Ο άγ­γε­λος χτυ­πά­ει την πλά­τη του ερη­μί­τη και του λέει: «Τί κά­νεις εδώ γέ­ρον­τα; Για­τί προ­σεύ­χε­σαι;»

Κά­πο­τε ένας ερη­μί­της που κα­θό­τα­νε έξω από το κελί του, το οποίο βρι­σκό­τα­νε ψηλά σε ένα βρά­χο, έβλε­πε το πο­τά­μι που διέ­σχι­ζε τον κάμ­πο, να έχει φου­σκώ­σει.

Εκεί­νη την ημέ­ρα έβρε­χε κα­ταρ­ρα­κτω­δώς και είχε κα­τε­βά­σει πολύ νερό, με απο­τέ­λε­σμα να είχε απο­κλει­στεί ένα πέ­ρα­σμα που υπήρ­χε εκεί στην αε­ρο­γέ­φυ­ρα.

Για μια στιγ­μή βλέ­πει κά­ποιον που είχε την ανάγ­κη να πε­ρά­σει απέ­ναν­τι και τον βλέ­πει να γο­να­τί­ζει και να προ­σεύ­χε­ται στο Θεό, για να τον βο­η­θή­σει να πε­ρά­σει απέ­ναν­τι. Βλέ­πον­τας το θέ­α­μα αυτό ο ερη­μί­της, σή­κω­σε και αυ­τός τα χέ­ρια του στον ου­ρα­νό και προ­σευ­χή­θη­κε και αυ­τός, για να βο­η­θη­θεί ο άν­θρω­πος.

Μετά από αρ­κε­τή ώρα, ση­κώ­νε­ται ο άν­θρω­πος, κά­νει μια τε­λευ­ταία φορά τον σταυ­ρό του και μπαί­νει μέσα στο πο­τά­μι, αλλά το πο­τά­μι τον πα­ρέ­συ­ρε και τε­λι­κά πνί­γη­κε!

Ο ερη­μί­της σο­κα­ρί­στη­κε με αυτό που είδε. Για πολύ ώρα δεν μπο­ρού­σε να συ­νέλ­θει. Για­τί δεν εισα­κού­στη­καν οι προ­σευ­χές μας, ανα­ρω­τή­θη­κε.

Μετά από αρ­κε­τή ώρα, έρ­χε­ται κά­ποιος άλ­λος άν­θρω­πος στο πο­τά­μι, κά­νει τον σταυ­ρό του, μπαί­νει στο πο­τά­μι και περ­νά­ει απέ­ναν­τι! Κόκ­κα­λο ο ερη­μί­της!

Που εί­ναι η δι­καιο­σύ­νη του Θεού, ανα­ρω­τή­θη­κε. Γο­να­τί­ζει τότε ο ερη­μί­της και δια­μαρ­τύ­ρε­ται στο Θεό και του λέει: »Δεν ση­κώ­νο­μαι από εδώ Κύ­ριε, αν δεν μου πεις, πως σκέ­φθη­κες και ενήρ­γη­σες έτσι!».

Ο Θεός εί­ναι αγα­θός και συγ­κα­τα­βαί­νει στην αδυ­να­μία του αν­θρώ­που και έτσι του στέλ­νει έναν άγ­γε­λο, για να του πει την απάν­τη­ση.

Ο άγ­γε­λος χτυ­πά­ει την πλά­τη του ερη­μί­τη και του λέει: »Τί κά­νεις εδώ γέ­ρον­τα; Για­τί προ­σεύ­χε­σαι;».

»Να για κάτι που είδα και σκαν­δα­λί­στη­κα, απάν­τη­σε ο ερη­μί­της και του ανά­φε­ρε το πε­ρι­στα­τι­κό που είδε στο πο­τά­μι».

Και του λέει τότε ο άγ­γε­λος:

»Αυ­τός που δεν πνί­γη­κε, προ­σευ­χό­τα­νε και άλ­λες φο­ρές και θα συ­νε­χί­ζει να προ­σεύ­χε­ται, ενώ αυ­τός που πνί­γη­κε, προ­σευ­χή­θη­κε μόνο τώρα που είχε ανάγ­κη.

Ούτε προ­σευ­χό­τα­νε, αλλά και ούτε θα προ­σευ­χό­τα­νε στο μέλ­λον».

ΠΗΓΗ

simeiakairwn.wordpress.com