Ἁμάρτησα! Σπλαχνίσου με.

ΣΤΙΧΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΝΟΝΑ.

Σὲ Σένα μόνο ἁμάρτησα, τὸν Θεὸ τῶν ὅλων.

Σὺ ἀπ᾿ τὴν ἁμαρτία μου καθάρισέ με.

Ὅταν μεταφερόταν ἡ κιβωτὸς

πάνω στὸ ἅρμα καὶ τόλμησε ἐκεῖνος ὁ Ὀζά,

τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ βόδι τὴν ταρακούνησε,

μόνο νὰ τὴν ἀγγίξει,

δοκίμασε τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλὰ φεῦγε μακριά, ψυχή μου, ἀπ᾿ τὴν αὐθάδεια

καὶ μὴν πάψεις νὰ σέβεσαι σωστὰ τὰ θεῖα. [εκείνου

Ἄκουσες γιὰ τὸν Ἀβεσσαλώμ,

μὲ ποιό τρόπο ἐπαναστάτησε ἐνάντια σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ

Γνώρισες τὶς βδελυρές του πράξεις, [τὸν γέννησε.

μὲ τὶς ὁποῖες πρόσβαλε

τὸ κρεβάτι τοῦ πατέρα του Δαβίδ.

Ἀλλὰ καὶ σὺ μιμήθηκες τὶς ἐμπαθεῖς

καὶ φιλήδονες ὁρμές του.

Ὑπέταξες τὴ θέλησή σου

τὴν κυρίαρχη στὸ σῶμα σου.

Γιατὶ σὰν ἄλλον Ἀχιτόφελ βρίσκοντας,

ψυχή μου, τὸν ἐχθρὸ τῶν ἀνθρώπων (διάβολο)

ἀκολούθησες τὰ σχέδιά του.

Ἀλλ᾿ αὐτὰ τὰ διάλυσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς

γιὰ νὰ μπορέσεις σὺ μ᾿ ἀσφάλεια νὰ σωθεῖς.

Ὁ ἀξιοθαύμαστος Σολομών,

ὁ γεμάτος ἀπὸ χάρη καὶ σοφία·

αὐτὸς κάποτε ἔκανε τὸ πονηρὸ

μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ

κι ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ κοντά Του.

Ἐκεῖνον καὶ σὺ ἀκολούθησες τυφλά,

ψυχή, μὲ τὴν ἀπαίσια ζωή σου.

Στὶς ἡδονὲς ἀγκιστρωμένος

μολυνόταν ἀπ᾿ τὰ πάθη του.

Τί κρίμα! Ὁ ἐραστὴς τῆς σοφίας ἔγινε

ἐραστὴς πορνῶν γυναικῶν,

ἀποξενωμένος ἀπ᾿ τὸν Θεό!

Αὐτὸν καὶ σὺ ἡ ἴδια μιμήθηκες, ψυχή μου,

νοερά, μὲ τὶς αἰσχρὲς ἡδυπάθειες.

Τὸν Ροβοὰμ μιμήθηκες,

ποὺ καταφρόνησε τὴν πατρικὴ συμβουλή.

Συνάμα καὶ τὸν κάκιστο

δοῦλο Ἱεροβοάμ,

ποὺ ἀπ᾿ τὴν ἀρχὴ ἦταν, ψυχή μου, ἀποστάτης.

Ἀλλὰ φεῦγε τὴ μίμησή τους καὶ φώναζε δυνατὰ

Ἁμάρτησα! Σπλαχνίσου με. (πρὸς τὸν Θεό).
apantaortodoxias.blogspot.gr