Κάναμε αρκετά χιλιόμετρα για να τον γνωρίσουμε από κοντά και το υλικό που μας εμπιστεύθηκε νομίζω πως είναι σημαντικό και θα προσπαθήσουμε να το προβάλλουμε σταδιακά.
Ξεκινάμε με μια μαρτυρία, λόγω επικαιρότητας που έχει σχέση με τα ελληνοτουρκικά. Από βαθιά ταπεινότητα και μόνο, ο εν λόγω κύριος δεν θέλησε να δημοσιεύσουμε ούτε το όνομά του, ούτε την πόλη που μένει :
«Βρισκόμαστε στο 1990 που είδα τον γέροντα. Ήταν η τελευταία φορά γιατί μετά από λίγο αρρώστησε. Με έβαλε μέσα στο κελλί του και καθόταν στο πάσι. Κάθε φορά που τον επισκεπτόμουν, του πήγαινα καμιά μάλλινη φανέλα για το κρύο. Πήρα και τον σάκκο μαζί μου και τον έβαλα σε μια γωνιά.
Μου λέει "μην τον πειράζεις τον σάκκο"...
Εγώ μέσα στον σάκκο είχα ένα μαγνητοφωνάκι που κατέγραφε από απόσταση συνομιλίες και είχα σκοπό μόλις πάω να βγάλω την φανέλα να το πατήσω και να αρχίσει να καταγράφει τα λόγια του γέροντα.
Μόλις σηκώθηκα μου λέει "Κ. μην το ανοίγεις, δεν πρόκειται να δουλέψει. Φέρ' το εδώ να το δω κι εγώ."
Αφού με κατάλαβε το πήρα και του το έδωσα. Μου λέει "τίνος είναι αυτό;". Του λέω "είναι του φίλου μας του Β." ο οποίος ήταν γνωστός του γέροντα. Άρχισε να το περιεργάζεται και λέει "είναι πολύ ωραίο αλλά να ξέρεις δεν θα λειτουργούσε. Αφού δεν είχες ευλογία δεν θα λειτουργούσε."
Εκείνη την ώρα τον φώναξε κάποιος έξω από το κελλί κι εκεί είδα το μεσημεριανό του γέροντα που ήταν μισή ντομάτα, τρεις ελιές και μισή φέτα ψωμί.
Μόλις ήρθε μέσα του λέω "γέροντα, έχω έναν λογισμό. Τι θα γίνει με την Ελλάδα; Πες μου αν είναι ευλογημένο".
Μου λέει ο γέροντας "θα σου πω... Εγώ μου λέει δεν θα το δω, εσύ θα το δεις. Θα γίνει επί των ημερών σου! Εσύ θα το ζήσεις το γεγονός αυτό... Το πρόβλημα θα αρχίσει από την Θράκη. Θα είναι ένα διπλωματικό επεισόδιο το οποίο δεν θα μπορεί να λυθεί. Τότε όμως οι δήθεν «φίλοι» μας θα βοηθήσουν την Ελλάδα μας αλλά στην ουσία αυτοί θα έχουν το μυαλό τους στα Δαρδανέλια και στην Ευρωπαϊκή Τουρκία.
Από εκεί θα αρχίσει, από την Θράκη!".
Τον ρωτάω "εμείς θα λάβουμε μέρος σε ό,τι γίνει;"
"Όχι!", μου λέει. "Εμείς θα φτάσουμε μέχρι το σημείο της γενικής επιστράτευσης. Χάρην των μικρών των παιδιών, των μοναχών και άλλων που προσεύχονται ο Θεός θα μας λυπηθεί και δεν θα μας αφήσει να λάβουμε μέρος στον πόλεμο που θα γίνει. Θα την πατήσουν αυτοί οι δήθεν «φίλοι» μας και οι άλλοι..."»
Για την πρώτη μαρτυρία να διευκρινήσουμε τα εξής :
1ο) Αντί του όρου "ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ" ενδέχεται να ισχύει ο όρος "ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ", λόγω άγνοιας διάκρισης των όρων από τον γέροντα ή λάθος ενθυμήσεως των λόγων του. Διαβάζουμε για τους σχετικούς όρους :
«Αυτόνομο ονομάζεται ένα κράτος όταν αυτοδιοικείται δίχως, ωστόσο, η κυβέρνησή του να αποφασίζει για όλα τα θέματα που αφορούν το κράτος αυτό. Τα αυτόνομα κράτη είναι, συνήθως, ενταγμένα σε μεγαλύτερα κράτη ή συνδέονται στενά με αυτά. Κατά τον 19ο αι., τα αυτόνομα κράτη υποχρεώνονταν, συνήθως, να πληρώνουν ετήσιο φόρο στον ηγεμόνα του μεγαλύτερου κράτους στο οποίο ήταν ενταγμένα. Έτσι, λοιπόν, για τα κράτη αυτά χρησιμοποιούνταν ο όρος «αυτόνομο κράτος, φόρου υποτελές».»
«Η ανεξαρτησία είναι μια κατάσταση του έθνους, χώρας, ή κατάσταση στην οποία κάτοικοι και ο πληθυσμός της, ή κάποιο τμήμα αυτού, ασκεί την αυτοδιοίκηση, και συνήθως κυριαρχία, στην επικράτειά της.» (
2ο) Όπως έχουμε αναφέρει και πάλι, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο, λόγω της μη ευρείας γνώσης του όρου της ΑΟΖ την εποχή που ο γέροντας ανέφερε την συγκριμένη πρόρρηση ("...από πίσω έρχεται ο πόλεμος" - Γέροντας Παΐσιος) να χρησιμοποίησε τους όρους της εποχής περί επέκτασης των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας. Μένουν όλα να τα δούμε στην πράξη.
Τέλος, να σημειώσω και πάλι ότι αυτό το «μικρόσωμο γεροντάκι», αυτός ο μεγάλος Άγιος μερίμνησε για όλες τις υποθέσεις του Έθνους και σε ανύποπτη στιγμή προέβει σε ενέργειες που τα αποτελέσματά τους θα είναι καθοριστικής σημασίας για την έκβαση ειδικά του θέματος της Θράκης. Δυστυχώς δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε περισσότερα για ευνόητους λόγους...
Καθένας μας όμως δεν πρέπει να ξεχνάει τα λόγια του «θα κανονίσει ο Χριστός τις υποθέσεις του Έθνους»
Είπε ο γέροντας Παΐσιος :
Θα κανονίσει ο Χριστός τις υποθέσεις του Έθνους. Αν έμενε σ' εμάς αυτή η δουλειά, το τινάζαμε στον αέρα το Έθνος.
-Τι θα γίνει με τη σημερινή κατάσταση;
Μην ανησυχείτε. Πολλά διατάγματα δε θα προλάβουν καν να δακτυλογραφηθούν.
- Με το γένος μας τι θα γίνει;
Το Γένος
μας θα μεγαλώσει, αν και οι υποτιθέμενοι φίλοι μας θα ήθελαν να το
τσαλακώσουν και θα τους ήταν πολύ ευχάριστο. Αλλά ο Θεός δε θα
επιτρέψει. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Έρχεται μεγάλη μπόρα σύντομα. Θα
μας αγγίξει, αλλά δε θα μας καταστρέψει.
Μετά απ' αυτή την μπόρα, θα επέμβη η Χάρη του Χριστού. Όλοι
ανεξαιρέτως θα πιστέψουν. Δε θα υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος άπιστος.
Ωστόσο, δε θα έχουν το μισθό των σημερινών Χριστιανών. Μην τα λέτε αυτά
στους κοσμικούς, γιατί θα το ρίξουν έξω.
- Υπάρχουν, πάτερ, πιστοί στις μέρες μας;
Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, όπου ο Θεός αναπαύεται.
(Μαρτυρία από το Β' - υπό έκδοση - τόμο του βιβλίου «Μαρτυρίες Προσκυνητών») http://hggiken.pblogs.gr/2013/01/dyo-shmantikotates-ki-epikaires-martyries-gia-thn-thrakh-apo-ton.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου