Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Γεωργίου πρώην ηγούμενος της Μονής Αββακούμ.
Αναστήθηκα. Όχι γιατί τελείωσε η δυσκολία… αλλά γιατί δεν τελείωσε η πίστη.
Αναστήθηκα μέσα από νύχτες που δεν έβλεπα φως,
αλλά ήξερα πως κάπου καίει ακόμη το καντήλι.
Αναστήθηκα όχι επειδή άλλαξαν οι συνθήκες,
αλλά επειδή άλλαξε η καρδιά.
Έμαθα να περιμένω το θαύμα — όχι απ’ έξω, αλλά από μέσα μου.
Να διαλέγω το φως, ακόμη κι όταν όλα γύρω ήταν σκοτεινά.
Να συγχωρώ, να επιμένω, να αγαπώ… σαν να μην με πρόδωσαν ποτέ.
Η Ανάσταση δεν είναι απλώς ένα γεγονός.
Είναι η κραυγή της ψυχής που αρνείται να πεθάνει.
Είναι η ζωή που συνεχίζει, κόντρα σε κάθε θάνατο.
Και σήμερα… στέκομαι όρθιος.
Ήρεμος. Καθαρός. Ζωντανός.
Γιατί ο Χριστός Ανέστη.
Και μαζί Του… κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου