Άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα, γονείς της αγίας Νίνας της Γεωργίας, ζούσαν τον Χριστό και με το παράδειγμα τους έμπνευσαν την αγιότητα στην κόρη τους.

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!

«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα γονείς της αγίας Νίνας, ισαποστόλου της Γεωργίας, συγγενής του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου

Εορτάζουν στις 20 Μαΐου
Η αγία Νίνα (γεωργ. Νίνο) γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αι. στην Καππαδοκία. Είχε στενή συγγένεια με τον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, σύμφωνα μάλιστα μ’ ένα παλαιό χειρόγραφο ήταν εξαδέλφη του. Γι’ αυτό η ευλάβειά της στον άγιο ήταν μεγάλη.

Ο πατέρας της Ζαβουλών, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, είχε φύγει από την πατρίδα του Καππαδοκία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Η μητέρα της Σωσάννα, γεννημένη κι αυτή στην Καππαδοκία, ήταν αδελφή του επισκόπου Ιεροσολύμων, τον οποίο ορισμένοι ταυτίζουν με τον Ιουβενάλιο.
Οι γονείς της Σωσάννας και του Ιουβενάλιου πέθαναν νέοι. Έτσι τα δύο παιδιά έμειναν ορφανά και απροστάτευτα. Σκέφτηκαν τότε να πάνε στα Ιεροσόλυμα.
Ξεκίνησαν με πίστη στο Θεό, αδιαφορώντας για το μακρινό ταξίδι. Φτάνοντας στην Αγία Πόλη, βρήκαν καταφύγιο στο ναό της Αναστάσεως. Ο Ιουβενάλιος σύντομα τοποθετήθηκε οικονόμος του Παναγίου Τάφου, ενώ η Σωσάννα μπήκε στην υπηρεσία της ευλαβέστατης Σάρας – Νιοφόρας, τη Βηθλεεμίτισσας, που ήταν εκεί διακόνισσα.
Στο μεταξύ, έφτασε στη Ρώμη ο Ζαβουλών, για τον οποίο μιλήσαμε πιο πάνω. Σύντομα κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα, που τον διόρισε αρχηγό του στρατού.
Την εποχή εκείνη οι Φράγκοι επαναστάτησαν εναντίων των Ρωμαίων. Πέρασαν τις Άλπεις, προχώρησαν κατά μήκος του ποταμού Πο (Πάδου) και στρατοπέδευσαν. Ο Ζαβουλών, με διαταγή του αυτοκράτορα, κινήθηκε εναντίον του. Με τη βοήθεια του Θεού τους νίκησε κι αιχμαλώτισε πολλούς. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους ήταν και ο επαναστάτης βασιλιάς.
Ο Μαξιμιανός βράβευσε το στρατηγό του, ενώ τους αποστάτες καταδίκασε σε θάνατο. Οι αιχμάλωτοι ζήτησαν από τον Ζαβουλών, πριν θανατωθούν, να τους βαπτίσει στο όνομα του Θεού του, που του είχε δώσει τόσο μεγάλη δύναμη. Κι εκείνος όχι μόνο τους βάπτισε, αλλά και έπεισε τον αυτοκράτορα να τους ελευθερώσει. Οι νεοφώτιστοι τότε πήραν μαζί τους τον Ζαβουλών, για να κηρύξει τον χριστιανισμό στην πατρίδα τους. Για δέκα μέρες οι ιερείς βάπτιζαν το λαό στις όχθες του ποταμού Γανταμάρ.
Ο Ζαβουλών άφησε τους ιερείς να ολοκληρώσουν το έργο τους και ο ίδιος πήγε να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους. Εκεί γνωρίσθηκε με τον επίσκοπο πια Ιουβενάλιο, τον πρώην οικονόμο του Παναγίου Τάφου. Τότε, λοιπόν, η διακόνισσα Σάρα – Νιοφόρα συμβούλεψε τον επίσκοπο:
-Δώσε την αδελφή σου Σωσάννα σύζυγο στον Ζαβουλών, τον ένδοξο αυτό στρατηλάτη και θεοφοβούμενο άνδρα, που βοήθησε τους Φράγκους να γνωρίσουν το Χριστό!
Η συμβουλή της διακόνισσας φάνηκε καλή στον επίσκοπο. Έτσι, σε λίγο καιρό έγιναν οι γάμοι του Ζαβουλών και της Σωσάννας, που αναχώρησαν στη συνέχεια για την πατρική γη της Καππαδοκίας.
Από το ευλογημένο εκείνο ζευγάρι γεννήθηκε η μακαρία Νίνα, η φωτίστρια της Γεωργίας. Όταν έγινε δώδεκα χρονών, πήγε με τους γονείς της στα Ιεροσόλυμα. Ο πατέρας της φλογισμένος από αγάπη για το Θεό, θέλησε ν’ αφιερωθεί σ’ Αυτόν και να γίνει ερημίτης. Αφού πήρε τη συγκατάθεση της συζύγου του και την ευλογία του αδελφού της επισκόπου, αποχαιρέτησε με δάκρυα την κόρη του Νίνα, αναθέτοντάς την στον Κύριο, τον πατέρα των ορφανών και προστάτη των χηρών.
–Μη φοβάσαι τίποτα, παιδί μου, της είπε. Μιμήσου με ζήλο το παράδειγμα της Μαρίας της Μαγδαληνής και της άλλης Μαρίας, της αδελφής του Λαζάρου. Αν αγαπήσεις όπως εκείνες το Χριστό, τότε η χάρη Του δεν θα σ’ εγκαταλείψει.
Ύστερα έφυγε κι εξαφανίστηκε στην έρημο του Ιορδάνη. Ο τόπος της ασκήσεως και του θανάτου του παρέμεινε άγνωστος.
Η μητέρα της αγίας Νίνας, η Σωσάννα, τοποθετήθηκε από τον επίσκοπο αδελφό της στον ιερό ναό της Αναστάσεως ως διακόνισσα, για να φροντίζει τις φτωχές και άρρωστες γυναίκες. Τέλος, τη Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη γερόντισσα Νιοφόρα, για να την αναθρέψει…
Καθημερινά προσευχόμενη, και μελετώντας τα λόγια της Αγίας Γραφής, η καρδιά της όλο και περισσότερο φλέγονταν από την αγάπη της προς τον Χριστό,
Όταν έμαθε την ιστορία του άρραφου Χιτώνα χαράχθηκε βαθιά στην καρδιά της, κι άρχισε να προσεύχεται στην Υπεραγία Θεοτόκο να την αξιώσει να Τον προσκυνήσει. Η Υπεραγία Θεοτόκος εισάκουσε τις προσευχές της και δίνοντάς στον ύπνο της έναν Σταυρό φτιαγμένο από κληματόβεργες, για να την προστατεύει από ορατούς και αοράτους εχθρούς, της είπε να πάει στη Γεωργία να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και να βρει τον άρραφο Χιτώνα Του. Όταν ξύπνησε η Αγία Νίνα, είδε να κρατά στο χέρι της το θαυμαστό Σταυρό. Τον ασπάσθηκε, έκοψε μια κοτσίδα από τα μαλλιά της και την έπλεξε στο Σταυρό. Ο οποίος σήμερα φυλάσσεται επαργυρωμένος στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.
Έτσι, μετά από την εντολή της Θεοτόκου, κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Γεωργία. Η αποστολική της δράση και το χάρισμα της θαυματουργίας οδήγησαν τους βασιλείς της Γεωργίας Μιριάν (265-342 μ.Χ.) και Νάνα στην αλήθεια του Χριστού. Αυτόν ο Θεός εξέλεξε για καθοδηγητή και διαφωτιστή του λαού της Γεωργίας, με το φως της αγίας πίστεως, όπως κατά το ίδιο χρονικό διάστημα εξέλεξε για τους Ρωμαίους και τους Έλληνες τον βασιλέα Μεγάλο Κωνσταντίνο.
Η Αγία βρήκε τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο Χιτώνας του Χριστού με αποκάλυψη θεϊκή, στη Μτσχέτα, στον κήπο των ανακτόρων, και εκεί ανήγειρε το ναό του Αγίου Στύλου (Σβετιτσχοβέλι) .
Η Αγία Νίνα εν ειρήνη παρέδωσε το πνεύμα της στα χέρια του ζώντος Θεού, το 335 στην ταπεινή της καλύβα, στο χωριό Μπόντμπε και ο Θεός την δόξασε διατηρώντας το τίμιο λείψανό της άφθαρτο. Στο μνήμα της γινόνται πολλά και συνεχή σημεία και θαύματα.
Το 1996 η Εκκλησία της Γεωργίας έκανε την επίσημη αγιοκατάταξη των γονέων της αγίας Νίνας.

αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ

Σκοπός της διαπαιδαγωγήσεως των παιδιών είναι να αποκτήσουν προσωπική αγάπη στον Χριστό και την Παναγία.
Οι χριστιανοί γονείς και δάσκαλοι και όλοι όσοι επιθυμούν να διδάξουν το χριστιανισμό οφείλουν να έχουν πάντα κατά νουν ότι ο κύριος σκοπός τους είναι: να εμπνεύσουν στο παιδί προσωπική αγάπη για τον Χριστό και την Μητέρα Του. Αν ένα παιδί μεγαλώνει τιμώντας τον Χριστό και την Παναγία ως αγαπημένα πρόσωπα, αυτή η αγάπη θα στεριώσει την καρδιά του στον Θεό
Η θρησκευτική μόρφωση των παιδιών επιτυγχάνεται κυρίως με το παράδειγμα και με την ατμόσφαιρα αγάπης και προσευχής μέσα στο σπίτι. Η καρδιά του παιδιού συγκινείται. Χωρίς εξηγήσεις κατακτά την προσευχή ως φυσική δραστηριότητα, και χωρίς να έχει ανάγκη λογικών αποδείξεων γνωρίζει την παρουσία του Θεού. 
Στους βίους των αγίων βλέπει κανείς συχνά πως η ζωή ενός αγίου επηρεάστηκε από κάποιον άγιο άνθρωπο που απλώς είδε. Ο άγιος Νεκτάριος θυμόταν πάντα την αγάπη της γιαγιάς του και πώς στεκόταν όταν προσευχόταν μπροστά στις εικόνες. 
Η ελευθερία παίζει μεγάλο ρόλο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
– Να προσευχόμαστε να δίνη ο Θεός έμπνευση. Ο Θεός φωτίζει όλους τους ανθρώπους, ιδίως τις μητέρες, και τους δίδει έμπνευση. Μόνον έτσι μπορούμε να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά.
Η αγάπη, η προσευχή και το παράδειγμα είναι περισσότερο αποτελεσματικά από τα λόγια– στην πραγματικότητα είναι αυτά που δίνουν αξία στα λόγια – όταν οδηγούμε τα παιδιά προς τον Θεό.
Δε θα βοηθήσουμε τόσο τα παιδιά μας με τα λόγια μας για τον Θεό, όσο με την παραμονή μας μέσα στην παρουσία του Θεού. 
Μαθαίνουμε τα παιδιά μας να προσεύχωνται στον Θεό για κάθε πράξη τους.
Εμπνέουμε στα παιδιά μας την αγάπη για τον Θεό και τα διδάσκουμε πώς να βρίσκουν μόνα τους το θέλημά Του. Αν μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν τον Θεό και τους αγίους, «ταύτα πάντα προστεθήσεται αυτοίς» … 
Από το βιβλίο: ”Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα”, της αδελφής Μαγδαληνής Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ

***

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Να προσεύχεσαι και μετά να μιλάς. Να τα λες στον Θεό και ο Θεός θα τα λέει μέσα τους.
Ένας τρόπος υπάρχει για να μην έχουμε προβλήματα με τα παιδιά. Η αγιότητα. Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας!
Η αγιότητα των γονέων σώζει τα παιδιά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να επιδράσει η θεία Χάρη στις ψυχές των γονέων. Κανείς δεν αγιάζεται μόνος του. Η ίδια η θεία Χάρη μετά θα φωτίσει, θα θερμάνει και θα ζωογονήσει τις ψυχές των παιδιών.
Αυτά που θέλεις να τους πεις, να τα λες με την προσευχή σου. Τα παιδιά δεν ακούν από τα αυτιά, αλλά μόνον όταν έρχεται η Θεία Χάρις που τα φωτίζει, ακούν αυτά που θέλουν να τους πούμε. Όταν θέλεις να πεις κάτι στα παιδιά σου, πες το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σου αυτή θα γίνει σαν το πνευματικό χάδι που αγκαλιάζει τα παιδιά κι αυτό τα έλκει. Εμείς, βλέπεις κάνουμε μερικές φορές να τα χαϊδέψουμε κι αυτά αντιδρούν. Σ’ αυτό όμως, το πνευματικό χάδι, δεν αντιδρούν ποτέ.
Προ πάντων το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής. Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής. Το παιδί αισθάνεται στο βάθος της ψυχής του το πνευματικό χάδι, πού μυστικά στέλνει ή μητέρα του, και έλκεται προς αυτήν. 
Η μητέρα στην προσευχή της για το παιδί πρέπει να λιώνει σαν τη λαμπάδα. Να προσεύχεται σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς το Χριστό , ν’ αγκαλιάζει μυστικά το παιδί της.
Να προσεύχεστε οι γονείς σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς τον Χριστό και να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας μυστικά. Κι όταν κάνουν αταξίες, να παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεστε.
Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στ’ αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά. Προσευχή χρειάζεται, με πίστη δίχως άγχος, αλλά και καλό παράδειγμα. Ένα είναι το τέλειο να μιλάει η εν Χριστώ αγάπη και η αγιοσύνη του πατέρα και της μητέρας. Η ακτινοβολία της αγιοσύνης και όχι της ανθρώπινης προσπάθειας κάνει τα παιδιά καλά.
Συμβουλή σε μητέρα με πολλά παιδιά: Να μην κάνει τίποτε. Να πηγαίνει στο δωμάτιό τους την νύχτα, όταν κοιμούνται, και να προσεύχεται. Αυτό τα επηρεάζει πολύ.
Σ‘ όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητούν τη βοήθεια του Θεού… να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση. όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία, βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων, χαιρόμαστε να τα βλέπουμε. Αυτό είναι το μυστικό, να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς. 
Ακτινοβολεί ο Χριστός μέσα σου; Αυτό πηγαίνει στο παιδί σου. Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Κι αν γίνει αυτό, όταν το παιδί είναι μικρό στην ηλικία, δεν θα χρειαστεί να κοπιάσει πολύ, όταν μεγαλώσει.
Όταν η ηλικία είναι μικρή, τότε και η ψυχή είναι μαλακή και τρυφερή. Εάν σε αυτήν την τρυφερή ψυχή εντυπωθούν καλές και άγιες συνήθειες, καμμιά δύναμη δεν θα μπορέση μετά να τις εξαλείψη.
Το φάρμακο και το μεγάλο μυστικό για την πρόοδο των παιδιών είναι η ταπείνωση. Η εμπιστοσύνη στο Θεό δίνει απόλυτη ασφάλεια. Ο Θεός είναι το πάν. Ο Θεός θέλει να οδηγούμε τα παιδιά στην ταπείνωση.Απολυτίκιον αγίων Ζαβουλών και Σωσσάνας. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον. (Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)
Θεοφρούρητον ζεύγος ανευφημήσωμεν των θεαυγών γεννητόρων της Νίνης της θαυμαστώς φωτισάσης Γεωργίαν πίστει κράζοντες· Άστρον ανδρείας, Ζαβουλών, και Σωσάννα, αρωγέ απάντων εμπεριστάτων, Χριστόν πιστοίς ιλεούσθε υμίν τοις σπεύδουσιν εκάστοτε.

Απολυτίκιον Αγίας Νίνας ισαποστόλου της Γεωργίας
Ήχος πλ. α΄. Τον Συνάναρχον Λόγον. (Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)

Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταις τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα, σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον· όθεν τιμώντές σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν· ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.

Απολυτίκιον Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ήχος δ’.

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.

Ευλογημένην ξυνωρίδα ευφημήσωμεν
ισαποστόλου των γονέων Νίνης σώφρονος,
υπέρ πάντας αγαπήσασαν Θεού Λόγον,
στρατηλάτην Ζαβουλών, τον οσιώτατον,
και Σωσάνναν, ευποιΐας τον διάκοσμον,
πόθω κράζοντες· Χαίροις, Ζεύγος θεόλεκτον.

Ήχος πλ. α’. Χαίροις ασκητικών

Χαίροις Καππαδοκίας βλαστέ, του Ζαβουλών και της Σωσσάνης απάνθισμα, ομόζηλε αποστόλων, της Γεωργίας πυρσέ και χαρίτων θείων ενδιαίτημα, ωράϊσμα πίστεως, Νίνα, όλβε ασύληπτε του Παρακλήτου και ευάρμοστον όργανον αγαθότητος και της Κτίστου χρηστότητος, πάντας τους μετά πίστεως τιμώντας την μνήμην σου την φωταυγή και φωσφόρον, οσίων έμπνουν θησαύρισμα, προς γνώσεως θείας και ψυχών καλλιεργείας οδούς κατεύθυνον.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις, γενναιότατε Ζαβουλών και σεμνή Σωσάννα, οι γεννήτορες της λαμπάς Νίνης, φωτιστρίας λαού της Γεωργίας, μεθ’ ης υμάς τοις ύμνων άνθεσι στέφομεν
Συν τω Γεωργίω τω θαυμαστώ, και Πολυχρονία, συγγενέσι σου τον Χριστόν, Νίνα Ιβηρίας,ικέτευε απαύστως,υπέρ των όσοι πόθω, υμάς γεραίρουσι.
iconandlight.wordpress.com