- Πες μου, Ιησού, τι έκανες στο Ναό;
—Τι μπορείτε να κάνετε στον οίκο του Κυρίου; Προσευχήθηκα, φυσικά.
«Πληροφορήθηκα ότι πήρατε μερικά σχοινιά και αρχίσατε να κάνετε έξαψη, διώχνοντας τα ανταλλακτήρια του ναού μας έξω από το ναό μας». Ίσως προσευχηθήκατε ταυτόχρονα. Αλλά το έκανες χωρίς τον δέοντα σεβασμό.
Φυσικά, δεν υπήρξε τέτοια συνομιλία μεταξύ της Άννας, του πιο σημαίνοντος μέλους του Σανχεντρίν στην Ιερουσαλήμ του 1ου αιώνα μ.Χ., και του Ιησού Χριστού, που οδηγήθηκε ενώπιόν του για κρίση. Αυτή είναι απλώς μια προσπάθεια να μεταφέρουν την ουσία της συνομιλίας τους σε ένα σύγχρονο πολιτισμικό πλαίσιο. Η Άννα εκείνη την εποχή κρατούσε σταθερά στα χέρια του όλη την πνευματική δύναμη στην Ιουδαία και έλεγχε όχι μόνο τη διοίκηση του ναού, αλλά και τα τεράστια χρήματα που περνούσαν από τον Ναό.
Από το 6 έως το 15 μ.Χ ο ίδιος ήταν ο αρχιερέας του Ναού της Ιερουσαλήμ μέχρι που ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας του ζήτησε επίμονα να εγκαταλείψει τη θέση του. Κάθε χρόνο γίνονταν εκλογές για αρχιερέα και η Άννα επανεξελέγη με ευσυνειδησία χρόνο με τον χρόνο, αλλά το 16 οι Ρωμαίοι άφησαν να εννοηθεί ότι είχε υπερβεί την υποδοχή του. Στη συνέχεια απέσυρε την υποψηφιότητά του από τις επόμενες εκλογές. Όμως δεν έχασε την εξουσία και τον έλεγχο του Ναού, γιατί ο γιος του Ελεάζαρ έγινε ο επόμενος αρχιερέας.
Ένα χρόνο αργότερα, οι Ρωμαίοι του ζήτησαν να φύγει κι αυτός, αφού έγινε φανερό ότι η δύναμη της Άννας δεν είχε μειωθεί στο ελάχιστο. Οι κατακτητές ενδιαφέρθηκαν να πάει το αξίωμα του αρχιερέα σε κάποιον άπειρο, γιατί στο Ναό συγκεντρώνονταν τεράστια χρηματικά ποσά. Στη συνέχεια, ο Πόντιος Πιλάτος θα προσπαθήσει απλώς να τους επιτάξει, επικαλούμενος την ανάγκη χρηματοδότησης ενός νέου υδραγωγείου, το οποίο δεν θα έβλαπτε μια τόσο μεγάλη πόλη όπως η Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, οι Εβραίοι πιστοί ήταν αγανακτισμένοι και οι ρωμαϊκές αρχές έπρεπε να εγκαταλείψουν αυτή την ιδέα.
Η Άννα συμφώνησε στην απομάκρυνση του γιου του από τη θέση του αρχιερέα και ο γαμπρός του Καϊάφας έγινε ο επόμενος ιδιοκτήτης του Ναού. Ο Ρωμαίος κυβερνήτης, ο προκάτοχος του Πιλάτου, συνειδητοποίησε ότι οι ντόπιοι κάτοικοι είχαν πολύ μεγάλες οικογένειες και οποιοσδήποτε επόμενος υποψήφιος θα είχε ακόμα συγγένεια με την Άννα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έτσι ο Καϊάφας δεν άλλαξε ένα χρόνο αργότερα. Παρέμεινε αρχιερέας υπό τον Πόντιο Πιλάτο, περνώντας συνολικά περίπου είκοσι χρόνια στην εξουσία. Μόνο μετά την απομάκρυνση του Πιλάτου αντικαταστάθηκε από τον Ιωνάθαν, άλλο γιο της Άννας.
Οι νέες ρωμαϊκές αρχές εξοργίστηκαν από τέτοιο νεποτισμό, ο Ιωνάθαν έπρεπε να φύγει. Αντίθετα, ο Θεόφιλος, ο επόμενος γιος της Άννας, έγινε αρχιερέας. Συνολικά ο σεβάσμιος αυτός γέροντας είχε πέντε γιους και όλοι κατάφεραν να γίνουν αρχιερείς. Η εξουσία της Άννας επί του Ναού συνεχίστηκε αμείωτη μέχρι το θάνατό του το 66 μ.Χ. Κατάφερε επίσης να πεθάνει στην ώρα του, γιατί εκείνη την εποχή ξεκίνησε η εξέγερση των Ζηλωτών κατά των Ρωμαίων, η οποία σύντομα εξελίχθηκε στον Πρώτο Εβραϊκό Πόλεμο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Τίτος Βεσπασιανός πολιόρκησε και εισέβαλε στην Ιερουσαλήμ, ο πληθυσμός της οποίας επέζησε υποδουλώθηκε και μεταφέρθηκε στη Ρώμη.
Τότε, το 70 μ.Χ., ακόμη και οι πιο πλούσιες και ισχυρότερες εβραϊκές οικογένειες ανησυχούσαν όχι μόνο για τους ζωντανούς, αλλά και για τους νεκρούς. Από τις υπέροχες οικογενειακές κρύπτες, που πιθανότατα θα είχαν λεηλατηθεί από τους Ρωμαίους ή τους ντόπιους πλιατσικολόγους, τα λείψανα συγγενών και φίλων κρύφτηκαν βιαστικά σε διάφορα μυστικά καταφύγια. Η οικογένεια του πρώην αρχιερέα Καϊάφα, που τότε είχε ήδη πεθάνει σε ηλικία 60 ετών, δεν αποτελούσε εξαίρεση.
Τον Νοέμβριο του 1990 κατασκευαζόταν ένα υδάτινο λούνα παρκ σε μια περιοχή της Ιερουσαλήμ που ονομάζεται Δάσος της Ειρήνης. Καθώς έσκαβαν το θεμέλιο, οι εργάτες συνάντησαν μια σπηλιά, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν ταφικός θάλαμος του 1ου αιώνα. ΕΝΑ Δ
Εδώ το 70, κατά την πολιορκία της Ιερουσαλήμ, μεταφέρθηκαν οστεοφυλάκια (πέτρινα κουτιά με τα λείψανα) της οικογένειας του Καϊάφα: ο ίδιος, ο γιος του Ιωσήφ, μια ενήλικη γυναίκα και άλλα τρία μικρά παιδιά. Μόνο έξι από τα δώδεκα οστεοφυλάκια επέζησαν, τα υπόλοιπα βρέθηκαν σπασμένα, με το περιεχόμενό τους κλεμμένο από ταφούς.
Μπορεί να ειπωθεί ότι ο Καϊάφας ήταν συνεχώς τυχερός τόσο στη ζωή (ήταν ένας πολύ πλούσιος, επιδραστικός και σεβαστός άνθρωπος και έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα) όσο και μετά θάνατον, γιατί το οστεοφυλάκιό του διατηρήθηκε ανέπαφο. Μετά τη μελέτη, τα λείψανα της οικογένειάς του θάφτηκαν στο Όρος των Ελαιών, ένα παραδοσιακό νεκροταφείο όπου είχαν ταφεί εκπρόσωποι των πιο αξιοσέβαστων εβραϊκών οικογενειών από τη βιβλική εποχή.
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου