Βλέπω ἄγγελο Κυρίου μὲ λευκὰ φτερὰ νὰ κρατεῖ ποτήριο καὶ συλλέγει σταλαγματιὰ – σταλαγματιὰ τὸ αἷμα ὅλων τῶν ἀθῴων θυμάτων… πετᾷ ὑπεράνω τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀγγλίας καὶ τῆς Ἀμερικῆς, σείει τὸ ποτήριο αὐτὸ καὶ φωνάζει· Δολοφόνοι διπλωμάται, πίετε τὸ αἷμα τῶν λαῶν… π. Αυγουστίνου Καντιώτου Μητρ. Φλωρίνης.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ ΚΗʹ (28ῃ) τοῦ μηνός Αὐγούστου ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ ῾Αγίου Ὄρους τοῦ Ἄθωνος, τῆς Γεωργίας καὶ τῶν Σλαυϊκῶν χωρῶν ἑορτάζεται ἡ Ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (15ῃ Αὐγούστου) μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.
Τῇ ΚΗʹ (28ῃ) τοῦ μηνός Αὐγούστου μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μωσέως τοῦ Αἰθίοπος (δ’ αἱ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ τῶν ἁγίων Μαρτύρων Διομήδους καὶ Λαυρεντίου, καὶ τῶν Ἁγίων μʹ. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ νέῳ Παλατίῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ δίκαιος Ἐζεκίας ὁ βασιλεύς, ἐν εἰρήνῃ ἐτελειώθη (750 π.Χ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Ἄννης τῆς θυγατρὸς Φανουήλ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι Τριάκοντα τρεῖς Μάρτυρες, οἱ ἐξ Ἡρακλείας, πυρὶ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Φερρεόλ τοῦ ἐν Βιέννῃ καὶ Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν Μπριούντ Γαλατίας (Γαλλίας) (3ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δάμωνος
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Μνήμη τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανίκ, ἤτοι Σωσάννης βασιλίσσης τῆς Γεωργίας (475), θυγατρὸς τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βαρδᾶν ἐν Ἀρμενίᾳ (26 Μαΐου, 451)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Ἐπίσκοπος Saintes Γαλλίας (450)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ Πσκὸφ καὶ Κρουπὲτς (1495)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Ἀκακίου τοῦ νέου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ Σύναξις τῶν 52 Ὁσίων Πατέρων τῶν Μακρινῶν Σπηλαίων ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ  Κιέβου ἀσκησάντων (τῆς Σκήτης ῾Αγίου Θεοδοσίου), τῶν ὁποίων τά Ἱ. Σκηνώματα εἶναι ἄφθαρτα

Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζιλάντωφ Καζὰν: Ἀρχιμανδρίτης Σέργιος, Ἱερομόναχοι Λαυρέντιος, Ἰωσὴφ καὶ Σεραφείμ, Ἱεροδιάκονος Θεοδόσιος, Μοναχοὶ Λεόντιος καὶ Στέφανος, Δόκιμοι Γεώργιος Τιμοφέεφ, Σέργιος Γκάλιν, Ἰωάννης Σρετένσκυ καὶ Ἱλαρίων Πραβδίν. (1918)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς δικαίας Ἡγουμένης Ρουφίνας ἐν τῇ πόλει Χαρμπὶν τῆς Μαντζουρίας (1937).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ τοῦ ἐν Ἄθωνι (1959)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τῆς ἁγίας Μόνικας, μητρός ἁγίου Αὐγουστίνου Ἱππῶνος, ἐν Ostia Ἰταλίας, ἐκ Ταγάστης (Tagaste, σημ. Souk Ahras) Ἀλγερίας (387)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ Παρίου, Ἐπισκόπου Φλωρίνης (1906-2010)

Στίχοι
Εἰ δακρύσας ἦν Ἐζεκίας, ὡς πάλαι,
Ζωῆς ἂν ἄλλην εὗρε προσθήκην πάλιν.

Ἡ Ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης στὶς 28-8-2010 μοῦ εἶπε: «Σήμερα σείστηκαν τὰ ἐπουράνια! Ἕνας μεγάλος Ἱεράρχης ἀνέβηκε στὸν οὐρανό (ἦταν ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος). Δίπλα στὸν Πατροκοσμά! Τὸν βλέπουν οἱ κακομοίρηδες, κάποιοι ἄλλοι Ἀρχιερεῖς ἀπὸ τὴν ἄλλη πάντα (κόλαση) καὶ λιώνουν»!
(μαρτυρία Μαρίας Δασκαλάκη)

Ο άγιος επίσκοπος Αυγουστίνος, δώρο Θεού στην Εκκλησία, ο «Νέος Χρυσόστομος», κατά τον Άγιο Παΐσιο, στον δρόμο των αγίων αποστόλων, στα ίχνη των Αγίων Πατέρων· η πρώτη δήλωσή του στο ποίμνιό του:
«Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια»

Έρχονται ημέρες, που το να είναι κανεὶς Χριστιανὸς θα στοιχίζει πάρα πολύ και τότε θα φανούν οι πραγματικοὶ Χριστιανοί.

Και όποιος έχει πίστη, ένα κόκκο πίστεως, θα δει θαύματα!

Σὲ κάθε ἐποχὴ ὑπάρχει πάντοτε διχασμός.
Καὶ αἰτία ποιός, ὁ Χριστός; Ὄχι. Τότε ποιός; Ἡ κακὴ προαίρεσι τῶν ἀνθρώπων. Ὅσοι ἔ­χουν καλὴ προαίρεσι, ἀκοῦνε τὸ Χριστὸ κ᾽ εὐχαρι­στοῦνται καὶ δοξάζουν τὸ Θεό· ὅσοι δὲν ἔ­χουν καλὴ προαίρεσι, οὔτε τὸν καταλαβαίνουν οὔ­τε θέλουν ν᾽ ἀκούσουν τὰ λόγια του…
Καὶ αὐτὸ ποὺ ἔγινε τότε, γίνεται πάντοτε, γίνεται καὶ σήμερα…
 Στὴν Ἱστορία βλέπουμε ἕναν ἀγὼνα μεταξὺ πίστεως καὶ ἀπιστίας· ἑναν ἀγὼνα μεταξὺ ἀληθείας καὶ ψεύδους· ἕναν ἀγὼνα μεταξὺ φωτὸς καὶ σκότους· ἕναν ἀγὼνα μεταξὺ Χριστοῦ καὶ σατανᾶ… μαλώχτρα εἶνε ἡ ἀλήθεια! Μαλώνει, διχάζει· ἄλλοι μὲ τὸ φῶς καὶ ἄλλοι μὲ τὸ σκότος.

«Προσέξτε λέει ο Παύλος, μη σας εξαπατήσει κανείς. Προσέξτε να μην απατηθείτε μέσα στον κόσμο αυτόν από την απάτη που κινεί ο σατανάς.
Ένας μύθος του Αισώπου λέει για μια αλεπού, που πήγαινε στα κοτέτσια κ’ έτρωγε τις κότες. Σ’ ένα κοτέτσι, που πήγε, ήταν μέσα κλεισμένες οι κότες και δε μπορούσε να τις φάει. Και τι μηχανεύτηκε, έκανε το γιατρό. Ντύθηκε με μπλούζα, πήρε μια τσάντα στο χέρι, έβαλε και κλάκ, άλλαξε λίγο τη φωνή της και είπε στις κότες: «Καλησπέρα. Τι γίνεται; Καλά; Έμαθα, ότι μια κότα αρρώστησε και ήρθα για να τη θεραπεύσω. Είμαι καλός γιατρός για τα πουλιά, ιδιαίτερα για τις κότες. Και έχω φάρμακα καλά…». Πίστεψαν οι ανόητες κότες και πήγαν ν’ ανοίξουν αμέσως την πόρτα. Μια κότα όμως, που κοίταξε από τη χαραμάδα, τους είπε: «Προσέξτε καλά, αυτά τα πόδια δεν είναι του γιατρού, αλλά της αλεπούς…». Τέτοιο «γιατρό» θα έβαζαν στο κοτέτσι, που θα τις έτρωγε όλες.
Αυτό ακριβώς κάνει κι ο σατανάς στους ανθρώπους.
Έτσι ακριβώς απατώνται και οι νέοι μας σήμερα. Η δε εποχή μας είναι η εποχή της μεγαλυτέρας απάτης.»

«Δώστε μου δέκα άντρες, δέκα γυναίκες,
δέκα ρασοφόρους,
δέκα επισκόπους με πυρ Αγίου Πνεύματος, και θα νικήσουν πάλι, και η πατρίδα μας θα γίνει παράδεισος, κήπος Θεού, όπου μέρα και νύχτα να υμνούμε το Χριστό• ον, παίδες Ελλήνων, υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας• αμήν!
Δεν θα νικήσουν οι άθεοι,
δεν θα νικήσουν οι άπιστοι, θα νικήσει ο Χριστός!
Αν έρθη ημέρα καταραμένη που όλοι στο σπίτι σου αρνηθούν τον Χριστό, εσύ παιδί μου, να μήν τον αρνηθείς!
Και εάν έρθη ημέρα που όλοι στην πόλη σου αρνηθούν τον Χριστό και γίνουν γιαχωβάδες, προτεστάντες, παπικοί και άπιστοι, εσύ να μείνεις πιστός στο Χριστό και να λες· Πιστεύω Κύριε!
Και αν έρθη ημέρα που θα μείνεις μόνος στον κόσμο όλο, να μη φοβηθείς εσύ ο ένας με το Χριστό θα νικήσεις!»

Σε ένα κήρυγμά του έλεγε·
«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; ‘Οπου και αν πάω, αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

«…Δὲν θὰ προδώσω τὴν πίστι τῶν Πατέρων μου. Δὲν θὰ προδώσω τὰ ἤθη τῶν Πατέρων μου. Θὰ μείνω σταθερός. Καὶ ἂν ἐσεῖς ἀκόμα μὲ ἐγκαταλείψετε καὶ μείνω μόνος ἕνας. Και ἂν ἀκόμα μὲ σταυρώσετε εἰς τὴν πλατεία τῆς Φλωρίνης, ἐγὼ θὰ ἐξακολουθῷ καὶ ἀπὸ τὸν σταυρὸ νὰ σᾶς φωνάζω, ἄλτ! Ἀδέρφια μου καὶ πατέρες μου, μὴν ἐπιτρέπετε στις θυγατέρες σας και στις οἰκογενείες σας ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα…
Ἀπὸ τὸ ἄλλο Σάββατο δὲν θὰ μεταδίδεται η ομιλία, διότι ἐγὼ δὲν θὰ δεχθῷ, ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος λογοκρισιά.
Ομιλῶ μὲ ὅλον τὸ σθένος μου και μ` ὅλην τὴν παρρησίαν μου. Σέβομαι τὰς ἀρχάς, σέβομαι τὴν ἐξουσίαν, σέβομαι τοὺς βασιλεῖς, εἶμαι νομοταγής, ἀλλὰ κανέναν δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ ἐπεμβεῖ στὴν συνείδησίν μου. Κανέναν δὲν θὰ ἐπιτρέψω, ὁσοδήποτε ὑψηλὰ και ἂν ἴσταται, νὰ ἐπεμβεῖ στὴν συνείδησή μου.
Εἶμαι ἐπίσκοπος μὲ ὅλην τὴν σημασία τῆς λέξεως. Δὲν ἐγνώρισαν ἐπίσκοπον, θὰ γνωρίσουν ἐπίσκοπον. Εἶμαι ἕτοιμος καὶ εἰς τα Γιούρα καὶ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ παντοῦ νὰ μεταβῷ, ἀλλὰ δὲν θὰ προδώσω τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ τῆς πίστεως μου.
Εἶνε ἡ τελευταῖα ὁμιλία ἡ ὁποία ἠκούσθη ἀπόψε ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο. Λέγουν ὅτι θὰ περάση ἀπὸ λογοκρισία ἡ ὁμιλία μου, καὶ μετὰ θα επιτρέπεται να ακούεται. Δεν δέχομαι λογοκρισία. Δὲν δέχομαι λογοκρισία. Δὲν ζοῦμε ουτε σε Χιτλερικό καθεστως ουτε σε αλλο. Δεν δέχομαι λογοκρισία για τον λόγο τοῦ Χριστοῦ και του Ευαγγελίου. Εἶμαι ἐλεύθερος,…. Θὰ διδάξουμε τοὺς κυρίους αὐτοὺς οσονδήποτε ψηλὰ και νὰ εἶνε, ὑπεράνω ὅλων εἶναι ἡ θρησκεία τῶν Πατέρων μας. Θὰ τοὺς διδάξωμεν, γιὰ ἄλλην μίαν φορὰν ὅτι ἐδῶ εἰς τὸν τόπον αὐτὸν ἐμεῖς, δὲν δεχόμεθα λογοκρισία εἰς τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου… ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποίοι θέλουν νὰ δημιουργήσουν εκκλησιαστικήν αναρχία, θὰ ἀντιμετωπίσουν τὸν ἐπίσκοπο. Θα φθάσουμε μέχρι ἀφορισμοῦ. Θὰ ἀφορίσω ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποίοι νομίζουν ὅτι θὰ θέσουν τὸ κύρος των, το σπιθαμιαίον ανάστημα των υπεράνω Πίστεως τῶν Πατέρων μας. Ὁ Κύριος ἂς εἶνε μαζί μας, ἡ Παναγία ἂς εἶνε μαζί μας. Ἐλπίζω ὅτι ἡ νίκη θὰ εἶνε βεβαία καὶ ἀσφαλὴς ὁποιονδήποτε σκληρά και αν δωθῆ στὸν τόπον αὐτό» (Χειροκροτήματα.).

«Όπως ο Χριστός είχε πρόδρομον, τον Ιωάννην τον Πρόδρομον, έτσι και ο αντίχριστος έχει τους προδρόμους του. Ναι, ναι, ναι. Πρόδρομοι αν ανοίξουμε την ιστορία, τριάντα – σαράντα πρόδρομοι παρουσιάσθησαν. Πρόδρομοι, πρόδρομοι, δεν θέλω σήμερα να μιλήσω επ΄ αυτών,……. Είπε κι ο Κοσμάς ο Αιτωλός, τον ηρώτησαν, – προφήτης, διδάσκαλος, προφήτευσε πολλά πράγματα, δάσκαλε πότε θα έλθει το τέλος του κόσμου ; Είπε , είπε πολλά δείγματα. Μεταξύ των άλλων τι είπε ; έκλαυσε. – όταν δείτε τη γυναίκα γυμνή στον δρόμο, έφτασε το τέλος του κόσμου. Πού έβγαινε πρώτα η γυναίκα γυμνή στον δρόμο ; Τώρα βγαίνει γυμνή στον δρόμο. σημείο των καιρών. Αλλά προχωρεί το κακόν με άλματα, με άλματα. Όταν πλησιάζει η εποχή του αντιχρίστου, το κέρατον το εστεφανωμένον, τότε πλέον το κακό δεν θα ντρέπεται να κρύβετε, το κακόν δε θα εισέρχεται στις πλατείες, αλλά το κακόν θα βραβεύεται με βραβείον Νόμπελ. Και το βραβείον του κακού, είναι ο έσχατος όρος της διαφθοράς, να βραβεύεται το κακόν..».

«Αγαπητοί, πρέπει να ομολογήσουμε μία πικρά αλήθεια. Οι πιστοί, που αγωνίζονται για να κρατήσουν την Ορθοδοξία, είναι ολίγοι. … Είναι εκείνο που είπε ο απόστολος Παύλος, ότι «Οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται».
Αν δείτε παπά, αν δείτε θεολόγο, αν δείτε μητροπολίτη και αρχιεπίσκοπο, που δεν διώκεται, αλλά απολαύει της αγάπης και της εκτιμήσεως όλων, τότε έχει εφαρμογή ο λόγος του Χριστού «Ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι», να ξέρετε πολύ καλά ότι αυτός δεν βαδίζει καλώς.
Ή αν λέγεται ορθόδοξος και δεν θέλει να αντιμετωπίσει το ρεύμα, την χιονοστιβάδα αυτή που κατέρχεται για να διαλύσει τον κόσμο. Ο παπάς ο ορθόδοξος πάει κόντρα με τα ρεύματα. Ο Μέγας Αθανάσιος ένας ήτο, αλλά κράτησε στους ώμους του ως Άτλας ολόκληρη της Ορθοδοξία. Ο Μάρκος ο Ευγενικός ένας ήτο, αλλά κράτησε στα χέρια του ολόκληρη της Ορθοδοξία.
Ο ιερός Φώτιος τα ίδια.
Ολίγοι είναι, αλλά δεν νικάει με τα νούμερα, νικάει με την πίστη. Γιατί όσο αξίζει ένας πιστός παπάς, όσο αξίζει ένας πιστός επίσκοπος, όσο αξίζει ένας πιστός αρχιεπίσκοπος, όσο αξίζει ένας λαϊκός και μία γυναίκα δεν αξίζει ολόκληρος ο ντουνιάς. Λοιπόν να μη πτοούμεθα διότι γίνεται αυτή η προδοσία της πίστεως μας δεξιά και αριστερά…να προσευχηθείτε πολύ.
Γιατί οι Ορθόδοξοι έμειναν ολίγοι και η μάχη επεκτείνεται και θα βρεθούμε προ νέων γεγονότων.
Όχι μόνο στην μικρά μας Ελλάδα, αλλά και εις όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης ο εωσφόρος έχει εκστρατεύσει και λυσσάει για να ξεριζώσει μέσα από τα στήθη των ανθρώπων την Ορθόδοξο πίστη!
Δεν ξέρω τι θα γίνει.
Δεν ξέρω τι διωγμούς θα υποστώμεν οι επίσκοποι που επαύσαμε το μνημόσυνο του Αθηναγόρου και οι άλλοι κληρικοί οι οποίοι είναι γύρω μας. Δεν ξέρω σε ποιο Άγιον Όρος θα καταφύγωμεν.
Ένα γνωρίζω πως ότι και αν γίνει, ότι και αν συμβεί και τα άστρα να πέσουν και οι ποταμοί να ξηραθούν και άνω κάτω να γίνει ο κόσμος, ένα γνωρίζω – το πιστεύω ακραδάντως, ότι στο τέλος θα νικήσει η Ορθοδοξία!!».

«Ὅπου ἀκούεται ὀρθόδοξο κήρυγμα, ὅπου ὑπάρχουν ἀγωνισταὶ οἱ ὁποῖοι διώκονται –σᾶς τὸ τονίζω, ὅποιος δὲν διώκεται δὲν εἶνε γνήσιος, εἶνε κάλπικος παρᾶς–, ὅπου διώκεται ἐπίσκοπος, ἀρχιμανδρίτης, ἡγούμενος, κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, κοντά τους νὰ εἶστε· ἀπὸ τοὺς ἄλλους μακριά, δὲν εἶνε γνήσια τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἢ στεροῦνται τῆς παρρησίας, ἡ ὁποία εἶνε τὸ πρῶτο προσὸν εἰς τὰς τοιαύτας κρισίμους στιγμάς.».

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ π. Αὐγουστίνου «Ὅπως τὸ χρυσάφι περνᾷ ἀπὸ τὸ καμίνι καὶ καθαρίζει, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι πέρασαν ἀπὸ καμίνι. «Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν» αὐτόν (Σ. Σολ. 3,6).
πρέπει νὰ εὐχαριστήσουμε τὸ Θεό, ποὺ μέσα στὴν Ἐκκλησία του τὶς δύσκολες στιγμὲς ἔστελνε τοὺς καταλλήλους ἀνθρώπους, ἄλλοτε μὲν τὸν Μέγα Βασίλειο, ἄλλοτε τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, ἄλλοτε τὸν Μᾶρκο Εὐγενικό, ἄλλοτε τὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, ἄλλοτε τὸν Μέγα Ἀντώνιο. Σειρὰ ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι κράτησαν ὑψηλὰ τὸ λάβαρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Νὰ τὸν εὐχαριστήσουμε γιὰ τοὺς πατέρας… Ἂν εἶσαι πιστός, θὰ διωχθῇς. Ἂν εἶσαι ὀρθόδοξος, φίλος τῆς ἀληθείας, ἄνθρωπος μὲ συνείδησι, θὰ ὑποφέρῃς. Διότι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο λέει· «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 14,22) καὶ «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν… διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12).
Μακάρι λοιπὸν νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὁ Θεὸς νὰ διωχθοῦμε, ὅπως οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ ἐγώ, ὅταν κινδυνεύω ―καὶ ἔχω πολλὲς περιπέτειες εἰς τὸν βίον μου, γι᾿ αὐτὸ ὁ βίος τῶν πατέρων μὲ συγκινεῖ βαθύτατα―, ὅταν βλέπω νὰ μένωνται οἱ ἐχθροί μου, δοξάζω τὸν Θεὸ καὶ λέγω· Αὐγουστῖνε, κάτι πράττεις στὸν κόσμο. Σὲ πολεμοῦν, ὅταν ἀγωνίζεσαι. Τοὺς νεκροὺς δὲν τοὺς πολεμοῦν.».

Η νίκη ανήκει στον Χριστό

«Ἐὰν ἡ μελέτη τῆς Ἀποκαλύψεως εἶνε πάντοτε ὠφέλιμος, πολὺ περισσότερο στὶς ἡμέρες τῶν μεγάλων θλίψεων. Τότε φαίνεται ἡ ἀξία τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Ὁ χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται τὸν ἀγῶνα τῆς πἰστεως καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ εἰς τὴν πορεία του συναντᾶ μεγάλα ἐμπόδια καὶ τρομεροὺς πειρασμούς, καὶ βλέπει τὸν σατανᾶ νὰ ὠρύεται ἕτοιμο νὰ τὸν καταπιῇ καὶ ὀλιγοπιστεῖ καὶ ἀπελπίζεται καὶ νομίζει ὅτι δὲν ὑπάρχει καμμία διέξοδος, καμμία ἐλπίδα, καμμία ἀκτίνα φωτός, ἔρχεται ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου καὶ δείχνει τὸν ἀστέρα τὸν λαμπρὸ τὸν πρωϊνὸ καὶ λέγει· «Ἡ νίκη ἀνήκει στὸν Χριστὸ καὶ εἰς τοὺς πιστοὺς ποὺ μένουν κοντά Του, τοὺς ἀγωνιζομένους μέχρις ἐσχάτων.
Καμμία ὀλιγοπιστία. Καμμία δειλία ἄς μὴ σὲ ἀπομακρύνη ἀπὸ τὴν πορεία, τὴν ὁποία ἐχάραξε ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς θὰ θριαμβείσῃ. Οἱ ἐχθροί Του θὰ νικηθοῦν. Οἱ μισοῦντες Αὐτὸν θὰ καταστραφοῦν. Οἱ ἀγαπῶντες Αὐτὸν θὰ εὐλογηθοῦν ἀπεριγράπτως».
Ὤ πόσους ἔχει παρηγορήσει καὶ ἐμψυχώσει ἡ Ἀποκάλυψις…».

«Πουλήστε το πουκάμισό σας οι άνδρες και οι γυναίκες τις ρόμπες σας και αγοράστε και διαβάστε την Αποκάλυψη. Όλα όσα λέει η Αποκάλυψη θα γίνουν οπωσδήποτε. Όμως στο τέλος δεν θα νικήσουν οι άπιστοι, δεν θα νικήσουν οι άθεοι, θα νικήση ο Χριστός ον παίδες Ελλήνων υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας».

«Είμαι «σημείον αντιλεγόμενον». Άλλοι μας κατακρίνουν, μας υβρίζουν και μας μισούν, και άλλοι μας αγαπούν. Δεν με λένε ούτε Αυγουστίνο, ούτε σεβασμιώτατο, αλλά «Καντιώτη», με λαϊκή έκφραση. Είπε ο Χριστός… «Ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι». Αν σας πουν όλοι οι άνθρωποι «εύγε εύγε», τότε θ’ ανήκετε σ’ ένα «κόμμα» που είναι γνωστό ως «Ο.Φ.Α.». Αυτά είναι τα αρχικά γράμματα ενός «κόμματος», στο οποίο ανήκουν οι περισσότεροι Έλληνες. «Ο.Φ.Α.» σημαίνει «Όπου Φυσά ο Άνεμος». Αυτό είναι το κόμμα. Ούτε δημοκρατία, ούτε βασιλεία, ούτε σοσιαλισμός, ούτε κομμουνισμός, ούτε κανείς. Είδατε τον ανεμοδείκτη; Γυρίζει όπου φυσά ο άνεμος. Εμείς δεν ανήκουμε στο κόμμα «Ο.Φ.Α.». Το έχουμε δηλώσει κατ’ επανάληψιν, όχι μόνο δια λόγου αλλά και δια πράξεων. Ανήκουμε στην Ελλάδα, και παραπάνω από την Ελλάδα ανήκουμε στο Χριστό. Αυτή είναι η ιδεολογία μας.».

Έλεγε χαρακτηριστικά : «Εμείς με την “Αμαρτωλών σωτηρία” υπομάσχαλα θα πορευθούμε στην Εκκλησία». Τα κηρύγματα της θεώσεως και τα αγιοπατερικά του ξένιζαν του παππού και με πολλή πικρία έλεγε. «Γιατί εμείς μέχρι τώρα τι κηρύτταμε, τον πελοποννησιακό πόλεμο;».

Κι ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε: «Εσείς στην Ελλάδα δεν έχετε καμμία ανάγκη. Έχετε έναν επίσκοπο τον Αυγουστίνο Καντιώτη που δείχνει τον σωστό δρόμο τον οποίο πρέπει να βαδίσετε. Θα θέλαμε και εμείς στην Σερβία να έχουμε ένα τέτοιο επίσκοπο».

***Ἀποτομὴ τῆς κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου
29 Αὐγούστου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΟἹ ἌΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑΝΑΤΏΝΟΝΤΑΙ, ΟἹ ἸΔΈΕΣ ὌΧΙ
«Ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ· Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μᾶρκ. 6,18)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡμέρα πένθους καὶ αὐστηρῆς νηστείας, σὰν τὴ Μεγάλη Παρασκευή. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι κι αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἄψυχα θρηνοῦν τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου· καὶ σήμερα 29 Αὐγούστου θρηνοῦν οἱ Χριστι­ανοὶ τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία καὶ τῆς Ἐλισάβετ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ἡ ὑψηλότερη φυσι­­ογνωμία τοῦ ἀρχαίου κόσμου (βλ. Ματθ. 11,11. Λουκ. 7,28).
Τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς εἶνε γνωστό. Τὸ ἀ­κούσατε στὸ εὐαγγέλιο. Ἐδῶ θὰ πῶ τοῦτο μόνο.

* * *

Ὁ Πρόδρομος ἔζησε σὲ δύσκολη ἐποχή. Ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ Ἰσρα­ὴλ εἶχε διαφθαρῆ. Κολακεία, ἰδιοτέλεια, συμ­φέ­ρον, ψέμα, ἀπάτη, ἀσέβεια, ὑποκρισία, αὐτὰ τὴ χαρα­κτήριζαν. Εἶχαν στὰ χείλη τὸ Θεὸ καὶ στὴν καρ­διὰ τὸ διάβολο. Καὶ κέντρο τῆς διαφθορᾶς ἦ­ταν τὰ ἀνάκτορα. Ἐκεῖ ἦταν ὁ βασιλιᾶς Ἡρῴ­δης· ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ 14.000 νήπια τῆς Βη­θλεέμ, ἀλλὰ ἕνας γυιὸς ἐκείνου μὲ τὸ ἴδιο ὄ­νομα, ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας. Ἦταν λύ­κος γεννημέ­νος ἀπὸ λύκο, παιδὶ πιὸ ἄγριο καὶ πιὸ ἀκόλαστο ἀπ᾿ τὸν πατέρα του. Αὐτὸς ἔδιω­ξε τὴ νόμι­μη γυναῖκα του καὶ πῆρε ὡς σύζυγο τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του, τὴν Ἡρῳδιάδα. Αἱμομειξία, δημόσιο σκάνδαλο! Καὶ «τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται».
Ποιοί ἦταν ἁρμόδιοι νὰ ἐλέγξουν τὸ ἔγκλημα αὐτό; Οἱ φύλακες τοῦ δικαίου, οἱ διδάσκα­λοι τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, οἱ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἦταν οἱ «διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23,24). Αὐτοί ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν, κανείς ὅμως ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲ᾿ μίλησε. Σιγὴ νεκροταφείου.

Ἕνας μόνο βρέθηκε στὸ δικτατορικὸ ἐκεῖνο καθεστὼς νὰ ἐλέγξῃ τὸν αἱμομείκτη βασιλέα· ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Τί εἶχε νὰ φοβηθῇ; Μήπως τοῦ πάρουν τὴν περιουσία; Ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα ἦταν μιὰ κάππα ἀπὸ τρίχες καμήλας· φαγητό του ἦταν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριο, ποτό του νερὸ ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη, στρῶμα του ἡ ἄμμος, κατοικία του οἱ σπηλιές, συντροφιά του τὰ ἄγρια θηρία. Αὐτὸς ἦταν ὁ Ἰωάννης· ἕ­νας ἄγγελος στὴν ἔρημο. Ὅταν λοιπὸν ἔμαθε τὸ δημόσιο σκάνδαλο, ἄφησε τὴν ἔρημο καὶ σὰν ἀετὸς κατέφθασε στὰ ἀνάκτορα. Ἀνέβηκε τὰ σκαλιά, παρουσιάστηκε στὸ βασιλιᾶ, καὶ ὁ ἐρη­μί­της ἀσκητὴς ἔρριξε τὸν κεραυνό· «Οὐκ ἔξ­εστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου», δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ διώξῃς τὴ νόμι­μη γυναῖκα σου καὶ νὰ πάρῃς ξένη, καὶ μάλι­στα τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου (Μᾶρκ. 6,18).
Ἐννέα λέξεις εἶπε, τὸ πιὸ σύντομο κήρυγμα. Σπανίως μικρὸ κήρυγμα εἶχε τόσο μεγάλη δύ­ναμι. Ἡ ἀξία ἑνὸς κηρύγματος ἐξαρτᾶται ὄχι ἀ­πὸ τὸ μῆκος τοῦ λόγου, ἀλλ᾿ ἀπὸ τὶς ἀλήθειες ποὺ περιέχει. Τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου ἦ­ταν κεραυνός. Λόγοι ἱεροκηρύκων καὶ ῥητόρων ἔχουν λησμονηθῆ. Ποιός θυμᾶται σήμερα λόγους τοῦ Δημοσθένους, τοῦ Κικέρωνος, τῶν φιλοσόφων; Οἱ ἐννέα ὅμως αὐτὲς λέξεις ἔμειναν ἀλησμόνητες· «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου».
Πῶς ἄκουσε τὸν ἔλεγχο ὁ Ἡρῴδης, ποὺ ἦ­ταν συνηθισμένος ν᾿ ἀκούῃ κολακεῖες; Σκλη­ρὸς ὁ λόγος, πικρὴ ἡ ἀλήθεια. Ἐν τούτοις ὁ βα­σιλιᾶς στάθηκε κατὰ κάποιο τρόπο πειθήνι­ος· ἤθελε ν᾿ ἀκούσῃ τὸν Ἰωάννη. Δίπλα του ὅ­μως ἦ­ταν δυστυχῶς ἡ διεφθαρμένη ἀνδροχωρίστρα, καὶ δὲν τὸν ἄφηνε ἥσυχο. Ἔτσι ὁ Ἡρῴ­δης ἀ­ναγκάστηκε, μὲ λύπη πολλή, νὰ ὑπογρά­ψῃ διαταγή, νὰ φυλακιστῇ ὁ Ἰωάννης στὶς φυ­λακὲς τοῦ φρουρίου τῆς Μαχαιροῦντος, ποὺ ἐρείπιά τους σῴζονται πέρα ἀπ᾽ τὴ Νεκρὰ θάλασσα. Σιώπησε τότε ἆραγε; Ὄχι. Καὶ μέσα ἀπὸ τὰ κάγκελλα τῆς φυλακῆς ἐρχόταν δυνατὴ ἡ φωνὴ τοῦ προφήτου «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» καὶ δὲν ἄφηνε τὴν Ἡρῳδιάδα νὰ κοιμηθῇ. Γι᾿ αὐτὸ ζητοῦ­σε εὐκαιρία νὰ ἐξοντώσῃ τὸν Πρόδρομο.
Καὶ ἡ εὐκαιρία δόθηκε. Γιὰ τὰ γενέθλια τοῦ Ἡρῴδη ἔγινε στὰ ἀνάκτορα χορός. Χορὸς ἀν­ήθικος, λάγνος, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ μέχρι σήμε­ρα χορεύουν λαοὶ τῆς Ἀνατολῆς. Ὁ Ἡρῴδης διασκέδαζε καὶ εἶχε καλέσει ὅλους τοὺς ἀξιωματούχους τῶν Ἰεροσολύμων. Κι ὅταν παρου­σι­άστηκε ἡ Σαλώμη –ἀντάξια κόρη τῆς Ἡρῳ­διάδος!– καὶ χόρεψε, τότε πλέον τοὺς ἔπιασε ντε­λίριο, δὲν ἤξεραν τί κάνουν. Τέτοιες ὧρες χάνεται πλέον ἡ ἀξιοπρέπεια. Στρατηγοί, κυβερ­νῆτες, βασιλιᾶδες γίνονται μηδέν, σκουλή­κια. Καὶ πάνω στὴ μέθη καὶ τὴν ἀπώλεια τῶν φρε­νῶν, ὁ Ἡρῴδης ὑποσχέθηκε μεγάλο βραβεῖο στὴν αἰσχρὴ χορεύτρια. –Σοῦ δίνω, λέει, «ἕως ἡμίσους τῆς βασιλείας μου» (ἔ.ἀ. 6,23), μέχρι καὶ τὸ μισὸ βασίλειό μου… Ἰδοὺ εὐκαιρία. Μπο­ροῦ­σε πολλὰ νὰ ζητήσῃ· χρήματα, ροῦχα, κοσμήμα­τα, διαμάντια, κτήματα, πεδιάδες, σπίτια, ἀνάκτορα… Δὲν ζήτησε τίποτε ἀπ᾿ αὐτά. Τί ζήτησε; –Θέλω, εἶπε, τὸ κεφάλι Ἰωάννου τοῦ βα­πτιστοῦ!… Ὤ κακία καὶ μοχθηρία γυναικός! Πρὸς στιγμὴν ὁ Ἡρῴδης κλονίστηκε· δὲν ἤ­θε­λε νὰ ἐκπληρώσῃ τὴν ἀπαίτησί της, ποὺ ἦ­ταν ἔξω ἀ­πὸ ὅσα τῆς ὑποσχέθηκε. Ἀλλ᾿ ἕνα αὐστηρὸ βλέμμα τῆς Ἡρῳδιάδος τὸν ἔκανε ἀ­μέσως νὰ ὑποχωρήσῃ. Καὶ νά τον, μὲ τρεμάμε­νο χέρι ὑ­πογράφει διάταγμα, νὰ ἐκτελεσθῇ ὁ Ἰωάννης. Στρατιωτικὸ ἀπόσπασμα πηγαίνει στὶς φυλακές, καὶ ἐκεῖ σπεκουλάτωρ, δήμιος, κόβει τὴν τιμία κεφαλὴ τοῦ Ἰωάννου.
Ἡσύχασε ἆραγε τὸ ἄνομο ζεῦγος; Ὄχι. Ὁ Ἰ­­ωάννης δὲν ὑπῆρχε πλέον στὸν κόσμο· ἀλλὰ ἡ φωνή του, καὶ μετὰ θάνατον, ἀκούστηκε ἀκό­μη πιὸ ἠχηρή. Ὁ Ἡρῴδης δὲν εἶχε ὕπνο, λὲς καὶ τὸ προσκέφαλό του εἶχε καρφίτσες καὶ τὸ στρῶμα του ἀγκάθια. Πήγαινε νὰ κοιμηθῇ, καὶ ξαφνικὰ τί ἀκούει; Ἀκούγεται μιὰ φωνὴ ἀκόμη ἰσχυρότερη· ἦταν ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅταν τό ᾿μαθε εἶπε· –Ἡρῳδι­άδα, χαθήκαμε· ὁ Ἰωάννης ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν! (βλ. ἔ.ἀ. 6,16)… Τὸ πίστευε καὶ ἔτρεμε.

* * *

Μεγάλο δίδαγμα μᾶς δίνει ἡ σημερινὴ ἡμέρα· οἱ ἄνθρωποι θανατώνονται, ἀλλὰ οἱ ἰδέες δὲν θανατώνονται. Κήρυκες τῆς ἀληθείας, τοῦ δικαίου καὶ τῆς ἠθικῆς φυλακίζονται καὶ ἐκτελοῦνται, ἀλλὰ οἱ ἰδέες ὄχι. Συνέλαβαν οἱ Αὐ­στριακοὶ στὸ Βελιγράδι τὸ Ῥήγα Φεραῖο καὶ τὸν ἔπνιξαν στὸ Δούναβι, μὰ ἡ φωνή του ἔ­σει­­σε τὰ Βαλκάνια. Ἐπαναλαμβάνω μιλώντας ἐκ πείρας· οἱ ἄνθρωποι ἐκτοπίζονται ἢ κλείνον­ται σὲ τρελλοκομεῖα, ἀλλὰ οἱ ἰδέες ὄχι. Ἡ ἰδέα εἶνε σεισμός, εἶνε κεραυνός, κι ἀλλοίμονο σ᾿ ἐκείνους ποὺ πέφτουν οἱ κεραυνοὶ τῆς θείας ἀ­ληθείας.
Τέτοια εἶνε ἡ μοῖρα τῶν κακούργων καὶ δολο­φόνων. Ὁ Κάϊν φόνευσε τὸν ἀδελφό του· ἀλλ᾿ ἀ­πὸ τότε δὲν ἡσύχασε. Κάϊν Κάϊν, ἄκουγε, ποῦ εἶνε ὁ ἀδελφός σου; (βλ. Γέν. 4,9), κ᾿ ἔτρεμε σὰν φύλ­­λο στὸν ἄνεμο. Ὁ Ἰούδας πρόδωσε τὸ Χριστό· ἀλλ᾿ ὅταν ἔμαθε ὅτι σταυρώθηκε, «ἀπελθὼν ἀ­πήγξατο» (Ματθ. 27,5). Στὴν ἱστορία τοῦ Βυζαντίου ἀναφέρεται, ὅτι κάποιος σκότωσε τὸν ἀδελφό του γιὰ νὰ γίνῃ αὐτὸς βασιλιᾶς, καὶ ἔγινε. Ὅ­ταν τὴ νύχτα πῆγε νὰ κοιμηθῇ στὰ ἀνάκτορα, βλέπει μέσα στὸ δωμάτιό του τὴ μορφὴ τοῦ ἀ­δελφοῦ του νὰ κρατάῃ ἕνα ποτήρι μὲ αἷμα ποὺ ἄχνιζε καὶ νὰ τοῦ λέῃ· Ἀδελφέ, πίε τὸ αἷμα τοῦ ἀ­δελφοῦ σου!… Τὸν ἔπιασε φόβος. Ἄλλαξε δω­μά­­τιο, ἔφυγε ἀπὸ τὸ Βυζάντιο, πῆγε σὲ ἄλλα μέρη, ἀλλὰ ἡ σκιὰ ἐκείνη παρουσιαζόταν καὶ τοῦ ἔλεγε· Ἀδελφέ, πίε τὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ σου…

Ἀλλὰ καὶ σήμερα νέα αἵματα ἀθῴων ἔρχον­­ται νὰ προστεθοῦν στὰ παλαιὰ καὶ στὸ αἷμα τοῦ Προδρόμου. Στὸν Πόντο οἱ Τοῦρκοι ἐνεργοῦν γενοκτονία, στὴ Σμύρνη καῖνε καὶ καταστρέφουν, στὴ μεγαλόνησο Κύπρο ὁ Ἀττίλας σφάζει καὶ ἀτιμάζει… Νέοι πρόσφυγες, νέοι αἰ­χμάλωτοι, νέοι ὅμηροι, νέοι ἀγνοούμενοι βαδί­ζουν δρόμο αἱματοβαμμένο. Καὶ μὲ τὰ μάτια τῆς φαντασίας βλέπω ἄγγελο Κυρίου μὲ λευκὰ φτε­ρὰ νὰ πετᾷ πάνω ἀπὸ τὰ μαρτυρικὰ μέρη. Κρα­τεῖ ποτήριο καὶ συλλέγει σταλαγματιὰ – σταλαγματιὰ τὸ αἷμα ὅλων τῶν ἀθῴων θυμάτων. Ἐν συνεχείᾳ τὸ παίρνει, πετᾷ ὑπεράνω τῆς Εὐ­ρώπης, τῆς Ἀγγλίας καὶ τῆς Ἀμερικῆς, σείει τὸ ποτήριο αὐτὸ καὶ φωνάζει· Δολοφόνοι διπλωμάται, πίετε τὸ αἷμα τῶν λαῶν…
Θὰ πῆτε· Δὲν ὑπάρχουν πλέον αὐτιὰ τιμίων ἀνθρώπων ν᾿ ἀκούσουν· Σόδομα καὶ Γόμορρα ἔγινε ἡ ἀνθρωπότης… Ἀλλ᾿ ἂς εἶνε βουλωμέ­να ὅλα τ᾿ αὐτιὰ μὲ βουλοκέρι τοῦ σατανᾶ· ἕνα αὐτί, τὸ αὐτὶ τοῦ Θεοῦ, μένει πάντοτε ἀνοιχτό. Ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων καὶ τοῦ δικαίου ἀκούει τὰ θύματα ποὺ κλαῖνε καὶ προσεύχονται. Ἡ φωνή τους φθάνει μέχρι τὸ θρόνο του. Μὲ ὑ­πομονή, λοιπόν, ἐγκαρτέρησι καὶ πίστι στὴν αἰωνιότητα ἂς ἀντλήσουμε δύναμι ἀπὸ τὸ μαρ­τύριο τοῦ τιμίου Προδρόμου γιὰ νὰ προχωροῦ­με, καὶ ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς ἀγάπης θὰ εἶνε μετὰ πάντων ἡμῶν· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Ἰωάννου Πτολεμαΐδος τὴν 29-8-1974 μὲ ἄλλο τίτλο. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 29-8-2004, ἐπανέκδοσις 20-7-2015.
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=90252#more-90252

Ω Αββά Μωϋσή, παρεβίασες την εντολή των ανθρώπων και τήρησες την εντολή του Θεού.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/27/%cf%89-%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%ac-%ce%bc%cf%89%cf%8b%cf%83%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b5%ce%b2%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd/

Προχώρει αμέριμνος και άφησε τη φροντίδα σου σε μένα. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνη την ζωή του παραδεισένια, εάν έχη εμπιστοσύνη στον Θεό.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/03/30/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84/

Φυσάει άγριος άνεμος του διαβόλου. Προσέξτε! Όλα προσπαθεί να τα ξερριζώσει· και Πίστη και πατρίδα και οικογένεια… Να μη σαλευθείτε… θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης – π. Αυγουστίνος Καντιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2021/09/15/%cf%86%cf%85%cf%83%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf/

Όσιος Αββάς Μωυσής ο Αιθίοπας Προφητεία περί των Μοναχών της εσχάτης γενεάς.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/08/27/%CE%B7-%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC/

Η Ορθοδοξία στη γη κρατιέται από την Ορθοδοξία των ουρανών… τίποτε μην σας φοβίσει, η πίστη μας είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμο. Ακόμα και τούτο που συμβαίνει τώρα … μην σας φοβίσει και σας κλονίσει, αυτή η βίαιη φίμωση και ο στραγγαλισμός της πίστεως και των ιερών του Χριστού! Άγιος Νικολάος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/03/20/%ce%b7-%ce%bf%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ad%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%cf%81/

Η Ορθοδοξία έχει τον δικό της αληθινό και αλάθητο Πάπα, το Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα της σοφίας και δύναμης του Θεού, που κυβερνά όλους και όλα, αλλά όχι με τη βία όπως οι επίγειοι δικτάτορες αλλά σαν πατέρας, με σοφία και αγάπη. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/06/13/63573/

Θα περάσουμε μεγάλη θύελλα. Παρακαλώ τον Θεό να ισχυροποιηθήτε. Ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού. Άγιος Λαυρέντιος (Κνιάζεφ) επίσκοπος Μπαλαχνίνσκ – π. Αυγουστίνος Καντιώτης
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/24/%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%b8%cf%8d%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8e-%cf%84/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μωσέως τοῦ Αἰθίοπος
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῶν παθῶν καταλείψας Πάτερ τὴν Αἴγυπτον, τῶν ἀρετῶν ἐν τῷ ὄρει ἀνῆλθες πίστει θερμῇ, τὸν Σταυρὸν τὸν τοῦ Χριστοῦ ἄρας ἐπ’ ὤμων σου· καὶ δοξασθεὶς περιφανῶς, τύπος ὤφθης Μοναστῶν, Μωσῆ Πατέρων ἀκρότης· μεθ’ ὧν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανὶκ βασιλίσσης τῆς Γεωργίας
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείας πίστεως, ὁμολογίαν, κατεκόσμησας τὴν Ἐκκλησίαν, Σουσανίκη Μαρτύρων ὁμότροπη, ὅθεν στεῤῥῶς τῷ συζύγῳ ἀντέστησες, ξύλο εἱρκτὴ ὑπομείνας καὶ βάσανα, Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Σουσανὶκ βασιλίσσης τῆς Γεωργίας
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Βασιλέως συζύγου σου εἰδωλόφρονος ὁρῶντος διαγωγήν σου τὴν εὐσεβῆ, Σουσανίκ, προσταγῇ στεῤῥῶς ὑπέμεινας μαρτύριον· ὅθεν θεόθεν ὁ Χριστὸς πολυχεύμονα πηγὴν ἀνέδειξεν ἰαμάτων σὸν τάφον ἐν τῇ Τιφλίδι καὶ πρὸς Αὐτὸν ἡμῶν σε πρέσβειραν.

Ἀπολυτίκιον τῶν ἐν τῇ Λαύρᾳ τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου ἀσκησάντων Ὁσίων Πατέρων
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.

Τὴν πολυΰμνητον, πόλιν τιμήσωμεν, τὴν ἐξανθήσασαν, ἄνθη τὰ τίμια, τοὺς μαργαρίτας τοὺς σεπτούς, Ὁσίων τοὺς ἀκραίμονας· πλεῖστοι γὰρ ὑπάρχουσιν, ἀριθμὸν οἱ μακάριοι, πᾶσαν τὴν μυρίοπλον, ἐχθροῦ πλάνην νικήσαντες· διὸ καὶ τοὺς στεφάνους ἐδέξαντο, ἐκ Θεοῦ οἱ γενναῖοι ἀδάμαντες.

Ἀπολυτίκιον τῆς ἁγίας Μόνικας, μητρός ἁγίου Αὐγουστίνου Ἱππῶνος.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν δακρύων τοῖς ῥείθροις ἐν Χριστῷ ἀνεγέννησας, ὃν τὸν πρώην Μόνικα φύσει, Αὐγουστῖνον ἀπέτεκες· ὁ πλοῦτος γὰρ τῆς Χάριτος Χριστοῦ, ἐδείχθη ὑπερμέτρως ἐν αὐτῷ, καὶ ἀνύψωσεν εἰς θρόνον Ἐπισκοπῆς, Ἱππῶνος ᾗ διέπρεψε. Δόξα τῷ φιλανθρώπῳ Ἰησοῦ, ὅτι σωθῆναι ἅπαντας, θέλει σφοδρῶς ἁμαρτωλούς, δι’ οὓς σάρκα προσείληφε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ τοῦ ἐν Ἄθωνι 
Ἦχος πλ. α ́. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τὴν ψυχὴν ἐκκαθάρας συντόνοις σκάμμασι, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ, ἀδιαλείπτῳ εὐχῇ, ἀγρυπνίᾳ καὶ πεντάδος τῶν αἰσθήσεων θεοφρουρήτῳ φυλακῇ ἄρτι, μάκαρ Ἰωσήφ, ἀπῆλθες Χριστῷ συνεῖναι, Ὃν δυσωπεῖς ὑπὲρ πάντων, Ἡσυχαστά, νῦν εὐφημούντων σε.

Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ Παρίου, Ἐπισκόπου Φλωρίνης
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Ὅτε πρὸς Κύριον, σὺ ἐξεδήμησας, τότε ἐσείσθησαν, τὰ ἐπουράνια, ἱεραρχῶν ἡ καλλονή, πανένδοξε Αὐγουστῖνε, καὶ κατατηκόμενοι, ἐν δεινοῖς ἐθεώρουν σε, ἀπὸ τῆς κολάσεως, ἱεράρχαι ἀνόσιοι, ὡς ἔφη ἡ σεπτὴ Γαλακτία, Κρήτης ἀγλάισμα τὸ νέον.

Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Μυροβλύζει ὁ τάφος ὁ σὸς ἀοίδιμε, καὶ καταρδεύει καρδίας διδασκαλία ἡ σή, Αὐγουστῖνε νήσου Πάρου θρέμμα ἅγιον, θεῖε διδάσκαλε πιστῶν, τῆς Φλωρίνης θησαυρέ, προφῆτα καὶ ἱεράρχα, τῶν αἱρέσεων καθαιρέτα, καὶ θεοδώρητε Ἑλλάδος φρουρέ.

Στιχηρὰ τοῦ Προδρόμου, Ἦχος β’
Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου

Στείρας ὁ πανάγιος βλαστός, βλάστημα τερπνὸν τῆς ἐρήμου, ἡ χελιδὼν ἡ τερπνή, ἀηδὼν ἡ εὔλαλος, περιστερὰ ἡ χρυσή, τὴν στειρεύουσαν πάντοτε, ἀθλίαν ψυχήν μου, εὔκαρπον ἀνάδειξον, ἀγαθῶν πράξεων, ὅπως ἐκβλαστάνουσα στάχυν, τὸν ἑκατοστεύοντα Μάκαρ, ἔνθεον προσάξῃ σοι τὴν αἴνεσιν.

Ῥῦσαι αἰωνίου με πυρός, σκότους ἀφεγγοῦς καὶ ἀνάγκης, καὶ πάσης θλίψεως, πάσης κακουχίας τε, πάσης στενώσεως, ἱκετεύω σε Πρόδρομε, καὶ δεῖξον μερίδος, τόν αὐτοκατάκριτον, ὄντα τοῖς πταίσμασι, Μάκαρ, σῳζομένων εὐχαῖς σου, ἔνθα τῶν Ἁγίων χορεῖαι, καὶ χαρὰ ὑπάρχει ἡ ἀνέκφραστος.

Κανὼν τοῦ Προδρόμου, ᾨδὴ γ’
Ἦχος β’
Ὁ Εἱρμὸς Ἐν πέτρᾳ με, τῆς πίστεως στερεώσας, ἐπλάτυνας τὸ στόμα μου ἐπ’ ἐχθρούς μου· ηὐφράνθη γὰρ τὸ πνεῦμά μου ἐν τῷ ψάλλειν. Οὔκ ἐστιν Ἅγιος, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ οὔκ ἐστι δίκαιος, πλὴν σοῦ Κύριε.

Στειρώσεως ἀπέλυσας τὴν τεκοῦσαν, τεχθεὶς Θεοῦ προνοίᾳ, σοφὲ Προφῆτα, στειρεύουσαν οὖν ἔργασαι καρποφόρον, νῦν τὴν καρδίαν μου, Κυρίου Πρόδρομε, ἀρετῶν ἐκφέρουσαν τὰ βλαστήματα.

Τὸν πόθῳ σοι δειμάμενον θεῖον οἶκον, τῆς ἄνω κληρουχίας τυχεῖν δυσώπει, τοὺς πίστει τῷ τεμένει σου λειτουργοῦντας, ναοὺς τοῦ Πνεύματος, τοῦ θείου ποίησον, Βαπτιστὰ καὶ Πρόδρομε μεσιτείαις σου.

iconandlight.wordpress.com