Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

Η προδοσια του Ιουδα ἔγραψε τὴν μελανωτέραν σελίδα εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Εὐαγγελίου.

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Δὲν κλαίω τὸν προδοθέντα Διδάσκαλον― λέγει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος― κλαίω καὶ θρηνῶ τὸν προδότην μαθητήν. Διοτι ὁ μὲν προδοθεὶς ἔσωσε τὸν κόσμον, ἀλλὰ ὁ προδόσας ἔχασε τὸ πᾶν καὶ ἀπέκτησε ὄνομα ἐπονείδιστον καὶ ἡ περίπτωσις τῆς προδοσίας του ἔγινε σύμβολον πάσης ἄλλης προδοσίας διὰ μέσου τῶν αἰώνων.

Eιδατε πως επροδοθη ο Χριστος;

Ιδετε τωρα πως επροδοθη και η Ελλας!

φιλ.-Ιουδ

Ἡ Ἑλλὰς εἶνε φῶς, τὸ ὁποῖον ἀντανακλᾶ τὸ ἀνέσπερον φῶς τῆς Θεότητος. Παρ’ ὅλας τὰς ἀτελείας τὰς ὁποίας ἀναμφιβόλως ἔχει ὡς ἀποτελουμένη καὶ αὐτὴ ἐξ ἀνθρώπων, ὑποκειμένων εἰς τὴν πλάνην καὶ τὴν ἁμαρτίαν― τρανὴ ἀπόδειξις ἡ εἰδωλολατρεία τῶν ἀρχαίων προγόνων μας― ἐν τούτοις ὡς σύνολον ὑπῆρξεν ἔθνος πρωτοπόρον εἰς τὴν λεωφόρον τοῦ πολιτισμοῦ. Μὲ τὰς φωτεινὰς διανοίας τῶν σοφῶν τέκνων της ἐφώτισε τὸν κόσμον. Οὐδεὶς τοῦτο δύναται νὰ τὸ ἀμφισβητήσῃ.
Ἀκριβῶς δὲ διὰ τὴν ἐκπολιτιστικὴν αὐτὴν ἀποστολὴν ἀνὰ τὰ ἔθνη ἐθαυμάσθη καὶ ἠγαπήθη μὲν ἀπὸ τοὺς φιλελευθέρους λαούς, ἀλλὰ καὶ ἐμισήθη σφόδρα ἀπὸ τοὺς βαρβάρους λαούς, οἱ ὁποῖοι ἔβλεπον τὴν Ἑλλάδα ὡς ἐμπόδιον εἰς τὸν δρόμον τῶν σκοτεινῶν κατακτήσεών των. Οὐδεμία νίκη μας εἶνε ἀσφαλὴς ἐφ’ ὅσον ἡ Ἑλλὰς δὲν ὑποτάσσεται― ἔλεγον οἱ βάρβαροι καὶ δι’ αὐτὸ ἐκ τῶν 4 σημείων τοῦ ὁρίζοντος μὲ ὁρμὴν ἀγρίων θηρίων κατ’ ἀλλεπάλληλα κύματα κατήρχοντο διὰ νὰ τὴν κατακτήσουν. Ἀλλὰ ἡ Ἐλλὰς μὲ τὴν ἀπαραμιλλον ἀνδρείαν τῶν τέκνων της ἐπολέμει, ἐνίκα, ἀπώθει μακρὰν τῶν συνόρων της τὰ στίφη τῶν βαρβάρων καὶ διέσωζε τὴν ἐλευθερίαν τῶν τέκνων της καὶ τῆς ἀνθρωπότητος ὁλοκλήρου.
Ὅλαι αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις τοῦ κόσμου ἐμίσησαν καὶ μισοῦν τὴν Ἑλλάδα μας ὡς λίκνον ἐλευθερίας καὶ ἑστίαν φωτός, τὰ δὲ γειτονικὰ ἔθνη ὄχι ἁπλῶς τὴν μισοῦν, ἀλλὰ φθονοῦν τὸ μεγαλεῖον της. Τὴν φθονοῦν, διότι αὐτὴ μόνον ἐξ ὅλων τῶν Βαλκανικῶν ἐθνῶν δὲν προσεκύνησε τὸ νεώτερα θηρία τῆς ἀβύσσου, ἀλλὰ ἐστάθη ὀρθία καὶ ἐβροντοφώνησε τὰ δύο ἱστορικά της ὄχι(28 Ὀκτωβρίου 1940 καὶ 6 Ἀπριλίου 1941) ποὺ ἔκαμναν τὴν ἀνθρωπότητα ν’ ἀφυπνισθῇ καὶ νὰ πολλαπλασιάσῃ τὰς ψυχικὰς δυνάμεις πρὸς συντριβὴν τοῦ μαύρου φασισμοῦ ποὺ παρουσιάσθη ὡς θηρίον δικέφαλον ὑπὸ τὴν μορφὴν τῶν δύο δικτατόρων.
Αλλὰ αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι ὑπὸ νέαν μορφὴν δροῦν τώρα εἰς τον κόσμον κατέστρωσαν νέον σχέδιον ὁλοσχεροῦς ἐξοντώσεως τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς. Οἱ Σταυρωταί! Οὔτε εἰς τὴν σκοτεινὴν διάνοιαν τοῦ Δαρείου, τοῦ Ξέρξου, τοῦ Χoσρόη, τοῦ Κρούμμου, τοῦ Μωάμεθ Β΄, τοῦ Ἀβδοὺλ Χαμίτ, οὔτε καὶ εἰς τὴν διάνοιαν τῶν δύο δικτατόρων τοῦ ἄξονος ἐσχεδιάσθη ποτὲ ἐγκληματικήν των διάνοιαν οἱ σκοτεινοὶ ἄνθρωποι τοῦ Βορρᾶ. Θάνατος εἰς τὴν Ἑλλάδα!― Εἶνε ἡ ἐπωδός των. Θάνατος εἰς ἐκείνην ἡ ὁποία κυριολεκτικῶς τοὺς ἔσωσε ἀπὸ τὴν καταστροφήν.
Ἀλλὰ διὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ σχεδίου των ἔχουν ἀνάγκην προδοτῶν.
Διότι γνωρίζουν καλῶς ὅτι χωρὶς Ἐφιάλτας― Ἰούδας αἱ Ἑλληνι καὶ Θερμοπύλαι δὲν πίπτουν.
Kαὶ δυστυχῶς εὑρέθησαν ἐν Ἑλλάδι τοιαῦτα ἄτομα ποὺ ἀνέλαβον νὰ γίνουν ὄργανα τῶν ξένων συμφερόντων, νὰ παίξουν τὸν ρόλον τοῦ Ἰούδα καὶ νὰ παραδώσουν τὴν Ἐλλάδα σιδηροδέσμιον εἰς τοὺς ἐχθρούς της.
Δὲν κλαίω τὴν Ἑλλάδα μας, ἡ ὁποία προδίδεται ἀπὸ τοιαῦτα ἀνάξια τέκνα της. Διότι ἡ Ἑλλὰς μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Σταυροῦ θὰ νικήσῃ τοὺς ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς της καὶ ἐργάζονται διὰ τὴν καταστροφήν της. Κλαίομεν ὅμως τοὺς προδότας. Διότι ποία γωνία γῆς θὰ τοὺς δεχθῇ; Καὶ αὐταὶ ἀκόμη αἱ χῶραι αἱ ὁποῖαι σήμερον ἀνοίγουν τὰ σύνορά των διὰ νὰ τοὺς ὑποδεχθοῦν καὶ νὰ τοὺς χειροκροτήσουν διὰ τὰ ἐγκλήματα ποὺ διαπράττουν ἐναντίον τῆς μητρὸς Ἑλλάδος, αὔριον θὰ κλείσουν τὰ σύνορά των καὶ θὰ τοὺς ἐκδιώξουν μακράν. Διότι τὴν μὲν προδοσίαν πολλοὶ ἀγαποῦν, τὸν προδότην ὅμως οὐδείς.
Ἀσφαλῶς ὅπως διὰ τὸν Ἰούδαν ἦλθεν ἡ ὥρα τῆς μεταμελείας καὶ ἐπιστρέφων τὰ τριάκοντα ἀργύρια ἐφώναξε:« Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον»(Ματθ. 27,4), ἔτσι καὶ δι’ αὐτοὺς οἱ ὀποῖοι σήμερον πράττουν παρόμοιον ἔργον Ἰούδα ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος θὰ ἔλθῃ ἡ ὥρα κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἀναστενάζουν, θὰ χύσουν πικρὰ δάκρυα διὰ τὸ κακὸν ποὺ διαπράττουν εἰς βάρος τῆς ὡραιοτέρας Πατρίδος τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ἀκόμη ἐξακολουθεῖ νὰ τείνῃ τοὺς βραχιόνάς της καὶ ν’ ἀπευθύνῃ πρὸς αὐτοὺς τὴν φωνήν της. Τότε καὶ δι’ αὐτοὺς θὰ ἐπαναληφθῇ τό: «Ὁ δὲ παράνομος Ἰούδας οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου