Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Ό Γερο - Κοσμάς, ό Παντοκρατορινός(ό Άμπελικός).

Ο Γερο - Κοσμάς γεννήθηκε στό 'Αγγελοχώρι τής Θράκης τό 1897. Τό κοσμικό του όνομα ήταν Κλεάνθης, καί ή ζωή του ήταν καλογερική καί άπό τόν κόσμο. 'Ασκήτευε στό κτήμα του κάνοντας παρόμοια εργασία (ήταν κηπουρός). Εργαζόταν καί έκεΐ τήν αγάπη πάλι γιά τούς άλλους καί μάζευε συνέχεια αγάπη άπό τόν Χριστό.
 "Εκανε δηλαδή πολλές ελεημοσύνες καί βοηθούσε συνήθως εκείνους πού είχαν τάση νά κλέβουν, όταν είχαν ανάγκη, γιά νά τούς προφύλαξη άπό τό θανάσιμο αμάρτημα τής κλοπής καί άπό άλλα χειρότερα...Μιά φορά, ένας μικρός, ό όποιος μοΰ τό διηγήθηκε μεγάλος πιά, πήγε στόν κήπο του, γιά νά άγοράση κηπουρικά καί μετά νά άγοράση καί άλλα πράγματα άπό τά καταστήματα. Μόλις έφθασε στόν κήπο, τί νά ίδή! Τάχρήματα τά είχε χάσει. 
"Αρχισε νά κλαίη ό μικρός καί νάφέρνη κακές σκέψεις καί λύσεις, γιατί φοβόταν τό γερόξύλο πού τόν περίμενε άπό τήν μάνα του.Άφοΰ τόν καθησύχασε τόν μικρό ό τότε Κλεάνθης, τοΰ λέει:
-Θυμάσαι, παιδί μου, πόσα χρήματα σοΰ έδωσε ήμάνα σου καί τί σοΰ είπε νά άγοράσης;-Ναί, απήντησε ό μικρός.Τοΰ έδωσε λοιπόν τά κηπουρικά, τοΰ έδωσε καί τάρέστα καί τοΰ λέει:
-Μή στενοχωρήσαι καθόλου, άλλά νά προσεχής άλλη φορά.Τέτοια καί άλλα έκανε στόν κόσμο, όταν ζούσε στήν πατρίδα του.Γύρω στό 1914 έφυγε άπό τόν κόσμο καί άφησε τόναδελφό του καί τόν κήπο του καί ήλθε στό Περιβόλι τήςΠαναγίας νά αγωνιστή μαζί μέ πνευματικούς αδελφούς.Έκάρη Μοναχός τό 1915. Παρέμεινε δέ στήν "Ι. ΜονήΣταυρονικήτα μέχρι τό 1924 καί, μέ τήν αλλαγή τοΰ Ημερολογίου, έφυγε τόν επόμενο χρόνο καί κοινοβίασεστήν Τ. Μονή τοΰ Παντοκράτορος. 
Έκεΐ παρακάλεσε τούς Πατέρες νά μένη έξω τής Μονής, στήν Άμπελικιά πού ήταν κοντά στήν μετάνοια του. Είχε άσκητέψει καί σέ άλλα μέρη τοΰ Αγίου "Ορους μέχρι τό 1939. Άλλά άπό τό 1939 καί στήν συνέχεια αγωνιζόταν πιά στήν Άμπελικιά. "Ολη μέρα δουλειά καί ευχή αδιάλειπτη. Τό σώμα του τό είχε τελείως παραμελημένο, διότι όλη τήν προσπάθεια του τήν είχε στρέψει στήν επιμέλεια τής ψυχής του.Τά ρούχα του ήταν λασπωμένα άπό τόν ίδρωτα καί τόχώμα. Σέ μία άκρη στό πάτωμα είχε κάτι παλιές κουβέρτες, όπου πλάγιαζε, οί όποιες είχαν τόσο πολύ χώμα,πού, έάν έριχνες σπορίδια, θά φύτρωναν.Ένώ εργαζόταν πολύ σκληρά καί αγωνιζόταν καίστά πνευματικά φιλότιμα, περνούσε μέ λίγη λιτή τροφή,χόρτα, κανένα ξηρό καρπό καί παξιμάδι. Τά χρήματαπού δίνουν στά Ιδιόρρυθμα γιά τά διακονήματα, άπό τά
όποια συντηρούνται οί Πατέρες, ό Γερο - Κοσμάς δέν τά έπαιρνε καί τούς έλεγε:- Νά τά κρατήστε, Γεροντάδες, θά τά πάρω αργότερα όλα μαζεμένα.Εκείνοι νόμιζαν ότι θά τά έπαιρνε στά γεράματατου, άλλά ό Γερο - Κοσμάς εννοούσε στήν άλλη ζωή. Επίσης τίς «κουμπάνιες», δηλαδή τά τρόφιμα κ.λ.π., πού τοΰ έδινε ή Μονή, τά μοίραζε ευλογία στά Γεροντάκια τής Καψάλας. Έάν κανένα Γεροντάκι δέν τά δεχόταν, τήν άλλη φορά πού θά πήγαινε ό Γερο - Κοσμάς τοΰ έλεγε:
- Γέροντα, σοΰ έφερα μερικά πράγματα γιά πούλημα* καί τοΰ τά έδινε σχεδόν δωρεάν."Ετσι, τοΰ άνέπαυε τόν λογισμό, καί τά ελάχιστα εκείνα χρήματα τά έδινε σέ άλλον ευλογία. Μέ αυτές τίς επαφές μέ τούς Πατέρες βοηθιόταν καί ό ίδιος πνευματικάάπό τίς συμβουλές τους. "Αλλες επαφές δέν είχε, εκτόςόταν εκκλησιαζόταν καί κοινωνούσε. Τόν έβλεπε κανείςπάντοτε κάτω άπό τά κλήματα νά καθαρίζη τίς αγριάδεςκαί μέ τήν αδιάλειπτη ευχή νά καθαρίζη μέ δάκρυα τήνψυχή του.
Ηταν κοντούλης καί ηλιοκαμένος, άλλά έλαμπε φορές - φορές τό πρόσωπο του. Αυτό τό είδα μέ τά μάτια μου, άλλά καί άλλοι Πατέρες μοΰ τό είπαν. Τήν τελευταία φορά πού τόν είδα, μοΰ έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, γιατί, τήν ώρα πού τόν ρωτούσα γιά κάτι, άστραψε πάλι τό πρόσωπο του πιό πολύ, καί μέ θάμπωσε ό Γερο - Κοσμάς! 
Αυτή ήταν καί ή τελευταία συνάντηση.Τό 1970, στίς 13 Απριλίου, πέταξε άπό τό Περιβόλιτής Παναγίας σάν "Αγγελος στους Ουρανούς ό Γερο -Κοσμάς άπό τό Άγγελοχώρι τής Θράκης. 
Τήν ευχή του νά έχουμε. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου