Διαβάζουμε: «Ἕνας ἀδελφός ρώτησε τό μεγάλο
Ἔχω δογματικά βιβλία καί, ὅταν τά διαβάζω,
αἰσθάνομαι σάν νά μεταφέρεται ὁ νοῦς μου ἀπό
τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς στη θεωρία τῶν δογμάτων.
Εἶναι, ὅμως, καί φορές κατά τίς ὁποῖες μέ ἐλέγχει και
μέ κατηγορεῖ ὁ λογισμός μου καί μοῦ λέει: Δέν πρέπει να διαβάζης τέτοια βιβλία, ἀφοῦ εἶσαι ἄθλιος καί
ἀκάθαρτος.
Ἀπόκρισι Βαρσανουφίου.
Δέν θά ἤθελα νά μελετᾶς τέτοια βιβλία, ἀκριβῶς
ἐπειδή σπρώχνουν τό νοῦ πρός τά ἄνω, κάνουν τόν
ἄνθρωπο ὑψηλόφρονα, αλλά τά λόγια τῶν Γερόντων,
διότι αὐτά ὠθοῦν τό νοῦ πρός τά κάτω, κάνουν τόν
ἄνθρωπο νά ταπεινοφρονῆ. Ἐγώ φυσικά δέν σοῦ τά
εἶπα αὐτά, γιά νά ὑποτιμήσω τά δογματικά βιβλία,
ἀλλά γιά νά σέ συμβουλεύσω καί νά σοῦ ἐπισημάνω
ὅτι
ἄλλη ἀξία ἔχει ἡ τροφή καί ἄλλη ἡ τρυφή»Ἡ σχετική, λοιπόν, ἐνασχόλησι
μέ τή Δογματική είναι επικίνδυνη αλλά επιβεβλημένη στούς ταπεινούς.
Βιβλιογραφία. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΟΥ Ιωάννου ΚΩΣΤΏΦ.
ΔΟΓΜΑΤΙΚΈΣ ΨΗΦΙΔΕΣ.
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΎ ΩΡΩΠΟΎ.
15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου