Με την φροντίδα του Πρωτοπρ. Δημητρίου Παπανδρέου ετελέσθη την παραμονή της Αναλήψεως στον Ι. Ναό Αγ. Νικολάου, οδού Αχαρνών, με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη, παρουσία πολλών πιστών, η Αναστάσιμη Ακολουθία της Ενάτης κοντά στα προπύλαια του Ναού.
Στην συνέχεια
ψαλλομένου του Δοξαστικού «Αναστάσεως ημέρα» μεταφέρθηκε η εικόνα της
Αναστάσεως στο Ι. Βήμα και ακολούθησε ο Εσπερινός της Αναλήψεως.
Χοροστάτησε προσκληθείς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ.Παντελεήμων.
Στο σύντομο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος είπε:
Σε κάθε μεγάλη εορτή ψάλλονται δύο κυρίως ύμνοι: Το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο. Το Απολυτίκιο ψάλλεται κατά την Απόλυση,εξ ´ου και η ονομασία του.
Αυτό συνήθως
περιγράφει κυρίως τα εξωτερικά συμβάντα τησ εορτής. Το Κοντάκιο
ερμηνεύει το βαθύτερο νόημα της εορτής και την θεολογική σημασία της.
1. Το Κοντάκιο της εορτής της Αναλήψεως λέει απευθυνόμενο στον Χριστό: « Την υπέρ ημών πληρώσας οικονομίαν και τα επί γης ενώσας τοις ουρανίοις ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών».
Η λέξη
«οικονομία» εδώ σημαίνει το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του
ανθρώπου. Αυτό ολοκληρώθηκε με την ενανθρώπιση, την επίγεια παρουσία,
την ζωή, το πάθος, τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου. 
Έτσι ενώθηκαν
τα επίγεια με τα ουράνια. Τα επίγεια είναι ο άνθρωπος κυρίως. Τα
ουράνια είναι συμβολική έκφραση, που σημαίνει τον Θεό. Όμως ο Θεός είναι
στον ουρανό,κάπου ανάμεσα στα αστέρια;
2. Την απάντηση την δίνει η συνέχεια του Κοντακίου: «Ουδαμόθεν χωριζόμενος ,αλλά μένων α δ ι ά σ τ α τ ο ς».
Ο Θεός δεν περιορίζεται από τις διαστάσεις του χρόνου και του χώρου. Αυτές εμάς περιορίζουν. Όχι τον Θεό.
Ο Θεός είναι πάνω από τον χρόνο. Άναρχος και Αιώνιος. Παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι για τον Θεό ένα διαρκές παρόν.
«Χίλια έτη εν οφθαλμοίς σου ως η ημέρα η εχθές» (Ψαλ. 89, 4).
Αλλά ούτε οι διαστάσεις του χώρου Τον περιορίζουν. Γι ´αυτό ο Θεός δεν είναι μόνο στον ουρανό. Είναι «πανταχού παρών».
Είναι εδώ
μαζί μας, αλλά και σε κάθε άλλο σημείο της γης και του σύμπαντος κόσμου.
Επομένως δεν περιορίζεται στον ουρανό. Λέμε στον ουρανό, για να
εκφράσουμε το μεγαλείο Του.
3. «Και βοών τοις αγαπώσι Σε». Φωνάζει σε όσους Τον αγαπούν. Γιατί Εκείνος αγαπά τους πάντες, αλλά οι πάντες δεν Τον αγαπούν. 
Και ενώ είναι παντοδύναμος δεν αναγκάζει κανένα να Τον αγαπήσει. Σαν να είναι αδύνατος μπροστά στην ελευθερία του δημιουργήματός Του.
«Ου βιάζεται η κλήσις» ( Ι. Χρυσόστομος ).Και τι λέει σε μάς που Τον αγαπάμε ελεύθερα και όχι αναγκαστικά: «Εγώ ειμί μεθ ´υμών και ουδείς καθ ´ υμών»!
Εγώ είμαι μαζί σας και κανείς και τίποτα δεν πρέπει να σάς φοβίζει. Γιατί «ει ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών»!
Μια παρήγορη αλήθεια, που μας γεμίζει με αισιοδοξία και δύναμη στους αγώνες μας.
Με αυτήν την αισιοδοξία και με την πίστη ότι ο Αναληφθείς Χριστός είναι πάντα μαζί μας, ας αναχωρήσουμε απόψε από τον Ναό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου