Η ακριβή αγάπη των φιλότιμων παιδιών του Θεού τα κάνει να καίγονται από την μεγάλη γλυκειά φλόγα της αγάπης του Θεού και να ενώνονται μαζι Του. Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης.

 

«Ένας αδελφός αμάρτησε και τον απεμάκρυνε ο πρεσβύτερος από την εκκλησία. Σηκώνεται λοιπόν και ο Αββάς Βησσαρίων και βγήκε μαζί του, λέγοντας: «Αμαρτωλός είμαι κι εγώ»».

« Άλλοτε, επειδή του χρειάστηκε, έκαμε προσευχή και διάβηκε τον ποταμό Χρυσορρόα με τα πόδια και βγήκε αντίπερα. Εγώ δε, θαυμάζοντας, του έβαλα μετάνοια και του είπα: Πώς αισθανόσουν τα πόδια σου καθώς περπατούσες στο νερό; Και είπε ο γέρων: Εώς τους αστραγάλους αισθανόμουν το νερό. Και το υπόλοιπο ήταν στερεό ».

« Άλλοτε πάλι, καθώς πηγαίναμε σ’ ένα γέροντα, έφτασε το ηλιοβασίλεμα. Και προσευχήθηκε ο γέρων και είπε: Σου δέομαι, Κύριε, ας σταθή ο ήλιος εώς ότου φθάσω στον δούλο σου. Και έγινε έτσι ».
 Ο Αββάς Βησσαρίων, ενώ επρόκειτο να παραδώση το πνεύμα, έλεγε ότι ο μοναχός οφείλει να είναι σαν τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ, όλος μάτια.

***

Η φλόγα της αγάπης του Θεού
Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης

Η θερμή και άφθονη αγάπη, επειδή έχει και αρχοντιά, ποτέ δεν αποβλέπει σε συμφέρον για την κάθε θυσία που κάνει είτε στον Θεό είτε στον πλησίον. Όποιος κάνει καλοσύνες, αλλά αποβλέπει σε μισθό, είναι εργάτης· και όταν αποφεύγη την αμαρτία, για να μην πάη στην κόλαση, και πάλι για την καλή του αποκατάσταση φροντίζει. Όποιος όμως από αγάπη και πόνο κάνει καλοσύνες, χωρίς καν να σκέπτεται μισθό ουράνιο, και δεν αμαρτάνει, για να μην πληγώνη τον ευεργέτη του Χριστό, που πληγώθηκε επάνω στον Σταυρό, για να τον εξαγοράση με το Πανάγιο Του αίμα, και από φιλότιμο δεν θέλει να πάη στην κόλαση, για να μην Τον λυπήση, αυτός δεν είναι μόνον καλός εργάτης αλλά καλό παιδί του Θεού.
Πολλοί λέμε περί αγάπης (όπως και εγώ), αλλά δεν γνωρίζουμε πόσων καρατιών είναι η αγάπη μας. Εάν ο Χριστός ήθελε να μας δοκιμάση, για να γνωρίσουμε ο καθένας την αξία της αγάπης μας, και μας έλεγε: «Παιδιά μου, ο Παράδεισος γέμισε πια, και δεν έχω που να σας βάλω», μερικοί από εμάς θα λέγαμε στον Χριστό με αναίδεια: «Και γιατί δεν μας το έλεγες αυτό νωρίτερα;» Άλλοι θα έτρεχαν, για να μη χασομερήσουν καθόλου, να προλάβουν και το ένα λεφτό, για να το διασκεδάσουν, και δεν θα ήθελαν ούτε να ακούσουν για τον Χριστό.
Τα φιλότιμα όμως παιδιά του Θεού θα έλεγαν στον Χριστό με ευλάβεια: «Μη στενοχωρήσαι καθόλου για μας, αρκεί που γέμισε ο Παράδεισος. Αυτό μας δίνει τόσο μεγάλη χαρά, σαν να βρισκώμαστε κι εμείς στον Παράδεισο!» και θα συνεχίσουν, όπως και πριν, τους φιλότιμους πνευματικούς αγώνες τους με χαρά γι’ Αυτόν που αγάπησαν με ακριβή αγάπη.
Η φτηνή αγάπη πάντα αποβλέπει σε συμφέρον, και όποιος Χριστιανός την ζη, επειδή είναι λίγη αυτή η αγάπη, έχει όριο το μέχρι εκεί που δεν κολάζει, για να απολαμβάνη τα του κόσμου. Λόγου χάρη να τρώη μέχρι τα μεσάνυκτα τις Αποκριές (μέχρι δώδεκα παρά πέντε λεφτά) και να θέλη να απολαμβάνη και κάθε κοσμική χαρά μέχρις εκεί που δεν κολάζει, να έχη μετά και την απαίτηση, γιατί δεν νιώθει την αγάπη του Θεού μέσα του κ.λπ. (μέσα στην φτηνή αγάπη του).
Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά, και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρως, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθή, και ενώνεται με τον Θεό.
Η καρδιά, όταν είναι ολόκληρη στον Θεό δοσμένη, τότε φυσικά είναι και σ’ ολόκληρο τον κόσμο μοιρασμένη, και η αγάπη τότε είναι θεοποιημένη. Η μεγάλη αυτή θεία αγάπη του Χριστού δεν κλείνεται ούτε μέσα στην καρδιά ούτε σε σπίτι ούτε σε κτίρια συλλόγων ούτε με αγκαθωτά σύρματα συνόρων, διότι ο Χριστός δεν κλείνεται. Εάν υπάρχουν αγκαθωτά σύρματα στα σύνορα των ορθοδόξων Χριστιανών, αυτό φανερώνει την αγκαθοποιημένη πνευματική μας κατάσταση, και μόνον το όνομα του Χριστού φέρουμε και δεν είμαστε στην ουσία Χριστιανοί και το όνομα του Χριστού μόνον κλείνουμε και όχι τον Χριστό, ο Οποίος δεν κλείνεται.
Ξεχνάμε ότι είμαστε κατά σάρκα παιδιά του Αδάμ και κατά πνεύμα του Χριστού. Όταν θα υπήρχε η ακριβή αγάπη, θα ένιωθε τότε ο ένας τον άλλον αδελφό του, και, επειδή ο καρπός του Πνεύματος είναι η Αγάπη (ο Χριστός), τότε δεν θα δίνανε προσοχή πια ούτε στα φύλα οι Χριστιανοί (με το να κάνανε σαρκική διάκριση), γιατί θα τα βλέπανε όλα αγνά και άγια, και τότε θα ήταν ντυμένοι με την Χάρη του Θεού.
Αγάπησε λοιπόν, όσο μπορείς, την έρημο και την εξαϋλωμένη ζωή και πέταξε, όσο μπορείς, από τα υλικά σου πράγματα μέσα στις μάνδρες των φτωχών. Απλοποίησε την ζωή σου, όσο μπορείς, για να ελευθερωθής από το κοσμικό άγχος, και για να έχη νόημα και η ζωή σου.
Όποιος ελευθερώνεται από τα υλικά πράγματα, πολύ γρήγορα ελευθερώνει την καρδιά του, για να την δώση στον Θεό, καθώς και τα πάθη κόβονται εύκολα. Η διπλή ελευθερία αυτή είναι τα δύο φτερά που ανεβάζουν την ψυχή κοντά στον Θεό, στον προορισμό της.
Η αγάπη με τον πόνο προς τους συνανθρώπους έχει την δύναμη του Χριστού και αλλοιώνει ψυχές βαρβάρων, ημερεύει άγρια θηρία, και τον πλησιάζουν σαν αρνιά.
Όποιος αγαπάει όλους τους ανθρώπους και υποφέρει για τις συμφορές τους, σ’ αυτόν ο Θεός ποτέ δεν επιτρέπει να υποφέρη από δική του συμφορά.
Όπου υπάρχει αγάπη, κατοικεί ο Χριστός (η Αγάπη), και, όπου υπάρχει ταπείνωση, την Χάρη του Θεού την πιάνει το νοικιοστάσιο, και βασιλεύει ο Θεός, και η γη μεταβάλλεται πια σε παράδεισο. Όπου λείπει η αγάπη και η ταπείνωση, κατοικεί το ταγκαλάκι (ο εχθρός), και ζουν μαζί του οι άνθρωποι την κόλαση από εδώ και συνέχεια χειροτερεύουν την θέση τους στην άλλη ζωή, στο αιώνιο πυρ.
Καθώς τα υγιέστατα αδέλφια από αγάπη προς τα αδύνατα ή φιλάσθενα αδέλφια τους πάντοτε σηκώνουν τα βαρύτερα πράγματα και αφήνουν τα ελαφρότερα, έτσι και τα καλά αδέλφια στην Πνευματική ζωή πάντοτε παίρνουν το βαρύ άδικο και αφήνουν το ελαφρό δίκαιο στους αδύνατους.
Αυτοί που έχουν μεγάλη αγάπη και ταπείνωση και συμμαζεύουν το ταλαίπωρο άδικο, που όλοι το αποστρέφονται, κάνουν το μεγαλύτερο ψυχικό, διότι, ενώ για τα κακόμοιρα νόθα υπάρχει και βρεφοκομείο, και κάπως προστατεύονται, για το ταλαίπωρο όμως άδικο, δυστυχώς, άσυλο δεν υπάρχει, και όλοι το αποστρέφονται, γιατί είναι πολύ βαρύ και άσχημο. Δυστυχώς, πολλοί θέλουν το δίκαιο και λένε ότι έχουν δίκαιο, αλλά το κακό είναι ότι παίρνει ο καθένας περισσότερο δίκαιο απ’ ό,τι δικαιούται, γι’ αυτό και αλληλοτρώγονται.
Οι υγιείς που έχουν αγάπη και ταπείνωση, πολλές φορές μαλώνουν από αγάπη ποιος να πρωτοσηκώση τα βαρύτερα και να αρπάξη τα χειρότερα πράγματα ή να κρατήση τα σάπια για τον εαυτό του, για να τα φάη, και τα καλύτερα να δώση στον πλησίον του, που είναι ο Χριστός· και, ενώ τρώει τα σάπια, αισθάνεται μεγαλύτερη γλυκύτητα από τον αδελφό που τρώει τα γερά, διότι τρώει και την αγάπη και τρώγεται από την αγάπη. (Έτσι αλληλοτρώγονται οι πνευματικοί άνθρωποι).Γέροντα, γιατί δεν αγαπώ τον Θεό όπως έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ και θέλω να είμαι κοντά του;
– Αυτό έρχεται σιγά-σιγά μετά από αγώνα αλλιώς θα έπιαναν φωτιά οι άνθρωποι και θα καίγονταν από την αγάπη του Θεού. Ενώ θα είχε γύρω τους κρύο, θα νόμιζαν ότι φλογίζονται και πολλοί θα έπαιρναν τα βουνά.
Όταν ανάψη η πνευματική αγάπη, φλογίζεται όλο το στήθος. Όλο το στήθος γίνεται μια φλόγα. Καίγεται ο άνθρωπος από την μεγάλη γλυκειά φλόγα της αγάπης του Θεού, πετάει, αγαπάει με αγάπη πραγματική, μητρική.
Αυτή η εσωτερική φλόγα, την οποία ανάβει ο Ίδιος ο Χριστός με την αγάπη Του, θερμαίνει το σώμα πολύ περισσότερο από την αισθητή φωτιά και έχει την δύναμη να καίη και κάθε σκουπίδι, κάθε κακό λογισμό που πετάει το ταγκαλάκι, καθώς και κάθε κακή επιθυμία και κάθε άσχημη εικόνα. Τότε η ψυχή αισθάνεται και τις θείες ηδονές που δεν συγκρίνονται με καμμιά άλλη ηδονή!
Αχ, αυτή η φλόγα δεν μπήκε ακόμη μέσα σας! Αν ανάψη και φουντώση στην καρδιά σας, δεν θα σας συγκινούν καθόλου πια τα μάταια πράγματα. Εύχομαι να κάψη ο Θεός με την αγάπη Του τις καρδιές σας!

Η πίστη και η προσευχή ανασταίνει και νεκρούς, Από τον Βίο του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/04/26/17154/

Κοιτάξτε να αδελφωθήτε πιο πολύ. Τώρα πολεμάμε με τον διάβολο. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/14/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%AC%CE%BE%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CF%89%CE%B8%CE%AE%CF%84%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%80/

Η μέριμνα τραβάει όλο το μεδούλι της καρδιάς… Και μόνον η αγωνία στο φτιάξιμο είναι δαιμονικό. Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό, γιατί διαφορετικά… θα σας βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/02/%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%ce%bb%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b4%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1/

Άγιος Παΐσιος : «Θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και καλύτερη προετοιμασία είναι η πνευματική ζωή.»
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/12/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B5-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1-%CF%87%CF%81/

Ο Θεός δεν επιτρέπει μια δοκιμασία, αν δεν βγη κάτι καλό. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2015/05/15/%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD-%CE%B4/

Απολυτίκιον Ήχος δ’.

Ο Θεός των Πατέρων ημών ο ποιων αεί μεθ᾽ ημών κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ᾽ ημών• αλλά ταίς αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Κανών α’, Ωδή γ’, Ήχος πλ. δ’
Ο Ειρμός «Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε,

Πειρασμούς υπομείνας, διά Χριστόν Όσιε, της αθανασίας μετέσχες και της θεώσεως, μύρον ευώδες δε, διηνεκώς αναβλύζον, αγιάζεις πίστει σοι, τους προσπελάζοντας.

Κανών α’, Ωδή δ’, Ήχος πλ. δ’
Ο Ειρμός «Εισακήκοα Κύριε, της οικονομίας σου το μυστήριον, κατενόησα τα έργα σου, και εδόξασά σου την Θεότητα».

Γηπονήσας την άρουραν, σου της διανοίας εκατοστεύοντα, στάχυν ήνεγκας Πανόλβιε, αρετών ενθέων και ιάσεων.
Κανών α’, Ωδή ς’, Ήχος πλ. δ’
Ο Ειρμός«Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον, και αυτώ απαγγελώ μου τας θλίψεις, ότι κακών, η ψυχή μου επλήσθη, και η ζωή μου τω Άδη προσήγγισε• και δέομαι ως Ιωνάς• Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε».
Αόμματοι τη εντεύξει σου Πάτερ, εκομίσαντο το βλέπειν θεόφρον• τον γαρ Χριστόν, συνεργόν κεκτημένος, και προς αυτόν της ψυχής σου τα όμματα, κτησάμενος διηνεκώς, τας αιτήσεις πλουσίας ελάμβανες.
Κανών α’, Ωδή θ’, Ήχος πλ. δ’
Ο Ειρμός «Έφριξε πάσα ακοή, την απόρρητον Θεού συγκατάβασιν•
Σώμά σου γέγονε ναός, Αγίου και σεπτού Πάτερ Πνεύματος• και νυν κατάκειται, του θείου ένδον ναού, ον ήγειρας, εις δόξαν Λέον και τιμήν, Λουκία τη μάρτυρι, θαυμάτων βρύων ημίν ποταμούς τοις ευσεβώς σε γεραίρουσι.
iconandlight.wordpress.com