Τη αγία και Μεγάλη Πέμπτη, οι τα πάντα καλώς δια ταξάμενοι θείοι Πατέρες, αλληλοδιαδόχως εκ τε των θείων Αποστόλων, και των ιερών Ευαγγελίων, παραδεδώκασιν ημίν τέσσαρά τι να εορτάζειν, τον ιερόν Νιπτήρα, τον μυστικόν Δείπνον (δηλαδή την παράδοσιν των καθ‘ημάς φρικτών Μυστηρίων), την υπερφυά Προσευχήν, και την Προδοσίαν αυτήν.
Εις τον Ιερόν Νιπτήρα
Νίπτει Μαθητών εσπέρας Θεός πόδας,
Ου πούς πατών ην εις Εδέμ δείλης πάλαι.
Εις τον Μυστικόν Δείπνον
Διπλούς ο Δείπνος· Πάσχα γαρ νόμου φέρει,
Και Πάσχα καινόν, Αίμα. Σώμα Δεσπότου.
Εις την υπερφυά Προσευχήν
Προσεύχη· και φόβητρα, θρόμβοι αιμάτων,
Χριστέ, προσώπου, παραιτούμενος δήθεν
Θάνατον, εχθρόν εν τούτοις φενακίζων.
Εις την Προδοσίαν
Τι δεί μαχαιρών, τι ξύλων λαοπλάνοι,
Προς το θανείν πρόθυμον εις Κόσμου λύτρον.
«…λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…» και «…πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…»
Ομιλία
για τη θεραπεία της ανθρωπότητος δια των πληγών του Χριστού
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
“τω μώλωπι [πληγή] αυτού ημείς ιάθημεν” (Ησαΐας 53: 5).
Θεραπευόμαστε
δια των πληγών του Χριστού. Αυτό προφήτευσε , ο προφήτης του Θεού και
τώρα εμείς το γνωρίζουμε, ότι η προφητεία του είναι αληθινή. Δια
του Πάθους του Χριστού, σωθήκαμε από τα αιώνια βάσανα. Δια του
Πανάμωμου Αίματός Του, καθαριζόμαστε από τη λέπρα της αμαρτίας και
ξαναζωντανεύουμε. Το αίμα και το σώμα μας έγιναν ακάθαρτα από
τα αμαρτωλά πάθη, αλλά κυρίως το πνεύμα μας, η φωλιά και η πηγή της
σωματικής ακαθαρσίας, έγινε πρώτα ακάθαρτο. Μπορεί ο ακάθαρτος να
καθαριστεί από το ακάθαρτο; Μπορεί ένα βρώμικο λινό να πλυθεί με βρώμικο
νερό; Δεν μπορεί.
Μόνον αυτό που είναι καθαρό μπορεί να πλύνει αυτό που είναι ακάθαρτο. Ακόμη και οι ειδωλολάτρες αισθάνονται ότι η ανθρωπότητα είναι ακάθαρτη. Όμως, αυτοί, [οι παγανιστές] θέλουν να καθαρίσουν με κάτι ακάθαρτο το ακάθαρτο, πρώτον επικαλούμενοι ακάθαρτα πνεύματα και λατρεύοντάς τα. Και δεύτερον, προσφέροντας ακάθαρτες θυσίες, είτε ανθρώπων είτε ζώων.
Μια μόνο σταγόνα του Αίματος του Πανάμωμου Χριστού μπορεί να καθαρίσει την ανθρωπότητα περισσότερο από όλες τις ειδωλολατρικές θυσίες από την αρχή του κόσμου. Γιατί; Επειδή το Αίμα του Χριστού είναι αγνό και όλα τα άλλα είναι ακάθαρτα.
Οι γιατροί λαμβάνοντας μία σταγόνα από ένα
ισχυρό φάρμακο και διαλύοντάς το, εμβολιάζουν πολλούς ανθρώπους με αυτό
για να τους προστατεύσουν από ασθένειες. Εμείς αραιώνουμε το αίμα του
Χριστού με νερό στο άγιο Ποτήριον και στη συνέχεια το πίνουμε, γιατί
λέγεται ότι όταν τρύπησαν το σώμα του Κυρίου με ένα δόρυ «εξήλθεν αίμα και ύδωρ» (Ιωάννης 19:34). Τέτοια δύναμη υπάρχει σε μια σταγόνα του Αίματός Του, ώστε ο κόσμος όλος θα μπορούσε να καεί από αυτήν!
Αυτό είναι το πανάσπιλο Αίμα, το μόνο αναμάρτητο αίμα του μόνου
Αναμαρτητου, το πανακήρατο Αίμα, το μόνο Πανάχραντο Αίμα στον κόσμο.
Ω, εάν οι άνθρωποι γνώριζαν μόνο ποια είναι η δύναμη της απόλυτης καθαρότητας! Όλοι οι ακάθαρτοι από την αμαρτία θα έσπευδαν να καθαριστούν από τον Πάναγνο Χριστό, και όλοι οι ανήμποροι θα έσπευδαν να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού [Θεία Κοινωνία], και όλοι οι άπιστοι θα πίστευαν στον Χριστό. Διότι εδώ υπάρχουν τρία και τα τρία είναι καθαρά και τα τρία καθαρίζουν: καθαρό πνεύμα, καθαρό αίμα και καθαρό σώμα. Και μόνο το καθαρό μπορεί να καθαρίσει το ακάθαρτο. Μόνο το υγιές μπορεί να θεραπεύσει το ασθενές, και μόνον αυτό που είναι ισχυρό μπορεί να εγείρει το αβοήθητο.
Ω Κύριε, Παντοδύναμε Κύριέ μας, καθάρισέ μας τους αμαρτωλούς με το Αίμα των πληγών Σου, των αθώων και πάναγνων πληγών Σου.
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων! Αμήν.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας»
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-august-29-september-11.html
Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
– Εμείς οι Ορθόδοξοι ζούμε τον Χριστό στην θεία Λειτουργία, ή μάλλον ο Χριστός ζη μέσα μας κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Η θεία Λειτουργία είναι έργο Θεού. Λέμε: “καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω”. Μεταξύ των άλλων σημαίνει ότι τώρα είναι ώρα να ενεργήση ο Θεός. Ο Χριστός λειτουργεί, εμείς ζούμε μαζί με τον Χριστό.
Η θεία Λειτουργία είναι ο τρόπος που γνωρίζουμε τον Θεό και ο τρόπος που γνωρίζεται ο Θεός σε μας.
Προσπαθείστε να ζείτε κάθε φορά πιο βαθιά αυτό που ζούσε ο Χριστός κατά το Μυστικό Δείπνο, όταν εγκαθίδρυσε το μεγάλο αυτό μυστήριο που είναι η θεία Ευχαριστία. Τότε η λειτουργία θα αποβεί σωτήρια όχι μόνο για σας, αλλά και για όσους συμμετέχουν σ’ αυτή. Δεν ανήκει μόνο στους ιερείς να ζουν στην καρδιά τους τα παθήματα του Χριστού για τον κόσμο που είναι λεία της αμαρτίας και του θανάτου.
Μόνο ζώντας τη Λειτουργία, όσο είναι δυνατό και προσιτό σε μας, με όλο το είναι μας, γινόμαστε βαθμηδόν ευαίσθητοι σε πολλά πού περνούν απαρατήρητα από όσους δεν γνωρίζουν τον Χριστό και δεν Τον αγαπούν και δεν ζουν στο πνεύμα των εντολών Του… Ζω ήδη μέσα στο ράσο εξήντα επτά χρόνια, και κάθε φορά η Λειτουργία είναι γιά μένα κάτι νέο, μοναδικό! Είναι αδύνατον να την συνηθίσουμε!
Ο Χριστός τέλεσε μια φορά την θεία Λειτουργία και αυτή πέρασε στην αιωνιότητα. Η τεθεωμένη ανθρώπινη φύση Του πέρασε στην θεία Λειτουργία. Γνωρίζουμε συγκεκριμένα τον Χριστό στην θεία Λειτουργία. Η θεία Λειτουργία την οποία τελούμε είναι η ίδια θεία Λειτουργία που έκανε ο Χριστός την Μεγάλη Πέμπτη στον Μυστικό Δείπνο.
Τα κεφάλαια ιδ’-ιζ’ του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου είναι μια θεία Λειτουργία. Έτσι στην θεία Λειτουργία καταλαβαίνουμε την Αγία Γραφή.
– Η μεγαλύτερη ιεραποστολή γίνεται με την θεία Λειτουργία… Είπα στην αδελφότητα να κρατήσουν στο Μοναστήρι κυρίως και προ παντός την θεία Λειτουργία.
Πώς μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό «καθώς εστι»; Ο Χριστός μας δείχνει την οδό παροτρύνοντάς μας να παραμένουμε στην αγιότητα για να μη βλάπτουμε τον πλησίον, να προτιμούμε τους άλλους από τον εαυτό μας, να μην επιδιώκουμε να τους εξουσιάζουμε.
Οφείλουμε να πεθάνουμε για τον εαυτό μας, για να ζήσουν οι άλλοι.
Οι παρατηρήσεις μου επάνω στους σύγχρονους ανθρώπους με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι βολικότερο γι’ αυτούς να προσεύχονται στους ναούς, ιδιαίτερα κατά τη Λειτουργία. Η λειτουργική προσευχή με τη συχνή θεία μετάληψη αποτελεί το πλήρωμα… Η Λειτουργία, αν βεβαίως βιώνεται με όλο το είναι μας, επιτρέπει να τη ζήσουμε ως αληθινά Θεία Πράξη, που περιλαμβάνει όχι μόνο αυτό τον ορατό κόσμο, αλλά και όλον εκείνον που άπειρα ξεπερνά τα όριά του. Μη εμβαθύνοντας στον χώρο αυτό ο άνθρωπος μπορεί εύκολα να περιπέσει στη συνήθεια που τον ερημώνει και τον νεκρώνει. Είναι απαραίτητο να αυξάνει αδιάκοπα στη γνώση του Θεού και να μην επιτρέψει να μετατραπεί η Λειτουργία σε λεπτομέρεια της ευσεβούς βιοτής μας.
Τη αφάτω σου ευσπλαγχνία, Χριστέ ο Θεός ηµών, ελέησον ηµάς. Αµήν.
Η
Θεία Λειτουργία είναι αίσθηση του νικηφόρου Πάσχα. Άγιος Γέροντας
Σωφρόνιος του Έσσεξ – Το όραμα του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ την Μεγάλη
Πέμπτη
https://iconandlight.wordpress.com/2020/04/15/%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%ce%af%ce%b1-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%89%cf%86%cf%81/
Γέροντας
Σωφρόνιος του Έσσεξ, Μέσα στη Θ. Λειτουργία ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει
το Χριστό, να βρει το παν. Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η
προσευχή θα του λύνει τις απορίες του.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/10/29727/
Πως ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης ζούσε την Θεία Λειτουργία
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/11/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5/
Μεγάλη Πέμπτη, Στάρετς Σάββα του Παρηγορητή
https://iconandlight.wordpress.com/2016/04/27/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%AD%CE%BC%CF%80%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%82-%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B2%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B7%CE%B3/
Ήχος πλ. Β’
Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε· ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το Μυστήριον είπω, ου φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου.
Τροπάριον. Ήχος πλ. δʹ.
Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο, και ανόµοις κριταίς, σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρηµάτων εραστά, τον διά ταύτα αγχόνη χρησάµενον· φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την Διδασκάλω τοιαύτα τολµήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι. (εκ γʹ)
Στιχηρά
Ήχος α’ Ιδιόμελον
Ο λεντίω ζωσάμενος, και νίψας τους πόδας των Μαθητών, Χριστέ ο Θεός, απόπλυνον ημών, της ψυχής τον λογισμόν, και περίζωσον ημάς συνδέσμω πνευματικώ, του ποιείν τας εντολάς σου, και υμνείν την σην αγαθότητα.
Κανών. Ποίηµα Κοσµά Μοναχού.
Ωδή αʹ. Ήχος πλ. βʹ. Δόξα.
Μυσταγωγούσα, φίλους εαυτής, την ψυχοτρόφον ετοιµάζει τράπεζαν, αµβροσίας δε η όντως σοφία του Θεού, κιρνά κρατήρα πιστοίς. Προσέλθωµεν ευσεβώς και βοήσωµεν· Ενδόξως δεδόξασται, Χριστός ο Θεός ηµων.
Ωδή θʹ. Ο Ειρµος.
Ξενίας δεσποτικής, και αθανάτου τραπέζης, εν υπερώω τόπω, ταίς υψηλαίς φρεσί πιστοί δεύτε απολαύσωµεν, επαναβεβηκότα λόγον, εκ του Λόγου µαθόντες, ον µεγαλύνοµεν.
Και νυν. Ήχος πλ. αʹ.
Μυσταγωγών σου, Κύριε, τους Μαθητάς, εδίδασκες λέγων· Ω φίλοι, οράτε, µηδείς ηµάς χωρίσει µου φόβος· ει γαρ πάσχω, αλλ’ υπέρ του κόσµου· µη ούν σκανδαλίζεσθε εν εµοί· ου γαρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν µου, λύτρον υπέρ του κοσµου. Ει ούν υµείς φίλοι µου εστέ, εµέ µιµείσθε· ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος· ο δεσπότης, ως ο διάκονος. Μείνατε εν εµοί, ίνα βότρυν φέρητε· εγώ γαρ ειµί της ζωής η άµπελος.
Δόξα· και νυν. Ήχος βʹ.
Ον εκήρυξεν Αµνον Ησαΐας, έρχεται επί σφαγήν εκούσιον, και τον νώτον δίδωσιν εις µάστιγας, τας σιαγόνας εις ραπίσµατα· το δε πρόσωπον ουκ απεστράφη, από αισχύνης εµπτυσµάτων· θανάτω δε ασχήµονι καταδικάζεται· πάντα ο αναµάρτητος εκουσίως καταδέχεται, ίνα πάσι δωρήσηται την εκ νεκρών ανάστασιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου