Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης, ο μόνος τρόπος που οδηγεί στην αγιότητα είναι η βαθειά ταπείνωση…

 

Η ταπείνωση οδηγεί στην Αγιότητα

Ζούσε στην περιοχή της Αθήνας στο Κολωνό μια ευσεβής γυναίκα, σε ένα νεοκλασικό σπίτι όπου σε ένα από τα δωμάτια της είχε φτιάξει ένα προσευχητάριο. Σε αυτό κάθε μέρα προσευχόταν και έκανε άσκηση. Είχε και μια μεγάλη εικόνα του Αγίου Νεκταρίου όπου τον αγαπούσε πολύ και προσεύχονταν πάντα θερμά στον Άγιο. Σε κάποια περίοδο της ζωής της και μετά από κάποιο προβληματισμό της δημιουργήθηκε το ερώτημα πως Αγίασε ο Άγιος Νεκτάριος. Άρχισε λοιπόν να κάνει έντονα προσευχή επί πολλές μέρες να της λυθεί αυτή η απορία. Μετά από λίγο καιρό ο Άγιος της εμφανίστηκε, στην γυναίκα, και ταυτόχρονα μπροστά της άνοιξε ο τοίχος του δωματίου όπου φάνηκε μια πεδιάδα. Και της λέει ο Άγιος:

– Ελάτε ακολουθείστε με στην πεδιάδα!
Άρχισαν λοιπόν να περπατούν στην πεδιάδα αυτή και οι δύο, αλλά ήταν χωρίς παπούτσια ξυπόλητοι, στην αρχή περπατούσαν και μετά άρχισαν να τρέχουν, όσο προχωράγανε η πεδιάδα γέμιζε αγκάθια τσουκνίδες κλπ. Τα πόδια της άρχισαν να πονάνε και να βγάζουν αίμα διότι τα αγκάθια την τσιμπούσαν. Ο Άγιος Νεκτάριος όμως συνέχιζε κανονικά με θάρρος και πίστη την γρήγορη πορεία. Μετά από λίγο έφτασαν σε ένα μεγάλο συρματόπλεγμα που έκλεινε το δρόμο τους. Υπήρχε μόνο μια μικρή τρύπα μπροστά τους που δύσκολα μπορούσε να περάσει, ούτε καν ένα μικρό παιδί. Όμως ο Άγιος έσκυψε γρήγορα και πολύ εύκολα πέρασε μέσα από το μικρό αυτό χώρισμα και βρέθηκε στην άλλη μεριά του συρματοπλέγματος. Έκανε λοιπόν με την κίνηση του χεριού του να τον ακολουθήσει, να περάσει μέσα από το μικρό αυτό πορτάκι, και να τον ακολουθήσει. Όμως η κυρία Βασιλική δεν μπόρεσε να το κάνει όσο και αν προσπάθησε. Ο Άγιος τότε συνέχισε δείχνοντάς της, ότι ο μόνος τρόπος που οδηγεί στην αγιότητα είναι η βαθειά ταπείνωση…

Αββά Ισαάκ του Σύρου

Ο Θεός αγαπά τόσο πολύ τους ταπεινούς, όπως τα Σεραφείμ!…
Όποιος επιθυμεί τα θελήματα του Θεού, έχει οδηγούς τους αγγέλους. Όποιος υπομένει με ταπείνωση τις συκοφαντίες, έφτασε στην τελειότητα και θαυμάζεται από τους αγγέλους!..
Όποιος ζητάει την τιμή, φεύγει απ’ αυτόν η τιμή. Όποιος αποφεύγει την τιμή, η τιμή τον ακολουθεί και γίνεται κήρυκας της ταπεινώσεως του σε όλους τους ανθρώπους.
Εάν καταφρονείς τον εαυτό σου, ότι τίποτε δεν είσαι χωρίς τη χάρη του Θεού, για να μην τιμηθείς από τους ανθρώπους, θα σε φανερώσει για την ταπείνωσή σου. Εάν από αληθινή ταπείνωση κατηγορήσεις τον εαυτό σου, θα επιτρέψει ο Θεός σε όλα τα κτίσματά του να σε επαινέσουν. Και θα ανοίξει μπροστά σου η πόρτα της δόξας του Πλαστουργού σου, και θα σε επαινέσουν, διότι έγινες στην πραγματικότητα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού.
Και αν κανείς υπομένει και πείνα και δίψα για την αγάπη του Θεού, όπως οι Απόστολοι και οι Μάρτυρες, θα τον μεθύσει ο Θεός με τα επουράνια αγαθά Του. Και όποιος δεν έχει να ντυθεί για την αγάπη του Θεού, τον ντύνει ο Θεός με τη στολή της αφθαρσίας και της δόξας. Με την υπομονή φθάνουμε στην ταπείνωση και στη συνέχεια απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού.
Να συναναστρέφεσαι με αυτούς που έχουν ταπείνωση, και θα μάθεις και συ τους τρόπους τους.
Ο ταπεινός δε διακρίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να βλέπεται, ούτε να γνωρίζεται από τους άλλους. Όσο κρύβεται και αποχωρίζεται από τον κόσμο, τόσο πλησιάζει το Θεό!…
Αυτόν πού έφτασε σε πολύ μεγάλα ύψη ταπεινοφροσύνης, δεν τον πιάνει ταραχή όταν τον αδικούν, ούτε θέλει να απολογηθεί για κείνο το πράγμα, για το όποιο αδικήθηκε. Δέχεται, λοιπόν, τις συκοφαντίες σαν να είναι αλήθεια, και δε φροντίζει να πείσει τους ανθρώπους ότι τον συκοφάντησαν, αλλά ζητάει να τον συγχωρήσουν. Δέξου να καταφρονηθής, αλλά να μη καταφρόνησης• Να σταυρωθείς και μη σταυρώσης• να αδικηθής, αλλά να μη αδικήσης. Να συκοφαντηθείς εσύ, και μη συκοφαντήσεις άλλους. Να μη έλθης σε δικαστήριο με κανένα, αλλά αν κατακριθής, υπόμεινε, έστω κι αν δεν είσαι ένοχος.
Μίκρυνε τον εαυτό σου μπροστά σε όλους τους ανθρώπους και θα υψωθείς πάνω απ’ όλους τους άρχοντας τούτου του κόσμου. Ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα δεις την δόξα του Θεού εντός σου. Αν έχεις την ταπείνωση στην καρδιά σου, εκεί στην καρδιά σου φανερώνει ο Θεός την δόξα Του.

 
Όπως η σκιά ακολουθεί το σώμα, έτσι και τους ταπεινούς στοχασμούς ακολουθεί το έλεος του Θεού.
Ταπείνωσε τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους και θα υψωθείς. Διότι όπου βλαστάνει η ταπείνωση, εκεί αναβλύζει η δόξα του Θεού.
Υπόμενε την περιφρόνηση ευχαρίστως, για να έχεις παρρησία στο Θεό. Όποιος φεύγει εν γνώσει τη μάταια δόξα του κόσμου, νιώθει μέσα του τη δόξα του μέλλοντος αιώνος!
Το να συγχωρείς τα σφάλματα εκείνων που σου πταίουν, είναι μέγιστη αρετή.
Είναι δυνατό να γίνει ταπεινός ο άνθρωπος; Ναι, με τη δύναμη των Αχράντων Μυστηρίων, που τελειοποιούν, όπως οι μακάριοι Απόστολοι “εν γλώσσαις πυρίναις” την Πεντηκοστή και με την τελειότητα όλων των αρετών!..
Ποιο κτίσμα, αλήθεια, δεν ευλαβείται τη θεωρία του ταπεινόφρονα; Όμως μέχρι πού αποκαλύφθηκε σε όλους η δόξα της ταπεινοφροσύνης, ήταν ευκαταφρόνητη η θεωρία της, μόλο πού ήταν γεμάτη αγιότητα. Τώρα όμως ανέτειλε σαν τον ήλιο η δόξα της στα μάτια των ανθρώπων. Και κάθε συνετός άνθρωπος την τιμά, οπού και αν φανεί.
Ο αληθινά ταπεινός περιμένει σιωπώντας το έλεος του Θεού, λέγοντας, “Κύριε γεννηθήτω επ’ εμοί το Πανάγιόν Σου θέλημα”.
Μοναδική χαρά κι ευχαρίστηση του ταπεινού είναι η απόλαυση του Δεσπότου Χριστού (=Θεία Κοινωνία) και η Θεία συνομιλία με την ευχή και μελέτη των Θείων Γραφών!..
Μου προκαλεί θαυμασμό ότι ένας πραγματικά ταπεινόφρων ασκητής δε θα τολμήσει να ζητήσει τίποτε άλλο εκτός από τη βασιλεία του Θεού…  Και, καθώς κλίνει το πρόσωπο του προς τη γη και η καρδιά του είναι υψωμένη στην αγιότατη και υψηλή πύλη του ουρανού, περιμένει να ακούσει ποιο είναι γι’ αυτόν το θέλημα του ενδόξου και προσκυνητού Θεού πού ο θρόνος του είναι στα σύννεφα, πού θαμπώνει τα μάτια των Σεραφείμ, και πού η δύναμη και η σοφία και η αγαθότητα του κάνει να σιωπούν όλα τα αγγελικά τάγματα. Μόνο αυτό τολμά ο ταπεινόφρων να πει και να ζητήσει στην προσευχή του: Ας γίνει, Κύριε, η ζωή μου κατά το πανάγιο θέλημα σου. Και εμείς την ίδια ευχή να λέμε για τον εαυτό μας. Αμήν.

Ωδή θ’, Τριωδίου
Ήχος πλ. β’
Θεόν ανθρώποις ιδείν

Οδόν υψώσεως την ταπείνωσιν, παρά Χριστού λαβόντες, σωτηρίας υπόδειγμα, του Τελώνου τον τρόπον ζηλώσωμεν, τύφον υπεροψίας, πόρρω βαλλόμενοι, γνώμη ταπεινόφρονι Θεόν εξιλεούμενοι.

Δόξα… Ήχος πλ. δ’
Παντοκράτορ Κύριε, οίδα, πόσα δύνανται τα δάκρυα· Εζεκίαν γαρ εκ των πυλών του θανάτου ανήγαγον, την αμαρτωλόν εκ των χρονίων πταισμάτων ερρύσαντο, τον δε Τελώνην, υπέρ τον Φαρισαίον εδικαίωσαν, και δέομαι, συν αυτοίς αριθμήσας, ελέησόν με. 
iconandlight.wordpress.com