Χαίρεται
Γεν. 1,5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία.
Σε αυτό το εδάφιο της Γένεσις ,το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής και συγκεκριμένα της Παλαιάς Διαθήκης .
Περιγράφεται η δημιουργία του ΧΡΟΝΟΥ ,ως διάσταση μέσα στην δημιουργία .
Ο χρόνος ως διάσταση δεν υπήρχε ,δημιουργήθηκε από τον Θεό μαζί με τον χώρο, την ύλη και την ενέργεια .
Ύλη και ενέργεια που δεν γυρνούν στην ανυπαρξία ,όπως περιγράφει η επιστήμη ,αλλά μεταβάλλονται ,όλα περιγράφονται στην Γένεσι .
Γεν. 1,1 Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
Όλα τα κτίσματα έχουν αρχή και τέλος ,είναι εντός χώρου και χρόνου ,εκτός από τον τριαδικό Θεό που είναι αΐδιος ακαταληπτός ,ακατανόητος .
Ο Θεός δεν έχει αρχή και τέλος ,δημιούργησε ,έκτισε τα πάντα ,αλλά ο ίδιος είναι ΑΚΤΙΣΤΟΣ.
Αυτό είναι ΔΟΓΜΑ που μόνο δια της ΠΙΣΤΗΣ μπορεί να γίνει δεκτό ,δεν υπάρχει τρόπος να κατανοηθεί ,να χωρέσει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο.
Η ΠΙΣΤΗ είναι ο χώρος του αχώρητου ,η μετρηση του απειρου ,η κατανοηση του ακαταληπτου ,είναι η ταπεινωση της υπερηφανειας …
Γεν. 2,7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
Ως κτίσμα ο άνθρωπος χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς έχει αρχή ,αλλά και λόγω της παροδου του χρόνου,, θα έπρεπε να φθείρετε και να έχει και τέλος .
Έλαβε όμως ως δώρο από τον Θεό πνοὴν ζωῆς με αποτέλεσμα να είναι όχι πλέον κτίσμα που υποκείται στην φθορά ,την μεταβολή και τον θάνατο ,αλλά κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ … ψυχὴν ζῶσα .
Ο Θεός μας έκανε ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ νικητές του χρόνου και της δεδομένης φθοράς .
Έτσι το μόνο αιώνιο και αθάνατο πλάσμα μέσα στην κτίση δια θελήματος Θεού , είναι ο άνθρωπος ,είναι η ΨΥΧΗ του .
Ματθ. 16,26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
Για αυτό ακριβώς τον λόγο ,έρχεται ο Λόγος του Θεού και λέει ,ότι δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από την ψυχή του καθενός μας .
Ψυχή που είναι αιώνια ,αθάνατη ,δεν γυρνάει στην ανυπαρξία ,από την στιγμή που ο Θεός την έφερε στην ύπαρξη .
Παρά μόνο έχει την αυτεξούσια ελευθερία ,όσο είναι μέσα στον επίγειο
χωροχρόνο , να επιλέγει αυτεξούσια ,πλευρά μέσα στην αιωνιότητα .
Με τον Χριστό στο φώς και την χαρά της Βασιλείας του ή χωρίς αυτόν στην κόλαση με τους δαίμονες .
Ματθ. 25,46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.
Αυτές οι στιγμές που περιγράφει ο Άγιος Νήφων ,οι στιγμές της δευτεράς του Χριστού παρουσίας και κρίσεως ,
Τότε είναι που θα κατανοήσουμε ,θα δούμε τι τελικά είναι ζωή και τι Θάνατος .
Αλλά θα είναι πλέον αργά για ΜΕΤΑΝΟΙΑ που είναι άκτιστη ενέργεια και φτάνει μόνο σε καθαρές καρδιές και τότε χρόνος για καθαριότητα δεν θα υπάρχει .
Είναι οι στιγμές που θα γίνει από όλους μας αντιληπτό ,ότι δεν υπάρχει ο
Θάνατος ως επιστροφή στην ανυπαρξία ,θα δούμε ότι η ψυχή είναι αιώνια .
Θα κατανοήσουμε ότι η ζωή δεν ήταν ο επίγειος χρόνος ,αλλά η αιωνιότητα με τον Χριστό εἰς ζωὴν αἰώνιον..
Θα κατανοήσουμε ότι ο Θάνατος ως έννοια ,είναι ο αιώνιος χωρισμός του διττού ψυχοσωματικού ανθρώπου από τον Θεό ,από τον Χριστό εἰς κόλασιν αἰώνιον .
Λουκ. 9,27 λέγω δὲ ὑμῖν ἀληθῶς, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Ο χωρισμός αρχικά της ψυχής από το σώμα είναι ο πρώτος θάνατος .
Σώμα που μεταγενεστερά θα ενωθεί με την ψυχή την ώρα της κρίσεως ,για να πάρει τον δρόμο της σωτηρίας ή της απώλειας ,του δευτερού θανατου έξω από την Βασιλεία ή της αιώνιας ζωής μέσα σε αυτήν .
Αυτά μόνο δια της ΠΙΣΤΗΣ γίνονται αλήθεια για τον άνθρωπο .
Λουκ. 9,23 Ἔλεγε δὲ πρὸς πάντας· εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Ο χωροχρόνος μετά την πτώση μας ,είναι ένα πολύτιμο δώρο ,μια ανεκτίμητη ευκαιρία από τον τριαδικό Θεό .
Είναι χρόνος ελευθερής επιλογής, είναι αντιστροφή μέτρηση με αρχή και τέλος .
Μέσα σε αυτήν την επίγεια κατάσταση καλούμαστε ελευθερά να επιλέξουμε το ΕΛΕΟΣ ή την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να απαρνηθούμε τον αδυναμό εαυτό μας και να επιλέξουμε τον παντοδυναμό Χριστό για οδηγό μας .
Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται.
Αυτοί που έχουν καθαρίσει την καρδιά τους ,από τα πάθη ,αυτοί που
έχουν καθαρή καρδιά ,δια των θλίψεων ,της κακοπάθειας ,των ταπεινώσεων
,της προσωπικής σταυρωσης .
Όλα αυτά είναι η κλήση του Θεού ,για καθαρση ,ώστε να ακολουθήσει ο φωτισμός και η ένωση με τον Θεό ,την Θέωσι.
Αυτοί που νήφουν την καρδιά τους ,τροπικα μακριά από τον κόσμο των παθών .
Αυτοί θα δεχτούν μέσα στην καθαρή καρδιά τους την ακτιστη ενέργεια της ΠΙΣΤΗΣ που είναι σπόρος ,σπόρος που συνεχώς αυξάνει με την Χάρη του Θεού .Γιατί η ΠΙΣΤΗ δίνεται από τον Θεό στην καθαρή καρδιά ,από αυτόν αυξάνει και προοδεύει και δεν έρχεται μέσα από τον άνθρωπο .
Εβρ. 10,38 ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται·…
Εάν όλα αυτά αποδεδειγμένα ο κάθε άνθρωπος τα ήξερε ,τα έβλεπε , τα
ζούσε ,εκ των προτέρων ,η επιλογή του δεν θα ήταν καρδιακή ,ελευθερή
αλλά βεβιασμένη ,συμφεροντολογική .
Δεν θα ήταν η ΜΕΤΑΝΟΙΑ που έφτασε στην καρδιά ,αλλά η ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ που έχει η πονηρή διάνοια
Ενώ η καρδιά ακαθαρτή ,δεν μετανοεί ,δεν μπορεί να μετανοήσει .
Έτσι όλοι καλούμαστε από τον Θεό , με τέλειο προσωπικό σχέδιο του
Θεού για τον καθένα μας ,να σηκώσουμε τον σταυρό που ζύγισε εκέινος και
μας έδωσε και μας βοηθάει να κουβαλήσουμε ,για να μας καθαρίσει μέσα από
αυτή την πανσοφή διαδικασία .
Να καθαρίσει την καρδιά μας ενός εκάστου ,να την δώσουμε στον Χριστό για να μας οδηγήσει σε αυτήν την καθ᾿ ἡμέραν διαδικασία …ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Παρ. 23,26 δός μοι, υἱέ, σὴν καρδίαν,
Έτσι ο κάθε άνθρωπος καλείται να πιστέψει στον Χριστό και σταδιακά να
καθαρίσει δια Ιησού Χριστού ,μέσα στον χωροχρόνο την καρδιά του .
Να ενωθεί δια των ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ της εκκλησίας του με τον Χριστό και με χαρά να νοιωθεί αυτό που έλεγε και ένοιωθε ο Απόστολος Παύλος
Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός
Έτσι και μόνο με καθαρισμένη καρδιά θα δέχεται την άκτιστη ενέργεια στην καρδιά της ΠΙΣΤΗΣ και ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ,αλλά και τα αναλογά χαρισματα .
Ενέργειες που θα αυξάνουν συνεχώς ως να γίνει Αγιος …πλήρης Αγίου Πνεύματος .
Τέλος χρόνου…
Ο χρόνος του καθενός μας ξεκινά να μετράει στην γέννηση του και σταματάει όταν χωριστεί η αιώνια ψυχή από το φθαρτό σώμα , αυτό που λέμε πρώτο θάνατο .
Η αιώνια ψυχή που ζωοποιούσε το σώμα ,όσο ήταν ενωμένο μαζί του ,φεύγει πάει σε αναμονή ,στην αιωνιότητα πλέον.
Το σώμα απελευσεται …πάει στο χώμα που ανήκει ,έως όπως περιγράφεται στο
όραμα των ξηρών οστών του προφήτη Ιεζεκιήλ ανασυσταθεί με εντολή Θεού
από την ύλη ,που ως γνωστό ,δεν χάνεται ,αλλά μεταβάλλεται .
Η ψυχή ταυτόχρονα οδηγείται από Αγίους αγγέλους στον παραδεισό με φως
και παρεά άλλες ψυχές ή στο σκοτάδι και τον άφατο πόνο του άδη από
πονηρούς δαίμονες μένει μόνη της να οδύρεται .
Εκέι να περιμένει την ΚΡΙΣΗ της και να πάρει το σώμα πίσω .
Την ώρα της δευτεράς παρουσίας του Κυρίου μας , θα οδηγηθεί στην αιωνιότητα που επέλεξε εἰς κόλασιν αἰώνιον, ή εἰς ζωὴν αἰώνιον…
Μας δίνετε ο χώρος ,μας δίνετε ο χρόνος , η ευκαιρία
Συνεχώς ο Θεός μας καταδιώκει με το ΕΛΕΟΣ του ,μέσα στον χωροχρόνο ,ακόμα και στον άδη…έως να στερεωθούμε πλήρως στην επιλογή μας
Να του δώσουμε την ακάθαρτη καρδιά μας ,να την καθαρίσει ή να τον αρνηθούμε
Μέ τα Μυστήρια της Εκκλησίας του ,μέσα στο σπίτι του ,να μας κάνει
μπάνιο και να μας καθαρίσει,για να μπορέσουμε να δεχτούμε την άκτιστη
ενέργεια του Αγίου Πνεύματος
Έτσι να γίνουμε αυτό που θέλει ο Θεός και για αυτό μας έπλασε ,για να
γίνουμε ναοί του Αγίου Πνεύματος και όχι κατοικητήρια δαιμόνων
Τότε μόνο θα πιστέψουμε ,τότε μόνο θα μετανοήσουμε ,τότε μόνο θα σωθούμε και ο χρόνος που μας δόθηκε δεν πήγε χαμένος
Ιω. 5,22 οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ,
τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ,
Στον Θρόνο του Αρχιερέα Χριστού ,δεν υπάρχει συμβολικά και όχι τυχαία κρεμασμένη καντίλα με λάδι που ανάβει .
Γιατί εκεί μπροστά είναι ο ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ της κρίσεως ,δεν υπάρχει πλέον έλεος, δεν μπορεί να υπάρξει ΜΕΤΑΝΟΙΑ .
Εκεί που ο χρόνος τελέιωσε μαζί με το ελεος ,εκεί που παίρνω ότι επέλεξα ,ότι ΠΙΣΤΕΨΑ με την καρδιά μου , εκεί που δεν υπάρχει ΕΛΕΟΣ πλέον αλλά ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ από τον δικαιο κριτή Χριστό ως άνθρωπο .
Υπάρχει τέλος χρόνου ;
Ναι υπάρχει , όταν γίνεται η μετάβαση της ψυχής στην αιωνιότητα .
Είναι το τέλος χρόνου που πρέπει να τρομάζει κάθε άνθρωπο .
Εν αναμονή της κρίσεως και της τελικής εισόδου του ανθρώπου σε κατάσταση
Από την μια της ΠΙΣΤΗΣ στον Θεανθρωπινο Ιησού… εἰς ζωὴν αἰώνιον.
Από την άλλη δια της απιστίας στο Θεανθρώπινο πρόσωπο του Ιησού ….εἰς κόλασιν αἰώνιον.
Καλή Φώτιση και Αρχή Μετανοίας
Γ.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου