«Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία, κραυγή Πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία»

Είναι τέτοια η χρονική συγκυρία, με όλα τα μέτωπα έτοιμα να πάρουν φωτιά που το γνωστό ποίημα έρχεται έντονα, όσο ποτέ άλλοτε, στο νου...
Διαβάστε το όπως ακριβώς ανακαλύφθηκε από φίλο του blog, σε βιβλίο του 1972:  

 Από το "ΗΓΓΙΚΕΝ", 19/07/2012

  

«...κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία...»

Στους ενασχολούμενους με τις προφητείες είναι γνωστό ένα ποίημα που εδώ και χρόνια έχει γίνει γνωστό και αποδίδεται στον μακαριστό γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό. Φίλοι μου που τον συνάντησαν μήνες πριν κοιμηθεί τον ρώτησαν εάν είναι δικό του κι ο γέροντας αφού το διάβασε απάντησε

«έτσι θα γίνουν!»...

Πριν λίγο καιρό πνευματικός αδελφός από φόρουμ όπου βρισκόμασταν μαζί, με ενημέρωσε ότι το εν λόγω ποίημα με κάποιες διαφορές υπήρχε σε κάποιο βιβλίο που βρισκόταν στην κατοχή του, εκδόσεως του 1972 και το οποίο μου απέστειλε. Το βιβλίο έχει τίτλο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ» και συγγραφέας του φέρεται ο μακαριστός κ. Γεώργιος Η. Μπούρας. Το ποίημα βρίσκεται στις σελίδες 87 - 91 και αποδίδεται σε κάποιον κ. Κ. Πουλίδη.

Έχει επικεφαλίδα «Ο 3ος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ (Απλουστέρα εξήγησις)». Από προσωπική ολιγωρία καθυστέρησα την ακριβή απόδοση του ποιήματος κάτι που κάνω τώρα μετά το περιστατικό της βομβιστικής επίθεσης σε ισραηλινούς στην Βουλγαρία, το οποίο από πολλούς συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο στίχο του εν λόγω ποιήματος «Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία, κραυγή Πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία».

Η προσαρμογή στο μονοτονικό είναι αναπόφευκτη λόγω μη γνώσης στο πληκτρολόγιο του πολυτονικού.

Ευχαριστώ τον κ. Π.Ι. για την αποστολή του βιβλίου και τις πληροφορίες.

«Απαύγασμα εκ των Προφητειών των Ιερών γραφών»

"Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης και σύ αναγνώστα πρόσεχε σ' αυτά που θα διαβάσης.

Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα. Τα γράψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη από αυτόν τον Πόλεμον τι μέλλεται να πάθη. Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση αν θέλη δια να σωθή και ευτυχής να ζήση.

Με μιας θ' ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία, κραυγή Πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία. Η δε Ρωσσία ξαφνικά εισβάλλη στη Τουρκία κι' ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία. Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη Θεός θέλει ο Αντίχριστος του κόσμου για να γίνη. Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη ουαί, στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάκτη. Με λύσσ' αμύνεται σκληρά η Άρκτος στη Τουρκία η Πόλις κατακαίεται αλλά κι η Βουλγαρία. Πληρώνει όλα τα κακά π' έκαμε στην Ελλάδα και όλη καταφλέγεται και λιώνει σαν λαμπάδα.

Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κρατήση τα περιβόητα στενά, στο τέλος θ' απηυδήση. Γιατί απ' την Ανατολήν

Κορέα-Μαντζουρία εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία. Και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία.

Και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσσία και εγκαταλείπει τα στενά, Αίγυπτον και Τουρκία. Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προ τροπάδην, όπως διασκορπίζεται έν άτακτο κοπάδι. Τότε ομού θα ηττηθή κι' η δόλιος Τουρκία γιατί θα πράξη η πονηρά μεγάλη προδοσία. Γιατί αφού καταβληθή όλη από τη Ρωσσία θα συμμαχήση μετ' αυτής και με την Βουλγαρία. Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στη Πόλη και στα περίχωρα αυτής πρέπει να φύγουν όλοι.

Γιατί η Πόλις θα καή και ουδείς θα απομείνη, κάτοικος ζων εντός αυτής. Μον' η Σιων θα μείνη, ο Οίκος ούτος και Ναός του της Θεού Σοφίας όστις θα μείνη αείφωτος Φάρος της Εκκλησίας εξ ού το φως θα ξαπλωθή σ' όλη την Οικουμένην  της Βασιλείας του Χριστού π' ο κόσμος αναμένει.

Η ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΙ έληξε του τρομερού Πολέμου τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου, και πάλιν νέος Πόλεμος θ' αρχήση να ξεσπάση αλοίμονον στον άνθρωπο τι έχει να περάση!.. Αφού η Ρωσσία ηττηθή κι ο κόσμος ησυχάση νέα μεγάλη θύελλα αμέσως θα ξεσπάση. Πάλιν τα ίδια αρχίζουνε οι νικηταί συσκέψεις αλλ' αλληλοσυγκρούονται στας διαπραγματεύσεις. Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγη στη μέση κι' ο κόσμος θα περιπλεχθή και δε θα ξεμπερδεύση.

Αμέσως η διχόνοια ενσκύπτει εις τα κράτη κι ανάπτουν εις αυτά αυθωρεί τα μίση και τα πάθη. Αφού οι Ισχυροί της γης απογοητευθώσι, τότε τι θα γίνει; Αλοίμονον στους ασεβείς κανείς δεν θ' απομείνη. Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη το δίκαιόν της θα ζητή κι έτοιμος θ' αναμένη χωρίς ν' αναμιχθή, και τότε θα ομιλήση όταν η σάλπιγξ του Θεού εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθή. Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως στα όρια της Πόλεως για τα στενά κυρίως. Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι τότε θα καθαρισθή η ήρα απ' το σιτάρι. Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ' απομείνη κι' από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη. Η Πόλις θα κατακαυθή κι ίχνος δεν θα υπάρξη πλέον ανθρώπινη πνοή, γιατί πολλά έχει πράξει. Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας το στόλισμα της Νύμφης του, Αγίας του εκκλησίας. Τρία ημερονύκτια θα διαρκέση η μάχη όποιος εξέλθη ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη. Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμμένα θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτυγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι από τη μάχη θ' αποζούν θα ι δούνε ξαφνιασμένοι : Εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη  να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν' αστράπτη Πύρινος, κατακόκκινος. Και έκπληκτα τα Κράτη, θ' ακούσουνε εκ του ουρανού μία φωνή βροντώδη Αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι. Τα όπλα θα πετάξουμε στη γη και τρομαγμένοι τ' αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι. ΣΤΑΘΗΤΕ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ. Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου! Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη, τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από τ' αστέρι. Κι' εκεί θα βρήτε άνθρωπον Άγιον ιδικόν μου Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου. Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη τα πρόβατα μου που γυρνούν έρημα δίχως στάνη. Νύκτα θ' ακουσθή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος. Κι' ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα π' απ' τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα. Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα, τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της. Να καταλάβη αμαχητεί τα Ιερά της μέρη που της τα πήραν οι εχθροί, π' όλος ο κόσμος ξέρει. Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντες. Τότε ο Έλλην Βασιλεύς ο εκλεκτός Κυρίου εις πάντα θάναι άριστος κι' επί της υφηλίου. Θα άρχη και θα διοική μετά δικαιοσύνης και όλη η γη θα χαίρεται εκ διαρκή ειρήνη. Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία και άροτρα γεωργικά, κι' ειρήνη κι' ευτυχία, θα βασιλεύση πανταχού κι' ως αδελφοί θα ζώσι οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι, ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος, αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος. Έλληνες ανανύψατε αυτή είναι η αλήθεια, μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια. Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει το σύμπαν συνταρράσεται και σας δεν σας τρομάζει; Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη και εκ της γης αλύπητα να τους εξαφανίση;

Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε. Όλοι μετανοήσατε στραφείτε προς τα Θεία γιατί ουδεμία άλλη από αυτήν υπάρχει σωτηρία. Ο Πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα ίένη ειρήνη, εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξήρο χορτάρι.

(Κ. Πουλίδης)

topothoumeno.blogspot.com