Τα σωματικά και υλικά πάθη λιγοστεύουν και μαραίνονται με τις σωματικές κακοπάθειες,τα ψυχικά και μη φαινόμενα εξαφανίζονται με την ταπεινοφροσύνη,την πραότητα και την αγάπη.
Οι δαίμονες που πάντα μας πολεμούν,έχουν συνήθεια να μας εμποδίζουν από τις πραγματοποιήσιμες και κατάλληλες για μας αρετές και να βάζουν μέσα μας ισχυρό πόθο για τις αδύνατες και αταίριαστες.Εκείνους που έχουνπροκοπή στην υποταγή ,τους αναγκάζουν να κάνουν τα έργα των ησυχαστών.Στους ησυχαστές και αναχωρητές βάζουν την επιθυμία της κοινοβιακής ζωής.Αυτή τη μέθοδο μεταχειρίζονται για κάθε αρετή.Εμείς όμως δεν πρέπει να αγνοούμε τα σχέδιά τους γνωρίζοντας ότι όλα είναι καλά όταν γίνονται στον καιρό τους και με το μέτρο.Αντίθετα είναι βλαβερά όλα όσα ξεπερνούν το μέτρο και δεν είναι στον κατάλληλο καιρό.
Εκείνοι που ταλαιπωρούνται από τις επαναστάσεις του σώματος το οποίο είναι η έδρα του θανάτου και παραιτούνται από τον αδιάκοπο πολεμό του ,να μην κατηγορούν τη σάρκα,αλλά τον εαυτό τους.Γιατί αν αυτοί δεν της έδιναν δύναμη,ικανοποιώντας τις παράνομες επιθυμίες της δεν θα ταλαιπωρούνταν τόσο πολύ από αυτήν.Ή δεν βλέπουν εκείνους που σταύρωσαν τον εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες και φέρουν τη νέκρωση του Ιησού στη θνητή τους σάρκα,πως έχουν την σάρκα συνεργό στα καλά και όχι αντίπαλο ,αλλά πειθαρχική και οδηγούμενη από το νόμο του Θεού.Και αυτοί λοιπόν έτσι να κάνουν και θα απολαύσουν την ίδια ανάπαυση.
Η πίστη είναι ένα αγαθό της εσωτερικής σιαθεσέως της ψυχής.Αυτή γεννά μέσα μας το φόβο του Θεού.Ο φόβος του Θεού διδάσκει την τήρηση των εντολών,η οποία λέγεται πρακτική αρετή.Από την πρακτική φυτρώνει η πολύτιμη απάθεια.Γέννημα της απάθειας είναι η αγάπη,η οποία είναι εκπλήρωση όλων των εντολών,τις οποίες συνδέει σφικτά και συγκρατεί.
Όταν το λογικό μέρος της ψυχής ασχολείται επίμονα και σταθερά με τη θεωρία των αρετών και το επιθυμητό στρέφεται με ένταση προς την θεωρία αυτή και προς τον δοτήρα της Χριστό,ενώ το θυμικό οπλίζεται κατά των δαιμόνων,τότε οι πνευματικές δυνάμεις μας ενεργούν κατά φύση.
Το πάθος της μνησικακίας είναι τελείως μακρυά από την ψυχή σου,φιλόχριστε.Μην δώσεις καθόλου τόπο στην έχθρα.Σαν φωτιά κρυμμένη στην καλαμιά του λιναριού,έτσι είναι η μνησικακία που φωλιάζει στην καρδιά.Μάλλον να προσεύχεσαι θερμά για χάρη εκείνου που σε λύπησε και να τον ευεργετείς σε ότι μπορείς,για να σώσεις την ψυχή σου από τον θάνατο και για να μην είσαι χωρίς παρρησία στην προσευχή σου.
Στις ψυχές των ταπεινών θα αναπαυθεί ο Κύριος,ενώ στην καρδιά των υπερηφάνων αναπαύονται τα πάθη της ατιμίας.Γιατί κανένα άλλο δεν τα δυναμώνει εναντίον μας,όσο οι περήφανοι λογισμοί και κανένα άλλο δεν ξεριζώνει τα πονηρά χόρτα της ψυχής,όπως η μακάρια ταπείνωση.Γι αυτό εύλογα η ταπείνωση ονομάζεται παθοκτόνος.
Η ψυχή σου να είναι καθαρή από ενθυμήσεις και να φωτίζεται από άριστες έννοιες,έχοντας πα΄ντοτε στο νου σου εκείνο που έχει λεχθεί,ότι η φιλήδονη καρδιά είναι φυλακή και αλυσίδα στην ώρα του θανάτου.Η φιλόπονη όμως και πρόθυμη στο καλό,είναι πόρτα ανοικτή.Πράγματι τις καθαρές ψυχές όταν βγαίνουν από το σώμα,άγγελοι τις οδηγούν σαν να τις κρατούν από το χέρι,προς την μακάρια ζωή.Ενώ τις λερωμένες και αμετανόητες ψυχές,δαίμονες,αλλοίμονο θα τις παραλάβουν.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ.
Οι δαίμονες που πάντα μας πολεμούν,έχουν συνήθεια να μας εμποδίζουν από τις πραγματοποιήσιμες και κατάλληλες για μας αρετές και να βάζουν μέσα μας ισχυρό πόθο για τις αδύνατες και αταίριαστες.Εκείνους που έχουνπροκοπή στην υποταγή ,τους αναγκάζουν να κάνουν τα έργα των ησυχαστών.Στους ησυχαστές και αναχωρητές βάζουν την επιθυμία της κοινοβιακής ζωής.Αυτή τη μέθοδο μεταχειρίζονται για κάθε αρετή.Εμείς όμως δεν πρέπει να αγνοούμε τα σχέδιά τους γνωρίζοντας ότι όλα είναι καλά όταν γίνονται στον καιρό τους και με το μέτρο.Αντίθετα είναι βλαβερά όλα όσα ξεπερνούν το μέτρο και δεν είναι στον κατάλληλο καιρό.
Εκείνοι που ταλαιπωρούνται από τις επαναστάσεις του σώματος το οποίο είναι η έδρα του θανάτου και παραιτούνται από τον αδιάκοπο πολεμό του ,να μην κατηγορούν τη σάρκα,αλλά τον εαυτό τους.Γιατί αν αυτοί δεν της έδιναν δύναμη,ικανοποιώντας τις παράνομες επιθυμίες της δεν θα ταλαιπωρούνταν τόσο πολύ από αυτήν.Ή δεν βλέπουν εκείνους που σταύρωσαν τον εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες και φέρουν τη νέκρωση του Ιησού στη θνητή τους σάρκα,πως έχουν την σάρκα συνεργό στα καλά και όχι αντίπαλο ,αλλά πειθαρχική και οδηγούμενη από το νόμο του Θεού.Και αυτοί λοιπόν έτσι να κάνουν και θα απολαύσουν την ίδια ανάπαυση.
Η πίστη είναι ένα αγαθό της εσωτερικής σιαθεσέως της ψυχής.Αυτή γεννά μέσα μας το φόβο του Θεού.Ο φόβος του Θεού διδάσκει την τήρηση των εντολών,η οποία λέγεται πρακτική αρετή.Από την πρακτική φυτρώνει η πολύτιμη απάθεια.Γέννημα της απάθειας είναι η αγάπη,η οποία είναι εκπλήρωση όλων των εντολών,τις οποίες συνδέει σφικτά και συγκρατεί.
Όταν το λογικό μέρος της ψυχής ασχολείται επίμονα και σταθερά με τη θεωρία των αρετών και το επιθυμητό στρέφεται με ένταση προς την θεωρία αυτή και προς τον δοτήρα της Χριστό,ενώ το θυμικό οπλίζεται κατά των δαιμόνων,τότε οι πνευματικές δυνάμεις μας ενεργούν κατά φύση.
Το πάθος της μνησικακίας είναι τελείως μακρυά από την ψυχή σου,φιλόχριστε.Μην δώσεις καθόλου τόπο στην έχθρα.Σαν φωτιά κρυμμένη στην καλαμιά του λιναριού,έτσι είναι η μνησικακία που φωλιάζει στην καρδιά.Μάλλον να προσεύχεσαι θερμά για χάρη εκείνου που σε λύπησε και να τον ευεργετείς σε ότι μπορείς,για να σώσεις την ψυχή σου από τον θάνατο και για να μην είσαι χωρίς παρρησία στην προσευχή σου.
Στις ψυχές των ταπεινών θα αναπαυθεί ο Κύριος,ενώ στην καρδιά των υπερηφάνων αναπαύονται τα πάθη της ατιμίας.Γιατί κανένα άλλο δεν τα δυναμώνει εναντίον μας,όσο οι περήφανοι λογισμοί και κανένα άλλο δεν ξεριζώνει τα πονηρά χόρτα της ψυχής,όπως η μακάρια ταπείνωση.Γι αυτό εύλογα η ταπείνωση ονομάζεται παθοκτόνος.
Η ψυχή σου να είναι καθαρή από ενθυμήσεις και να φωτίζεται από άριστες έννοιες,έχοντας πα΄ντοτε στο νου σου εκείνο που έχει λεχθεί,ότι η φιλήδονη καρδιά είναι φυλακή και αλυσίδα στην ώρα του θανάτου.Η φιλόπονη όμως και πρόθυμη στο καλό,είναι πόρτα ανοικτή.Πράγματι τις καθαρές ψυχές όταν βγαίνουν από το σώμα,άγγελοι τις οδηγούν σαν να τις κρατούν από το χέρι,προς την μακάρια ζωή.Ενώ τις λερωμένες και αμετανόητες ψυχές,δαίμονες,αλλοίμονο θα τις παραλάβουν.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου