Μία ἐνύπνια ἐμφάνιση τοῦ ὁσίου στή μοναχή Ἄννα, τῆς εἶπε ὅτι ὁ 17°ς
ψαλμός τοῦ ψαλτηρίου τοῦ προφητάνακτος Δαβίδ ἦταν ὁ δικός του ψαλμός.
Πράγματι ἡ μελέτη αὐτοῦ τοῦ ψαλμοῦ εἶναι μία σύνοψη τῆς ζωῆς τοῦ ὁσίου,
ὅπου εἶχε συνεχῶς στραμμένο τό νοῦ του στόν Θεό, εἶχε διαρκῆ προσευχή,
ἀλλά καί μόνιμη τή θεία βοήθεια.
Ὑπῆρξε πιστός καί ἀγαθός δοῦλος του, εὐγνώμων ἱκέτης του, πρόθυμος ὑπηρέτης του, ταπεινός διάκονός
του, ἄξιος λειτουργός του. Δέν ἔπαυε ἡμέρες καί νύκτες νά ὑψώνει τή
φωνή του κράζοντας ἐκ βαθέων μετά δακρύων, συντριβῆς καί κατανύξεως:
'' Ἀγαπήσω σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου. Κύριος στερέωμά μου καί καταφυγή μου και ρύστης μου.Ὁ Θεός μου βοηθός μου, ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν, ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου.Αἰνῶν ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι''.
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου