Αν ένα ζευγάρι λειτουργεί σωστά στον γάμο του, θα γνωρίσει ευτυχία
Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος*
Ηλειτουργία ενός ζευγαριού είναι ένα σύνολο πραγμάτων: η βιοποριστική δουλειά του, το σπίτι, το νοικοκυριό, η κούρασή του, ο κόπος του. Είναι όμως κι αυτή η κίνηση της ενότητας! Το σμίξιμο και η ένωση του ζευγαριού! Η σωματική και η ψυχική προσέγγιση. Ολα αυτά τα ωραία είναι η δική του λειτουργία. Του ζευγαριού. Κι όπως έπειτα από κάθε θεία λειτουργία ένας ιερέας είναι κουρασμένος αλλά και χαρούμενος, ήρεμος και γαλήνιος στην ψυχή, παρ’ όλη την ένταση που έζησε, έτσι και το ζευγάρι!
Αν το ζευγάρι λειτουργεί σωστά στον γάμο του, θα είναι μεν κουρασμένο στη ζωή, ταλαιπωρημένο από τα ποικίλα προβλήματα, αλλά θα βγάζει μέσα από όλα αυτά και μια γλύκα, γιατί θα παίρνει και την ξεκούρασή του. Θα έχει και την ανακούφισή του. Θα ξέρει ότι «εκεί με περιμένει ο άνθρωπός μου, με τον οποίο θα ζήσω στιγμές όμορφες! Και συζήτηση, και προσέγγιση, και θα δούμε μια ταινία, και θα μιλήσουμε με τα παιδιά, θα πάμε και την εκδρομή μας, θα κάτσουμε και σπίτι μας, και θα ενωθούμε, και θα αγαπηθούμε, και θα αγκαλιαστούμε, και θα ζήσουμε την ολοκληρωτική αυτή ευτυχία που μας χαρίζει ο Θεός!»
Αν όμως ο γάμος δεν βιώνεται έτσι, τότε επανέρχεται το ερώτημα που κάνουν πολλοί: «Τότε, γιατί παντρεύτηκα; Απλώς για να κάνω ένα παιδί και έπειτα να ζω έτσι, σαν μίζερος και ταλαίπωρος μαγκούφης; Κι αν δεν έχω παιδί; Δεν πρέπει να χαρώ τη σχέση μου εγώ;» Σκέψου τα λίγο αυτά, σε παρακαλώ, αν θέλεις. Τώρα που δεν σε βλέπει κανείς...
Αν μου θύμωσες, να σου πω την αλήθεια, δεν με ενοχλεί. Και αν αισθάνεσαι ότι μπαίνω σε ξένα χωράφια, πάλι δεν με πειράζει. Πίστευε ό,τι θέλεις και λέγε ό,τι θέλεις. Διότι δεν είμαι εγώ αυτός που μπήκα σε ξένα χωράφια, αλλά είναι τα χιλιάδες μηνύματα που έρχονται και μπαίνουν στο ταχυδρομείο μου, στο facebook και το email μου. Χρόνια τώρα. Οχι μόνο φέτος. Μιλάω για εκατοντάδες μηνύματα ανθρώπων πολύ πονεμένων και πικραμένων. Που μαραζώνουν μες στον γάμο τους. Και λιώνουν. Και, από την άλλη, το ταίρι τους λιγώνεται να διαβάζει βίους ασκητών που μπήκαν σε σπηλιές και σε τρύπες ή ανέβηκαν στα δέντρα και πήραν τα βουνά, και βρήκαν κρύπτες κι ερήμους.
Διαβάζουν ζηλεύοντας όλα αυτά, ενώ ζουν τον γάμο τους. Και με τον τρόπο αυτό δεν τον απολαμβάνουν. Κάποιος παντρεμένος μού έγραψε ότι συνέχεια ζηλεύει άγαμους, ερημίτες, ασκητές, ιερομονάχους κ.ά. Αυτή η νοοτροπία και η ζήλια του φανερώνουν ότι δεν απολαμβάνει τη δική του ζωή.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως.
dimokratianews.gr
Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος*
Ηλειτουργία ενός ζευγαριού είναι ένα σύνολο πραγμάτων: η βιοποριστική δουλειά του, το σπίτι, το νοικοκυριό, η κούρασή του, ο κόπος του. Είναι όμως κι αυτή η κίνηση της ενότητας! Το σμίξιμο και η ένωση του ζευγαριού! Η σωματική και η ψυχική προσέγγιση. Ολα αυτά τα ωραία είναι η δική του λειτουργία. Του ζευγαριού. Κι όπως έπειτα από κάθε θεία λειτουργία ένας ιερέας είναι κουρασμένος αλλά και χαρούμενος, ήρεμος και γαλήνιος στην ψυχή, παρ’ όλη την ένταση που έζησε, έτσι και το ζευγάρι!
Αν το ζευγάρι λειτουργεί σωστά στον γάμο του, θα είναι μεν κουρασμένο στη ζωή, ταλαιπωρημένο από τα ποικίλα προβλήματα, αλλά θα βγάζει μέσα από όλα αυτά και μια γλύκα, γιατί θα παίρνει και την ξεκούρασή του. Θα έχει και την ανακούφισή του. Θα ξέρει ότι «εκεί με περιμένει ο άνθρωπός μου, με τον οποίο θα ζήσω στιγμές όμορφες! Και συζήτηση, και προσέγγιση, και θα δούμε μια ταινία, και θα μιλήσουμε με τα παιδιά, θα πάμε και την εκδρομή μας, θα κάτσουμε και σπίτι μας, και θα ενωθούμε, και θα αγαπηθούμε, και θα αγκαλιαστούμε, και θα ζήσουμε την ολοκληρωτική αυτή ευτυχία που μας χαρίζει ο Θεός!»
Αν όμως ο γάμος δεν βιώνεται έτσι, τότε επανέρχεται το ερώτημα που κάνουν πολλοί: «Τότε, γιατί παντρεύτηκα; Απλώς για να κάνω ένα παιδί και έπειτα να ζω έτσι, σαν μίζερος και ταλαίπωρος μαγκούφης; Κι αν δεν έχω παιδί; Δεν πρέπει να χαρώ τη σχέση μου εγώ;» Σκέψου τα λίγο αυτά, σε παρακαλώ, αν θέλεις. Τώρα που δεν σε βλέπει κανείς...
Αν μου θύμωσες, να σου πω την αλήθεια, δεν με ενοχλεί. Και αν αισθάνεσαι ότι μπαίνω σε ξένα χωράφια, πάλι δεν με πειράζει. Πίστευε ό,τι θέλεις και λέγε ό,τι θέλεις. Διότι δεν είμαι εγώ αυτός που μπήκα σε ξένα χωράφια, αλλά είναι τα χιλιάδες μηνύματα που έρχονται και μπαίνουν στο ταχυδρομείο μου, στο facebook και το email μου. Χρόνια τώρα. Οχι μόνο φέτος. Μιλάω για εκατοντάδες μηνύματα ανθρώπων πολύ πονεμένων και πικραμένων. Που μαραζώνουν μες στον γάμο τους. Και λιώνουν. Και, από την άλλη, το ταίρι τους λιγώνεται να διαβάζει βίους ασκητών που μπήκαν σε σπηλιές και σε τρύπες ή ανέβηκαν στα δέντρα και πήραν τα βουνά, και βρήκαν κρύπτες κι ερήμους.
Διαβάζουν ζηλεύοντας όλα αυτά, ενώ ζουν τον γάμο τους. Και με τον τρόπο αυτό δεν τον απολαμβάνουν. Κάποιος παντρεμένος μού έγραψε ότι συνέχεια ζηλεύει άγαμους, ερημίτες, ασκητές, ιερομονάχους κ.ά. Αυτή η νοοτροπία και η ζήλια του φανερώνουν ότι δεν απολαμβάνει τη δική του ζωή.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως.
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου