὶ Κωνσταντίνου, ὅτε ἐκ τοῦ ὕπνου ἐξανέστησαν. (250 καὶ 446)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν καὶ μάρτυρος Εὐδοκίας. (362)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἴας (Βιολέτας) καὶ τῶν σὺν αὐτῇ ἐννέα χιλιάδων. (363)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας μάρτυρος Περπετούας τῆς ἐν Ῥώμῃ, βαπτισθείσης ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. (80)
Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος στὴν Κωνσταντινούπολη
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ Ὁμολογητοῦ Ἀγαβίου, ἐπισκόπου Βερόνης. (250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος Τερτυλλίνου, μαρτυρήσαντος ἐν Ῥώμῃ ἐπὶ Βαλεριανοῦ. (250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Ἐπιφανοῦς καὶ Ἰσιδώρου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Προτασίου τοῦ ἐν Κολωνίᾳ τῆς Γερμανίας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Σίθνεϋ, πολιούχου ὁμωνύμου πόλεως ἐν Κορνουάλλῃ. (529)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Εὐφρονίου, ἐπισκόπου Τουρώνης (Tours) ἐν Γαλλίᾳ. (573)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων αὐταδέλφων Περεγρίνου, Μακεράτου καὶ Βιβεντίου. (Ϛ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Λουγίδου (Lugid) τῆς Κιλλαλόης, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Κομγάλλου (Comgall), καὶ ἱδρυτοῦ πολλῶν μονῶν. (609)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Καλαΐδη ἐκ Νεοχωρίου Σερρῶν (2009)
Κοίμησις τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου (Bloom) ἐπισκόπου Σουρόζ (2003)
π. Ιωάννης Καλαϊδης,
ο αγιασμένος λευίτης των Σερρών
Όλη του η ζωή ήταν: Χριστός- νηστεία-αγρυπνία – προσευχή.
Έλαβε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος…
Διακονησε ακούραστα χιλιάδες ανθρώπων θεραπευοντας, νουθετωντας, παρηγορωντας…
Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στον Άγιο Γεώργιο, στον Άγιο Αθανάσιο, και στους νεοφανείς Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, στη μνήμη των οποίων ανήγειρε περικαλλη ναό… πολλές φορές συλλειτουργούσε μαζί με τους Αγίους..
Την ώρα της θείας Λειτουργίας πολλές φορές τον έλουζε το Άκτιστο Φως ενώ πολλοί ευλαβείς χριστιανοί τον έβλεπαν να “ίσταται ” πάνω από την γη.
Όταν μιλούσε στα παιδιά για τον Χριστό, μερικά τον έβλεπαν με φωτοστέφανο.
Ο παπα Γιάννης εκοιμηθη εν Κυρίω στις 4 Αυγούστου 2009 στο Νεοχώρι κι ενταφιάσθηκε δίπλα στο ιερό του ναού του Αγίου Ραφαήλ.
Στην Παναγία Σουμελά
πλημμύρισε όλο το καθολικό με άκτιστο Φως
π. Ιωάννης Καλαϊδης
Ο παππούλης με εκδρομικό πούλμαν επισκέφτηκε την Παναγία Σουμελά κατά τη διάρκεια εκδρομής προσκυνήματος στην Δυτική Μακεδονία. Έφθασαν στην Σουμελά κάπως αργοπορημένοι. Εκεί ο παππούλης είδε με μεγάλη λύπη του ότι υπήρχαν κάποιες γυναίκες ντυμένες απρεπως χωρίς να σέβονται την ιερότητα του χώρου. Τότε ο παππούλης κλαίγοντας απευθύνθηκε στην Παναγία και της ζήτησε να μην φύγει η χάρη της!!!
Στον Ναό υπήρχαν σκαλωσιές – καθώς γίνονταν ανακαίνιση – κι επειδή είχε αρχίσει να βραδιάζει δεν υπήρχε κατάλληλος φωτισμός για την παράκληση. Τότε ο παππούλης ζήτησε από τον νεωκορο να ανάψει έναν από τους πολυελαίους. Αυτός απάντησε ότι λόγω της ανακαίνισης δεν υπήρχε φωτισμός και πως θα μπορούσε να βοηθήσει με ένα κερί. Αλλά ο παππούλης ισχυρίστηκε πως, αν και γέρος και δεν βλέπει καλά, θα βοηθήσει η Παναγία ώστε να γίνει η παράκληση της. Και ξεκίνησε με το “Ευλογητός ο Θεός ” και ξαφνικά πλημμύρισε όλο το καθολικό με άκτιστο Φως το οποίο έφυγε μόνο με το Δι ευχών!!! Καταλαβαίνετε τι έγινε εκείνη την ώρα στο ναό, οι περισσότεροι πεσμένοι στα γόνατα έκλαιγαν για την θεία εμπειρία που τους χάρισε ο Θεός.
Μετά από λίγα χρόνια ο φίλος μου ο Σάββας Τρ. από την Αλεξανδρούπολη με την οικογένειά του επισκέφτηκε την Παναγία Σουμελά και μίλησε με τον νεωκόρο για θαύματα. Τότε αυτός του εξιστόρησε το άνωθεν περιστατικό αναφέροντας πως έγινε από έναν Άγιο παπά από τα μέρη των Σερρών.
Όταν σε μια επίσκεψη μας στον παππούλη το συζητήσαμε αυτός μας είπε δακρυσμένος ότι αυτό που συνέβη ήταν μια απάντηση της Παναγίας σε μένα τον αμαρτωλό για να ταπεινωθώ για την σκέψη που έκανα, αφενός ότι η Παναγία δε θα πάρει τη χάρη της και αφετέρου ως μια διαβεβαίωση πως θα εξακολουθήσει να μας προστατεύει γιατί είναι η Μητέρα μας.
“Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυνται, μεσιτεία προς τον Ποιητή αμετάθετε….”.
Μαρτυρία Αθ. Μαρέλας – Θ. Μπουμπλεκα , Θεσσαλονίκη
Πατήρ Ιωάννης Καλαϊδης, ο Γέροντας της Φιλύρας, σελ.72
***
Η εμφάνιση της Παναγίας στον Πατέρα Καλαΐδη
Πολλές φορές μας μιλούσε ο Παππούλης για την προσευχή και τη δύναμή της. Η προσευχή συνήθιζε να λέει πως είναι η συνομιλία του ανθρώπου με το Θεό και ο Θεός την έχει δώσει σε όλους, φτωχούς και πλούσιους.
Επέμενε πολύ στην αδιάλειπτη προσευχή. Συνήθιζε να λέει: «Συνεχώς να προσεύχεσθε. Μέρα και νύχτα διαρκώς να λέτε “Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με” ή “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς”.
Είναι μικρή προσευχή, αλλά έχει πολλή χάρη κι ευλογία. Να έχετε πάντοτε την ευχή, ώστε να βρίσκεσθε κοντά στο Θεό και να μην κάνετε αμαρτωλές σκέψεις».
Συγγενικό πρόσωπο του Παππούλη μας εξιστόρησε πως παρουσιάστηκε η ίδια η Παναγία στον παπα-Γιάννη μετά από πολύωρη προσευχή σ’ αυτήν.
Πιο συγκεκριμένα, ο πατήρ Ιωάννης αναφέρθηκε σ’ αυτήν την εμφάνιση με δάκρυα και λυγμούς ως εξής: «Κάποιο βράδυ, μετά από πολύωρη προσευχή με κομποσκοίνι, καθώς έλεγα την καρδιακή προσευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με” και το “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς” και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου η Υπεραγία Θεοτόκος, απαστράπτουσα σε ουράνιο φως και ευωδιάζοντας.
Εγώ σάστισα από το δέος, ενώ η Παναγία είπε σε εμένα, τον ελεεινό κι ανάξιο ιερέα, τα εξής: “Πάτερ Ιωάννη, εσύ και οι άλλοι λειτουργοί του Υψίστου να με επικαλείστε κάθε στιγμή και θα προστρέχω πάντοτε προς βοήθειά σας”.
Ακόμη μου ανέφερε ζητήματα που αφορούσαν εμένα ή την οικογένειά μου. Και όπως απροσδόκητα παρουσιάστηκε η Μητέρα μας, έτσι και χάθηκε και έσβησε το όραμα που έζησα. Αυτά με αξίωσε να ζήσω η Παναγία μας και με προέτρεψε κι εμείς όλοι να την επικαλούμαστε, ώστε να προστρέχει γοργοϋπήκοος πάντοτε προς βοήθειά μας».
Αυτά τα εκμυστηρεύτηκε στο συγγενικό πρόσωπο σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του ο πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης, ο ταπεινός αυτός λευίτης του Κυρίου Ιησού Χριστού και της Παναγίας.
Από το βιβλίο «Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης» ΤΟΜΟΣ Β
***
Ο ευλογημένος ιερέας πατήρ Σ. Α. αναφέρει στο βιβλίο του “Η ευχή μέσα στον κόσμο”, για τον άγιο Πατέρα μας:
Πριν από χρόνια, άκουσα για κάποιον ευλαβή ιερέα, τον π. Ιωάννη, εφημέριο σε κάποιο ακριτικό χωριό της Μακεδονίας, τον οποίο και συνάντησα το 2002, στο κρεβάτι, γιατί ήταν άρρωστος. Το πρόσωπό του όμως ήταν γλυκύτατο, ιλαρό και φωτεινό. Μου διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και δάκρυα ένα βίωμά του, που το έλεγε για πρώτη φορά.
” Κάποιο βράδυ προσευχόμουν με πολλά κομποσχοίνια των 100 κόμπων στο όνομα της Θεοτόκου, λέγοντας:
“Υπέρμαχε Στρατηγέ σώσον ημάς” και έλεγα και τους χαιρετισμούς Της.
Ύστερα από αγρυπνία 7 ωρών, εμφανίστηκε μπροστά μου, εντελώς ξαφνικά, η Υπεραγία Θεοτόκος, μέσα σε ολόλαμπρο φως! Την πλαισίωναν πολλές νέες κοπέλες, που όλες μαζί έψαλλαν μελωδικότατα, πότε το ” Χαίρε νύμφη ανύμφευτε”, πότε το ” Άξιον εστί”, πότε το ” Θεοτόκε Παρθένε” και άλλους Θεομητορικούς ύμνους. Η καρδιά μου, άγνωστο πώς, τις αναγνώριζε σχεδόν όλες!
Ο ένας χορός αποτελούνταν από γυναίκες μάρτυρες (Οι αγίες Κυριακή, Βαρβάρα, Παρασκευή, Αικατερίνη, Γλυκερία, Λουκία, Καλλιόπη, Μαρίνα και Μαρκέλλα). Ο άλλος χορός είχε τις αγίες που διέλαμψαν οσιακώς με τα σκληρά ασκητικά τους παλαίσματα! (Οι αγίες Μαρία η Αιγυπτία, Μακρίνα, Ισιδώρα, Μεθοδία, Θεοκτίστη, Συγκλιτική, Φεβρωνία, Κασσιανή, Ιούστα και άλλες)!
Κάποια στιγμή η Παναγία μας, απευθυνόμενη σε μένα τον ελεεινό, είπε με την ουράνια φωνή Της!
” Πάτερ Ιωάννη και όλοι οι λειτουργοί του Υψίστου, να με επικαλείσθε κάθε ημέρα κι εγώ σας ακούω!!! Και θα έρχομαι πάντοτε προς βοήθειά σας!!!
Και το θεϊκό όραμα χάθηκε από μπροστά μου κι εγώ λιποθύμησα γιατί δεν άντεξα την συγκίνηση, την χαρά, την ανέκφραστη ουράνια γλυκύτητα της θείας παρουσίας της, σε μένα τον ελεεινό, που είμαι ο τελευταίος παπάς της Ελλάδας, ” σκωλήκων βρώμα και δυσωδία”.
Και όλη αυτή την διήγηση, που ήταν ακατάληπτη στη διάστασή της, την έκανε ο π. Ιωάννης, με πολλά δάκρυα, αναφιλητά και λυγμούς”!
Την ευχή του να έχουμε!
Αγαπητοί, εν Χριστώ αδερφοί μου, ο άγιος Γέροντας έζησε κρύβοντας την αγιοσύνη του! Ο Κύριος μας όμως αποκαλύπτει τις ταπεινές ψυχές!
Δίκαιοι δε εις τον αιώνα ζώσι!
Η πνευματική μου αδερφή Θεοδώρα Καλαΐδου, κόρη του αγίου Πατρός, μού διηγήθηκε: ” Έξι μήνες πριν φύγει ο πατέρας για τους ουρανούς, ένα βράδυ γύρω στις 2 με 2.30 μετά τα μεσάνυχτα, ξύπνησα από μία αγωνιώδη φωνή που έβγαινε από αυτόν, σαν να πετούσε! Δεν ένιωθα ότι πρέπει να πάω κοντά, αλλά περίμενα στην πόρτα του δωματίου μου. Σε λίγο η φωνή του μεταστράφηκε σε γλυκύτατη και δυνατή ψαλμωδία που σε συγκλόνιζε! Πήγα μέσα στο δωμάτιό του και ήταν όρθιος, ντυμένος με το αντερί, φορούσε το σκουφάκι του και έψαλε, συνεπαρμένος τόσο πολύ, που δεν μας κατάλαβε ότι είμαστε γύρω του, η μητέρα μου κι εγώ!
Κάθισε στην πολυθρόνα του, στο σαλόνι και προσευχόταν μιλώντας στην Παναγία μας και στον Κύριο, σαν να ήταν παρόντες! Κάθισα δίπλα του και παρατήρησα ότι το πρόσωπό του είχε ιδρώσει. Περίμενα και μετά από λίγη ώρα με πρόσεξε και μου είπε: ” Εδώ είσαι παιδί μου “;
” Ναι πατέρα μου, τι σου συνέβη “;
” Τίποτα παιδί μου, πήγαμε να κάνουμε κάτι καλό, κάπου που έπρεπε “!
Τότε τον ξαναρώτησα: ” Πήγατε; Μα αφού είσαι μόνος σου εδώ “!
” Ήρθαν και με πήραν παιδί μου “, μου απάντησε με αγάπη “!
Όταν τον ρωτούσα συχνά για τις εμπειρίες του, μου έλεγε: ” Δεν λέγονται όλα παιδί μου “!
Τη Μεγάλη Πέμπτη του 2002 είχα τη μεγάλη ευλογία να τον μεταφέρω από το Νοσοκομείο Σερρών όπου νοσηλευόταν, στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι της κόρης του Θεοδώρας… πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη, ο π. Ιωάννης μου είπε: «Η Θεία Κοινωνία της Μεγάλης Πέμπτης σκεπάζει τον χριστιανό όλο το χρόνο, γιατί είναι η Θ. Κοινωνία του μαρτυρίου του Χριστού. Εάν δεν έχουμε την ευλογία από τον πνευματικό να κοινωνούμε και τη Μεγάλη Πέμπτη και την Ανάσταση, τότε να προτιμούμε να κοινωνούμε τη Μεγάλη Πέμπτη.
Τσεσμετζής Μιλτιάδης-Εκπαιδευτικός Σέρρες
Μιά αγία συντροφιά
Ο μακαριστός άγιος επίσκοπος Αντώνιος Σιατίστης συνέλεγε την πνευματική γύρη, ανακαλύπτοντας ιερείς που αγωνίζονταν τον καλό αγώνα προς την σωτηρία και την αγιότητα! Επισκεπτόταν τέσσερις θεοφόρους πατέρες και είχε πνευματική επικοινωνία μαζί τους! Τον π. Αμβρόσιο Λάζαρη στην Ι. Μονή Δαδίου, τον π. Παναγιώτη στα Βραγγιανά των Αγράφων, τον π. Αριστείδη Παπαδόπουλο στην Δράμα και τον π. Ιωάννη Καλαΐδη στις Σέρρες! Ειδικά με τον άγιο π. Ιωάννη τον συνέδεε βαθιά πνευματική φιλία! Όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά τον π. Ιωάννη στο Νεοχώρι, πήγε με την συνοδεία ιερέων της επισκοπής του και επειδή δεν φορούσε, από ταπείνωση το εγκόλπιό του, ο πατήρ Ιωάννης που τον περίμενε για να τον υποδεχτεί, δεν μπορούσε να καταλάβει ποιος ήταν ο επίσκοπος! Από τότε η οικία του αγίου Πατρός, έγινε ο αγαπημένος προορισμός του σεμνού Επισκόπου!
Σε μία επίσκεψή του ο π. Ιωάννης του έβαλε εδαφιαία μετάνοια και λίγο πιο μετά ο δεσπότης του ζήτησε να γίνει ο πνευματικός του! Ο άγιος Παππούλης δεν το δεχόταν, από ταπείνωση και πεσμένοι στα γόνατα έκλαιγαν ώσπου ο Αντώνιος του το έθεσε ως υπακοή και ο π. Ιωάννης αναγκάστηκε να δεχθεί! Είχε πει μάλιστα στον αγαπητό εν Χριστώ αδερφό, Αθανάσιο Μαρέλα: ” Ο επίσκοπος Αντώνιος είναι ένα πουλάκι που επέλεξε εμένα τον αμαρτωλό ως πνευματικό του! Από την εξομολόγησή του σας λέω ότι είναι Άγιος! Μολονότι είναι επίσκοπος, έχει τέτοια ταπείνωση που όμοιός του δεν υπάρχει σε όλη την Ελλάδα”!
Η κόρη του π. Ιωάννη, η Θεοδώρα, κατέθεσε τα παρακάτω ως μαρτυρία:
” Στο Νεοχώρι ερχόταν συχνά ο Σεβασμιότατος Αντώνιος και με τον πατέρα είχαν πολλή αγάπη μεταξύ τους! Όταν ήταν ο ένας δίπλα στον άλλον, έμοιαζαν σαν μικρά αδερφάκια! Μια μέρα μας έφερε ο δεσπότης την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, στο σπίτι μου στην Θεσσαλονίκη! Μετά αναχώρησε και άφησε την εικόνα για να προσευχηθεί ο π. Ιωάννης. Όπως προσευχόταν ο Παππούλης, δακρυσμένος, γονατιστός και με το κεφάλι στο πάτωμα, η εικόνα ξαφνικά έβγαλε μύρο με την μορφή δροσοσταλίδων σε πολλά σημεία γύρω από το φωτοστέφανο της Θεοτόκου!!!
Ήταν Νοέμβριος του 2004, ένας χρόνος πριν φύγει για τον Ουρανό ο Σεβασμιότατος Αντώνιος. Ο δεσπότης μού έλεγε για τον πατέρα μου ότι είναι ένας άλλος παπα-Νικόλαος Πλανάς της Εκκλησίας”! Πολύ λυπήθηκε ο πατήρ Ιωάννης για την αναχώρηση του Αγίου φίλου του Αντωνίου στα Ουράνια σκηνώματα. Τον είδε όμως και ο μακαριστός επίσκοπος του είπε να κάνει λίγο υπομονή και ότι θα είναι σύντομα μαζί του στον Ουρανό! Σε τέσσερα έτη αναχώρησε και ο άγιος Πατήρ για την Ουράνια πατρίδα και ευλογούν τώρα μαζί ως άγιοι της Εκκλησίας κάθε χριστιανό που προσφεύγει με πίστη στην μεσιτεία τους προς τον Δεσπότη Χριστό!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής – Εκπαιδευτικός, Σέρρες
Δεν ήξερα αν έγινε στ’ αλήθεια αλλά κοιτάζοντάς τον, είδα ένα πυροτέχνημα σαν διάδημα πάνω από το κεφάλι του… Τη στιγμή εκείνη στην μνήμη μου ήρθε η συζήτηση από μια συντροφιά Κυπρίων στο λιμανάκι της Δάφνης του Αγίου όρους. Ένας ιερέας στην Κύπρο είχε κοιμηθεί πρόσφατα και η πρεσβυτέρα του ήταν θλιμμένη. Η Παναγία μας “Η χαρά των θλιβομένων” της παρουσιάστηκε στη θλίψη της να την παρηγορήσει και της ανέφερε τα ονόματα των εν ζωή αγίων ιερέων στον Κυπριακό και Ελληνικό χώρο. Καθώς αναφέρονταν τα ονόματα, σ αυτά συγκαταλέγονταν και το όνομα του παπα Γιάννη από το χωριό Νεοχώρι. Μια απέραντη ανακούφιση κι αγαλλίαση με συνεπήρε.
Παύλος Παυλίδης
Από το βιβλίο για τον παπά Γιάννη από το Νεοχώρι Σιντικής Σερρών,. «Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης» (1925-2009). Σελ. 44
Οι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω, Βιος , Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2015/08/03/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AC-%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CF%86%CE%AD%CF%83%CF%89%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%AF/
Θα βγουν οι κάρτες (νέα ταυτότητα) αλλά εσύ μην τρέξεις να την πάρεις. Κάτι θα γίνει και δεν θα προλάβουν, να τις δώσουν…. παπά Φώτης της Μυτιλήνης – π. Παναγιώτης Τσιώλης – Γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου
https://iconandlight.wordpress.com/2025/05/04/%ce%b8%ce%b1-%ce%b2%ce%b3%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%ac%cf%81%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac/
Οι άνθρωποι που συναντούν ένα Χριστιανό, θα έπρεπε να τον βλέπουν σαν μία αποκάλυψη που ποτέ πριν δεν είχαν, θα πρέπει να διακρίνουν σ’ αυτόν τη λάμψη της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, να αναγνωρίζουν τον ίδιο τον Θεό που αποκαλύπτει τον εαυτό Του, μέσα από την ταπεινή μορφή του, όπως αυτοί που προσκυνούν ευλαβικά μια εικόνα, μια εικόνα ιερή και ευλογημένη… Αντώνιος (Μπλουμ) του Σουρόζ – π.Ιωάννης Καλαΐδης
https://iconandlight.wordpress.com/2023/08/03/91937/
Η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη, τα παιδιά μας είναι να τα πονάμε και να τα κλαίμε παρά να τα κατακρίνουμε. Να θεραπεύουμε τα παιδιά με απαλά και ήσυχα λόγια. παπά-Γιάννης Καλαΐδης – Άγιος Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
https://iconandlight.wordpress.com/2023/09/22/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d-%ce%b4%cf%8d%cf%83%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9/
Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων ἑπτὰ Παίδων.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Οἱ μάρτυρές σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, στεφάνους ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας· ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον, ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Ἑπτὰ Παίδων. (Γερασίμου.)
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Θείῳ Πνεύματι, ἀφθαρτισθέντες, πολυχρόνιον, ἤνυσαν ὕπνον, οἱ ἐν Ἐφέσῳ ἑπτάριθμοι Μάρτυρες· καὶ ἀναστάντες πιστοὺς ἐβεβαίωσαν, τὴν τῶν ἀνθρώπων κοινὴν ἐξανάστασιν· Ὅθεν ἅπαντες, συμφώνως τούτους τιμήσωμεν, δοξάζοντες Χριστὸν τὸν πολυέλεον.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Φιλαρέτου.
Τὸν ἑπτάριθμον δῆμον ἀνυμνήσωμεν σήμερον, τῶν Ἁγίων Παίδων Ἐφέσου, ὡς Κυρίου θεράποντας, Ἰάμβλιχον Μαξιμιλιανόν, τὸν θεῖον Ἑξακουστωδιανόν, Ἰωάννην, Κωνσταντίνον καὶ τὸν κλεινόν, Μαρτίνον, Διονύσιον. Δόξα τῷ Ἀναστάντι ἐκ νεκρῶν, Χριστῷ ὑμᾶς ἀναστήσαντι· δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, Παῖδες τρισόλβιοι.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ᾿ α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀναστάντες ἐκ τάφου πρὸ τῆς ἐγέρσεως, ἑπτὰ Ἐφέσιοι Παῖδες, θεοειδεῖς, τῆς κοινῆς τὴν ἀνάστασιν βροτῶν ἐβεβαιώσατε· θεία ἐξ ὕπνου γὰρ ῥοπή, ἀθληταί, πολυετοῦς ἠγέρθητε ἐν σπηλαίῳ νεκρῶν τὴν μέλλουσαν πᾶσι κοινὴν δηλοῦντες ἐξανάστασιν.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἴας, πρεσβύτιδος τὴν ἡλικίαν.(Χ. Μπούσια)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Εὐωδέστατον ἄνθος Χριστοῦ τῆς πίστεως ὀδμαῖς καθήδυνας πάντας, εὐψύχου διαγωγῆς, Ἴα πίστεως περίδοξε ἀθλήτρια, ἡ ὡς νεᾶνις τὴν ὁδόν, ἐν σῷ γήρατι καλῶς, ἀνύσασα μαρτυρίου, καὶ πρὸς τὸν Κτίστην δειχθεῖσα, ἡμῶν μεσίτρια διάθερμος.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Εὐδοκίας.
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τὸν εὐδοκήσαντα Θεὸν ἐκ Παρθένου ἀποτεχθῆναι δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιποθοῦσα, ἔνδοξε, ἐνήθλησας πρότερον ἀσκήσασα καὶ τὰ πάθη τεμοῦσα· ὅθεν σε ἠξίωσεν ἀγαθῶν αἰωνίων· ᾧ παρεστῶσα χαίρουσα ἀεὶ ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων σε πρέσβευε.
Στιχηρὰ τῶν Ἁγίων
Ἦχος δ’ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν
Παρανόμου προστάγματος, τῷ Θεῷ πειθαρχήσαντες, Παῖδες οἱ μακάριοι κατεφρόνησαν, καὶ δεσμευθέντες διέλυσαν, τῆς πλάνης τὸν σύνδεσμον, καὶ ἀξίαν κοσμικήν, ἀπωσάμενοι ἔλαβον, τὸ ἀξίωμα, τὸ αὐτοὺς περιδόξους ἐκτελέσαν, καὶ τὴν ἄνω προξενῆσαν, τῆς βασιλείας ἀπόλαυσιν.
Κοντάκιον τῆς Μεταμορφώσεως.
Ἦχος βαρύς. Αὐτόμελον.
Ἐπὶ τοῦ ὄρους * μετεμορφώθης, * καί, ὡς ἐχώρουν, * οἱ μαθηταί σου * τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεός,* ἐθεάσαντο· * ἵνα, ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, * τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, * τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, *ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς * τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου