Τον Σεπτέμβριο του 1974 ήμουν γράφει ο κ. Γ.Αλ.* από το Ηράκλειο της Κρήτης με τον Γέροντα [π. Φιλόθεο Ζερβάκο] στην Πάρο και μου λέγει:
– Αύριο θα κατεβούμε στον άγιο Φίλιππο στον κάμπο να λειτουργήσω. Θα έρθη και ο δάσκαλος και ο Αθανάσιος να πάμε μετά στο περιβόλι.
Πήγαμε λειτούργησε, μας είχε ετοιμάσει και κοινωνήσαμε.
Εκοινώνησα πρώτη μου φορά με τόση κατάνυξι και ένοιωσα σάρκα ζωντανή και τέτοια ευωδία που έμεινα εκστατικός πολλή ώρα.
Αφού πήραμε τον καφέ μας πήγαμε στο περιβόλι, αλλ’ όμως είδαμε ότι όλα σχεδόν τα είδη είχαν καταστραφή από ποντικούς που έπεσαν σαν εχθροί…
Ο Γέροντας έκαμε μία ευχή και ραντισε γύρω – γύρω και τους είπε να φύγετε και να μην ξανάρθετε να ζημιώνετε τους καρπούς που στέλνει ο Θεός στον άνθρωπο κ.λπ. και φύγαμε.
Μετά δύο ημέρες πήγαμε με τον Διάκονο Επιφάνιο και ρωτήσαμε τον κηπουρό Αθανάσιο και μας είπε ότι ούτε ίχνος ξαναφάνηκε και έως σήμερα.
* Το επίθετο αναγράφεται στο πιο κάτω βιβλίο.
Απόσπασμα από το βιβλίο, «Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος) 1884-1980», τόμος α’, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου