Ο στενός πνευματικός δεσμός του Αγίου Πορφυρίου με τον Γέροντα Αμβρόσιο Λάζαρη… και ένα γεγονός που το φανερώνει αυτό!

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ – Ο πνευματικός της μονής Δαδίου»
… Με τον Γέροντα Πορφύριο ήταν παραδελφοί στο Άγιον Όρος. Όταν ήλθε στην Αθήνα ο Χαρίτων (Γέροντας Αμβρόσιος) το 1950, ζούσε στην αρχή πολύ φτωχικά και βέβαια δεν γνώριζε ακόμη την πορεία που θ’ ακολουθούσε. Ήταν μόλις λίγο καιρό μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Βρήκε τον Γέροντα Πορφύριο να έχει αναλάβει καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στο παρεκκλήσι του Αγίου Γερασίμου μέσα στην Πολυκλινική, κοντά στην Ομόνοια. Εκείνος τον φιλοξένησε τότε για 6 μήνες. Η φιλία τους δυνάμωσε τόσο, που είπε αργότερα ο Γέροντας:
– Κανείς δεν ξέρει τον Πορφύριο. Έξι μήνες μέναμε μαζί, μέρα-νύχτα. 

Κάποτε ένα πνευματικό του παιδί τον ρώτησε με αφέλεια:
– Γέροντά μου, εσείς το βράδυ που προσευχόσασταν θα έπρεπε να κατεβάζατε τον Χριστό!
Κι εκείνος με αγαθότητα και απλότητα, είπε:
– Το είδες, ε;
Ο Γέροντας Πορφύριος, η αδελφή του Γερόντισσα Πορφυρία, ο Γέροντας Αμβρόσιος και η Γερόντισσα Παρθενία αποτελούσαν μια παρέα πνευματική με δυνατούς δεσμούς. Πολλές φορές συναντιόντουσαν και μιλούσαν και στην Αττική και στο Μοναστήρι του Δαδιού. Επειδή μάλιστα οι Γέροντες έχουν σπουδαία αίσθηση του χιούμορ, συνήθιζε ο Αμβρόσιος να πειράζει τον φίλο του:
– Δεν μου λες, Πορφύριε, μήπως αυτά τα χαρίσματα που έχεις είναι σατανικά, και αυτά που βλέπεις είναι εκ του πονηρού;
– Τι λες Αμβρόσιε; Εγώ από μικρό παιδί είμαι στο ράσο, του απαντούσε ο Γέροντας Πορφύριος και γελούσαν οι Γέροντες και οι Γερόντισσες μεταξύ τους.
Οι δύο μεγάλοι αυτοί πνευματικοί άνδρες γνωρίζουμε ότι διακρίνονταν για τα πολλά χαρίσματα που τους αξίωσε ο Θεός, όμως οι μεγαλύτερες αρετές τους (απαραίτητες οπωσδήποτε, ώστε να έλθουν οι δωρεές Του) ήταν η ταπείνωση, η μετάνοια και η αγάπη. Και φαίνεται πως ο πνευματικός δεσμός μεταξύ τους ήταν τόσο ισχυρός, ώστε μετά την κοίμηση του Γέροντα Πορφυρίου (2 Δεκεμβρίου 1991) είπε ο Γέροντας Αμβρόσιος κάποια στιγμή στη Γερόντισσα Πορφυρία:
– Πορφυρία, το πνεύμα του Πορφύριου το έχω εγώ τώρα. Είναι πολλά τα παιδιά του που μου έρχονται από εκεί.
Άλλωστε δεν είναι διόλου τυχαίο, νομίζουμε, ούτε ότι ο Θεός επέτρεψε να φανεί πολύ στον κόσμο ο Γέροντας Αμβρόσιος μετά την κοίμηση του αγαπημένου του φίλου ούτε ότι η ημερομηνία κοίμησής του ήταν επίσης η 2α Δεκεμβρίου (2006). Είναι φανερό ότι ο Θεός οικονόμησε να φύγουν την ίδια μέρα.
simeiakairwn.wordpress.com