Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε!». «Ειρήνη υμίν!»
Οσία Ματρώνα η Ρωσίδα η Αόμματος της Μόσχας
Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, επίσκοπος Αλεξανδρείας (κοίμηση και ανακομιδή λειψάνων)
Έσπερος και Ζωή οι σύζυγοι και Θεόδουλος και Κυριακός τα τέκνα τους, μάρτυρες στην Αττάλεια Μ. Ασίας (125)
Βασίλειος ο διά Χριστόν σαλός του Καντόμσκι Ριαζάν (1848)
Άγιος Αθανάσιος Γ΄ ο Πατελάρος και Σιναΐτης, Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (+1652)
Εορτάζουν στις 2 Μαΐου.
Συναξάριον. Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Βʹ τοῦ αὐτοῦ μηνός Μαΐου μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς τυφλῆς τῆς Ῥωσσίδος
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἑσπέρου καὶ Ζωῆς τῆς συμβίου αὐτοῦ, καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν Κυριακοῦ καὶ Θεοδούλου.
Ὁ ὅσιος Ἰορδάνης ὁ θαυματουργὸς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Σάββα, ἐπισκόπου Δαφνουσίας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, τοῦ ἐν Ῥιαζὰν τῆς Ῥωσσίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆ τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Μπορίσου καὶ Γλιέβου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου πρίγκηπος Μπόρις-Μιχαήλ, τοῦ ἰσαποστόλου καὶ φωτιστοῦ τῆς Βουλγαρίας
Συναξάριον Τοῦ Πεντηκοσταρίου:
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Δευτέρα μετὰ τὴν Κυριακὴν τοῦ Θωμᾶ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀναστασίου, τοῦ ἐκ Παραμυθίας τῆς Ἠπείρου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Βοηθείας, τῆς ἐν τῇ Χίῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ εὕρεσις τῆς Εἰκόνος της Παναγίας της Χρυσαφιτίσσης ἐν τῇ πόλει Μονεμβασίας
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
”Να συναναστρέφεσαι με …παλαβούς, για να σου μεταδώσουν την τρέλλα τους την πνευματική! Θα εύχωμαι να σε δώ …θεότρελλη! Αμήν.”
Ύμνος
στην αγία Ισιδώρα
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Στην έρημο, ο ασκητής Πιτυρούν
προσευχόταν στον Θεό και αναρωτιόταν:
Στον κόσμο, υπάρχει κάποιος ισάξιος με μένα;
Τότε εμφανίστηκε, ένας Άγγελος του Θεού,
και επέπληξε απαλά τον Πιτυρούν:
Στο λογισμό σου, μεγαλοποιείς τον εαυτό σου, γέροντα,
σαν να μην υπάρχει, στον κόσμο, άλλος καλύτερος!
Έλα, ακολούθησε με, αββά Πιτυρούν,
Έλα, ακολούθησε με, να δείς μια ηλικιωμένη γυναίκα:
την Ισίδωρα, που κάνει την “δια Χριστόν σαλή”.
Δες την και θαύμασε:
η καρδιά της από τον Θεό, δεν αποχωρίζεται,
Όλες τις σκέψεις της, τις ενώνει με τον Θεό,
Και όχι όπως εσύ, που σωματικά είσαι εδώ,
και με τις σκέψεις, στα πέρατα του κόσμου!
Τώρα θα δεις όλο τον ασκητικό μόχθο της
για αισχύνη σου, πως μπορεί από μια γυναίκα να ντροπιαστείς!
Και να δοξάσεις την Σοφία του Θεού,
που εν μέσω των ζιζανίων φροντίζει να βγάζει τριαντάφυλλα!
Από το βιβλίο «Πνευματικό Ημερολόγιο, Ο Πρόλογος της Αχρίδος» – Μαιος, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
http://prologue.orthodox.cn/May10.htm
***
Οσία Ισιδώρα η δια Χριστόν Σαλή
Τον βίο της οσίας Ισιδώρας διέσωσε ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος
(+ 373), ο οποίος επισκέφθηκε την περίφημη γυναικεία Μονή της Ταβέννης
στην Αίγυπτο, την οποία είχε ιδρύσει η Προεστώσσα Μαρία, αδελφή του
οσίου Παχωμίου του Μεγάλου. Όπως διηγείται ο Επίσκοπος Ελενουπόλεως Παλλάδιος,
κατά την εποχή της επισκέψεως του οσίου Εφραίμ η Μονή είχε τετρακόσιες
(400) μοναχές. Ανάμεσά τους βρισκόταν και μία Μοναχή Αιγυπτιακής
καταγωγής, η παρθένος Ισιδώρα.
Οι συμμονάστριές της την θεωρούσαν “πτωχή τω πνεύματι”
και της ανέθεταν τις πλέον ταπεινές εργασίες μέσα στο κοινόβιο. Η Οσία
υποκρινόταν την σαλή και δαιμονισμένη για την αγάπη του Χριστού.
Κυκλοφορούσε ξυπόλητη, με ένα κουρέλι στο κεφάλι, ενώ όλες οι άλλες
έχουν κόψει σύρριζα τα μαλλιά τους και φορούν κουκούλλες, ήταν
ουσιαστικά ρακένδυτη. Τόσο πολύ την περιφρόνησαν οι άλλες, που στην
τράπεζα της Μονής δεν είχε θέση, πράγμα που και η ίδια είχε διαλέξει,
και τρεφόταν με τα υπολλείματα των καζανιών και τα αποφάγια των
γευμάτων!
Χειμώνα
– καλοκαίρι παρακολουθούσε την ακολουθία από τα σκαλιά της Εκκλησίας!
Το μαρτύριο της ήταν η βασανιστική συμπεριφορά των άλλων μοναζουσών, την
οποία όμως υπέφερε χωρίς γογγυσμό. Την πνευματική της κατάσταση
απεκάλυψε ο Ίδιος ο Θεός στον πειραζόμενο από υπερηφάνους λογισμούς Αββά Πιτιρούν († 29 Νοεμβρίου), άνδρα δοκιμασμένο στην αρετή, που ασκήτευε στο βουνό Πορφυρίτη, μαθητή του οσίου Αντωνίου.
Του ήλθε λογισμός: Άραγε είναι άλλος σ’ αυτό τον τόπο που να σε φτάνη
στην αρετή; Την νύχτα είδε στον ύπνο του Άγγελο Κυρίου και του λέει·
«Γιατί καυχιέσαι ότι είσαι ευλαβής και
μένεις σε τέτοιο τόπο; Θέλεις να γνωρίσεις μια γυναίκα που είναι πιο
ευσεβής από σένα; Πήγαινε στο γυναικείο Μοναστήρι των Ταβεννησιωτών και
θα βρείς εκεί μια Μοναχή που φοράει στέμμα στο κεφάλι της. Αυτή είναι
καλύτερη από σένα. Με τόσο πλήθος αντιμάχεται και η καρδιά της ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τον Θεό, αν και καταφρονείται από όλες. Συ κάθεσαι εδώ και ο νούς σου πλανιέται στις πόλεις».
Ο Αββάς Πιτιρούν έσπευσε στην Μονή των
Ταβεννησιωτών. Οι μοναχές – τιμημένες από την επίσκεψή του, διότι ήταν
φημισμένος ασκητής – τον υποδέχθηκαν θερμά και εκείνος ζήτησε από την
Προεστώσσα να δεί όλες τις αδελφές, όμως σε καμμία από αυτές δεν είδε το
διάδημα για το οποίο μίλησε ο Άγγελος.
“Είστε όλες εδώ; ” ρώτησε.
“Όλες είμαστε” του απάντησαν.
” Αδύνατον – απάντησε ο Αββάς – πρέπει να υπάρχει ακόμη μία, για την οποία έκανα όλη αυτή την οδοιπορία”.
“Έχουμε μία μοναχή – αναγκάσθηκε να ομολογήσει η Προεστώσσα – αλλά είναι σαλή και δεν την υπολογίζουμε στην αδελφότητα“.
“Ας έλθει κι αυτή” ζήτησε οΑββάς.
Πηγαίνουν και τη φωνάζουν, εκείνη όμως δεν
υπάκουσε είτε επειδή κατάλαβε τι πρόκειται να γίνει είτε γιατί της
αποκαλύφθηκε. Όταν η Ισιδώρα εμφανίσθηκε, συρόμενη από δύο αδελφές, ο
Αββάς Πιτιρούν είδε το κουρέλι που σκέπαζε το κεφάλι της να λάμπει σαν
διάδημα! και αμέσως γονάτισε μπροστά της λέγοντας, “ευλόγησέ με, Αμμά “.
“Εσύ ευλόγησέ με, κύριέ μου ” απάντησε η ταπεινή Ισιδώρα και γονατίζοντας ασπάσθηκε τα πόδια του ερημίτη!
Κατάπληκτες όλες του λέει η Προεστώσσα. «’Αββά, μην εξευτελίζεις έτσι τον εαυτό σου – του είπε – είναι σαλή”.
“Εσείς όλες είσθε σαλές – απάντησε ο Όσιος – αυτή εδώ είναι πολύ ανώτερη κι από εσάς κι από εμένα. Αυτή
είναι δική μου και δική σας Αμμά (πνευματική Μητέρα). Είθε να με
αξιώσει ο Θεός να βρεθώ στο πλευρό της την ημέρα της κρίσεως“!
Κατόπιν διηγήθηκε τι του είχε αποκαλύψει ο Θεός και ενώπιον όλης της αδελφότητος των μοναζουσών εφανέρωσε τον κεκρυμμένο θησαυρό της καταπεφρονημένης οσίας Ισιδώρας. Ακούγοντας αυτά οι μοναχές, έπεσαν στα πόδια του και εξομολογούνταν η κάθε μια τους τις προσβολές που της έκανε· μια είπε ότι την περιέλουσε με τα βρωμόνερα των πιάτων, άλλη πως την χτύπησε με γροθιές,άλλη πως την περιγελούσε για την ταπεινή της μορφή, άλλη πως την έβριζε και την καταριόνταν, κι άλλη ότι της πασάλειψε τα ρουθούνια με σινάπι, την περιφρονούσαν ενώ εκείνη σιωπούσε με ταπείνωση ,ανεξικακία και συγχωρητικότητα.῞Ολες ομολόγησαν τις προσβολές που έκαναν σε βάρος της κι άρχισαν να ζητούν συγχώρηση. Ο άγιος Πιτηρούν προσευχήθηκε για χάρη τους και έφυγε.
Το ίδιο βράδυ η Ισιδώρα έφυγε από το μοναστήρι κρυφά για να αποφύγει τον ανθρώπινο έπαινο και χάθηκε στην έρημο, όπου κανείς δεν έμαθε ποτέ που πήγε, που κρύφθηκε ή πως και πότε τελείωσε την ζωή της. Η παράδοση της Εκκλησίας μας αναφέρει ότι κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 365 μ.Χ.
***
ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν (Α Κορ. 4:10)
άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
… Δεν
έχει καμία αξία για εμάς πώς μας βλέπει ο κόσμος ή μας
χαρακτηρίζει. Ωστόσο, είναι σημαντικό για μας, – εξαιρετικά σημαντικό-
πώς οι άγιοι άγγελοι θα μας δουν στους ουρανούς και θα μας χαρακτηρίσουν
όταν, μετά το θάνατο, τους συναντήσουμε. Αυτό έχει ζωτική σημασία και
όλα τα άλλα είναι ένα τίποτα.
Είτε είμαστε ανόητοι για τον κόσμο εξαιτίας
του Χριστού , είτε είμαστε ανόητοι για τον Χριστό λόγω του κόσμου. Ω
πόσο φευγαλέος είναι ο ήχος μιας λέξης του κόσμου! Αν ο κόσμος μας
αποκαλεί «ανόητους», ο κόσμος θα πεθάνει και ο λόγος του θα πεθάνει!
Ποια είναι λοιπόν η αξία του λόγου του; Αλλά αν οι ουράνιοι, αθάνατοι
πολίτες μας λένε «ανόητους», αυτός ο χαρακτηρισμός δεν θα πεθάνει, αλλά
θα μείνει σ’ εμάς ως αιώνια καταδίκη.
Όποιος δεν πιστεύει στον ζωντανό Θεό, ούτε
στην αιώνια ζωή, ούτε στην ενσάρκωση του Κυρίου Χριστού, ούτε στην
Ανάσταση του Χριστού ούτε στην αλήθεια του Ευαγγελίου ούτε στο αιώνιο
έλεος και τη δικαιοσύνη του Θεού – γιατί μας εκπλήσσει εάν αυτός ο
άνθρωπος θα θεωρήσει ανόητο και τρελό κάποιον που πιστεύει σε όλα αυτά;
Είθε όλοι εμείς, που είμαστε βαπτισμένοι με το Σημείο του Σταυρού, όχι μόνο να υπομένουμε εύκολα, αλλά και με ευχαρίστηση να δεχόμαστε το όνομα «ανόητος» για χάρη του Χριστού! Ας σκιρτούμε και ας χαιρόμαστε, όταν αυτοί που δεν πιστεύουν μας αποκαλούν έτσι, γιατί αυτό σημαίνει ότι είμαστε κοντά στον Χριστό και μακριά από αυτούς που δεν πιστεύουν. Ας χαιρόμαστε και ας σκιρτούμε και ας επαναλαμβάνουμε με δυνατή ηχώ στα αυτιά του κόσμου: ναι, ναι, πράγματι είμαστε ανόητοι για χάρη του Χριστού!
Πάνσοφε Κύριε, ενισχύσε μας με τη δύναμή Σου, ώστε να μην φοβόμαστε τον άπιστο κόσμο όταν μας χτυπά με μαστίγια ή όταν μας προσβάλλει με λόγια για χάρη Σου.
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων.Αμήν.
Ο Πρόλογος της Αχρίδα: Βίοι Αγίων, άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2009/12/prologue-february-22-march- 7.html
***
Μάθετε να σέβεστε και να αγαπάτε τους ταπεινούς και απλούς ανθρώπους. Οι πιο ευλογημένοι πάνω στη γη τέτοιοι είναι : όπως και οι ανώτεροι στη Βασιλεία των Ουρανών.
Σε αυτούς δεν υπάρχει υπερηφάνεια, δηλαδή η βασική τρέλα από την οποία
υποφέρουν οι ψυχές των πλουσίων και των ισχυρών αυτού του κόσμου.
Οι ταπεινοί επιτελούν τέλεια το καθήκον
τους σ ‘αυτόν τον κόσμο και παρ’ όλα αυτά όταν κάποιος τους επαινέσει γι
‘αυτό, θεωρούν ότι δεν το αξίζουν, ενώ οι φίλαυτοι άνθρωποι αυτού του
κόσμου, επιζητούν επαίνους για όλα τα έργα τους τα οποία συχνά είναι
ατελής.
… Πολλοί βασιλείς και πρίγκιπες, μόλις
γνώριζαν τη γλυκύτητα της πίστης του Χριστού, αφαιρούσαν τα στέμματά
τους και έφευγαν από την αριστοκρατική ματαιοδοξία , προτιμώντας να
είναι ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους. Μήπως και ο ίδιος, ο Βασιλεύς των
Βασιλέων, ο Κύριος ο Χριστός μας δεν εμφανίστηκε στους βοσκούς και στους
ψαράδες; Ο Άγιος Ζήνων συμβουλεύει: “Μην διαλέγετε για να ζήσετε ένα λαμπρό κατάλυμα και μην συνδέεστε με ανθρώπους με εξέχον όνομα”.
Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) Επίσκοπος Αχρίδος
http://prologue.orthodox.cn/August12.htm
***
π.Κάλλιστος Ware Μητροπολίτης Διοκλείας
Ο δια Χριστόν σαλός… είναι η ζωντανή συνείδηση της κοινωνίας.
Οσία
Ματρώνα της Μόσχας, θα έλθει καιρός πού θα βάλουν μπροστά σας τον Σταυρό
και το ψωμί και θα σας πουν διαλέξετε!.. Μη φοβάστε για τίποτα, όσο
φοβερό και αν φαίνεται αυτό. Όλα θα τα κανονίσει ο ίδιος ο Κύριος!
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/01/%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%87%ce%b1%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%ce%ad%ce%bb%ce%b8%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c/
Οι δια Χριστόν Σαλοί κρύβονται στην αφάνεια, Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/05/03/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CF%81%CF%8D%CE%B2%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%86/
Γιατί υποφέρουν οι αθώοι; Άγιος Φιλάρετος Μόσχας
https://iconandlight.wordpress.com/2015/05/02/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%b8%cf%8e%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%ac%cf%81%ce%b5/
Προφητείες της Αγίας Ματρώνας της Ρωσίδoς της Τυφλής για την εποχή μας
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/02/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b7%cf%84%ce%b5%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%81%cf%89%cf%83/
Ἀπολυτίκιον. Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου Ἦχος γ´. Θείας πίστεως
Στῦλος γέγονας ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων, τὴν Ἐκκλησίαν Ἱεράρχα Ἀθανάσιε· τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατῄσχυνας Ἄρειον· Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν, τὸ μέγα ἔλεος.
Απολυτίκιον Οσίας Ματρώνας της Μόσχας. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αδιάσειστον στύλον Ρωσίας όγδοον, την στερουμένην ομμάτων εκ γενετής, ευλαβώς ανυμνήσωμεν Ματρώναν την αοίδιμον, ως σκεύος θείων δωρεών και αγάπης ακραιφνούς προς πάντας εμπεριστάτους βοώντες σκέδασον ζόφον παθών ημών φωτί Σης χάριτος.
Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Πληθὺς τῶν μοναζόντων ἐν ᾠδαῖς εὐφημήσωμεν, ἡμῶν τὴν πολιοῦχον καὶ τοῦ κόσμου προστάτιδα, παντοίων γὰρ θαυμάτων ὡς πηγή, δεδώρηται ἡμῖν καὶ θησαυρός, ἡ Εἰκὼν τῆς Θεοτόκου, διόπερ ἅπαντες Ταύτῃ ἀναβοήσωμεν· χαῖρε τῶν Σὲ τιμώντων ἡ ἐλπίς, χαῖρε ἡμῶν τὸ καύχημα, χαῖρε ἡ χάριν καὶ ὄνομα οὖσα Βοήθεια.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δῶρον οὐράνιον, τῇ εὐδοκίᾳ τῇ σῇ, ἡ πόλις ἐκτήσατο, Μονεμβασίας Ἁγνή, τὴν θείαν Εἰκόνα σου· ᾗ περ καὶ προσιοῦσα, Χρυσαφίτισσα Κόρη, λαμβάνει ἀεὶ ἐκ ταύτης, πᾶσαν χάριν βοῶσα· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῇ τοῦ Πνεύματος αἴγλῃ φωτισθεὶς Ἀναστάσιε Νέος Ἀθλοφόρος προσῆλθες μαρτυρίου τῷ σκάμματι· βασάνοις καὶ δαρμοῖς καθαιμαχθείς, Χριστὸν ἀνθωμολόγεις εὐθαρσῶς· καὶ τὴν πλάνην ἀφανίσας, τὸν Δανιὴλ ἐκ σκότους ἀνεζώγρησας. Πρέσβευε τοίνυν Μάρτυς ἐκτενῶς δοῦναι ἡμῖν μετάνοιαν, νίκας κατὰ πνευμάτων δυσσεβῶν καὶ θεῖον ἔλεος.
Ταῖς τῆς Παναχράντου Σου Μητρὸς τῆς Κυρίας Βοηθείας πρεσβείαις καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡμᾶς ἐν ὀμονοίᾳ καὶ εἰρηνικῇ καταστάσει διαφύλαξον, καὶ τῆς οὐρανίου Σου Βασιλείας· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου