Περίπου 2.000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη, για να μας θυμίζουν τον Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ’ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη.
Πρόκειται για τα Αχραντα Πάθη του Κυρίου, τμήμα του Ακάνθινου Στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, του Σπόγγου και από τη Χλαμύδα, από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού. Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας και αποτελούν θησαυρό και καύχημα της μονής, δώρο των Θωμά και Δημητρίου Παλαιολόγου στον κτήτορα της μονής, ανιψιό τους Όσιο Λεόντιο.
Ο ηγούμενος της μονής, αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής, μας ξεναγεί σε αυτήν, μας περιγράφει την ιστορία της και μας μιλάει για θαύματα που γίνονται στους πιστούς κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών.
Το Ακάνθινο Στεφάνι έγινε σύμβολο στην ορθόδοξη εικονογραφία. Σύμφωνα με την παράδοση, βρέθηκε στον λόφο του Γολγοθά μαζί με τα καρφιά της Σταύρωσης, καθώς και με τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα, οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Η ιστορία της μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτοράς της. O Λεόντιος γεννήθηκε στη Μονεμβασία της Πελοποννήσου από τον Ανδρέα και τη Θεοδώρα. Ο πατέρας του ήταν αρκετά πλούσιος και επίσημος άνδρας. Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’ ο Παλαιολόγος ανέθεσε σ’ αυτόν σπουδαία θέση στην κεντρική διοίκηση του Μοριά. Ο Λέων, λοιπόν (έτσι ονομαζόταν πριν) έτυχε μεγάλης φροντίδας από τους γονείς του και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη ξένες γλώσσες, φιλοσοφία και θεολογία. Μετά τον θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Ο Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε και μετά τον θάνατό του. Οι δε αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Δημήτριος, προς τιμήν του οσίου έχτισαν μονή στον τόπο της ασκήσεώς του, στο όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του Οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και δωρίζουν στη μονή τα Αχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα. Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο και σε λαξευμένο μάρμαρο από τον Πανάγιο Τάφο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια Τιμίου Ξύλου, Ακάνθινου Στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου. Οι χριστιανοί της περιοχής αντιμετωπίζουν με μεγάλη ευλάβεια τον μεγάλο αυτόν θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν, όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας ή άλλα, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους και έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Τα δε θαύματα που επιτελούνται σε ασθενείς ακόμα και μπροστά στα μάτια προσκυνητών είναι αναρίθμητα.
Η αρχική Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους, το 1500 και το 1620. Μετά τη δεύτερη καταστροφή χτίζεται η μονή στη σημερινή επίπεδη τοποθεσία, κοντά στον Σελινούντα, επ’ ονόματι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, και γίνεται γνωστή ως Μονή των Ταξιαρχών. Καταστρέφεται και πάλι το 1772 από τους Τουρκαλβανούς κατά τα Ορλωφικά. Το 1775 χτίζεται στη σημερινή μορφή της. Από το σχέδιο του B.G. Barsky γνωρίζουμε την προγενέστερη μορφή της μονής. Το καθολικό της είναι σταυρόσχημο, τετρακίονο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα, ενώ στολίζεται με αγιογραφίες των Δ. Κ. Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.
Στην ιερά μονή, εκτός από τα Αχραντα Πάθη, τίθενται προς προσκύνηση η κάρα του Οσίου Λεοντίου, χρυσοκέντητα άμφια και καλύμματα, μια θαυμάσια αρχιερατική στολή του μαρτυρικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το ωμοφόριο και επιμάνικα του Nεοφύτου, ωμοφόριο μεθόδου μητροπολίτη Αγκύρας, επιμάνικα Παλαιών Πατρών, επιτάφιος του κεντητή Αρσενίου, επιτάφιος της κεντήτριας Δέσποινας του 1685, συλλογή σταυρών και Ευαγγελίων και πολλά ακόμη.
Τα Αχραντα Πάθη του Χριστού κατά καιρούς μεταφέρονται σε διάφορους ναούς σε όλη την Ελλάδα, για να μπορούν οι πιστοί όλης της χώρας να προσκυνούν και να παίρνουν δύναμη, για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της εποχής.
Ο ηγούμενος της ιεράς μονής, Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής, ανέφερε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι επιτελούνται θαύματα κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών που και ο ίδιος έχει δει. Επίσης, αναφέρθηκε στα πολλά λείψανα αγίων που ανήκουν στην μονή και τίθενται σε προσκύνηση για τους ευλαβείς προσκυνητές. Η σιαγόνα του Αποστόλου Παύλου, ο οφθαλμός του Αγίου Παντελεήμονος, τμήμα της κάρας της Αγίας Κυριακής, τμήμα της κάρας του Οσίου Στεφάνου του Νέου είναι μερικά εξ αυτών που τίθενται σε προσκύνημα. Επίσης, από κειμήλια υπάρχουν και τα θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια της κεντήστριας Κοκώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου