Από το βιβλίο: «Α εωράκαμεν και ακηκόαμεν – Οι αναμνήσεις μου από τον Άγιο Παΐσιο»
~ Δεν πρέπει να αμελούμε τα πνευματικά μας δίχως σοβαρό λόγο, έλεγε ο Γέροντας. Συγκεκριμένα για το Απόδειπνο έλεγε ότι πάντοτε πρέπει να το κάνουμε. Εάν όμως καμιά φορά δεν έχουμε χρόνο ή είμαστε πολύ κουρασμένοι, συνιστούσε ο Γέροντας να κάνουμε λιγότερο ή τουλάχιστον το τρισάγιο και το «Πάτερ ημών». Κάνουν τον εχθρό πέρα.
Έλεγε δε και κάτι σχετικό από την ζωή του. Όταν για τελευταία φορά, το 1978, έκανε μία περιοδεία στο Άγιον Όρος, για να συναντήσει άγια γεροντάκια, για να συγκεντρώσει υλικό για τους «Αγιορείτες Πατέρες», έφθασε να καταλύσει ένα βράδυ στην Ι. Μονή Σίμωνος Πέτρας. Εκεί τον πλησίασαν σχεδόν όλοι οι πατέρες, για να πάρουν την ευχή του και να ωφεληθούν πνευματικά. Η ώρα είχε προχωρήσει πολύ και ο Γέροντας, κατάκοπος όπως ήταν, σκέφθηκε λίγο να αναπαυθεί και αργότερα σηκώνεται και κάνει τα πνευματικά του. (Δεν έκανε δηλαδή το Απόδειπνο ή έστω ένα μέρος). Μόλις λοιπόν τον πήρε λίγο ο ύπνος, ακούει να κτυπάει η πόρτα:
«Δι ευχών των αγίων πατέρων».
Σηκώνεται ο Γέροντας και δεν βλέπει κανέναν. Κοιμάται και σε λίγο ακούει τα ίδια. Πάλι κανείς. Επαναλαμβάνεται και τρίτη φορά, ώσπου κατάλαβε ότι ήταν ο «έξω από εδώ». Τελικά δεν μπόρεσε να κοιμηθεί. Γι’ αυτό μας έλεγε, όσο και κουρασμένοι να είμαστε, έστω ένα «Πάτερ ημών», να μην το αφήνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου