Όλα όσα γίνονται είναι στο πρόγραμμα του Θεού και γι’ αυτό, θα τ’ αγαπάς… Αυτό που ζητούν περισσότερο οι άνθρωποι είναι ένα χαμόγελο, κι ένα άγγιγμα του χεριού κι ένα δάκρυ. Τίποτε άλλο. Οσία Γαβριηλία Παπαγιάννη.

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΚΗ´ (28ῃ) τοῦ μηνὸς Μαρτίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἱλαρίωνος τοῦ Νέου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῆς Πελεκητῆς, ἐν Ὀλύμπῳ τῆς Βιθυνίας (754).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἄθλησις τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἡρωδίωνος, ἑνὸς ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, πρώτου Ἐπισκόπου Νέων Πατρῶν, ἤτοι Ὑπάτης τῆς Φθιώτιδος. . (α´ αἰ.)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἡσυχίου, φύλακος ἐν τοῖς Ἱεροῖς Προσκυνήμασι τῶν Ἱεροσολύμων(434)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σίξτου γ´, πάπα Ῥώμης. (440)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἱερομαρτύρων Γεωργίου ἐπισκόπου Ζαγορᾶς, Παρόδου καὶ Πέτρου τῶν πρεσβυτέρων, πρωτομαρτύρων Βουλγαρίας. (814)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βογιάν, πρίγκιπος τῶν Βουλγάρων, ὑπὸ τοῦ ἰδίου αὐτοῦ ἀδελφοῦ ἀποκεφαλισθέντος διὰ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν. (833)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Εὐστρατίου τοῦ νηστευτοῦ, τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, σταυρῷ καὶ λόγχῃ τελειωθέντος. (1096)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἱλαρίωνος ἱδρυτοῦ τῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης τοῦ ἐν Γδὸβ τοῦ Πσκὸφ (Gdov, Pskov) ἐν Ῥωσσίᾳ. (†1476)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Διονυσίου τοῦ ἐλεήμονος, ἐπισκόπου Λαρίσης, κτίτορος γενομένου τῆς μονῆς ἁγίου Νικολάου Ἀναπαυσᾶ ἐν Μετεώροις. (†1510)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωνᾶ, ἡγουμένου τῆς μονῆς Κλίμετς, ἐν Ὄλονετς τῆς Καρελίας. (1534)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου, ἐπισκόπου Μανγκλίσι τῆς Γεωργίας, οὗ τὸ ἱερὸν λείψανον ἄφθορον διασῴζεται ἐν τῇ Μονῇ Μπερτούβανι τῆς ἐρήμου τοῦ Ἁγίου Δαυΐδ. (1751)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος Ἀδριανός (Ἀλέξιος) ἡγούμενος τῆς μονῆς Κόνεβιτς τῶν Νήσων Βαλαάμ Φιλλανδίας-Ῥωσίας (1812)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Ἐλένης ἀσκήτρια τοῦ Ἀρζαμᾶς, μαθήτρια τοῦ Ὁσίου Ναζαρίου τοῦ Βαλαάμ Ῥωσίας (1820)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Ἔνδοξοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ ὁμολογητές: Ἀλέξιος (Vinogradov) ἐν Novotroitskoye Tver, Δημήτριος Legeydo ἐν Chimkent, Μιχαὴλ (Bogoslovsky) ἐν Simferopol- Κριμαίας, Ἰγνάτιος (Kudarenko), Βλαντιμὶρ (Povedsky), Ἰακώβ (Belousov), Ἰλαρίωνας (Zinovievich), Βασίλειος (Bratolyubov), Λεονίδας (Goncharov), Εὐγένιος (Zhdanovsky), Γρηγόριος (Kirilenko), Ἀλέξανδρος (Preobrazhensky), Μιχαὴλ (Preobrazhensky), Βίκτωρ (Primakov), Μανουὴλ (Σουρμελή), Νικόλαος (Lozhkin), Γεώργιος (Medvedev), Μιχαὴλ (Rogov) ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας καὶ θεοφόρου μητρὸς ἡμῶν Γαβριηλίας Παπαγιάννη, τῆς νέας ἀσκητρίας τῆς ἀγάπης. (1992) [προστάτις τῶν φυσιοθεραπευτῶν]

Στίχοι.
Ἀγάπης, σεμνή, πάντας στεγούσης
στέγη θεοσκέπαστος, Γαβριηλία, ὤφθης.

Οσία Γαβριηλία Παπαγιάννη

«εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος
οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν·»(Β΄ Κορ. ιβ΄ 3)

[Διήγηση της Χαρίκλειας Γ. Ζησίμου]
Το 1982 ήταν θαρρώ, μου λέγει η Γερόντισσα Γαβριηλία:
– Ο πατήρ Σωφρόνιος του Σινά είναι άρρωστος στον “Ευαγγελισμό” [το νοσοκομείο της Αθήνας]. Πήγαινε να τον δεις και να τον ρωτήσεις αν θέλει τίποτε. Πράγματι πήγα.
Της λέω:
– Τα λόγια του και οι συμβουλές του με ωφέλησαν. Μου είπε κάτι υπερφυσικό. Ότι όταν είχες πάει να τον δεις στο Νοσοκομείο σε είχε ρωτήσει:
“Δεν μου λες Γερόντισσα, όταν ήλθες στο Σινά την πρώτη φορά και καθήσαμε στο Κελλί μου κι εξομολογηθήκαμε ο ένας στον άλλο τον αγώνα μας, με τι μέσον ήλθες; Με το πούλμαν ή αεροπορικώς;”…
– Δεν μου λες, της λέω, πώς έγινε κι ετούτο;
Κι εκείνη μου απάντησε:
– Δεν θυμάμαι πώς είχα πάει. Ούτε θυμάμαι όλα εκείνα που είπαμε, θυμάμαι όμως το Κελλί του πώς ήτο… Εγώ πάντως ευρισκόμουν στην Ιερουσαλήμ.

Εγώ πολύ ευχαριστήθηκα με αυτό το υπερφυσικό, γιατί κατάλαβα ότι είχε ταξειδέψει εν πνεύματι και όχι εν σώματι. Και τω Θεώ Δόξα…
Η μαρτυρία της Χαρίκλειας Γ. Ζησίμου καταγράφεται στο βιβλίο της Μοναχής Γαβριηλίας, η “Ασκητική της Αγάπης, Γερόντισσα Γαβριηλία 2.10.1897 – 28.3.1992” των εκδόσεων Πορφύρα.

***

Οι Άγγελοι είναι πάντα έτοιμοι να μας βοηθήσουν. Το έχω δει με τα μάτια μου. Τα νοερά μάτια. Και στην πιο δύσκολη στιγμή ακόμα…
Να περνούν τσακάλια -ολόκληρη ομάδα- με τα λαμπερά τους μάτια και να έρχονται κατά πάνω μου, μέσα στο δάσος, στη ζούγκλα, όταν ήμουν στην Ινδία και να με κάνει ο Θεός σαν αόρατη σ’ αυτά, σαν να μην υπήρχα… Δεν ήταν των Αγγέλων η προστασία αυτή; Τι λέτε… Ύστερα από τέτοιες περιπέτειες, τίποτα δεν με τρομάζει… Και κάτι άλλο. Όταν αγαπούμε, οι Άγγελοι γίνονται οι καλύτεροί μας συνεργάτες. Αυτοί έρχονται και όταν εμείς κάποτε διερωτώμεθα:
– Άραγε πού να πάω; Άραγε αν πάω εκεί, τι θα βρω;
Έκανα πολλές μετακινήσεις στη ζωή μου και τύχαινε να πηγαίνω από τόπο σε τόπο, χωρίς να έχω καμιά ασφάλεια υλική και πάντα να έχω την προστασία των Αγγέλων. Έλεγα και λέω:
– Πάω από το καλό στο καλύτερο.
Κι ας είναι και στο χειρότερο και στο πιο δύσκολο σωματικά, αλλά πάντοτε με χαρά. Γιατί ήξερα ότι είναι στο πρόγραμμα του Θεού.
– Αυτό, παιδί μου, να το κάνεις όλον τον καιρό. Όπου κι αν βρίσκεσαι. Όποιος κι αν σε περιτριγυρίζει. Όποιος κι αν σε προσβάλλει ή σε στεναχωρεί. Όποιος κι αν σ’ αγαπά. Όλα όσα γίνονται είναι στο πρόγραμμα του Θεού και γι’ αυτό, θα τ’ αγαπάς…
Από το βιβλίο της Μοναχής Γαβριηλίας, «Γερόντισσα Γαβριηλία , Η ασκητική τη Αγάπης», των εκδόσεων Πορφύρα.

***

 Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.

Ένα πράγμα που δεν είναι ωραίο ούτε να το ξανασκεφτείς ούτε να το πεις σε κανένα …;

Όσο συζητάμε ένα γεγονός, τόσο αυτό μένει στην ζωή μας, ενώ κανονικά θα έφευγε στήν ώρα του …;

«Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα.
Για να φτάσεις στο δεν υπάρχω, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τόν Άλλο, τον εκάστοτε Άλλο, και τότε στο τέλος της ημέρας αναρωτιέσαι:
Θέλω τίποτε; Όχι. Επιθυμώ τίποτε; Όχι. Μου λείπει τίποτε; Όχι… Αυτό είναι!…
Είσαι ήδη γεμάτος με την γλυκειά παρουσία Του Ιησού!»

Αγαπώ με όλη μου την ψυχή κάποιον, θα πει προσεύχομαι γι’ αυτόν. Όποιος έχει την εμπειρία αυτή είναι στον Παράδεισο.

***

Ωσάν τα πετεινά του ουρανού

«Ο Κύριος μας έδωσε παραδείγματα αμεριμνησίας όχι από ανθρώπους, αλλά από τα πετεινά του ουρανού.»

Είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και γι’ αυτό ποτέ δεν κρατούσε χρήματα πάνω της. Όλα της τα έδινε εκείνος, έλεγε, εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να αφεθεί στα χέρια Του. Αεροπορικά εισιτήρια, τροφή, κατάλυμα και ότι άλλο της χρειαζόταν της το έδινε ο Θεός. Βοηθούσε πλήθος ανθρώπων ενώ ήταν η αιτία πολλοί άνθρωποι να βαφτιστούν Ορθόδοξοι. Ποτέ δεν μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι.

«Στην Ινδία η Γερόντισσα Γαβριηλία, όπου πήγαινε μάθαινε το καλημέρα και το καλησπέρα κι όμως συνεννοείτο. Στη χώρα αυτή, όπως ξέρετε, δεν υπάρχει μία γλώσσα αλλά 50 διάλεκτοι… Μια μέρα λοιπόν, πάει σε ένα χωριό και βλέπει έναν προτεστάντη Ιεραπόστολο. Της λέει: «Μπορεί να είσαι καλός άνθρωπος, αλλά καλή Χριστιανή δεν είσαι, γιατί δεν μιλάς για το Χριστό». Τότε, η Γερόντισσα προσευχήθηκε και παρακάλεσε το Θεό να της δώσει μία απάντηση. « Α, ξέρετε, εγώ δεν μιλάω μία μόνο γλώσσα, μιλάω πέντε γλώσσες». «Α, ναι»; της λέει. «Και ποιες είναι αυτές»; «Το δάκρυ, το χαμόγελο, το άγγιγμα, η προσευχή και η αγάπη. Με αυτές τις πέντε γλώσσες γυρίζω όλη την Ινδία»!

Ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο, δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού. «Δεν επέτρεψε στον εαυτό της να βάλει χρήματα στην Τράπεζα. Όταν μια φορά την πίεσαν πολύ οι φίλοι της να κάνει Ασφάλεια Ζωής, την έκανε και πλήρωσε την πρώτη δόση. Όταν όμως κατάλαβε τι είχε κάνει, δεν έδωσε συνέχεια και σταμάτησε» αναφέρει η φίλη της Ελένη Βίρβου. Ακόμη και όταν δούλευε, τα χρήματα που κέρδιζε τα πρόσφερε για να καλύψει ανάγκες (ορφανών, ανέργων, τυφλών, κλπ). Όταν κάποιος γνωστός τη ρώτησε πώς μπορεί να ζει χωρίς χρήματα, η αδελφή απάντησε: «Μπορώ όπως μπορούν τα πετεινά του ουρανού. Ο Θεός έχει αναλάβει να με τρέφει»… Αυτός δυσπίστησε, και όταν έφυγε για λίγο και γυρίζοντας τη βρήκε με ένα χαρτονόμισμα στο χέρι, οπότε τη ρώτησε πού το βρήκε. «Να», του λέει ξεκαρδισμένη, «όπως στεκόμουν εδώ στο πεζοδρόμιο και σε περίμενα, στάθηκε μπροστά μου ένας άγνωστος κύριος, με χαιρέτισε ευγενικά, μου έδωσε αυτό το χαρτονόμισμα και έφυγε. Έτσι γίνεται. Κατάλαβες τώρα; Για σένα έγινε όλο αυτό»!

***

«Καθόμουν λοιπόν ήσυχα στην αίθουσα αναμονής. Έμπαιναν, έβγαιναν άνθρωποι, κι εγώ περίμενα να δω ποιον θα στείλει ο Θεός. Εν τω μεταξύ, ήρθαν δυο παιδάκια και ζητιάνευαν κι εγώ τους έδωσα το ρούπι [το τελευταίο νόμισμα που είχε]. Το πήραν και έφυγαν.
Φαίνεται το είπαν και σ’ άλλα και γιατί σε λίγο ήλθαν κι άλλα δύο. Χρήματα όμως δεν είχα πια. Είχα μόνο λίγες καραμέλες στην τσέπη μου και τους τις έδωσα. Σε λίγο έρχονται κι άλλα παιδάκια. Δεν είχα πια τίποτε να τους δώσω. Αυτά δεν με πιστεύανε. Οπότε αναποδογυρίζω τις τσέπες μου μέσα-έξω για να δουν.
Φεύγουν, ανεβαίνουν σ’ ένα δένδρο και έρχονται και μου προσφέρουν ένα ωραιότατο μάγκο [ινδικό φρούτο]!
Και καθώς το παίρνω και τα ευχαρίστησα χαμογελαστά χωρίς λόγια, τι να δω; Έχουν σηκωθεί όλοι οι άνθρωποι που περίμεναν στον Σταθμό, κι έρχονται και με χαιρετούν με την Ινδική μετάνοια. Όλοι.
Και λέω: «Τι γίνεται εδώ»; Και μου λέει ένας: «Στην Θρησκεία μας, όταν ένας Ζητιάνος σου δίνει κάτι, θα πει ότι ο Θεός σου κάνει δώρο και έρχεται να σ’ ευλογήσει»…
Καταλαβαίνετε τι έπαθα…

***

«Καθόμουν λοιπόν και περίμενα… Πράγματι, μετά από πολλήν ώρα μπαίνει μια Ινδή γυναίκα με μια επαγγελματική τσάντα και με ρωτά στα Αγγλικά: «Μπορώ να καθίσω δίπλα σας»;
Πάντα είχα αυτό που λένε την αξιοπρέπεια του Χριστιανού και κανείς δεν ήξερε ποτέ αν ήμουν πάμπλουτη ή απένταρη…
Κάθεται λοιπόν, και με ξαναρωτά: «Από πού έρχεστε; Και πού πάτε»; Της λέω: «Μόλις τελείωσα εδώ, στο Λεπροκομείο όπου δίδαξα Φυσιοθεραπεία». «Και τώρα; Μήπως είσαστε ελεύθερη; Αχ, πώς θα θέλαμε… Ξέρετε, έχουμε ένα μικρό Νοσοκομείο εδώ κοντά και θα θέλαμε τόσο πολύ κάποιος να τους διδάξει»…
Κι ενώ δεν είχα πού να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ, σε μία ώρα μέσα με παρέλαβε και έφθασα στον νέο προορισμό μου μια χαρά! Αυτά κάνει ο Θεός!

θαυματουργός φυσιοθεραπεύτρια

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν μια στιχομυθία της με τον γνωστό ρώσο συγγραφέα και θεολόγο Νικόλαο Ζερνόφ. Όταν ο τελευταίος έμαθε πως η Αυρηλία, όπως ήταν το βαφτιστικό όνομα της αγίας Γαβριηλίας, θα σπουδάσει ποδολογία την ρώτησε γιατί διάλεξε αυτήν την επιστήμη και όχι Θεολογία με την οποία θα μπορούσε να μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων.
Και αυτή του απάντησε: «Through the feet to the heart…». Δηλαδή, «Μέσω των ποδιών στην καρδιά».
Είκοσι, όμως, χρόνια μετά είπε στον ίδιο: «Νίκολας, εκείνα που έκανα, πάνε πια. Τώρα πάω κατ’ ευθείαν στην καρδιά»! Όπως φαίνεται η ποδολογία και η φυσιοθεραπεία ήταν και αυτά μια άσκηση στην αγάπη. Μια κλίμακα, σκάλα από τα κάτω άκρα προς την καρδιά του ανθρώπου!

Τα χέρια της μιλάνε, είχε πει η πρωθυπουργός της Ινδίας Ιντίρα Γκάντι η οποία και αυτή είχε δεχθεί την φροντίδα της.
«Θυμούμαι μία φορά που ήμουν στης Ίντιρα Γκάντι το γραφείο (σημ. λαϊκή ακόμα, στο πρώτο της ταξίδι στην Ινδία) και κουβεντιάζαμε για ένα έργο δικό τους. Εκείνη την ώρα, έρχεται κάποια και της λέει μπροστά μου: «Είναι Καθολική Μοναχή αυτή που σας μιλάει»; Και της απαντάει η Γκάντι «Όχι, είναι από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Εσείς δεν την ξέρετε, γιατί δεν υπάρχει στην Ινδία, αλλά είναι τελείως διαφορετική Εκκλησία»…»
Με αφορμή αυτό το περιστατικό, η Γερόντισσα επισημαίνει : «Δεν μιλούσα. Δεν έλεγα τίποτα! Τους αγαπούσα μόνο… και δούλευα, και δούλευα, και δούλευα. Και μια μέρα έρχεται ένας πολύ σοφός… και μου λέει: “μα ποιον Θεό έχεις;”. Λέω: “Ένας είναι ο Θεός και ο Υιός του είναι ο Χριστός!”» . Και εκείνος απορημένος της απαντά «μα γιατί δε μας το λες, εμείς πρώτη φορά βλέπουμε Ευρωπαίο να μην μιλά και να μη μας λέει ότι οι θεοί μας δεν είναι τίποτε. Ενώ όλοι οι Ιεραπόστολοι έρχονται, μιλούν και κατακρίνουν».

– Γερόντισσα, τι ήταν εκείνο, σε όλες τις χώρες που πήγατε, που ζητάγανε περισσότερο οι άνθρωποι;
– Αυτό που ζητούν περισσότερο οι άνθρωποι είναι ένα χαμόγελο, κι ένα άγγιγμα του χεριού κι ένα δάκρυ. Τίποτε άλλο.

Η πείρα μου με δίδαξε ότι κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ΄ όλη τη θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έρθει η Ώρα του Θεού, από τον Έναν.

Δεν πρέπει να ξεχνάτε το εξής. Όσο προχωράτε στην πνευματική ζωή, τόσο θα βλέπετε να έρχονται οι ατελείς. Για να σας κάνουν ακόμα πιο τέλειους. Είναι Απεσταλμένοι του Θεού.
Έτσι θα τους υποδεχθείτε, γιατί ο καθένας τους έρχεται εν Ονόματι Του. Άλλος για να σας διαπαιδαγωγήσει.
Άλλος για να σας αγαπήσει.
Άλλος για να σας παρηγορήσει.
Άλλος για να σας πειράξει.
Εφόσον ΟΛΑ γίνονται, είτε από παραχώρηση, είτε επειδή έτσι το θέλει ο Κύριος…
Όταν το δεις αυτό, γίνεται τόσο ενδιαφέρουσα η ζωή!

Να μην θέλεις ποτέ τίποτε, παρά μόνο το Θέλημά Του και να δέχεσαι με αγάπη τα κακά που σου έρχονται.

Η ζωή η κατά Θεόν είναι με το “Σύ δε ακολουθει Μοι”. Μαζί, μόνιμα νοιώθεις μια χαρά, μια Χάρη, μια σιγουράδα αγάπης και ένα επίσης μόνιμο “Ευχαριστώ” για ΟΛΑ, μέρα – νύχτα.

«Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. Η αγάπη μου αυτή δεν είναι δική μου, γιατί Εσύ είσαι η Πηγή της Αγάπης. Απ” αυτήν την Πηγή της Αγάπης παίρνω κι εγώ, και Σου τον προσφέρω αυτόν τον άνθρωπο.
Και Σε παρακαλώ να του δώσεις Φώτιση, να του δώσεις Πίστη, να του δώσεις όλα τα πλούσια Ελέη Σου που Εσύ δίνεις. Εγώ, μόνο την ταπεινή μου αγάπη μπορώ να προσφέρω. Και Σε παρακαλώ για (τον τάδε)…., την τάδε κ.ά» και να φέρνεις νοερά στα πόδια του Χριστού αυτά τα πρόσωπα, σαν να είναι γονατιστοί και να προσεύχονται μπροστά Του, αυτοί οι ίδιοι πραγματικά, όπως λέει ο Προσκυνητής.
Έχω εμπειρία πολλών ετών, ότι κάνει ο Θεός πολλά θαύματα μ” αυτήν την προσευχή. Γιατί ο Θεός μας θέλει Συνεργούς.
Όσο τιποτένιοι κι αν είμαστε, γιατί είμαστε τα Πλάσματά Του και μ” αυτά τα Πλάσματα έχει να δουλέψει…..

Είτε βραδυάζει, είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί. Για ΣΕ ειμί! Δηλαδή, θα σε ακολουθήσω Κύριε, όπου και να με πας, απ’ όπου κι αν με περάσεις, και στο φως και στο σκοτάδι. Εγώ για Σένα ζω.

***

…Λίγο πριν το επίγειο τέλος της η Γερόντισσα Γαβριηλία είχε μια θαυμαστή εμπειρία.
Λίγες μέρες πριν αναχωρήσει για τον ουρανό, ο Άγιος Πορφύριος της τηλεφώνησε στην Λέρο, για να την αποχαιρετήσει, λίγο πριν τον Δεκέμβριο του 1991. Το περιστατικό διηγείται η Ν.Μ., αγαπημένο της παιδί και αυτόπτης μάρτυς:
– Σας τηλεφωνώ για να σας αποχαιρετήσω. Φεύγω για τα Καυσοκαλύβια.
Μίλησαν αρκετά. Κάποια στιγμή της είπε:
– Αδελφή γιατί δεν κάθεστε;
Εκείνη λάμποντας από χαρά κάθισε και έδωσαν ραντεβού πρώτα στην προσευχή και μετά στον ουρανό. Είπαν πάρα πολλά και την έβλεπα χαρούμενη και ευτυχισμένη, ενώ εκείνη την περίοδο δεν ήταν πολύ καλά στην υγεία της. Μετά από 3 μήνες αναχώρησε για τους ουρανούς. Την ρώτησα γιατί στεκόταν όρθια, όσο μιλούσε με τον γέροντα Πορφύριο και μου είπε:
– Αισθάνομαι σαν τον χωροφύλακα που του μιλάει ο διοικητής του. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Κατ’ αρχήν που βρήκε το τηλέφωνό μου;
Και μετά μου είπε:
– Το απρόβλεπτο καθορίζει το πεπρωμένο. Και ποιο είναι το πεπρωμένο δηλαδή; Ότι θα συναντήσω τον Γέροντα Πορφύριο και είμαι πολύ ευτυχισμένη γι’ αυτό. Το πεπρωμένο μου είναι να τον συναντήσω. Γιατί; Γιατί ερχόμαστε από μια αιωνιότητα, συναντιόμαστε, αγαπιόμαστε και πάμε σε μιαν άλλη, που είναι η βασιλεία των ουρανών. Δεν μπορώ εγώ να αμφισβητήσω την βασιλεία των ουρανών, όταν μου τηλεφωνεί ο άγιος Πορφύριος!

***

Εκείνη την περίοδο είχε μιλήσει και με έναν άλλο αγαπημένο της, τον Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου κ. Ειρηναίο Γαλανάκη. Πάλι η Ν.Μ. μας μεταφέρει τα λόγια του:
– Γερόντισσα κρούει ο κώδων.
– Γιατί σας το είπε αυτό; ρώτησε η Ν έκπληκτη.
– Γιατί αναχωρούμε. Εγώ θα φύγω πρώτη, γιατί είμαι μεγαλύτερη και έχω ζητήσει από τον Κύριο, να μη μου χαλάσει το χατήρι, να φύγω πριν από αυτούς που αγαπώ.
Τον άκουσα που της είπε:
– Χαίρε, αρχιαγγέλισσα. Θα συναντηθούμε στους ουρανούς!

Η Γερόντισσα Γαβριηλία εμφανίζεται μετά θάνατον!

Η Μπ. που περιποιείται συνέχεια τον τάφο [της Γερόντισσας Γαβριηλίας στην Λέρο], μας μίλησε για δυο ζευγάρια που δεν γνώριζαν την γερόντισσα και είχαν ανέβει πρόσφατα για βόλτα στο Κάστρο.
Τους εμφανίστηκε στα σκαλιά μία μοναχή και τους προέτρεψε να προσκυνήσουν την Παναγία.
Πράγματι, ανέβηκαν αλλά η Εκκλησία ήταν κλειστή.
Την επόμενη χρονιά επέστρεψε το ένα ζευγάρι και προσκύνησαν την Παναγία.
Βλέποντας την φωτογραφία στον τάφο της γερόντισσας είπαν:
– Την είδαμε πέρυσι και μας είπε να ανέβουμε να προσκυνήσουμε την Παναγία. Πότε πέθανε;
Από το βιβλίο της Μοναχής Φιλοθέης, Ηγουμένης Ιερού Ησυχαστηρίου “Παναγία των Βρυούλων”, η “Γερόντισσα της χαράς, Μοναχή Γαβριηλία Παπαγιάννη”, των εκδόσεων Επιστροφή.

Πώς διατηρείτε τον Θεό στην καθημερινή σας ζωή, Κυρία;. Με το “Ευχαριστώ” στον Θεό,… να Τον ευχαριστούμε για το κάθε τι και πάντοτε να Του αναθέτουμε τα πάντα.
https://iconandlight.wordpress.com/2024/03/14/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bd/

Το Σχέδιο του Θεού στο θαυμάσιο Κέντημα της ζωής μας! Γερόντισσα Γαβριηλία
https://iconandlight.wordpress.com/2021/07/14/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B7%CE%BC-2/

Πρέπει ν’ αφεθούμε τελείως στο Χέρι του Θεού. Γερόντισσα Γαβριηλία
https://iconandlight.wordpress.com/2016/10/13/%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9-%CF%84/

Μη μεριμνάτε, λέει ο Κύριος… Εγώ θα μεριμνήσω για όλα… να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης… Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/27/40563/

«Γεννηθήτω το θέλημά Σου», είναι η πιο υπέροχη δοξολογία του Θεού. Γερόντισσα Γαβριηλία και Ο δια Χριστόν σαλός Γκρίσα
https://iconandlight.wordpress.com/2018/03/27/22063/Ἀπολυτίκιον τῆς ὁσίας Γαβριηλίας (Δρος Χ. Μ. Μπούσια)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἐνεργοῦ νῦν ἀγάπης σεμνὴν ἀσκήτριαν, Γαβριηλίαν, τῶν ὄντων ἐν συμφοραῖς ἀρωγὸν καὶ βροτῶν ἐμπεριστάτων τὴν ἀντίληψιν, ἱεραπόστολον Χριστοῦ νηπτικὴν ὡς προσφορᾶς ὑμνήσωμεν ἐκμαγεῖον, ἱλεουμένην τὸν Κτίστην ἡμῖν αὐτὴν τοῖς μακαρίζουσι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου.
Ἦχος πλ. δ´.

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς, διεσώθη τὸ κατ᾿ εἰκόνα, λαβὼν γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπεραρᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου, διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἱλαρίων τὸ πνεῦμά σου.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἱλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον· ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγάς, Πατὴρ ἡμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καὶ σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐγκρατείας τῇ αἴγλῃ, λαμπρυνθεὶς τὴν διάνοιαν, ἤστραψας θαυμάτων ἀκτῖνας, Ἰλαρίων Πατὴρ ἡμῶν, καὶ γέγονας φωστὴρ περιφανής, καὶ στῦλος εὐσεβεἰας θεαυγής, καταυγάζων τῇ ἐνθέῳ σου βιοτῇ, τοὺς πίστει προσιόντας σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Ἡρωδίωνος.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Ὑπάτης φωστῆρα καὶ ποιμένα θεόληπτον, τοῦ Παρακλήτου σε χάρις, Ἡρῳδίων ἀνέδειξεν· ἐν ταύτῃ γὰρ Ἀπόστολε τὸ φῶς, ἐκήρυξας τὸ θεῖον τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὡδήγησας πρὸς πίστιν τὴν ἀληθῆ, τοὺς εὐσεβῶς βοῶντάς σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν τὰ κρείττονα.

Εἰς τὸν Στίχον. Στιχηρὰ Προσόμοια.
Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις, ἀσκητικῶν.

Χαίροις, ἀπολωλότων ἀμνῶν θερμὴ ἀγκάλη, πενομένων ἡ σίτισις, ἰθύντειρα ποντουμένων, Γαβριηλία σεπτή, ἀπλανὴς πρὸς δόμους ἀφθαρτότητος, ἀστέγων ἡ στέγασις, ἀσθενούντων ἡ ἴασις, ἐξηρτημένων ἐκ παθῶν ἐλευθέρωσις καὶ ἐνισχύσις ἀδυνάτων, πανεύφημε, κράζοντες μεγαλύνομεν ἐνθέους καμάτους σουπρὸς ἀγαθῶν τῶν ἀφθίτων κληρονομίαν καὶ θείας σου πρεσβείας πρὸς Κτίστην ἐξαιτούμεθα, τὸν σῴζειν ἡμᾶς δυνάμενον.

Χαίροις, ἀσκητριῶν θεαυγῶν, Γαβριηλία, τηλαυγέστατον πύρσευμα, φανὲ ἱεραποστόλων, Ἀσίας ἄνικμον γῆν καὶ τὴν Ἑσπερίαν καταυγάσασα φωτὶ τῆς ἐμπράκτου σου συμπαθείας καὶ λόγων σου τῶν θεοσόφων, ἀπαθείας φρυκτώρημα καὶ φωτόλαμπρε φάρε θείας ἁπλότητος· ὅθεν πιστῶν οἱ σύλλογοι τὴν μνήμην σου σέβοντες ἐν κατανύξει βοῶμεν· φωστὴρ λαμπρὲ θεία πίστεως, Χριστὸν ἐκδυσώπειΧριστὸν ἐκδυσώπει τῶν ἡμῶν δεινῶν σκεδάσαι παθῶν τὴν ζόφωσιν.

Δόξα. Ἦχος πλ. β΄.

Τὴν ἐπὶ πτερύγων αἰρομένην Ἀγγέλων εἰς κόσμου τὰ πέρατα πρὸς μετάδοσιν τῆς πηγαίας αὐτῆς ἀγάπης πρὸς ψυχῶν ποτισμὸν βροτῶν διψώντων, Γαβριηλίαν, τὴν ἀσκήτριαν τῆς ἀγάπης, ἐν κατανύξει τιμήσωμεν πιστῶς βοῶντες· ἰσάγγελε μῆτερ, ἡ ἑαυτὴν Χριστῷ ἀφιερώσασα καὶ τὰς χρείας τῶν καμνόντων θεραπεύσασα, ἀξίωσον καὶ ἡμᾶς διακονῆσαι πᾶσιν ἐμπεριστάτοις μιμούμενοι τοὺς τρόπους σου καὶ τὸν ἐλθόντα διακονῆσαι καὶ οὐχὶ διακονηθῆναι Θεάνθρωπον Κύριον.

iconandlight.wordpress.com