«Είναι τόσο ντροπή να μιλάς για τον Θεό με γεμάτο στομάχι όσο είναι ντροπή για μια πόρνη να μιλάει για αγνότητα». Άγιος Ισαάκ ο Σύρος.
"Και η νηστεία συνεχίζεται, και δεν βελτιώνομαι... Περνάω τον χρόνο μου με δόλο και αμέλεια. Μιλάω καλά. Και φαίνομαι να μετανοώ. Αλλά ειλικρινά, στέκομαι μακριά από τον Θεό... Αγαπητή Μητέρα του Θεού! Κάνω έκκληση! Άκουσέ με, η πιο αμαρτωλή δούλα, διόρθωσε με με προσευχή, για να πάψω την αμαρτία". (άγνωστος συγγραφέας)
Αυτές τις τελευταίες εβδομάδες της Σαρακοστής, όσο κι αν προσπαθώ, νιώθω ότι τεμπελιάζω και χαλαρώνω, παραλείπω τις λειτουργίες… Και φαίνεται ότι δεν είμαι ο μόνος, αφού στην εκκλησία υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι. Ο κόσμος ήδη περιμένει την μεγάλη Ορθόδοξη γιορτή – το Πάσχα. Και αποδεικνύεται ότι το κάνω και εγώ...
Λοιπόν, δεν υπάρχουν αμαρτωλές σκέψεις στο κεφάλι μου;
Διάβασα μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα για το γεγονός ότι
«...Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί περιμένουν το Πάσχα και μια χαρούμενη συνάντηση με τον Κύριο, αλλά κανείς δεν πρόκειται να Τον αποσπάσει στα βάσανά Του. Όλοι θέλουν να χαρούν μαζί Του, αλλά λίγοι θέλουν να κλάψουν μαζί Του».
Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι καταλαβαίνεις διανοητικά ότι η νηστεία είναι κάθαρση. Αλλά εσύ αμαρτάνεις σε κάθε βήμα... Ακόμα και σήμερα. Απάντησε στη γυναίκα του πολύ σκληρά, σχεδόν αγενώς, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί – καταδίκασε ψυχικά το άτομο... Φαίνεται μικρό πράγμα, αλλά αυτά είναι αμαρτίες!
«Καθαρή καρδιά δημιούργησε μέσα μου, Θεέ, και ανανέωσε μέσα μου ένα σταθερό πνεύμα». (Ψαλμός 50, «Μετανοούμενος»)
"Η πνευματική σκωρία καίει στο καθαρτήριο - ο φούρνος της Σαρακοστής, ο ίδιος ο
Χριστός καίγεται με μια σωτηρία από το σταυρό ;
(Συγγραφέας των ποιημάτων Tatyana Gostyukhina)
Όλα είναι σωστά: νηστεύοντας σωματικά, νηστεύουμε και πνευματικά. Αν και εδώ, το παραδέχομαι, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ εξέπληξε απροσδόκητα με τον αντισυμβατικό συλλογισμό του:
«Χαρά μου! Η αληθινή νηστεία δεν συνίσταται μόνο στην εξάντληση της σάρκας, αλλά και στο να δίνεις εκείνο το μέρος του ψωμιού που εσύ ο ίδιος θα ήθελες να φας στους πεινασμένους: Μακάριοι οι πεινασμένοι... γιατί θα χορτάσουν... Κατά τη διάρκεια της νηστείας μπορείτε τουλάχιστον να τρώτε κρέας, αλλά να μην τρώτε ο ένας τον άλλον.
Να τρώτε φαγητό κάθε μέρα με τέτοιο τρόπο ώστε το σώμα, δυναμωμένο, να γίνεται φίλος και υπάκουος υπηρέτης της ψυχής στην εκπλήρωση της αρετής. Διαφορετικά, μπορεί επίσης με την εξάντληση του σώματος να εξασθενήσει και η ψυχή».
Από την οποία, όπως καταλαβαίνω, ο π. Σεραφείμ έθεσε ακόμη σε πρώτη θέση την πνευματική νηστεία. Λες και είπε: ναι, φάε ό,τι θέλεις, απλώς προσπάθησε τουλάχιστον τη Σαρακοστή να μην προσβάλλεσαι, να μην κρίνεις, να μη συκοφαντήσεις, να μην είσαι αγενής, να μην λες ψέματα! Και ούτω καθεξής.
Έτσι λειτουργεί για εσάς, φίλοι; δεν έχω…
Εν κατακλείδι, εδώ είναι ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από ένα άρθρο του Αρχιερέα Alexander Ilyashenko, κυριολεκτικά γεμάτο με χρήσιμες συμβουλές και συμβουλές:
"Δεν είμαστε ελεύθεροι στις σκέψεις μας, αλλά στη στάση μας απέναντί τους είμαστε. Αν κάτι δυσάρεστο σέρνεται στο κεφάλι σου, τότε δεν χρειάζεται να πανικοβληθείς ή να πάθεις υστερία. Πρέπει να μετανοήσεις αμέσως:
«Κύριε, βοήθησέ με, Κύριε, σώσε και ελέησέ με, τον αμαρτωλό, η ψυχή μου είναι ακάθαρτη και έλκεται προς την αμαρτία, συγχώρεσέ με, Κύριε, καθάρισε την αμαρτωλή ψυχή μου, λύτρωσε με από αυτές τις σκοτεινές, βρώμικες, αμαρτωλές σκέψεις».
Και προσευχήσου για να λάμψει ξανά στην ψυχή σου το φως της χάριτος του Θεού. Και αυτές οι σκέψεις θα σε αφήσουν για λίγο.
Θα ήθελα επίσης να σας υπενθυμίσω ένα υπέροχο πράγμα, επίσης εκφρασμένο αφοριστικά. Ο Γέροντας Παΐσιος ο Αθωνίτης είπε ότι μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να προσεύχονται και να μετανοούν, αυτή η αόρατη μάχη εντείνεται. Αυτό είναι μια χαρά. Λάβετε υπόψη ότι για τον εχθρό (ο Γέροντας Παΐσιος τον αποκαλούσε περιφρονητικά «ταγκαλάσκα» – πολύ εύστοχη λέξη) η προσευχή σας, η μετάνοιά σας είναι σαν αιχμηρές σφαίρες και λόγχες. Μην νομίζεις όμως ότι αν πετάξεις αιχμηρά δόρατα και σφαίρες στον εχθρό, θα σου ρίξει μαρμελάδα και σοκολάτα ως απάντηση. Αυτό είναι μια χαρά. Εάν αυτή η κατάχρηση ενταθεί, σημαίνει ότι ενοχλείτε τον κακό. Αυτό είναι πολύ καλό.
Αλλά και πάλι, δεν μπορείς να ενδώσεις στην απελπισία, δεν μπορείς να πανικοβληθείς, πρέπει να προσευχηθείς, πρέπει να φορέσεις την ευγενική πανοπλία του Θεού, ώστε να μην επιτρέψει στον κακό να πλησιάσει την ψυχή σου. Μπορούμε να διατηρήσουμε αυτή την πανοπλία, αυτή την προστασία, μόνο αν προσευχόμαστε συνεχώς, στρεφόμαστε στον Κύριο και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να χαλαρώσει. Ή, αν όλα είναι καλά στην ψυχή σου, μην ξεχάσεις να ευχαριστήσεις: Δόξα σε, Κύριε, τι ευτυχία, ελέησε με και δώσε μου τέτοια χαρά!».
(Πηγή: https://m.ok.ru/group/53757653221501/topic/151217683326333?__dp=y )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου