Ποτέ δεν
ήμουν υπέρ των τυχερών παιχνιδιών. Στην Εκκλησία, άλλωστε, εσείς το
ξέρετε καλύτερα από εμένα τον αγράμματο, η τύχη δεν έχει καμία θέση. Όλα
είναι σχέδιο του Θεού.
Η νεωκορική μου γραφίδα και το φαντασιόπληκτο μυαλό μου με αναγκάζει, όμως, να κάνω την παρομοίωση.
Φανταστείτε την εκλογή στη μητρόπολη Κομοτηνής σαν το παιχνίδι της ρουλέτας. Roulette, αποκαλούν οι γαλλοτραφείς και αυτοί που απολαμβάνουν τη ζεστή τους σοκολάτα στο καφέ Deux Magots, τον «μικρό τροχό».
Σ’ αυτό τον
«τροχό της τύχης» έχει μπει και η εκλογή του μητροπολίτη στην Κομοτηνή
και η μπίλια που γράφει τα ονόματα των υποψηφίων στριφογυρίζει ακόμη.
Τέσσερα ονόματα φτάνουν στ’ αυτιά μου, όμως το τριπρόσωπο δείχνει να έχει κριθεί.
Τα τέσσερα
ονόματα που ακούγονται κάθε βράδυ στα τηλέφωνα που ανταλλάσουν οι
μητροπολίτες δεν επιτρέπει η θέση μου να τα αναφέρω.
Και γιατί να
το κάνω; Όταν παλεύουν τα βουβάλια, τα βατράχια καλό είναι να κρύβονται
στο νερόλακκο. Εκεί είναι και η θέση του νεωκόρου.
Αυτό που ξέρω είναι πως όποιος βγει στην Κομοτηνή θα το καταφέρει με «βραχεία κεφαλή».
Οι υποψήφιοι
μάχονται και διαγκωνίζονται για το ποιος θα κόψει πρώτος το νήμα. Οι
σπουδαγμένοι διπλωμάτες που εκκλησιάζονται τις Κυριακές στο ναό μου,
όμως έχουν δίκιο.
«Αυτοί όλοι
δίνουν τον καλό τους τον αγώνα. Ξέρουν βρε νεωκόρε που πάνε;». Και, να
σας πω την αλήθεια, όπως τα λένε, δεν έχουν άδικο.
Πρέσβης «επί
τιμή» (πάντοτε μωρέ με μπέρδευε τι σημαίνει αυτό το ε.τ. που έγραφαν
αυτοί οι διπλωμάτες και τώρα, που το έμαθα, σας το κοπανάω και εγώ)
άκουσα να αναλύει τι περιμένει τον «τυχερό» που θα πάει στην Κομοτηνή.
Αυτό δεν
είναι μητρόπολη, έλεγε. Ναρκοπέδιο σκέτο είναι! Πάρτε χαρτί και μολύβι
εσείς οι τέσσερις υποψήφιοι και δείτε τι θα βρείτε μπροστά σας: Τουρκικό
προξενείο. Μουφτή. Ψευδομουφτή. Μουσουλμανική μειονότητα.
Βάλτε και
λίγο αμερικανική διπλωματία και βουλγαρικό ανακάτωμα από τον βορρά και
φτιάξατε το μίγμα της καθημερινότητας στην Κομοτηνή.
Αυτό δεν
είναι σταυροδρόμι πολιτισμών αλλά εκρηκτικών διπλωματικών υλών έλεγε ο
διπλωμάτης, καθώς αποτελείωνε τα μαλακά κεκάκια που μας είχαν απομείνει
στο ναό από το τελευταίο μνημόσυνο.
Και μου
έβαλαν και μια λεπτομέρεια που εγώ ο μικρός νεωκόρος ποτέ δεν είχα
σκεφτεί: Είναι τυχαίο που ο Οικουμενικός Πατριάρχης ποτέ δεν έχει
επισκεφθεί μητρόπολη της Θράκης; Για να το κάνει ο Παναγιώτατος κάτι
παραπάνω θα ξέρει…
Γι’ αυτό σας
λέγω και εγώ που βρίσκομαι ίσαμε καμιά διακοσαριά σκαλοπάτια παρακάτω
από κοτζάμ Προκαθημένους: Μωρέ το έχετε σκεφτεί καλά που πάτε να
μπλέξετε; Που πάτε ορέ παλικάρια στο ναρκοπέδιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου