Τι σημαίνει «η αποστασία»

Τί σημαίνει «η αποστασία»; Αυτόν τον αντίχριστο ονομάζει αποστασία, διότι πολλούς πρόκειται να οδηγήση στην απώλεια και στην αποστασία. «Ώστε», λέει, «να σκανδαλισθούν, εί δυνατόν, καί οι έκλεκτοί» (Α' Θεσσαλ. 3,4). Και ονομάζει αυτόν άνθρωπο της αμαρτίας, διότι θα προξενήση και θα προετοιμάση και άλλους να προξενήσουν μύρια κακά. Τον ονομάζει επίσης «υίό της απώλειας»,

διότι και αυτός ο ίδιος θα χαθή. Και ποιός είναι αυτός; Μήπως ο σατανάς; Καθόλου, αλλά κάποιος άνθρωπος που θα δεχθή όλη την ενέργεια του σατανά. «Και θα αποκαλυφθή ο άνθρωπος», λέει, «πού υψώνει τον εαυτό του επάνω από οποιονδήποτε, που ονομάζεται θεός ή σέβεται σαν θεός». Δεν θα οδηγήση εκείνος στην ειδωλολατρία, αλλά θα είναι κάποιος αντίθεος, και θα καταλύση όλους τούς θεούς, και θα προστάξη να προσκυνούν αυτόν αντί του Θεού και θα καθήση στον ναό του Θεού, όχι μόνο στόν ναό των Ιεροσολύμων, αλλά καί στίς ’Εκκλησίες πού βρίσκονται παντού. «Αποδεικνύοντας», λέγει, «τον εαυτό του θεό». Δεν είπε ‘θά λέη’, αλλά θά προσπαθή να αποδείξη* διότι θα κάνη μεγάλα έργα, και θα δείξη θαυμαστά σημεία.

Ο Χριστός, με το πρόσταγμά του και με την παρουσία Του θα καταστρέψη τον αντίχριστο.

 Όπως ακριβώς, δηλαδή, όταν προξενηθή φωτιά και πριν από την παρουσία της τα μικρά ζφύφια, ενώ είναι μακριά, τα ναρκώνει καί τα καταστρέφει, έτσι και ο Χριστός, με το πρόσταγμά Του μόνο και με την παρουσία Του θα καταστρέψη τον αντίχριστο. Αρκεί να παρουσιασθή αυτός και όλα αυτά καταστράφηκαν' θα φανερώση την απάτη μόνο με την εμφάνισή Του. Έπειτα γιά να δηλώση ποιος είναι αυτός «του οποίου η παρουσία θα είναι κατ’ ενέργεια του σατανά», «με κάθε δύναμι», λέει, «και με ψευδή σημεία και τέρατα». Δηλαδή θά κάνη έπίδειξι κάθε δυνάμεως, όμως τίποτε δέ θά είναι άληθινό, αλλά τά πάντα θά είναι άπάτη. Αύτά τά προείπε, γιά νά μήν άπατηθοΰν οί τότε άνθρωποι. «Καί μέ τέρατα», λέει, «ψεύδους»· δηλαδή μέ ψεύδη ή πού οδηγούν στήν άπάτη. «Καί μέ κάθε είδος άπάτης τού κακού, άνάμεσα στούς άνθρώπους, πού χάνονται».

Γιατί λοιπόν, λέει, επέτρεψε ο Θεός να γίνη αυτό, καί ποιά είναι αυτή η οικονομία του Θεού; Ποιό είναι το κέρδος τής παρουσίας εκείνου, πού θά έρθη μέ σκοπό νά μάς καταστρέψη; Μή φοβηθής, άγαπητέ, άλλ’ ακούσε αύτόν πού λέει· «Γιά τούς χαμένους» αυτό ισχύει, οί όποιοι, καί αν άκόμα δέν ερχόταν εκείνος, δέν θά είχαν πιστέψει. Ποιό λοιπόν, λέγει, είναι τό κέρδος; Τό ότι αύτοί οί ίδιοι οί χαμένοι θά άποστομωθούν. Πώς; Διότι, και αν άκόμα δέν έρχόταν εκείνος, δέν θά πίστευαν στό Χριστό- έρχεται λοιπόν νά ελέγξη αυτούς. Γιά νά μή θελήσουν λοιπόν νά πούν, ότι, έπειδή ό Χριστός έλεγε τόν έαυτό του Θεό, αν καί πουθενά δέν τό είπε φανερά, πλήν όμως, επειδή τόν κήρυξαν αύτοί, πού ήρθαν μετά άπό αύτά, δέν πιστέψαμε· επειδή άκούσαμε δτι ένας είναι ό Θεός από τόν όποιο προέρχονται τά πάντα, γι’ αύτό δέν πιστέψαμε. Αύτή λοιπόν τήν πρόφασί τους ό αντίχριστος θα την αχρηστέψη. Διότι, όταν θά έρθη εκείνος καί δέν θά προστάζη τίποτε σωστό, αλλά όλα παράνομα, θά γίνη πιστευτός μόνο άπό ψευδή σημεία, θά τούς κλείση τό στόμα. Άν λοιπόν δέν πιστεύης στόν Χριστό, πολύ περισσότερο δέν έπρεπε νά πιστεύης στόν άντίχριστο. Γιατί έκεΐνος έλεγε ότι στάλθηκε άπό τόν Πάτερα, ένω αύτός τό αντίθετο. Γι’ αύτό ό Χριστός έλεγε* «’Εγώ ήρθα στό όνομα τού Πατρός μου καί δέν μέ δεχθήκατε* εάν έρθη άλλος στό ίδιο όνομα έκεΐνον θά τόν δεχθήτε» (Ίω. 5,43). Όμως, λέει, είδαμε σημεία. Άλλά καί από τον Χριστό έγιναν πολλά καί μεγάλα. Λοιπόν πολύ περισσότερο έπρεπε νά πιστέψετε σ’ αύτόν. ’Άν καί βέβαια γι’ αύτόν πολλά προλέχθηκαν, ότι δηλαδή είναι ο άνομος, ότι είναι ο υιός της άπώλειας, ότι ή παρουσία αύτού θά είναι κατ’ ενέργεια τού σατανά. Γιά έκεΐνον όμως τα αντίθετα* ότι είναι ‘Σωτήρ’, ότι ‘φέρει μύρια αγαθά’.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.