«…Θὰ ἤθελα νὰ πάω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια, νὰ μπῶ μέσα, νὰ καθήσω σὰν ταπεινὸς ἁμαρτωλός ἱεροκήρυκας να κλάψω καὶ νὰ μάθω τὰ προβλήματά σας…. Θὰ ἤθελα νὰ γίνω χίλια κομμάτια, αλλά δεν μπορώ πιά…» (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος.

 

«  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

 

 

Δέκα χιλιάδες παπᾶδες ἔχει ἡ Ἑλλάς. Ἀπὸ ἕνα σπίτι κάθε μέρα νὰ περνούσανε νὰ τὸ ἁγιάζανε, θά ᾽χε ἀλλάξῃ ὁ ντουνιᾶς καὶ ἡ κοινωνία !

Ήμουν έτοιμος ν᾽ ἀναχωρήσω για τον ἄλλο κοσμο & να έρθη ἄλλος δεσποτης, να σας ἐπιτρέπει τα πάντα, ἀλλά ὁ Θεός μου εδωσε προθεσμία μετάνοιας...

Θελω ἡ Φλωρινα να γινη Χριστιανικη πολη, στα σπιτια ὅλα να ὑπάρχει το Ευαγγέλιο & να γινεται προσευχη. Θελω σ᾽ ὅλα τα σπιτια να ὑπάρχει ο Χριστός. Επιθυμώ  ζωηρά, να ἐπισκεφθω ὅλα τα σπιτια & να σας δω απο κοντα…

Δευτερολογία:

Συμβουλές του Επισκόπου  Αὐγουστίνου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας:

«…Σφραγίζω τὰ κηρύγματα ποὺ μὲ ἠξίωσε ὁ Θεὸς νὰ κάνω τὴν περίοδο αὐτήν.
Ὅπως γνωρίζετε ὅλοι, τὸ Νοέμβριο μῆνα παρ᾽ ὀλίγον μὲ τὸ ἐξπρὲς νὰ ἀναχωρήσω στὸν ἄλλον κόσμο, γιὰ νὰ ἡσυχάσω κι΄ εγώ καὶ νὰ ἡσυχάσετε κι᾽ ἐσεῖς, γιατὶ ἀρκετὰ ὑποφέρετε ἀπὸ τὸν Αὐγουστῖνο.

Καὶ νά ᾽ρθῃ ἄλλος δεσπότης, νὰ σᾶς ἐπιτρέπῃ καὶ τὸ κάπνισμα, νὰ σᾶς ἐπιτρέπῃ τα παντα, γιατὶ ἐγὼ σᾶς λέω τὰ ὄχι.
Ἤμουν ἕτοιμος, παρ᾽ ὀλίγον ν᾽ ἀναχωρήσω μὲ τὸ ἐξπρὲς στὸν ἄλλον κόσμον, ἀλλὰ ὁ Θεὸς μ᾽ ἄφησε ὄχι γιὰ κανέναν ἄλλον λόγον παρὰ γιὰ νὰ μοῦ δώσῃ προθεσμία μετανοίας.
Κ᾽ ἔτσι ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο πήρα δυνάμεις, μέχρι τώρα, ἐδῶ στὴν πόλι τῆς Φλωρίνης μὲ ἠξίωσε ὁ Θεὸς –μετρῆστε μὲ τὰ δάχτυλα– ἔκανα αὐτὴν τὴν περίοδο 40 κηρυγματα πρωινά, ἐσπερινά και κύκλο Αγίας Γραφῆς. Καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ σαράντα αὐτὰ κηρύγματα ἐμοίρασα καὶ εἴκοσι (20) φυλλάδια. Τὰ σκορπῶ δωρεὰν εἰς μνημόσυνον τῶν γονέων μου.

Τὸ ἀποτέλεσμα;
Ὁ Θεὸς οἶδε, ὁ Θεὸς ξέρει τὸν πόθον μου, ὁ Θεὸς γνωρίζει τὴν καρδιά μου. Θέλω ὅλη ἡ Φλώρινα νὰ γίνῃ χριστιανικὴ πόλις, θέλω στὰ σπίτια ὅλα ν᾽ ἀκούεται προσευχή, θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχῃ Εὐαγγέλιο, θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχῃ Χριστός. 

Θέλω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια νὰ ὑπάρχουν ἀντρόγυνα ἀγαπημένα, παιδιὰ ποὺ νὰ ὑπακούουνε, ἄντρες-γυναῖκες, θέλω νὰ μυρίζουν τὰ σπίτια λιβάνι καὶ ὄχι κοπριὰ τοῦ διαβόλου. Θέλω νὰ κλείσουν οἱ τηλεοράσεις καὶ νὰ ἐπικρατήσῃ τὸ Εὐαγγέλιο. Τὰ θέλω ὅλα αὐτά, τὸ ἐπιθυμῶ σφοδρῶς.

Καὶ κάτι ἄλλο ἐπιθυμοῦσα. Ὅπως λέγει ὁ Χρυσόστομος θὰ ἤθελα κ᾽ ἐγὼ, ἄν μποροῦσα –ζωηρὰ ἐπιθυμία του ἦταν– νὰ ἐπισκεφθῶ ὅλα τὰ σπίτια. Τώρα δὲν μπορῶ νὰ το κάνω, γιατί ἂν πάω σ᾽ ἕνα σπίτι, θὰ παραπονεθοῦν τ᾽ ἄλλα. Δὲν ἔχω καὶ καιρό, δὲν ὑπάρχει χρόνος πιά...
Θὰ ἤθελα νὰ πάω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια, νὰ μπῶ μέσα, νὰ καθήσω σὰν ταπεινὸς ἁμαρτωλός ἱεροκήρυκας να κλάψω καὶ νὰ ῥωτήσω τὸ σπίτι, τὴ γυναῖκα, τὰ παιδιά πῶς περνᾶνε.

Νὰ ρωτήσω κι᾽ ἐγὼ σὰν τὴ Μαρία τὴν Αἰγυπτία ( πρός τον αββά Ζωσιμά): " πῶς πάει ἡ κοινωνία; πῶς πάει ὁ ἄντρας; πῶς πάει ἡ γυναίκα; πῶς πάνε τὰ παιδιά;  Νὰ μάθω τὰ προβλήματά τους, νὰ σφουγγίσω τὰ δάκρυά τους, νὰ τοὺς παρηγορήσω. Θὰ ἤθελα νὰ πάω σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια. Δὲν μπορῶ. Λέγει ὁ Χρυσόστομος· Θὰ ἤθελα νὰ γίνω χίλια κομμάτια.
Αὐτὸ όμως ποὺ δὲν κάνω ἐγώ, πρέπει νὰ τὸ κάνουν οἱ παπᾶδες. Ἂν μποροῦσα νὰ τὸ κάνω ἐγώ, δὲν θὰ τοὺς χρειαζόμουν. Τοὺς συμβουλεύω μὲ δάκρυα στὰ μάτια· Να πᾶνε ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι, ἀλλά δεν το κάνουν.

Τί κακὸ ἔπεσε τώρα στὴν Ἑλλάδα; Δέκα χιλιάδες παπᾶδες ἔχει ἡ Ἑλλάς. Ἀπὸ ἕνα σπίτι κάθε μέρα νὰ περνούσανε νὰ τὸ ἁγιάζανε, θά ᾽χε ἀλλάξῃ ὁ ντουνιᾶς καὶ ἡ κοινωνία. Κ᾽ ἔτσι ἐγὼ ἀναγκάστηκα τώρα τελευταίως νὰ κάνω μιὰ ἐπιστολή.

Σᾶς ἔστειλα μιὰ ἐπιστολὴ σ᾽ ὅλα τὰ σπίτια. Ἀφοῦ δὲν μπορῶ νὰ σᾶς ἐπισκεφθῶ προσωπικῶς, σᾶς ἔστειλα μιὰ ἐπιστολὴ καὶ δέν ξέρω τί ἀποφασίσατε νὰ κάνετε. Σᾶς παρακαλῶ ὅλους, αὐτὸ ποὺ σᾶς λέγω στὴν ἐπιστολὴ νὰ τὸ κάνετε. Ἔχουμε ἐδῶ στὴν πόλι καλοὺς πνευματικοὺς πατέρας, ἔχουμε Αρχιμανδρίτες.

Τώρα πλησιάζουν ἅγιες ἡμέρες. Σὰν τὴ Μαρία τὴν Αἰγυπτία νὰ πᾶτε νὰ ἐξομολογηθῆτε ὅλοι, καὶ οἱ ἄντρες οἱ γυναῖκες τὰ παιδιά, καὶ ἔτσι θὰ σᾶς ἀξιώσῃ ὁ Θεὸς τὴ Μεγάλη Πέμπτη σὰν τὴν Αγία Μαρία τὴν Αἰγυπτία νὰ κοινωνήσετε τὰ ἄχραντα μυστήρια.
Αὐτὰ ἔχω νὰ σᾶς πῶ. Τώρα πλέον μόνο τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ θὰ ξαναμιλήσω τώρα ἐδῶ, ἂν μ᾽ ἀφήσῃ ὁ Θεὸς καὶ ζήσω. Ἴσως νὰ εἶνε τὸ τελευταῖο κήρυγμά μου. Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογῇ τὰ σπίτια σας, τὶς ἐργασίες σας, τὰ καταστήματά σας, τὶς δουλειές σας, τὰ παιδιὰ σας τὰ ἀγαπημένα, τὰ κορίτσια σας. Νὰ εὐλογῇ τὴν πόλιν μας, τὰ σύνορά μας, τὴν πατρίδα μας. Ὅλους σας νὰ σᾶς εὐλογῇ. Καὶ ἄν κάποτε σᾶς ἐπίκρανα, σᾶς ζητῶ συγγνώμη.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος.

kivotoshelp.gr