Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Θά έρθη καιρός, πού δέν θά βρίσκουμε ένα άντιδωράκι τόσο δα μικρό καί θά λέμε: «Πού είσαι, άντιδωράκι μου, να σέ φάω, πού σέ είχα κάθε μέρα, σέ έπαιρνα καί σέ έτρωγα μέ τίς χούφτες!» Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου .


Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε καί πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε καί να τις σεβώμαστε!Πρέπει να σκεφτώμαστε, τό βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θά τήν ξαναβρούμε αυτή τή ζεστασιά, αύτό τό ζεστό φαγητό πού τρώμε; Θά ξαναβρούμε αύτά τά καλά πού έχουμε, αυτή τήν ήσυχία;».

Δέν ξέρουμε τί ξημερώνει- αύτά έρχονται έν ριπή οφθαλμού. Γι’ αύτό αύτές τίς μέρες πρέπει να τίς έκτιμούμε καί να τίς σεβώμαστε.

Λέω, οί Σέρβοι μέ τόση πίστι καί εύλάβεια, τέτοιο μαρτύριο!

Άλλα πάλι, λέω, καί στήν Ιερουσαλήμ στη Μονή Χοζεβά, ήταν χιλιάδες οί Πατέρες πού σφαγιάσθηκαν μέσα στο σπήλαιο- οί Χοζεβΐτες δέν ήταν άγιοι Πατέρες;

Όταν πήγαμε εκεί στο σπήλαιο, βάλαμε χώμα μέσα στο μαντήλι καί μάτωσε τό μαντήλι- ευωδίαζε τό χώμα, ένδειξι μαρτυρίου. Τό ίδιο καί στον Άγιο Θεοδόσιο καί στά ρωσικά Μοναστήρια παντού αίματα. Πήγαμε καί στο χωριό τών Ποιμένων καί λέμε, κάτι εύωδιάζει- έβγαινε άρρητος ευωδία.

Καί στον άγιο Μηνά στή Χίο σφαγιάσθηκαν δεκατέσσερις χιλιάδες τήν ήμέρα τού Πάσχα. Τί μαρτύριο ήταν αύτό, δεκατέσσερις χιλιάδες! Γιατί έπέτρεψε ό Θεός καί τούς άποκεφάλισαν; Δέν ήταν εκείνοι άγιοι Πατέρες;

Σύμφωνα μέ τήν πίστι μας, θά δώση καί σ’ εμάς ό Θεός. Ή Χάρις τού Θεού θά μάς σκεπάση. Να λέμε τούς Χαιρετισμούς- «τείχος εί τών παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε», καί τί θά κάνη ό Θεός δέν ξέρουμε.

Λέω, πώς πρέπει να είμαστε καί στο θέμα τής προσευχής! Όταν έκκλησιαζώμαστε, να είμαστε πολυόμματα Χερουβείμ. Εκεί πού στεκόμαστε, εκεί να μένουμε, εκτός έάν ύπάρχη σωματική άνάγκη. Τί μεγάλη ευλογία είναι να έχουμε κάθε μέρα Θεία Μυσταγωγία!

Πολύ μεγάλη ευλογία είναι αύτή. Θά έρθη καιρός, πού δέν θά βρίσκουμε ένα άντιδωράκι τόσο δα μικρό καί θά λέμε: «Πού είσαι, άντιδωράκι μου, να σέ φάω, πού σέ είχα κάθε μέρα, σέ έπαιρνα καί σέ έτρωγα μέ τίς χούφτες!».

Θά έρθη έποχή πού δέν θά έχουμε ούτε άντίδωρο ούτε αγιασμό να πάρουμε. Τώρα είναι μιά μεγάλη ευλογία τής Παναγίας μας να έχουμε κάθε μέρα Θεία Λειτουργία. Ξέρετε πόσο μάς φρουρεί; Μάς έλεγε ένας Γέροντας παλαιότερα ότι, όταν μια αδελφή έχη επάνω της ένα Τετραευάγγελο, φυλάει σαράντα γειτονιές.

Σκεφτήτε τώρα να γίνεται κάθε μέρα μία Θυσία τοΰ Χριστού, πόση ευλογία έχουμε! Αυτό είναι άφάνταστο’ να κατεβαίνουν κάθε μέρα μύριες μυριάδων Αγγέλων και Αρχαγγέλων, τά πολυόμματα Χερουβείμ, τά έξαπτέρυγα Σεραφείμ, να μάς περικυκλώνουν καί να γίνεται ή Θεία Μυσταγωγία.

Περισσότεροι είναι οί άγιοι Άγγελοι άπό την άναπνοή μας πού βγαίνει. Σκεφθήτε τί μεγάλο πράγμα είναι να είναι γεμάτη ή έκκλησία άπό αγίους Αγγέλους! Δέν ξέρω, έγώ έτσι τό νοιώθω, έτσι τό βλέπω και έτσι σάς τό λέω.

Πολλές φορές σκέφτομαι, τί μεγάλη δωρεά του Θεού είναι αυτό, και ξενυχτώ, δέν μέ πιάνει ό ύπνος. Κάθε μέρα Θεία Μυσταγωγία! Να μνημονεύουμε τά ονόματα όλων αύτών των άνθρώπων! Ή κάθε ψυχούλα πού είναι τόσο πονεμένη και διψασμένη θέλει μιά βοήθεια και μιά ένίσχυσι, έκτος άπό τούς κεκοιμημένους πού είναι μέσα στήν Κόλασι καί άλλος είναι μέσα στο πυρ καί άλλος στο βρυγμό των όδόντων, πού καί αύτοί έχουν ανάγκη να μνημονευθούν.

Εις δόξαν Θεού σάς λέω, ότι στον κόσμο πού ήμουν καί εργαζόμουν εννιά καί δέκα ώρες την ήμέρα, σηκωνόμουν στις τρεις ή ώρα καί πήγαινα στήν έκκλησία, στήν άλλη άκρη, μέ βροχές καί χιονοθύελλες.

Θυμάμαι στήν Κατοχή μιά μέρα μέ σταμάτησε ένας Γερμανός καί μου είπε «άλτ»- πήγε να μέ σκοτώση. Κάνω τό σταυρό μου τρεις φορές καί του λέω: «πηγαίνω στήν εκκλησία». Μόλις μέ είδε να κάνω τό σταυρό μου, μ’ άφησε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ  ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.
https://oikohouse.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου