Δεν
ξέρω πώς να διατηρήσω την πίστη των παιδιών. Η προσωπική μου εμπειρία δεν
μπορεί να εξαπλωθεί σε όλους. Αλλά από τις πιο γενικές σκέψεις θα πω αυτό:
Είναι αδύνατο να διατηρηθεί η πίστη των παιδιών εάν οι γονείς δεν έχουν
εμπειρία από μια πραγματική, ζωντανή πίστη.
Δυστυχώς,
οι γονείς συχνά διδάσκουν σε ένα παιδί να
πιστεύει, αλλά οι μορφές θρησκευτικής συμπεριφοράς τους
είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Παίρνουν το παιδί στο ναό, διδάσκουν
τον κανόνα προσευχής, οδηγούν από το χέρι στην εξομολόγηση και τη Θεία
Κοινωνία - αλλά αυτό δεν σημαίνει
καθόλου ότι το παιδί αντιλαμβάνεται όλα αυτά ακριβώς όπως οι γονείς θα ήθελαν.
Εργάζομαι
σε ένα Ορθόδοξο Γυμνάσιο για περισσότερα από 25 χρόνια και παρατηρώ συνεχώς ότι
οι γονείς δεν λένε στα παιδιά τίποτα για τις εμπειρίες τους από την πίστη, την
εσωτερική τους εμπειρία. Τα παιδιά βλέπουν τη θρησκευτική συμπεριφορά των
γονιών τους, δηλαδή τη συμμετοχή σε Θείες λειτουργίες , τη νηστεία, την
ανάγνωση του κανόνα προσευχής, αλλά δεν βλέπουν τους γονείς τους να λύνουν τις
διαμάχες ζωής τους με χριστιανικό τρόπο. Οι διαμαρτυρίες μεταξύ πατέρα και
μητέρας δεν επιλύονται πάντοτε με ευαγγελισμό, η στάση απέναντι στα παιδιά
απέχει πολύ από ευαγγελική συμπεριφορά η
στάση απέναντι στην εργασία απέχει πολύ από το Ευαγγέλιο . Οι γονείς δεν ζητούν
συγχώρεση - ούτε ο ένας στον άλλον ούτε από τα παιδιά, όταν αντιμετωπίζονται
άδικα. Βιώνοντας ασθένεια, θάνατο, θλίψη - έχουν ακριβώς το ίδιο με όλους τους
άλλους που δεν πιστεύουν . Έχουμε ένα δείγμα μπροστά στα μάτια των παιδιών - αλλά
αυτό δεν τους εμπνέει;
Πατήρ Alexy Uminsky,
Ιερέας της Εκκλησίας της Αγίας Τριάδας που δίνει ζωή στο Khokhly (Μόσχα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου