Γέρων Αθανάσιος: Που είναι οι ποιμένες οι πεφωτισμένοι να δώσουν λίγο όραμα στον λαό; Στειρότητα, κενότητα και υπεκφυγές !

 

Φαίδρυνον, αγίασον τους πιστώς σε υμνούντας και ειρηναίαν αιτησαι ζωήν δι' ημάς – Του Αρχιμανδρίτη, Αθανασίου Μισσού.

Πόσο μεστοί οι λόγοι από τα καθίσματα του όρθρου της λαμπράς και ενδόξου συνάξεως των Παμμεγίστων, Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ. Φαιδρότης, αγιασμός και ειρήνη. Τι πιο επίκαιρα απ’ αυτά τα συστατικά στοιχεία που θα ακούσουμε την όγδοη του μηνός στον όρθρο ;

Αφού προηγήθη η έκπτωση από την ουράνιο βασιλεία του Θεού μας του Εωσφόρου και άπαντος του τάγματός του, μετά την μεγάλη αποστασία από το θέλημα του Παντάνακτος Θεού, οι Αρχάγγελοι είναι εγγυητές της λύτρωσης του ανθρώπινου γένους από την τυραννίδα του χαιρέκακου διαβόλου.

Ένα “Στώμεν καλώς, Στώμεν μετά φόβου” ήταν αρκετό να επαναφέρει την παλίντονο αρμονία στον ουρανό. Μια ρήση που ήταν βέβαια συνυφασμένη με το κύρος και τον δυναμισμό των λειτουργικών πνευμάτων του Θεού μας , οπότε ένας λόγος εκ καθαράς καρδίας στάθηκε αφορμή να λήξει η ανταρσία στον ουρανό. Η πρόνοια του Θεού, όμως, που θέλει την πληρότητα, αφού τα πάντα εν σοφία εποιήθησαν, αποκαθιστά την τάξη και το δέκατο τάγμα συμπληρώνεται από τις ψυχές των απ’ αιώνων δικαίων.

Αρχάγγελοι φυλάσσουν και την πύλη της πάλαι Εδέμ και ως πυλωροί έχουν παρρησία ενώπιον Θεού για την σωτηρία μας. Είναι το προνόμιο των λειτουργικών πνευμάτων που πάντα αποστέλλονται εις διακονίαν ημών και σωτηρίαν.

Ζούμε σε μια εποχή που η φαιδρότης, με την ορθή έννοια του όρου, έχει εκλείψει.

Απελπισία, αναταραχή και ανασφάλεια κατακλύζουν τις ψυχές μας στο άκουσμα των ειδήσεων ανά την οικουμένη. Μια βόλτα στο Μανδράκι της Ρόδου είναι ικανή να καταδείξει το μέγεθος του ζητήματος, αφού παντού θα δούμε εμπερίστατους λαθρομετανάστες να στοιβάζονται σε κάθε τετραγωνικό μέτρο γης. Τραγικές φιγούρες είναι οι μάνες με τα ανήλικα παιδιά τους που τραβούν τα πάνδεινα αναζητώντας την Γη της επαγγελίας.

Ο δε αγιασμός των ψυχών και των σωμάτων μας φυσικά πάει περίπατο. Έλεγαν οι Άγιοι πατέρες μας για τον επανευαγγελισμό και μας ακουγόταν σαν ξένο άκουσμα, αλλά να που ήρθε καιρός που τον αναζητάμε απεγνωσμένα.

Πόσοι έμειναν πιστοί στο ύψος τους να εμπνεύσουν ανθρώπους ; Που είναι οι ποιμένες οι πεφωτισμένοι να δώσουν λίγο όραμα στον λαό ; Στειρότητα, κενότητα και υπεκφυγές !

Ποιος νοιάζεται για τον πλησίον και τον θεωρεί ως εαυτόν του ή το alter ego του ;

Ο Χαρίλαος Τρικούπης είπε κάποτε το “Δυστυχώς επτωχεύσαμεν” για τα μαρασμένα οικονομικα δεδομένα του 1880, αλλά αν ζούσε σήμερα θα το αναφωνούσε για τον ηθικό μας ξεπεσμό.

Όσον δε αφορά την ειρήνη, αυτή πια έχει ρίξει πίσω της μαύρη πέτρα. Μας άφησε έρμαιους να ζούμε με τον φόβο του πυρηνικού πολέμου και τον περιβόητο Αρμαγεδδώνα.

Όλοι γίναν προφήτες και μέντιουμ να προφητολογούν, ενώ ο σοφός λαός μας λέει : Πας προφήτης μετά Χριστόν, γάιδαρος !
Ζούμε στα Δωδεκάνησα. Πατρίδα μου, η Σύμη που έχει την τιμητική της αυτές τις μέρες λόγω του Πανορμίτη. Άνθρωποι Συμιακοί έχυσαν αίμα να συστήσουν το προσκύνημα του Αρχαγγέλου και οι καρποί τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι δρέπονται από αλλότρια δρεπάνια. Το κέρας των πιστών κατήντησε κέρας βερνικωμένο δηλαδή.

Όλα τα Δωδεκάνησα μας, λόγω της γειτνίασης με τα παράλια της Μικράς Ασίας αποδίδουν ιδιαίτερη τιμή στους Ταξιάρχες των άνω Δυνάμεων.

Ως γέννημα θρέμμα της εσχατιάς αυτής της Ελλάδας μας χαίρω και τιμώ ιδιαιτέρως την ημέρα αυτή και εύχομαι σε όλους σας, οι Μιχαήλ και Γαβριήλ να είναι πάντοτε βοηθοί σας !

Επισκιάσατε ημάς Άγιοι Ταξιάρχες !

ekklisiaonline.gr