Ανεβαίνω στο άλογο του αϊ Γιώργη και με γυρίζει, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να σας μεταφέρω εικόνες και φωτογραφίες από τους μυστηριώδεις κόσμους που με πάει…

Χριστὸς ἀνέστη! Ἀληθῶς ἀνέστη!
Christ is risen! Truly He is risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristus (ir) augšāmcēlies! Patiesi viņš ir augšāmcēlies!
Isa dirildi! Hakikaten dirildi!

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου
Συναξάριον.
Τῇ Ϛ´(6ῃ ) τοῦ μηνὸς Μαΐου, μνήμη τοῦ ἁγίου, δικαίου, πολυάθλου καὶ προφήτου Ἰώβ. (1700-1500 π.Χ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι μάρτυρες Δάναξ, Μέσιρος καὶ Θερινὸς ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Δημητρίων τοξευόμενος τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος μάρτυς Δονᾶτος τοξευόμενος τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ὅσιοι Μάμας, Παχώμιος καὶ Ἱλαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βαρβάρου τοῦ στρατιώτου, Βάκχου, Καλλιμάχου καὶ Διονυσίου τῶν ἐν Πελοποννήσῳ. (†362)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος μάρτυς Βάρβαρος ξίφει τελειοῦται. (θ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Λουκίου τοῦ Κυρηναίου, ἐκ τῶν πρώτων χριστιανῶν τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ ἐκκλησίας. (α´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἡλιοδώρου, Ἀφροδισίου (Venustus) καὶ οε´ (75) σὺν αὐτοῖς ἐν Ἀφρικῇ ἀθλησάντων. (†284–305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας παρθένου Εὐλογίας (Benedicta), μοναχῆς ἐν τῷ κοινοβίῳ τῆς ἁγίας Γάλλας (Galla) ἐν Ῥώμῃ. (Ϛ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Πετρώνακος (Petronax) τοῦ ἐν ὄρει Κασσίνου (Monte Cassino) ἀσκήσαντος. (~†747)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Βλαδιμήρου β´ τοῦ μονομάχου, ἡγεμόνος τῶν Ῥὼς τοῦ Κιέβου. (†1125)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς (1238) τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σάββα, α´ ἀρχιεπισκόπου Σερβίας. (†1235)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς (1675) τοῦ λειψάνου τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Παχωμίου τοῦ ἐν Νερέχτᾳ τῆς Ῥωσίας. (†1384)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Μιχαίου, μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Σεργίου τοῦ Ῥαντονέζ. (†1385)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων Σιναϊτῶν πατέρων τῶν ἐκ Σερβίας: Ῥωμύλου, Ῥωμανοῦ, Σισώη, Μαρτυρίου, Γρηγορίου, Ζωσιμᾶ, Νέστορος, Ἰώβ, Νικοδήμου καὶ ἑτέρου Γρηγορίου. (ιδ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σεραφείμ, τοῦ ἐν τῷ ὄρει Δομβοῦς τῆς Βοιωτίας ἀσκήσαντος. (†1602)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰώβ, ἡγουμένου τῆς μονῆς Ποτσάεφ ἐν Ῥωσίᾳ. (†1651)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Σοφίας Χοτοκουρίδου τῆς Κλεισούρας, (ἐν τῷ σχήματι ἐπικληθείσης Μυρτιδιωτίσσης μοναχῆς), ἐξ Ἀδράσσων τοῦ Πόντου Μ. Ἀσίας. (†1974).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βαρνάβα (Belyaev) ἐπισκόπου Nizhni-Novgorod τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ (1963).

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Δευτέρᾳ τοῦ Πάσχα, ἐκ μεταθέσεως ἑορτάζομεν πανηγυρικῶς τὴν μνήμην τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καὶ τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μάρτυρος Πολυχρονίας, μητρὸς αὐτοῦ. (303).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης «Ἄξιόν ἐστιν» (ἢ «ἐν τῷ ᾌδειν»).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου «τῆς Γλυκοφιλούσης» τῆς Μονῆς Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Στίχοι
Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,
Ἑκὼν παρ᾿ ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους.
Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός.
Στίχοι: Θήλεος φύσιν Πολυχρονία μῆτερ,
Γεωργίου θείου ἀνδρικῶς παρεῖδες.

Άγιος Γεώργιος, ο πρίγκηπας των μαρτύρων

«θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου, ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου· ότι κραταιά ως θάνατος αγάπη». Ασ. Ασμάτων 8,6

Εμείς, από παιδιά, έναν Τροπαιοφόρο είχαμε καρφιτσωμένο στο άσπρο μας φανελάκι, να μας φυλάει από τους ”δράκους”. Σαν ήλιο λαμπρό τον είχαμε πάνω στην καρδιά μας να μας φωτίζει το δρόμο της ζωής μας, μη χαθούμε σε ξένα μονοπάτια…. Να μας την κρατάει ζεστή απ’τις παγωνιές του κόσμου… Να μας ψιθυρίζει λόγια αγάπης και παρηγοριάς στα δύσκολά μας…. Να προφθάνει απρόσκλητος και να μας πλημμυρίζει με την παρουσία της αγάπης του… Να γεμίζει ευωδιές και φως τα όνειρά μας, γι’αυτό το πρωί πάντοτε ο κόσμος είναι φωτεινός και μοσχοβολά….

***

Συνομιλούσε συνήθως με τον αϊ- Γιώργη
οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης

Μητροπολίτης Μορφου: Ο αϊ Γιώργης γιατί αγαπιέται τόσο;
Γερόντισσα: Γιατί παιδί μου έχει μεγάλη δύναμη και όπου του φωνάζουνε πάει… Τρέχει συνέχεια… Δεν σταματά καθόλου…

Μια άλλη μέρα :“Μη φοβάσαι ο Άγιος Γεώργιος και ετούτοινε (και έδειχνε τους Αγίους γύρω στις εικόνες ) μας πιάνουν από το χέρι και μας κάνουν περιβολή προστασίας.”.

Κάθε μέρα! Κάθε πρωί έπρεπε με πολύ ευλάβεια να περιμένω να περάσει από όλες τις εικόνες. Προσκυνούσε και κουβέντιαζε στους Αγίους…
Πριν το φαγητό, πήγαινε και προσκυνούσε τις πολλές εικόνες που ήταν κολλημένες στο ψυγείο της. Εκεί συνομιλούσε συνήθως με τον αϊ- Γιώργη… Έβλεπε τους Αγίους και τους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής της που ήταν τελείως κοπελάκι στην καρδιά και δεν καταλάβαινε ότι την θαυμάζαμε. Ειδικά παρίστανε το άλογο του αϊ Γιώργη. “Ανεβαίνω- έλεγε- σ’ αυτό και με γυρίζει, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να σας μεταφέρω εικόνες και φωτογραφίες από τους μυστηριώδεις κόσμους που με πάει…”.
Διήγηση κ. Ριρίκας,
Από το βιβλίο: Ἡ ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης,σελ 226, ἐκδ. “Θεομόρφου” της Ἱ. Μ. Μόρφου

Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης εμφανίσθηκε ολοζώντανα και στην μονή Καλυβιανής όπου έχει ως ατίμητο θησαυρό το ιερότατο σκήνωμα της και θεράπευσε συντροφιά με τον μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο, τους αλγεινώς πάσχοντες οφθαλμούς μοναχής που κινδύνευαν από έντονο παροξυσμό αλλεργίας

***

”Είμαι ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο μάρτυρας και σε προσέχω εδώ και πολλά χρόνια…”

Ο π. Γαβριήλ Μάϊνας, αγιορείτης από την Σαντορίνη, ζούσε σε ένα κελάκι μέσα στην χαράδρα της Καψάλας λίγο πιο κάτω από το ιερό κελί του ”Άξιον Εστίν”. Ήταν ένας γέροντας παραδοσιακός με σπλαχνική καρδιά. Τα τελευταία χρόνια φιλοξενήθηκε στο ιερό κελί του Αγίου Νικολάου στο Μπουραζέρι στο Άγιον Όρος, έως την τελευτή του στις 22 Ιανουαρίου 2021.

Μαρτυρία κ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα:
Πριν χρόνια και πριν τον γηροκομήσουν οι Πατέρες μας έστειλαν στο κελλάκι του γιατί ο Γέροντας τότε είχε πολλά ιατρικά προβλήματα που τα βάσταζε με καρτερία…
Αφού μιλήσαμε για την διαδρομή του στο Άγιον Όρος (συγκινηθήκαμε όταν μας είπε, ότι προερχόταν από τα δικά μας μέρη κοντά), μας έδειξε τον όμορφο λαχανόκηπο και ανθόκηπο που καλλιεργούσε στο αίθριο της καλύβας του. Μιλήσαμε για λίγο όσο αφορά το θέμα της υγείας του που δεν τον απασχολούσε και τόσο καθότι αφέθηκε στα χέρια του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.
ΚΑΙ μετά μας κέρασε γλυκό κολοκύθι. Γέροντα, του είπαμε ” μην μπαίνεις σε κόπο”
Και εκείνος μας είπε:
–“εδώ που κάθεσαι εσύ, κάθισε ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ και τον κέρασα γλυκό του κουταλιού που φτιάχνω μόνος μου”
Αποσβολωθήκαμε και τον παρακαλέσαμε να μας πει περισσότερα.
– ” να παιδί μου μια περίοδο δύσκολη για μένα, χτύπησε η πόρτα της καλύβας μου και όταν την άνοιξα είδα ένα όμορφο νέο αξιωματικό “
-” είπα μέσα μου ..να κάποιος προσκυνητής είναι και φοράει την στολή του”
– ” μπήκε μέσα και σαν να γνώριζε καλά τον χώρο πήγε και κάθισε εκεί που κάθισες και εσύ “
– ” ήταν στην αρχή αμίλητος, τον κέρασα δροσερό νερό και γλυκό του κουταλιού που φτιάχνω από τις κολοκύθες μου”
– ” μετά άρχισε να μιλάει και να μου περιγράφει όσα προβλήματα είχα και πως θα έλυνα όλες αυτές τις δυσκολίες “
– ” τον άκουγα αμίλητος γιατί το μυαλό μου είχε σταματήσει “
– ” όταν σηκώθηκε να φύγει ψέλλισα “
Ποιος είσαι αδελφέ;
Και αυτός μου απάντησε:
–Γέροντα, είμαι ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο μάρτυρας και σε προσέχω εδώ και πολλά χρόνια
-” λέγοντας αυτά εξαφανίστηκε από μπροστά μου, ενώ η Εικόνα του ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ που έχω.. να εκεί στο εικονοστάσι κρότισε με δυνατό ήχο”
-” ζωντανός ο ΘΕΟΣ παιδί μου μέσω των Αγίων Του”
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2023/03/blog-post_30.html

***

Πώς ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος άνοιξε τον ναό του στη Σαμαρκάνδη

Τα πρώτα χρόνια της διακονίας και της ιεροσύνης ήταν δύσκολα για μένα. Οι πληγές μου στην πρώτη γραμμή επιδεινώθηκαν: πονούσαν και τα δύο πληγωμένα πόδια, με ενοχλούσε ένα σκάγμα στο κάτω μέρος της πλάτης, δημιουργήθηκε απόφραξη των φλεβών στο πόδι μου – τόσο πολύ που χρειάστηκε να γίνει μια επέμβαση για την αφαίρεση του μεγαλύτερου μέρους της φλέβας.
Κατά τη διάρκεια της διακονίας, ήμουν τόσο κουρασμένος από τον πόνο που στο τέλος του το πουκάμισό μου μούσκευε. Άρχισα να ρωτάω πού μπορώ να πάω για να βελτιώσω έστω λίγο την υγεία μου. Λοιπόν, οι χειρουργοί με συμβούλεψαν να πάω στην Τασκένδη. Και είχα φίλους εκεί. Και από εκεί με έστειλαν στη Σαμαρκάνδη, όπου υπηρέτησα στον Ναό του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Γνώρισα τον Γιώργο, δάσκαλο στο επάγγελμα, που εψαλλε στη χορωδία αυτής της εκκλησίας. Μου είπε μια καταπληκτική ιστορία που συνέβη στη Σαμαρκάνδη στα χρόνια της διακυβέρνησης του Χρουστσόφ, επί διακονίας του Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ (Σατούροφ-Σουτορίχιν).
Αυτός ο ιερέας, με καταγωγή από το Περμ, καταπιέστηκε, υπηρετούσε 10 χρόνια, είδε πολλά δύσκολα πράγματα στη ζωή του, ήταν ήδη γέρος, άρρωστος, μετά βίας περπατουσε. Με τη ζεστασιά και την προσοχή του προσέλκυσε πολλούς νέους στο ναό. Πολλοί άρχισαν να βαφτίζονται. Λοιπόν, οταν οι αξιωματικοί της KGB είδαν ότι οι νέοι πήγαιναν στο ναό, αποφάσισαν να δυσκολεψουν τον ιερέα, να βρουν κάποιο λόγο να κλείσουν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Και τι θα εβρισκαν;.. Οι αρχές όμως τόσο έξυπνα παραποίησαν τα πάντα που στέρησαν την υπηρεσία από τον αγαπημένο ιερέα για 2 ολόκληρα χρόνια… Μια φορά ήρθε στην εκκλησία του πατρος Σεραφείμ ένα ζευγαρι και άρχισαν να τον παρακαλουν:
«Πάτερ, βάπτισε μας, μόνο μη μας γράψετε” , οτι μας βάφτισες, αλλιώς θα απολυθούμε από τις δουλειές μας! Ναι, τότε ήταν τέτοια εποχή: και τα στοιχεία διαβατηρίου έπρεπε να γραφτούν – πού εργάζεσαι, πού ζεις και οι νονοί – όλοι έπρεπε να εγγραφούν. Και τότε ο εξουσιοδοτημένος εξέτασε όλα αυτά… Ο πατέρας ήταν ευσπλαχνος – συμφώνησε να τους βαφτίσει χωρίς εγγραφη. Κι εκείνη την ώρα, εκπρόσωποι των αρχών στέκονταν έξω από τις πύλες – συνάντησαν αυτούς τους νέους: – Λοιπόν, νέοι, γιατί ήρθατε στην εκκλησία, τι κάνατε εκεί; Στην αρχή ήταν σιωπηλοί – δεν ήθελαν να απαντήσουν. «Λοιπόν, αφού δεν μιλατε, θα ρωτήσουμε τον ιερέα: γιατί σιωπούν, από πού είναι…» «Ναι, δεν ξέρω από πού είναι», απαντά ο πατέρας Σεραφείμ. Δεν ηθελε να προδώσει τους νονους τους, γι’ αυτό τον παρακάλεσαν να μην κανει καταγράφη: ειπαν ότι θα τους διώξουν από τη δουλειά και όλα αυτά… Αλλά αποδείχθηκε ότι οι αξιωματικοί της KGB είχαν ειδική συμφωνία μαζί τους . Έφτιαξαν μια ολόκληρη ιστορία από αυτό το «παράνομο» βάπτισμα. – Πώς δεν ξέρεις;! Μόλις βαφτίστηκαν! Έγραψες πού δουλεύουν! – Όχι, δεν το έγραψα. – Α, δεν το έγραψες;! Γιατί; – Ναι, μου ζήτησαν να μην το καταγραψω. Τους λυπήθηκα… Ο υπάλληλος βγάζει ένα χαρτί, συντάσσει ένα πρωτόκολλο ότι ο ιερέας βάφτιζε κόσμο, αλλά δεν το κατέγραφε στο ημερολόγιο – που σημαίνει ότι δεν υπακούει στον αστικό νόμο.
Και για αυτό του απαγόρευσαν να ιερουργεί – μόνο για αυτό. Δεν έγιναν λειτουργίες στην εκκλησία για δύο χρόνια. Έκαναν ομως κρυφά ακολουθίες τη νύχτα, μαζεύονταν δύο-τρία άτομα -και λειτουργούσαν… Πέρασαν δύο χρόνια από τότε που έκλεισε ο ναός. Πλησίαζε η κυριώνυμη εορτή του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Όλοι οι ενορίτες θρηνούσαν ότι δεν θα γινόταν λειτουργία αυτή την ημέρα… Αλλά οι αρχές είχαν ήδη αποφασίσει: θα γίνει ένα καλό νηπιαγωγείο εδώ – επτά αίθουσες, ένα ευρύχωρο εκκλησιαστικό κτίριο, ένα λουτρό, ένας φούρνος, μια τραπεζαρία, μια μεγάλη παιδική χαρά, ένα πηγάδι, δύο βελανιδιές…
Έγινε σαφές σε όλους ότι η εκκλησία θα εκλεινε σύντομα … Όμως την παραμονή της 6ης Μαΐου συνέβη κάτι το ασυνήθιστο. Δύο Μοσχοβίτες ηταν στην εκκλησία με τον Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ· οι συνοδοί του κελιού του ήταν η μοναχή Ιουλία (αγιογραφούσε εικόνες) και η αρχάρια Ευδοκία, όπως κι ο ιερέας, ηταν επίσης εξόριστες. Εκείνη την ώρα, ο πατέρας ετοιμαζόταν για την αναπαυση στο κελί του, διάβαζε τους κανόνες και η μητέρα Ιουλία σκούπιζε στην αυλή της εκκλησίας. Ξαφνικά είδαν: οι πύλες του φράχτη της εκκλησίας άνοιξαν και δύο έφιπποι αξιωματικοί με αρχαία, πρωτόγνωρα ρούχα, πάνω σε λευκά άλογα, έμπαιναν μέσα. Ο ένας ήταν μεγαλύτερος, ο άλλος νεότερος. Ο πρώτος ήταν τόσο μεγαλοπρεπής, όμορφος, ανδρειος. Πηδάει από το άλογο και, απευθυνόμενος στην καλόγρια με το όνομά της, της δίνει τα ηνία: «Μάτουσκα Ιουλία, κράτα τα ηνία του αλόγου, θα πάω στον πατέρα Σεραφείμ». Εκείνη, έντρομη, έπεσε στα γόνατά της: «Ω, γλυκιέ μου, το άλογό σου είναι τόσο δυνατό – δεν θα μπορέσω να το κρατήσω!» – και σήκωσε τα χέρια της, σαν να του παραδινόταν. Τότε ο αξιωματικός έδωσε τα ηνία στον υπασπιστή του και, χωρίς να πει τίποτα άλλο, πήγε κατευθείαν στο κελί του πατέρα Σεραφείμ. Τον βρήκε γονατισμένο μπροστά στις εικόνες (ήταν αδύναμος, γέρος, κι έβαζε μαξιλάρια κάτω από τα γόνατά του) και του είπε προστακτικά: «Πάτερ Σεραφείμ, ετοιμάσου για τη λειτουργία – σήμερα ο ναός θα ανοίξει!» Ο ιερέας αμέσως απόρησε: τι είδους αξιωματικός ήταν αυτός, από πού ήρθε;! Και τα λόγια του είναι τόσο δυνατά, επιβλητικά.
Και η φωνή του τόσο όμορφη, επιβλητική – ένας καθαρός βαρύτονος, και τα λόγια του έχουν τέτοια δύναμη, ακριβώς όπως μια διαταγη! Ξαφνικά ο ιερέας κατάλαβε ότι ήταν ο ίδιος ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος. Κοίταξε έξω από το παράθυρο – και οι δύο ιππείς πήδηξαν επιδέξια στα άλογά τους και έφυγαν, μόνο σπίθες πετάγονταν από τις οπλές! Μετά τον πατέρα Σεραφείμ πήγαν κατευθείαν στην εκτελεστική επιτροπή της πόλης της Σαμαρκάνδης. Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος άφησε τον «υπασπιστή» του στην είσοδο με τα άλογα, και ο ίδιος μπήκε στην εκτελεστική επιτροπή, περνώντας μπροστά από τους αστυνομικούς – αυτοί είδαν μόνο το βλέμμα του, αλλά δεν του είπαν λέξη, δεν ρώτησαν καν ποιος ειναι και απο πού.. . Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος – ανέβηκε κατευθείαν στον δεύτερο όροφο, πέρασε δίπλα από τη γραμματέα, που επίσης έμεινε άφωνη.

Χωρίς να ρωτήσει κανέναν τίποτα, ανοίγει την πόρτα του γραφείου του προέδρου της εκτελεστικής επιτροπής και φωνάζοντάς τον με το όνομά του, λέει: «Σήμερα η εκκλησία του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου θα είναι ανοιχτή! Διαφορετικά, θα τιμωρηθείς χωρίς έλεος». Ο πρόεδρος τρόμαξε πάρα πολύ με την εμφάνιση του αξιωματικού και με τα λόγια του: «Διαφορετικά θα τιμωρηθείς χωρίς έλεος!». Και ο αξιωματικός γυρίζει και φεύγει. Ο πρόεδρος ήθελε να τον ρωτήσει: «Ποιος είσαι, από πού είσαι;» – αλλά δεν μπορούσε να πει λέξη, δεν μπορούσε να συνέλθει από την εξαιρετική δύναμη της εντολής που έδωσε ο άγνωστος.
Κοίταξε έξω από το παράθυρο: και ήδη καθόταν στη σέλα, πηδώντας με εξαιρετική ευκολία – και σπίθες πετάγονταν από τις οπλές! Να ανοίξει ο ναός τώρα! Και θα γράψετε την εντολη αργότερα. Δεν είχε χρόνο ούτε να γράψει – φοβόταν τόσο πολύ! Ο Επίτροπος έστειλε αμέσως τον βοηθό του. 15 λεπτά αργότερα ήταν με τον πατέρα Σεραφείμ: «Ανοίξτε το ναό, λειτουργήστε ελεύθερα!» Την επόμενη μέρα, ο πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής ήρθε με αυτοκίνητο στον πατέρα Σεραφείμ: «Υπάρχει κάποιο αφεντικό πάνω από σας;» – Τι γίνεται με αυτόν; —Μπορώ να δω τη φωτογραφία του; Ο πατέρας του φέρνει μια φωτογραφία του επισκόπου της Τασκένδης με κουκούλα. – Όχι, όχι αυτόν! Έχεις κάποιον άλλον ακόμα πιο ψηλά; Χθες με επισκέφτηκε το αφεντικό σου, ο αξιωματικός ήταν σαν, ω-ω-ω… Με τέτοια εξουσία με διέταξε να ανοίξει επειγόντως η εκκλησία, αλλιώς, είπε, «θα τιμωρηθείς χωρίς έλεος!»
Είναι φανερό ότι είναι το αφεντικό… Από τα μάτια του ιερέα κύλησαν δάκρυα, και δεν μπορούσε να πει λέξη… Μόλις έβγαλε την παλιά εικόνα του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου – καβάλα σε λευκό άλογο, ο πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής τον κοίταξε κι είπε: «Αυτός!!! ήλθε χθες!» Κι άρχισε να κλαίει. Πολλοί ήταν μάρτυρες αυτού του εκπληκτικού, συγκλονιστικού γεγονότος: πώς ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος άνοιξε το ναό του. Και ο πατήρ Σεραφείμ, και ο δάσκαλος Γεώργιος, και η μοναχή Ιουλία, και οι αστυνομικοί, και η γραμματέας-δακτυλογράφος. Ήμουν ο ίδιος στην εκτελεστική επιτροπή της πόλης και άκουσα αυτή την ιστορία. Επίσης κι ενορίτες μας που την έζησαν. Μόνο που, δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία να την ακούσω από τον ίδιο τον Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ· δεν τον βρήκα ζωντανό: κοιμήθηκε εν Κυρίω 20 μέρες πριν φτάσω στη Σαμαρκάνδη. Δόξα τω Θεώ για όλα!
Από το βιβλίο: Μόλις μαθαίνουμε να ζούμε στη γη, Πρωτοπρεσβύτερος Valentin Biryukov , .
https://azbyka.ru/fiction/na-zemle-my-tolko-uchimsya-zhit/

***

οσία Σοφία (Χοτοκουρίδου)

Η οσία Σοφία (Χοτοκουρίδου) καταγόταν από τον Πόντο, γεννήθηκε το 1883 μ.Χ. στο χωριό Σαρή-ποπά (ή Σαρή-παπά) της επαρχίας Αρδάσης Τραπεζούντας. Το 1914 πήραν οι Τούρκοι τον άντρα της στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε. Είχε αποβιώσει και το παιδί της, κι έτσι η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο.

[Διήγηση Μοναχών από το γυναικείο Κοινόβιο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Οινουσών Χίου]:
~ Μετά τον Εσπερινό καθήσαμε όλοι στο πεζούλι της αυλής και μας έδινε ωραίες συμβουλές, στον καθένα κατά την πνευματική του ανάγκη.
Αισθανόσουν ότι είσαι βιβλίο ανοιχτό μπροστά στη δύναμη της πνευματικής της οράσεως.
Μιλούσε με τέτοιο τρόπο που ενώ σε βοηθούσε σε κάποιο προσωπικό σου θέμα, οι άλλοι δεν καταλάβαιναν τίποτε.
[…] Μιλούσε με εξουσία, αλλά πολλές φορές όταν σου αποκάλυπτε κάτι φοβερό, σκέπαζε το χάρισμα με μία επίπλαστη σαλότητα.
Μας έλεγε πως κάποτε ήταν στην βρύση, και εκεί είδε μυστήρια Θεού.
Εκείνη τη στιγμή κάποιος διέκοψε τη συζήτηση από απροσεξία, και όταν μετά από λίγο την παρακαλέσαμε να συνεχίσει, έκανε πως δεν καταλάβαινε.
– Εγώ είπα έτσι; Όχι, δεν ξέρω τίποτα. Δεν ξέρω… και σιγόκλαιε σαν μικρό παιδάκι.
Μετά μας είπε όμως πως πολλές φορές κατέβαινε ο Άγιος Γεώργιος με το άλογο μπροστά της και την βοηθούσε όταν είχε ανάγκη..
Στις συμβουλές της εκείνο που τόνιζε περισσότερο ήταν το εξής:
– Τα μάτια να βλέπουν και να μη βλέπουν.
Τ’ αυτιά ν’ ακούν και να μην ακούνε· συγχρόνως έβγαζε μέσα από τ’ αυτιά της κομμάτια από χαρτιά που τα είχε βουλώσει.
Το στόμα να μη βλασφημεί.
Κλειδί στο στόμα, κι έκανε με το χέρι της μία κίνηση, ότι κλειδώνει τα χείλη της.
Να μη μεταφέρετε λόγια από τον ένα στον άλλο.
Να έχετε για όλους αγάπη.
Μη ξεχωρίζετε τον πλούσιο απ’ το φτωχό.
Μην έχετε ανθρωπαρέσκεια.
Οι μοναχοί πρέπει να προσεύχονται νύχτα-μέρα για τον κόσμο. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον κόσμο σου και ύστερα εμάς».
Προσευχή νύχτα-μέρα. Νηστεία. Αγρυπνία.
Εκείνο που είναι βαθειά χαραγμένο μέσα μας είναι το γλυκό και ειρηνικό βλέμμα της, που στάλαζε μέσα στην καρδιά μας ουράνια γαλήνη.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Σοφία η ασκήτισσα της Παναγίας», έκδοση Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας.

***

Το 2019 παραμονές της εορτής του Αγίου Γεωργίου, στο Ξυνό της Φλώρινας, έξι γυναίκες έμειναν το βράδυ στην εκκλησία του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο.
Έμειναν για να ξενυχτήσουν προσευχόμενες. Είναι ένα έθιμο που υπάρχει στο χωριό από παλιά. Αφού έφυγαν οι τελευταίοι προσκυνητές, οι γυναίκες κλείδωσαν και χωρίστηκαν δύο δύο σε διάφορα σημεία του ναού και ησύχαζαν.
Ένα μισάωρο μετά άκουσαν ποδοβολητό πάνω από το ναό και εν συνεχεία ακούστηκε μέσα στον ναό και μια αλυσίδα να σέρνεται !
Οι δύο νεότερες γυναίκες που στέκονταν μπροστά στον σολέα, ένιωσαν μια ζωντανή παρουσία να περνάει από δίπλα τους και να μπαίνει στο ιερό.
Συγκλονισμένες οι δύο γυναίκες δεν τόλμησαν να κοιτάξουν Αμέσως ακούστηκε μια ουράνια απόκοσμη ψαλμωδία να ψάλλει:
“Ω Γλυκύ μου Έαρ”, ..κι ένα αόρατο θυμιατό ακουγόταν να θυμιάζει δυνατά στις εικόνες του τέμπλου.
Μια λάμψη σαν σύννεφο βγήκε απο την εικόνα του Αγίου και έφτασε διαγώνια σε μια μεγάλη απόσταση στον Επιτάφιο, κάτι που γινόταν ασταμάτητα για ώρα. Όλη αυτή η ουράνια κατάσταση κράτησε για δύο περίπου ώρες και τελείωσε ψάλλοντας: ” Χριστός Ανέστη ” !

Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ο Άγιος Γεώργιος στο χωριό μας στο Ξυνό Φλώρινας . Έχει κάνει πολλά θαύματα.
Παλαιότερα έφεραν μια παράλυτη γυναίκα παραμονή της εορτής του στον ναό . Ενώ οι υπόλοιπες γυναίκες συζητούσαν , αυτή αποκοιμήθηκε. Σε κάποια στιγμή μάζεψε απότομα τα παράλυτα πόδια της τρομαγμένη μέσα στον ύπνο της και ξύπνησε Όταν την ρώτησαν τι έπαθε ,αυτή τους είπε ότι ένα άσπρο άλογο πέρασε μπροστά της και παραλίγο θα την πατούσε. Η γυναίκα όμως αυτή , έφυγε από τον ναό περπατώντας.

Οι πάντες τον πανταχού θερμώς προφθάνοντα, μέγιστον Αθλοφόρον, εγκωμιάζοντες ούτως είπωμεν· Πανάγιε Γεώργιε, πρόφθασον εξελού ημάς, της ενεστώσης ανάγκης, και σώσον την ποίμνην σου, ταις ικεσίαις σου.

Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος: με τι εγκώμια να τον υμνήσω, τον πρίγκηπα των μαρτύρων, το Παλληκάρι της Ρωμιοσύνης, τον μέγιστο και πρώτο των μεγαλομαρτύρων, τον Ακρίτη της Οικουμένης, τον διατρέχων γην και ουρανούς, που προφθάνει πάντας πανταχού, αυτός που προστρέχει σε άμεση βοήθεια, από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη όπου τον επικαλούνται με ευλάβεια….!
https://iconandlight.wordpress.com/2023/11/02/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9-%ce%b5%ce%b3/

Εμείς, από παιδιά, έναν Τροπαιοφόρο είχαμε καρφιτσωμένο στο άσπρο μας φανελάκι, να μας φυλάει από τους ”δράκους”. Σαν ήλιο λαμπρό τον είχαμε πάνω στην καρδιά μας να μας φωτίζει το δρόμο της ζωής μας… να μας πλημμυρίζει με την παρουσία της αγάπης του…
https://iconandlight.wordpress.com/2023/04/22/%ce%b5%ce%bc%ce%b5%ce%af%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf-%ce%b5%ce%af%cf%87/

Η εγχείρηση της Παναγίας, του αρχαγγέλου Γαβριήλ και του αγίου Γεωργίου στην οσία Σοφία της Κλεισούρας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/07/%ce%b7-%ce%b5%ce%b3%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%ad%ce%bb/

Νικητά Τροπαιοφόρε Γεώργιε, καταφρόνησες κάθε επίγεια εξουσία και τιμή, συστρατεύθηκες με τον Ζώντα Χριστό και με την αήττητη Πίστη σου νίκησες, ικέτευε τον Παντοδύναμο Σωτήρα μας να μην φοβηθούμε τα μαρτύρια, και με υπομονή να νικήσουμε! https://iconandlight.wordpress.com/2021/11/02/%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%ac-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%b5-%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%81%cf%8c%ce%bd/

Είδα την εικόνα μου του Αγίου Γεωργίου στον τοίχο να «στάζει» αίμα. Μακάρι, να μη ζήσουμε χειρότερα από αυτά που βιώνουμε αυτές τις ημέρες. Μακάρι ο Άγιος Γεώργιος να σκότωνε το δράκο του πολέμου στην Ουκρανία!
https://iconandlight.wordpress.com/2019/01/31/%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85/

Προσκύνημα στον πανάγιο Τάφο του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στη Λύδδα
https://iconandlight.wordpress.com/2018/04/23/22159/

Ένας Αξιωματικός μου λέει, Πήγαινε να ψάλλεις στο Πανηγύρι μου! ήταν ο ίδιος ο άγιος Γεώργιος!
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/05/28511/

Ο Γερο – Παχώμιος γιόρτασε με τον Άγιο Γεώργιο στον Ουρανό, και χόρτασε από τα κάλλη του Παραδείσου και μέθυσε από το πνευματικό κρασί της αγάπης του Θεού μαζί με τον Άγιο Γεώργιο. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/04/23/42963/

Άη Γιώργη μ’, γλήγορε, πρόφτασε! Κρυπτοχριστιανοί -“κλωστοί” του Πόντου.
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/02/9422/

Ο άγιος Γεώργιος οδηγός και διδάσκαλος της προσευχής και εγγυητής της αιώνιας σωτηρίας μας
https://iconandlight.wordpress.com/2018/04/22/23208/

Ο Όσιος Ηλίας Διαμαντίδης, ο Μυροβλύτης, ζούσε με την παρουσία και την καθοδήγηση του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/20/29899/

Ο Γέροντας Ευμένιος (Σαριδάκης) μ’ έστειλε εδώ να με σταυρώσεις, και να βγάλεις από το Ιερό Βήμα την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου να την προσκυνήσω.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/22/%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b4%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%bc-%ce%ad%cf%83%cf%84/

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου
Ἦχος δ’

Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου Κουδουνᾶ. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τροπαιοῦχε ὁπλῖτα Χριστοῦ, Γεώργιε, Πριγκίπου νήσου προστάτα καὶ Κουδουνᾶ τῆς μονῆς οὐρανόσδοτε ἀκέστορ, ἀσπαζόμενοι σοῦ τὴν εἰκόνα τὴν σεπτήν, ἀενάως ὀχετοὺς ἐκβλύζουσαν ἰαμάτων ἐκδυσωποῦμέν σε· ῥῦσαι παντοίας βλάβης τοὺς ἱκέτας σου.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Πολυχρονίας, μητρὸς Ἁγ. Γεωργίου
(ποίημα Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ζωὴν τὴν αἰώνιον ἐπιποθούσα σεμνή, φθαρτῶν κατεφρόνησας καὶ ἡδονῶν κοσμικῶν, Χριστὸν ἀγαπήσασα· ὅθεν Πολυχρονία, σὺν υἱῷ Γεωργίῳ, θείῳ τροπαιοφόρῳ, μαρτυρίου μετέσχες· διὸ σὲ μακαρία, πίστει γεραίρομεν.

Ἀπολυτίκιον τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ἐπιλεγομένης Γλυκοφιλούσης
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς δώρημα τέλειον ἐκ Βυζαντίου Ἁγνή, τὴν θείαν Εἰκόνα σου ἡ Φιλοθέου Μονή, ἐδέξατο χαίρουσα· ἥνπερ Γλυκοφιλοῦσαν, προσφυῶς προσφωνοῦσα, χάριν ἀεὶ καρποῦται, ἐξ αὐτῆς καὶ βοᾷ σοι· χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

Ἀπολυτίκιον Ἰὼβ τοῦ δικαίου
Ἦχος β’.

Τοῦ δικαίου σου Ἰώβ τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σὲ δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον ὁσίας Σοφίας τῆς ἐν Κλεισούρᾳ
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.

Σοφίας γέγονας, μῆτερ ἀοίδημε, Σοφία, σέμνωμα, τῆς Θεομήτορος, ἐν τὴ Μονὴ ἀσκητικῶς τὸν βίον σου διελθοῦσα,ὅθεν καὶ ἀπείληφας τῶν καμάτων σου ἔπαινον, κατατραυματίσασσα τῶν δαιμόνων τὰς φάλαγγας, καὶ πρέσβειρα Χριστῷ παρεστώσα, μὴ ἐπιλάθου τῶν πόθω τιμώντων σέ.

Ἀπολυτίκιον ὁσίας Σοφίας τῆς ἐν Κλεισούρᾳ. (Ἰωάννης Τσιλιμιγκάκης)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Τὸ χαῡνον τοῡ θήλεως, κακοπαθείᾳ πολλῇ, Σοφία ἐνίκησας· διὸ τὴν μνήμην τὴν σήν, ἐν ὕμνοις γεραίρομεν, πίστει δὲ τὰς εὐχάς σου, πρὸς Θεὸν ἐξαιτοῡμεν, ὅπως διαγαγόντες, ἐν σοφίᾳ τῇ ἄνω, τὸν θεῖον τῆς ἀφθαρσίας, λάβωμεν στέφανον.

Δόξα… Ἦχος πλ. β’

Ἀξίως τοῦ ὀνόματος, ἐπολιτεύσω στρατιῶτα Γεώργιε· τὸν σταυρὸν γὰρ τοῦ Χριστοῦ, ἐπ’ ὤμων ἀράμενος, τὴν ἐκ διαβολικῆς πλάνης χερσωθεῖσαν γῆν ἐκαλλιέργησας, καὶ τὴν ἀκανθώδη θρησκείαν τῶν εἰδώλων ἐκριζώσας, τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως κλῆμα κατεφύτευσας· ὅθεν βλυστάνεις ἰάματα, τοῖς ἐν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ πιστοῖς, καὶ Τριάδος γεωργός, δίκαιος ἀνεδείχθης· Πρέσβευε δεόμεθα, ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου, καὶ σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Αἶνοι
Δόξα. Τοῦ Ἁγίου.
Ἦχος πλ. αʹ

Ἀνέτειλε τὸ ἔαρ, δεῦτε εὐωχηθῶμεν, ἐξέλαμψεν ἡ Ἀνάστασις Χριστοῦ, δεῦτε εὐφρανθῶμεν ἡ τοῦ Ἀθλοφόρου μνήμη, τοὺς πιστοὺς φαιδρύνουσα ἀνεδείχθη· διὸ φιλέορτοι, δεῦτε μυστικῶς αὐτὴν πανηγυρίσωμεν· οὗτος γὰρ ὡς καλὸς στρατιώτης, ἠνδρίσατο κατὰ τῶν τυράννων, καὶ τούτους κατῄσχυνε, μιμητὴς γενόμενος τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, οὐκ ἠλέησε τὸ σκεῦος τὸ πήλινον τὸ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γυμνὸν ἀνεχάλκευσεν, ἐν βασάνοις αὐτὸ προσαμειβόμενος, αὐτῷ βοήσωμεν· Ἀθλοφόρε ἱκέτευε, εἰς τὸ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Καὶ νῦν. Τοῦ Πάσχα

Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

Ύμνοι του Αγίου Γεωργίου, Χαίροις…
St. George Patriarchal Monastery, Al-Humayrah-Talkalakh, Syria.
https://www.youtube.com/watch?v=RvRrAeH_EOI

Παράκληση αγίου Γεωργίου-Αραβικα- Paraklisis St. George
https://www.youtube.com/watch?v=S-avfoWdgt0

Άγιος Γεώργιος Κουδουνάςαπό την εκπομπή της ΕΤ3 Ιερά Μονοπάτια.
https://www.youtube.com/watch?v=pDJWDimtkqA

Ανέτειλε το έαρ ήχος πλ α΄ (Δοξαστικό Αίνων Αγ. Γεωργίου, Στανίτσας)

https://www.youtube.com/watch?v=Q1G9PsJGUlw
Αέρη μ’ κι Άε-γλήγορε μ’ – Κατερίνα Παπαδοπούλου
Τραγούδι για τον Άγιο Γεώργιο τον Περιστερεώτα, Μοναστήρι στη Γαλίανα του Πόντου.

https://www.youtube.com/watch?v=Ku30aiE33JE
Κατερίνα Παπαδοπούλου– Αγιώρ’ Αγιώρ’ αφέντη μου(Σινασός, επιτραπέζιο)

Αγιωργίτικο: Κουκουλάρης Στάθης / Μαυροειδή Μάρθα

iconandlight.wordpress.com