Αυτοί είναι αποκαλυπτικοί καιροί. Ο κόσμος βρίσκεται βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, επιδημίες, πυρκαγιές, καταιγίδες, σεισμούς… Άγιος Ιωάννης της Σύχλας – Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Φωκά ιερομάρτυρος του Θαυματουργού εκ Σινώπης (117), Φωκά του κηπουρού, μάρτυρος εκ Σινώπης (320).
Κοσμάς του Ζωγραφίτου, της Μονής Ζωγράφου Αγ. Όρους (1323)
Είκοσι εξ μοναχών-μαρτύρων του Ζωγράφου των υπό των Λατίνων μαρτυρησάντων (1276).
Ιωνά του πρεσβυτέρου Σαββαΐτου, πατρός των αγίων Θεοφάνους του υμνογράφου και Θεοδώρου του Γραπτού (9ος αιών).
Μαυρικίου λεγεωναρίου και των 6.600 στρατιώτων μάρτυρων στο Saint Moritz Ελβετίας (287)
Οσίας Παρασκευής Ιβάνοβνα του Ντιβέγιεβο (Πάσας του Σάρωφ),της δια Χριστόν Σαλής (1915 )

Εορτάζουν στις 22 Σεπτεμβρίου

Κυριακή Α’ Λουκᾶ:
Η μεγάλη ψαριά (Λουκ. ε’ 1-11)
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Δοτήρας κάθε αγαθού είναι ο Κύριος. Κι όλα τα δώρα του Θεού είναι τέλεια. Έχουν τέτοια τελειότητα, που κάνουν τους ανθρώπους να θαυμάζουν… . «Εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες» (Ψαλμ. ρκστ’ 1). Όταν οι «οικοδομούντες» οικοδομούν στο όνομα του Θεού, θα φτιάξουν παλάτι, ακόμα κι αν τα χέρια τους είναι αδύνατα και τα υλικά τους φτωχά. Αν όμως οι οικοδομούντες χτίζουν στο δικό τους όνομα, αδιαφορώντας για το Θεό, το έργο των χεριών τους θα πέσει, όπως έγινε με τον πύργο της Βαβέλ… 

«Όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ ενώπιον του Θεού» (Α’ Κορ. α’ 29). Είθε ο παντοδύναμος Κύριος να μας φυλάξει όλους από τη σκέψη πως είναι δυνατό να κάνουμε κάτι καλό χωρίς τη βοήθεια και την ευλογία Του… οι προσπάθειες των ανθρώπων είναι μάταιες, αν ο Θεός δεν βοηθήσει. Οι απόστολοι του Χριστού ψάρευαν, μα δεν έπιαναν τίποτα. Όταν ο Χριστός όμως τους είπε να ξαναρίξουν τα δίχτυα στη θάλασσα, έπιαναν τόσα ψάρια, ώστε τα δίχτυα δεν άντεχαν το βάρος τους και σκίζονταν. 
Ο Πέτρος είπε: Έξελθε απ’ εμού… ότι ανήρ αμαρτωλός ειμι. Ο λόγος που ζήτησε ο Πέτρος από τον Κύριο να φύγει από κοντά του, ήταν η αίσθηση της αμαρτωλότητας και της αναξιότητάς του.
Η αίσθηση αυτή της αμαρτωλότητας ενώπιον του Θεού είναι μια πολύτιμη πέτρα για την ψυχή. Ο Κύριος την εκτιμά περισσότερο απ’ όλους τους τυπικούς ύμνους δοξολογίας κι ευχαριστίας. Όταν ο άνθρωπος ψάλλει πολλούς τέτοιους ύμνους στο Θεό χωρίς την αίσθηση της αμαρτωλότητάς του, δεν ωφελείται καθόλου. Η αίσθηση της αμαρτωλότητας οδηγεί στη μετάνοια, η μετάνοια οδηγεί στο Χριστό κι ο Χριστός πραγματοποιεί την αναγέννηση. Η αίσθηση της αμαρτωλότητας είναι το ξεκίνημα στο δρόμο της σωτηρίας του ανθρώπου.
Στο φόβο που ένιωθε ο Πέτρος, καθώς γονάτιζε μπροστά Του, ο εύσπλαχνος και πάνσοφος Κύριος απάντησε: «μη φοβού• από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών» (Λουκ. ε’ 10). Ο κόσμος αυτός είναι μια θάλασσα γεμάτη πάθη, η Εκκλησία Μου είναι πλοίο και το Ευαγγέλιό μου δίχτυ, όπου θ’ αλιεύσεις ανθρώπους. Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα.
«Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ» (Λουκ. ε’ 11). Εγκατέλειψαν τα πλοιάρια. Ας τα πάρουν άλλοι κι ας τα κάνουν ό,τι θέλουν. Ο Πέτρος άφησε και το σπίτι του και τη γυναίκα του. Ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης άφησαν το σπίτι και τον πατέρα τους. Κι όλοι τους τον ακολούθησαν. Για ποιό λόγο να στενοχωρηθούν; Εκείνος που μπορεί να κάνει τα πάντα, θα μπορούσε να θρέψει κι αυτούς και τις οικογένειές τους. Εδώ ο Κύριος τους καλεί στο μέγιστο: στη βασιλεία του Θεού. Όταν μπορεί να τους δώσει το μέγιστο, είναι δυνατό να μην μπορέσει να τους δώσει το ελάχιστο; Ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος έγραψε αργότερα: «πάσαν την μέριμναν υμών επιρρίψαντες επ’ αυτόν, ότι αυτώ μέλλει περί υμών» (Α Πέτρ. ε’ 7)…
Τα βάθη της θάλασσας σημαίνουν το βάθος της ψυχής του ανθρώπου. Όταν ο Κύριος κατοικεί σ’ έναν υπάκουο άνθρωπο, τότε ο άνθρωπος αυτός απομακρύνεται από την ακτή του υλικού κόσμου και πηγαίνει από τις αισθητικές σκιές στα πνευματικά βάθη. Στα βάθη αυτά ο Κύριος του αποκαλύπτει τ’ αμέτρητα πλούτη των δωρεών Του, για τις οποίες αγωνιζόταν μάταια σ’ ολόκληρη τη ζωή του. Οι δωρεές αυτές είναι τόσο μεγάλες, ώστε το παλιό πνεύμα δεν μπορεί να τις αντέξει και σχίζεται. Γι’ αυτό είπε ο Κύριος πως δε βάζουν καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά…
Ο πράος Κύριος στέκεται δίπλα στο πλοίο του καθενός μας και μας καλεί. Εκείνος, ο παντογνώστης Δημιουργός, ζητάει από τον καθένα μας να τον αφήσουμε να μπει στο πλοίο και να ταξιδέψουμε μαζί Του μακριά από τις σκιές και τις φουρτούνες της ζωής, στα μεγάλα βάθη της πνευματικής θάλασσας. Εκεί θα γεμίσουμε το πλοίο μας με όλα τα αγαθά που επιθυμούμε. Ας τον υπακούσουμε τώρα, την ώρα που μας καλεί, γιατί όταν χαράξει η μέρα δε θα τον δούμε πια ως αιτούντα, αλλ’ ως Κριτή. Ας μην απορρίψουμε το αίτημά Του να μπει στην καρδιά και στην ψυχή μας, όπως δεν το απέρριψε ο Πέτρος… Αδελφοί μου, ας αφουγκραστούμε τη φωνή που μας καλεί, προτού φτάσει στ’ αυτιά μας η φωνή του Κριτή.
(Αποσπάσματα από το βιβλίο «Κυριακοδρόμιο Β’ – Ομιλίες Ε’ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς», Αθήνα 2013)

***

Άγιος Ιωάννης, επίσκοπος, ερημίτης της Σύχλας

— Πάτερ Θεόδουλε εγνωρίσατε κανέναν ησυχαστή στα γύρω βουνά της Αγαπίας, αφ’ότου ήλθατε σ’ αυτό τον τόπο;
— Μέχρι το 1945 δεν εγνώριζα κανέναν. Αλλά μου εδιηγούντο για κάποιον ησυχαστή ονόματι Ιωάννη. Ο ηγούμενος της μονής του Σέκου Βασσιανός Σκρίπκα ήταν Πνευματικός του από το 1930-1940. Οι τσοπάνηδες και υλοτόμοι μου έλεγαν γι’ αυτόν ότι περπατούσε με ένα μαθητή του, που τον ακολουθούσε στα 20 περίπου μέτρα για να μπορούν και οι δύο να προσεύχωνται. Εβάδιζε με το κεφάλι σκεπασμένο, τα μαλλιά του ριγμένα στην ράχη του, ντυμένος με ρούχα παλαιά, άσπρη γενειάδα, φωτεινό και γαλήνιο πρόσωπο και με ένα μπαστούνι στο χέρι. Όσοι τον έβλεπαν ευλαβικά τον χαιρετούσαν και εκείνος τους ευλογούσε προχωρώντας κατόπιν στον δρόμο του.
— Το καλοκαίρι του 1945 επήρα το ραβδί μου και επήγαινα για την μονή Συχαστρία προς εξομολόγησι στον π. Κλεόπα. Πριν φθάσω, στις όχθες ενός ξέφωτου, τον είδα, ωσάν να με επερίμενε. ‘Ηταν κοντός στο ανάστημα, με το κεφάλι σκεπασμένο και ντυμένος με ένα παλαιό μακρύ ζωστικό, δεμένος στην μέση με ένα σχοινί από καναβάτσο και χωρίς παπούτσια στα πόδια. Δεν είχε ράβδο, ούτε ντορβά στην πλάτη, ενώ στα χέρια του έπαιζε ένα κομποσχοίνι με κόκκινους κόμπους. Όταν με είδε, με ευλόγησε με τα δυό του χέρια και μου είπε:
– Πάτερ Θεόδουλε, πηγαίνεις στην Συχαστρία στον π. Κλεόπα; Πόσες φορές και εγώ πηγαίνω εκεί για τις ακολουθίες της εκκλησίας, αλλά δεν με βλέπει κανείς! Γνωρίζω ότι η πανοσιότης σου θέλεις να φύγης από την Αγαπία και να εγκατασταθής οριστικά στην Συχαστρία, αλλά δεν θα έλθης. Μείνε στην Αγαπία και κάνε εκεί υπακοή, διότι δεν σε εστειλε εκεί ο Θεός εις μάτην. Εκεί θα εύρης την σωτηρία σου!
Όταν είδα ότι ήξερε το ονομά μου και τους λογισμούς μου, κυριεύθηκα από ένα φόβο και θαυμασμό, ώστε δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξι. Εγώ μέχρι τότε δεν τον εγνώριζα ποιός ήταν. Τα λόγια του όμως μπήκαν στην καρδιά μου και μου προξένησαν μία ανείπωτη χαρά, την οποία δεν είχα αισθανθή ουδέποτε.
– Θεοφιλέστατε, τον ερώτησα, γιατί τόσοι πόλεμοι και χαλεποί καιροί συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα;
– Πάτερ Θεόδουλε, αυτοί είναι αποκαλυπτικοί καιροί. Για να καταλάβης καλλίτερα, διάβασε το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στα κεφάλαια 24 καί 25 και στον Λουκά το 21 κεφάλαιο. Τώρα άρχισαν να εκπληρώνονται αυτά που εγράφησαν τότε.
Πριν αναχωρήσουμε μου είπε: Πάτερ Θεόδουλε, σε παρακαλώ να μου φέρης ένα πακέτο χαρτί και ένα κιλό μελάνι.
– Τί τα θέλεις αυτά, Θεοφιλέστατε;
– Μου χρειάζονται, θέλω κάτι να γράψω.
– Να σας φέρω και κονδυλοφόρο;
– Δεν χρειάζομαι παρά μόνο μία πέννα. Κοίταξε πόσους κονδυλοφόρους έχω. Και μου έδειχνε τα κλαδιά ενός ελάτου, που ήταν εκεί κοντά.
– Πού και πότε συγκεκριμένα να σας φέρω αυτά;
– Μην έχης έννοια για το που και το πότε. Έχει ο Κύριος φροντίδα γι’ αυτά.
– Θεοφιλέστατε, θέλετε να σας φέρω και λίγο παξιμάδι ή κάτι άλλο φαγώσιμο;
Δεν χρειάζομαι τίποτε, διότι ο Θεός φροντίζει για όλα όσα μου χρειάζονται.
Κατόπιν ασπαζόμενος το χέρι του, του είπα:
– Ευλόγησέ με, θεοφιλέστατε!
– Ο Κύριος να σε ευλογή και μένα να συγχωρήση!
Αφού με ευλόγησε με τα δυό του χέρια εγώ ανέβηκα την κοιλάδα για την Συχαστρία και εκείνος σαν το αγρίμι του δάσους ανηφόρησε και χάθηκε μέσα στο βάθος του βουνού.
Από το βιβλίο «Πνευματικοί διάλογοι με Ρουμάνους Πατέρες» του Αρχιμ. Ιωαννικίου Μπάλλαν
Περί συντελείας, Αντιχρίστου και Β΄ Παρουσίας του Χριστου, επιμελεία Στυλ.Ν. Κεμεντζετζίδη, εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1991,σελ 221-225.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κοιμάται βαθιά. Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς…
Τα κρίματα του Θεού είναι απροσμέτρητη άβυσσος, όπως είπε ο προφήτης, και οι ενέργειές Του ανεξιχνίαστες και ακατανόητες και δεν μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίζει τα πάντα με ακρίβεια. Ο Θεός είναι δίκαιος και δεν κάνει καμμία αδικία. Όσα επιτρέπει να γίνονται, όλα δικαίως γίνονται.
«Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;», ρωτάει ο Απόστολος Παύλος.«Τα κρίματα σου, άβυσσος πολλή» (Ψαλμ. λε’, 7) Την απόλυτη εξήγηση γνωρίζει μόνον Εκείνος. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύσουμε τα κρίματα του Θεού, το θέλημα Του.Όπως λέει ο Προφήτης Ησαΐας, τα κρίματα του Θεού απέχουν από τα κρίματα των ανθρώπων, όσο απέχει ο ουρανός από τη γη.Και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέει Η Θεία Πρόνοια είναι ανεξήγητη και η φροντίδα του Θεού ακατανόητη. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος πολλή.Είναι αξιοθαύμαστο πράγμα ότι ο Θεός μας ευεργετεί όχι με αυτά που φαίνονται ευνοϊκά, αλλά με αυτά που είναι αντίθετα και εχθρικά. Όταν τα κακά αυξηθούν και οι δούλοι Του κακοποιούνται και οι εχθροί επιπίπτουν εναντίον τους με σφοδρότητα, σαν μεθυσμένοι, τότε δείχνει την μεγάλη Του δύναμι….Όταν ο Θεός θελήση, τίποτε δεν μπορεί να Τον εμποδίση από το να μας στείλη την ενίσχυσί Του και την συμπαράστασί Του. Αρκεί τότε ένα όπλο του Θεού, ένας στρατιώτης του Θεού, η δύναμις του Θεού, το νεύμα μόνο του Θεού. Και οι ισχυροί εχθροί εκμηδενίζονται. Εμείς ας προσευχηθούμε στον Χριστόν και ας πούμε: «Χριστέ, πες έναν λόγο και θα διασκορπισθούν οι εχθροί Σου. Πες έναν λόγο, και θα ελεήσης την πόλι Σου. Πες ένα λόγο, και θα οικτειρήσης τον κόσμο Σου». Ας Του πούμε: «Να, οι εχθροί Σου κάνουν κρότο, και αυτοί που Σε μισούν σήκωσαν το κεφάλι τους» (Ψαλμ. πβ’, 3). Και τότε αρκεί μια γυναίκα σαν την Ιαήλ, σαν την Δεβώρα, σαν την άλλη που με τεμάχιο από μυλόπετρα εξουδετέρωσε τον αδελφοκτόνο βασιλέα Αβιμέλεχ (Κριτ. θ’, 50-53), να φέρη την νίκη.
Ο Θεός είναι «ευμήχανος» και έχει πολλών ειδών φάρμακα για την σωτηρία μας.

Η μεγάλη υποκρισία κυριάρχησε στους ηγέτες των χριστιανικών λαών, που αν και μιλούσαν διαρκώς για την ειρήνη στην πραγματικότητα κρυφά έκλειναν συμφωνίες, Και κάθε κρυφή συμφωνία τους σήμαινε πόλεμο. Παντού βρυχώνται οι προετοιμασίες για τον πόλεμο… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2019/01/11/%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B7/

Οσία Παρασκευή (Πάσα του Σάρωφ), η δια Χριστόν Σαλή, μαθήτρια του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2015/09/22/%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE-%CF%80%CE%AC%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86-%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81/

Οι δια Χριστόν Σαλοί, είναι μεγάλοι Άγιοι. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/30/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c%ce%bd-%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%af%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b9/

Οι δια Χριστόν σαλοί, δεν τους νοιάζει το τι θα πουν οι άλλοι, οι δήθεν σωστοί χριστιανοί που μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων
https://iconandlight.wordpress.com/2017/09/21/19276/

«Σσσσσώπα!…Είναι ο Άγιος ιερομάρτυς Φωκάς!…», Άγιος Νικόλαος (Πλανάς)
https://iconandlight.wordpress.com/2017/09/22/18873/

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ε’ 1-11

 Τω καιρώ εκείνω,  εστώς ο Ιησούς παρά την λίμνην Γεννησαρέτ, 2 και είδε δύο πλοία εστώτα παρά την λίμνην· οι δε αλιείς αποβάντες απ᾿ αυτών απέπλυναν τα δίκτυα. 3 εμβάς δε εις εν των πλοίων, ο ην του Σίμωνος, ηρώτησεν αυτόν από της γης επαναγαγείν ολίγον· και καθίσας εδίδασκεν εκ του πλοίου τους όχλους. 4 ως δε επαύσατο λαλών, είπε προς τον Σίμωνα· επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν. 5 και αποκριθείς ο Σίμων είπεν αυτώ· επιστάτα, δι᾿ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν· επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον. 6 και τούτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλήθος ιχθύων πολύ· διερρήγνυτο δε το δίκτυον αυτών. 7 και κατένευσαν τοις μετόχοις τοις εν τω ετέρω πλοίω του ελθόντας συλλαβέσθαι αυτοίς· και ήλθον και έπλησαν αμφότερα τα πλοία, ώστε βυθίζεσθαι αυτά. 8 ιδών δε Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοις γόνασιν  Ιησού λέγων· έξελθε απ᾿ εμού, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμι, Κύριε· 9 θάμβος γαρ περιέσχεν αυτόν και πάντας τους συν αυτώ επί τη άγρα των ιχθύων η συνέλαβον, 10 ομοίως δε και  Ιάκωβον και  Ιωάννην, υιούς Ζεβεδαίου, οι ήσαν κοινωνοί τω Σίμωνι. και είπε προς τον Σίμωνα ο  Ιησούς· μη φοβού· από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών. 11 και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ.
iconandlight.wordpress.com