Με αφορμή λοιπόν διάφορα εκκλησιαστικά και πολιτικά γεγγονότα ο π.Αυγουστίνος ξεδίπλωνε μπροστά μας την εκκλησιαστική και πολιτική ιστορία του τόπου μας.
Όταν μιλούσε για την επανάσταση του '21 ή για τους Βαλκανικούς πολέμους ή τον πόλεμο του '40 και θυμόταν τα παλληκάρια που πολέμησαν και άφησαν τα κόκκαλά τους στα ψηλά βουνά της πατρίδος μας,συγκινούταν και δάκρυζε.
Δάκρυζε και για την κατάντια των σημερινών Ελλήνων και για τους ανάξιους πολιτικούς μας ,κι εμείς τον βλέπαμε και λέγαμε : Για δς πόσο αγαπά την ταλαίπωρη Ελλάδα μας!
Εκείνο όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν όταν μας μιλούσε για το κατάντημα της Εκκλησίας.Αγαπούσε πολύ την εκκλησία.Ήθελε να την βλέπει ,αν ήταν δυνατόν,"μη έχουσαν σπίλον ήρυτίδα ή τι των τοιούτων ,αλλ'ίνα η αγία και άμωμος(Εφεσ.5,2).Γι αυτό ομιλούσε και κήρυτε και αγωνιζόταν με πάθος.
Όταν ξεσπούσαν εκκλησιαστικά σκάνδαλα,ο π. Αυγουστίνος πενθούσε ,αγωνιούσε γιατί δεν ήξερε τι εξέλιξη θα έχουν .Σκεπτόταν τον σκανδαλισμό των πιστών .Κάθε σκάνδαλο εκκλησιαστικο ήταν και μια μαχαιριά στην καρδιά του.
Στενοχωριόταν όταν έβλεπε ανάξιους κληρικούς ή και άχρηστους να καταλαμβάνουν εκκλησιαστικά αξιώματα.
Δεν μπορώ να περιγράψω τους πόθους,τους καημούς,τις αγωνίες,τις στενοχώριες και τον θείο ερωτά του για την Εκκλησία.
Αρχιμ.Κοσμά Παλαιογιάννης.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ "Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ"-ΠΑΡΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου