«Η μεγαλύτερη φιλανθρωπία είναι η προσευχή και ας μη το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι…»
Μωυσής μοναχός Αγιορείτης
“Κάθε άνθρωπος γεννιέται εκείνη την εποχή, η οποία είναι η πλέον κατάλληλη για την προσωπική του σωτηρία”
Στάρετς Αμβρόσιος της Όπτινα
ΕΙΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΉΡ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ.
Στον παράδεισο παιδιά μου θα είμαστε όλοι μαζί σαν χωριουδακι. Θα είμαστε μαζί με τον Χριστό όλοι μαζί αχωριστοι πλέον.
Όταν νιώθεις ότι αγαπάς όλο τον κόσμο… τότε ο Θεός κατοικεί στην καρδιά σου.
Και παρέχει το οξυγόνο για να διατηρηθεί και να αυξηθεί αυτή η φλόγα της αγάπης του .
Και γίνεσαι εστία χαράς , παρηγοριάς και φάρος κατευθυντήριος που οδηγεί στην μία και μοναδική επουράνια ζωή .
Δοξασμένο Κύριε το Όνομα Σου στους αιώνες…
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Όταν δίνεις… πληρώνεις το εισιτήριο για την άνω ζωή.
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΗ. Περπατάμε στον δρόμο της ανθρώπινης ζούγκλας που λέγεται πόλη….
Περπατάμε στον δρόμο της ανθρώπινης ζούγκλας που λέγεται πόλη και σταματούμε καμιά φορά για να ρίξουμε τον οβολό μας σε άνθρωπο που έχει ανάγκη.
Πνευματικός γέροντας και διορατικός είπε σε πνευματικό του τέκνο .Παιδί μου ο πνευματικός κανόνας είναι κανόνι για τον διάβολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου