Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε!». «Ειρήνη υμίν!»
Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Γʹ τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τιμοθέου ἀναγνώστου καὶ Μαύρας τῶν συζύγων εν Παναπέα Αἰγύπτου (283).
Μνήμη τῆς Ἁγίας καὶ ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Ξενίας, τῆς Θαυματουργοῦ τῆς ἐκ Καλαμῶν (318)
Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Οἰκουμενίου, Ἐπισκόπου Τρίκκης τοῦ θαυματουργοῦ (4ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Διοδώρου καὶ Ῥοδοπιανοῦ διακόνου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Πέτρου τοῦ σημειοφόρου (θαυματουργοῦ), Ἐπισκόπου Ἄργους (950).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μαμάϊ, τοῦ καθολικοῦ, τῆς Γεωργίας (744)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Παμβώ τοῦ καθολικοῦ, τῆς Γεωργίας
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων Μιχαὴλ καὶ Ἀρσενίου, ἰδρυτῶν τῆς Γεωργιανῆς Μονῆς ἐν Ὀλύμπῳ τῆς Βιθυνίας (9ος αι).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ ἐν Σπηλαίῳ Κιεβου, τοῦ Ῥώσσου (1074).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Παύλου ἐκ Βίλνιους Λιθουανίας (17ος αι).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων τῶν ἐξ Ἀχαίας, Χριστοδούλου καὶ Ἀναστασίας, τελειωθέντων ἐν ἔτει1821.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων Ἰουλιανῆς (1393) καὶ Εὐπραξίας (1394) τῆς Μονῆς τῆς Συλλήψεως τῆς Θεοτόκου, ἐν Μόσχᾳ..
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἐπισκόπου Ζίτσης καὶ Ἀχρίδου, κοιμηθέντος ἐν Κυρίῳ τῇ 5/18ῃ Μαρτίου 1956 καὶ οὗ τὰ τίμια λείψανα ἀνεκομίσθησαν καὶ ἀπεθησαυρίσθησαν ἐν τῇ γενετείρᾳ αὐτοῦ Λέλιτς τῆς Σερβίας, κατὰ τὴν σήμερον ἡμέρα τοῦ σωτηρίου ἔτους 1991.
Στίχοι
Χρυσοῦς τοῖς λόγοις καὶ πάγχρυσος τοῖς ἔργοις,
Νικόλαε ὤφθης, γόνε πιστῶν Σέρβων.
Τρίτῃ γε Νικολέω ἤχθησαν ὀστᾶ γῇ γενετείρῃ.
«Προσευχές στην Λίμνη»
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ξέρεις μήπως, παιδί μου
ποίημα 39
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί κλείνουν τα σύννεφα τότε που τα χωράφια είναι διψασμένα και ανοίγουν τότε που η βροχή δεν χρειάζεται;
Γιατί η φύση σάστισε από το έγκλημα των ανθρώπων και απαρνήθηκε την ευταξία της.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί τα χωράφια βγάζουν βαρύ καρπό την άνοιξη και το καλοκαίρι δίνουν άγονο θερισμό;
Γιατί και οι θυγατέρες των ανθρώπων μίσησαν τον καρπό των σπλάγχνων τους και τον σκοτώνουν επάνω στην ανθοφορία…
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί οι πηγές στερεύουν και οι καρποί της γης δεν έχουν πια τη γλυκύτητά τους την αλλοτινή;
Από την ανθρώπινη αμαρτία με την οποία η αδυναμία εισχώρησε σ’ ολάκερη τη φύση.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί ένας νικηφόρος λαός υπομένει ήττες από τις διχόνοιες και τις έριδές του και τρώει ψωμί πικραμένο από τα δάκρυα και τη μοχθηρία;
Γιατί νίκησε τους αιμοβόρους εχθρούς γύρω του, αλλά δεν νίκησε τους εχθρούς μέσα του…
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί η μητέρα ταΐζει τα παιδιά της και δεν μπορεί να τα χορτάσει;
Γιατί, όταν τα θηλάζει, δεν τους τραγουδάει το τραγούδι της αγάπης, αλλά το τραγούδι του μίσους για τον γείτονα.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί οι άνθρωποι έγιναν άσχημοι και έχασαν των προγόνων τους την ομορφιά;
Γιατί εξοβέλισαν το πρόσωπο του Θεού, που μέσα από την ψυχή πλάθει την ομορφιά του προσώπου, και φόρεσαν το προσωπείο της γης.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί αυξήθηκαν οι ασθένειες και οι φοβερές θανατηφόρες επιδημίες;
Γιατί οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν ότι η υγεία είναι αρπαγή από τη φύση και όχι δώρο του Θεού. Και ο,τιδήποτε αρπάζεις με κόπο, πρέπει με διπλάσιο κόπο να το υπερασπισθής.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί οι άνθρωποι μάχονται για τη γη και δεν ντρέπονται που έγιναν ίσοι με τους τυφλοπόντικες;
Γιατί η γη φύτρωσε μέσα στις καρδιές τους και τα μάτια βλέπουν μόνον αυτό που στην καρδιά μεγαλώνει. Και για τούτο ακόμη, παιδί μου· γιατί η αμαρτία τους κατέστησε ανίσχυρους στον αγώνα για τον ουρανό.
Μην κλαις, παιδί μου· σύντομα θα έλθει ο Κύριος και θα τακτοποιήσει τα πάντα…
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Προσευχές στην Λίμνη, έκδ. Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου,
Ορμύλια 2021, σσ. 105-106.
Μόνο να μετανοήσουν οι άνθρωποι και τότε θα τα λάβουν όλα! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2016/06/09/13369/
Άγιος
Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Όλα όσα έχει πει, είναι θησαυρός ουράνιος. Κάθε
του λέξη είναι ποίημα για την Αιωνιότητα… κάθε λέξη του είναι ένα μικρό
Ευαγγέλιο. Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/05/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%82-%ce%b2%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%bc%ce%af%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%b9%cf%84%cf%82-%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%cf%8c%cf%83%ce%b1/
Σε
ποιόν ανήκει η γη; Σε κανέναν. Είναι ιδιοκτησία εκείνου στον οποίο
ανήκει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Άγιου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/26/%cf%83%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%ae%ce%ba%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b9/
Ο Χριστός είναι ο Μοναδικός Δάσκαλος. Άγιος Νικόλαος Αχρίδος
https://iconandlight.wordpress.com/2018/02/27/22162/
Τι μπορεί να κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο αν ο τα πάντα ορών Κύριος δεν επιτρέψει ή δεν αφήσει; Τίποτα. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/02/26/21206/
Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/04/28/23398/
Η
ολοκληρωτική μας παράδοση στη βούληση του Θεού αποτελεί την πεμπτουσία
όλων των πράξεών μας και των κόπων για την πίστη. Άγιος Νικόλαος
Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/19/%CE%B7-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7/
Ἦχος πλ. αʹ.Τοῦ Πεντηκοσταρίου –
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δʹ. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τιμόθεον σήμερον σὺν τῇ συνάθλῳ πιστοί, συζύγῳ τιμήσωμεν Μαύρᾳ τῇ νύμφῃ Χριστοῦ, τὴν τούτων γεραίροντες, εὔτολμον καρτερίαν. Οὗτοι γὰρ σταυρωθέντες, ἴχνεσι τοῦ σφαγέντος, ἠκολούθησαν πόθῳ, καὶ πάντων τὰς ἁμαρτίας Σταυρῷ προσηλώσαντος.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Βάθη τοῦ Πνεύματος, Πάτερ ἠρεύνησας· ὅθεν ἐξέμαθες, ῥήματα ἄῤῥητα, καὶ χρυσοῤῥόας ποταμός, ἐδείχθης τοῖς Ὀρθοδόξοις, Σάββα γὰρ θεόφρονος, τὴν ὁδὸν ἠκολούθησας, τοῦ λαοῦ γενόμενος, ποιμενάρχης χριστόψυχος· διὸ πανευγνωμόνως τὴν μνήμην, Νικόλαε Ἅγιε τιμῶμέν σου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχοςπλ. Δ ́.
Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸστήριγμα καὶ διδάσκαλε, Ἱεραρχῶν ἡ καλλονή, τῶν θεολόγων ὑπέρμαχοςἀπροσμάχητος, Οἰκουμένιε θαυματουργέ, Τρίκκης τὸ καύχημα, κῆρυξ τῆς πίστεως,ἱκέτευε διὰ παντός, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιο. Ἅγιος Πέτρος Ἐπίσκοπος Ἄργους Ἦχος γ’. Θείας πίστεως
Πέτρα ἄρρηκτος, τῆς Ἐκκλησίας, ποιμὴν ἄριστος, πόλεως Ἄργους, ἀνεδείχθης Ἱεράρχα πανεύφημε. Ὡς οὖν πιστὸς οἰκονόμος τῆς χάριτος, παντοίων νόσων ἡμᾶς ἐλευθέρωσον, Πέτρε Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν αἰτούμενος, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἦχος α΄. Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων.
Ὁ Βασιλεὺς τῶν ἁπάντων τὸ μέλλον σοῦ προειδώς, τῷ βέλει τῆς ἀγάπης, τῆς αὐτοῦ ἔτρωσέ σε, καλέσας εἰς στρατείαν πνευματικήν, ᾯ ἐπείσθης Νικόλαε, καὶ στρατηγὸς ἀνεδείχθης πνευματικός, θεῖον Σάββαν μιμησάμενος.
Ἦχος γ΄.
Ὡς τὴν πηγὴν δείκνυσιν ὁ ποταμός, καὶ ὁ καρπὸς τὴν ῥίζαν, οὕτω καὶ τὰ ἔργα τῆς χριστοειδοῦς πολιτείας σου, Νικόλαε μακάριε, μαρτυροῦσι τὸ φιλόθεον καὶ φιλάδελφον τῆς ἁγιωτάτης ψυχῆς σου. Πάντα γὰρ ποιῶν πρὸς οἰκοδομὴν τῶν πιστῶν, ἐμιμήθης ἐπακριβῶς τὴν ὁδὸν τῶν ἀρχαίων Πατέρων. Μεθ’ ὧν ἐν οὐρανοῖς εὐφραινόμενος, μνήσθητι ἡμῶν δεομένων τῶν ἀκαταισχύντων πρεσβειῶν σου.
Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν.
Λόγου, προφορικοῦ καὶ γραπτοῦ, μύστης ἐδείχθης ἱεράρχα Νικόλαε, δι’ οὗπερ τῆς Ἐκκλησίας, οἰκοδομεῖς τοὺς πιστούς, καὶ Θεῷ συνάπτεις, τούτους ἄριστα. Τοῖς ὅσοι δὲ λείψανα, προσκυνοῦσί σου τίμια, χάριν παρέχεις, καὶ πληροῖς τὰ αἰτήματα, ὡς φιλότεκνος, καὶ ἀγάπης διάκονος. Ὕψωσον οὖν δεόμεθα, τὰς χεῖράς σου Ἅγιε, καὶ τῷ λαῷ σου πλουσίως, τὴν εὐλογίαν κατάφερε, Χριστοῦ Ὃν τοῖς στένροις, μυστικῶς ἔγγραψον πάντων, θείαις πρεσβείαις σου.
Ἦχος πλ. α΄. Χαῖροις ἀσκητικῶν.
Τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Ἡγουμένου.
Χαίροις, ὁ τῆς Ῥωσίας υἱός,* ὁ τῆς Παρθένου καί Κυρίας διάκονος* καί Ταύτης ὁ τιμητής τε,* ὁ τόν ἐν Λαύρᾳ ναόν* κάλλιστον καί μέγαν δομησάμενος,* ἐν ᾧ τάς ἐντεύξεις* μετ’ ἀδελφῶν προσενήνοχας* τῷ σῷ Δεσπότῃ Χριστῶ, Θεοδόσιε,* σύν Ἀντωνίῳ τῷ πατρί διδασκάλῳ τε.* Σπεῦσον, οὖν, ἱερώτατε,* ἡμᾶς περιτείχισον* εὐχαῖς ἁγίαις, ὡς ἔχων* τήν παῤῥησίαν πρός Κύριον·* ἡμᾶς τούς ὑμνοῦντας* τήν σήν ἄσκησιν, ἐξαίρων* πάσης κακώσεως.
Δόξα. Ἦχος δ΄.
Τῆς μυστικῆς αὐτοῦ νύμφης Ἐκκλησίας προνοούμενος ὁ φιλόψυχος Δεςσπότης, ταύτης σε Νικόλαε ἱεράρχην ἀνέδειξε, κεκοσμημένον ἐν πλείστοις χαρίσμασιν, δι’ ὧν περ ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων, ἀποστολικῶς ᾠκοδόμησας, οὐ μόνον τὴν θεοχάριστόν σου ποίμνην, ἀλλὰ τὴν Ἐκκλησίαν σύνολον· ὅθεν μετὰ τὼν πάλαι Ἁγίων Πατέρων συνεστὼς ἐν Παραδείσῳ, μὴ ἐπιλάθου πρεσβεύειν δεόμεθα, ὑπὲρ τῶν πόθῳ τιμώντων σε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου