Στις 25 Ιουλίου 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας γεννιέται ο Ἅγιος Παΐσιος, τις τραγικές δηλαδή ημέρες του ξεριζωμού των Ελλήνων από τη γη της Μικράς Ασίας.
Στα βάθη της Μικράς Ασίας όπου βρισκόταν ο τόπος αυτός, έλαμπε μια μικρή εστία ελληνισμού και ορθοδοξίας χάρη στον εφημέριο του Ναού, τον Χατζηεφεντή, όπως αποκαλούσαν οι Καππαδόκες τον μετέπειτα Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη...
Η φωτισμένη παρουσία του Αγίου Αρσενίου ήταν οδοδείκτης για τις οικογένειες των Φαρασιωτών οι οποίοι στηρίχθηκαν πάνω του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ξεριζωμού και της ανταλλαγής των πληθυσμών. Ήταν πατέρας και πνευματικός καθοδηγητής, τους παρηγορούσε και τους συμβούλευε ενώ ήταν ο συνδετικός κρίκος τους με τον Μεγαλοδύναμο.
Κάθε στιγμή ενίσχυε και ενδυνάμωνε με το παράδειγμά του και την προσευχή του την προσπάθεια να μένουν οι Φαρασιώτες προσηλωμένοι στις αξίες της πίστης, της οικογένειας και των παραδόσεων.
Οι γονείς του Πρόδρομος και Ευλογία Εζνεπίδη ήταν ένα υποδειγματικό ζευγάρι, ο πατέρας του εύστροφος και θαρραλέος και η μητέρα του ευλαβής, υπομονετική και γυναίκα της προσευχής. Βίωσαν τον ξεριζωμό με πόνο, όπως άλλωστε όλοι οι Μικρασιάτες.
Λίγες ημέρες πριν από τον ξεριζωμό, ο Χατζηεφεντής, δηλαδή ο Άγιος Αρσένιος, βάπτισε όλα τα άβαπτιστα παιδιά του χωριού ώστε αν συμβεί κάτι κατά τον ξεριζωμό, όπως έλεγε, να μη φύγουν αβάπτιστα.
14 Αυγούστου του 1924 οι Φαρασιώτες φεύγουν από την πατρογονική γη.
Ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες έφτασαν στην Ελλάδα και αφού πήγαν στην Αθήνα, στην Κέρκυρα, όπου και κοιμήθηκε ο Άγιος Αρσένιος, στην Ηγουμενίτσα... τελικά η οικογένεια του μικρού Αρσένιου καταλήγει στην Κόνιτσα της Ηπείρου.
Η φωτισμένη παρουσία του Αγίου Αρσενίου ήταν οδοδείκτης για τις οικογένειες των Φαρασιωτών οι οποίοι στηρίχθηκαν πάνω του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ξεριζωμού και της ανταλλαγής των πληθυσμών. Ήταν πατέρας και πνευματικός καθοδηγητής, τους παρηγορούσε και τους συμβούλευε ενώ ήταν ο συνδετικός κρίκος τους με τον Μεγαλοδύναμο.
Κάθε στιγμή ενίσχυε και ενδυνάμωνε με το παράδειγμά του και την προσευχή του την προσπάθεια να μένουν οι Φαρασιώτες προσηλωμένοι στις αξίες της πίστης, της οικογένειας και των παραδόσεων.
Οι γονείς του Πρόδρομος και Ευλογία Εζνεπίδη ήταν ένα υποδειγματικό ζευγάρι, ο πατέρας του εύστροφος και θαρραλέος και η μητέρα του ευλαβής, υπομονετική και γυναίκα της προσευχής. Βίωσαν τον ξεριζωμό με πόνο, όπως άλλωστε όλοι οι Μικρασιάτες.
Λίγες ημέρες πριν από τον ξεριζωμό, ο Χατζηεφεντής, δηλαδή ο Άγιος Αρσένιος, βάπτισε όλα τα άβαπτιστα παιδιά του χωριού ώστε αν συμβεί κάτι κατά τον ξεριζωμό, όπως έλεγε, να μη φύγουν αβάπτιστα.
14 Αυγούστου του 1924 οι Φαρασιώτες φεύγουν από την πατρογονική γη.
Ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες έφτασαν στην Ελλάδα και αφού πήγαν στην Αθήνα, στην Κέρκυρα, όπου και κοιμήθηκε ο Άγιος Αρσένιος, στην Ηγουμενίτσα... τελικά η οικογένεια του μικρού Αρσένιου καταλήγει στην Κόνιτσα της Ηπείρου.
Το πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ προβάλλει όλες τις πληροφορίες για τη ζωή του Αγίου από τη στιγμή που έφυγε με την οικογένειά του από την Καππαδοκία μέχρι και την εποχή που κλονίζεται η υγεία του. Θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος, το οποίο θα ασχοληθεί με ό,τι έγινε μέχρι και την κοίμησή του.
Έρευνα-Σενάριο-Σκηνοθεσία
Μαρία Γιαχνάκη
Συνεντεύξεις
Δημήτρης Στρουμπάκος
Γιώργος Λαμπράκος
Μοντάζ
Μαριάνθη Ματζίρη
Εικονολήπτες
Ανδρέας Χαλκιόπουλος
Κώστας Δριμτζίας
Κώστας Καλπατζίδης
Ήχος
Γρηγόρης Σέρελης
Μαρία Γιαχνάκη
Συνεντεύξεις
Δημήτρης Στρουμπάκος
Γιώργος Λαμπράκος
Μοντάζ
Μαριάνθη Ματζίρη
Εικονολήπτες
Ανδρέας Χαλκιόπουλος
Κώστας Δριμτζίας
Κώστας Καλπατζίδης
Ήχος
Γρηγόρης Σέρελης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου