ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ (ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΜΕ ΤΑ ΠΙΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΩ, ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΩΡΙΣΩ.

ΓΕΝΟΙΤΟ ΚΥΡΙΕ.

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Ύψιστο, τεκνία μου αγαθό, 

η ειρήνη που σας χορηγώ. 

 Χαρείτε αδέρφια μου ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ,

 χαράς ουράνιας αλαλαγμός.

 Οι πιστοί μου οπαδοί αυτό το νιώθουν,

 οι άπιστοι δυστυχώς το αποδιώχνουν, 

είναι άπιαστο για αυτούς αγαθό, 

το προσπερνούν εδώ. 

Πόσο είναι δυστυχείς, 

τέλεια ευτυχία δεν ένιωσαν στη γη,

 ζουν στον κορεσμό μόνο της ύλης, 

δεν έζησαν την ουράνια σαγήνη,

 τρέμουν και στην σκέψη του θανάτου, 

ζουν μόνο διά τα κάτω. 

 Προσπαθούν να χορτάσουν 

με τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας, 

πορεύονται σε πεδίο 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ, 

μαριονέτες έχουν γενεί 

στο κράτος της νέας εποχής.

 Έχουν εδώ ίσως επίγεια αγαθά, 

ανέσεις, πλούτη, κοσμική πλευρά, 

μα στο βάθος άδειοι, κενοί, 

αξιολύπητοι του πονηρού οπαδοί. 

 Χωρίς ιδανικά, χωρίς προσδοκία 

για ΑΙΩΝΙΑ, ΟΥΡΑΝΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ,

 ψυχικά ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΙ 

κι ας γελούν τώρα ψεύτικα, 

επιφανειακά στη γη. 

 Και στο τέλος ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΟΠΑΔΟΙ 

αν δεν αλλάξουν ρότα ζωής, 

αν δεν μετανιώσουν, 

έστω σαν τον ληστή στον Σταυρό, αν δεν πουν:

 «ΚΥΡΙΕ ΙΛΑΣΘΗΤΙ ΜΟΙ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ».

Και τώρα, εν αντιθέσει, στα πιστά μου τεκνία. 

 Σε εκείνα που ζουν εν πνευματική έγερση καρδίας,

 σε όσα αγωνίζονται με συνέπεια και ζούνε ζωή αγία. 

 Κι αν ίσως σε αδυναμία, 

ενδυναμώνονται ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, 

ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, 

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΣΏΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ 

ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, 

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ ΔΟΧΕΙΑ. 

 Στο έργο μου Ο ΚΥΡΙΟΣ τα χρησιμοποιώ, 

απόστολοι μου γίνονται στον έσχατο ετούτο καιρό. 

 Ουράνια σφραγίδα Εγώ στην κεφαλή τους τοποθετώ, 

τα σφραγίζω με τον ΤΙΜΙΟ ΜΟΥ ΣΤΑΥΡΟ, 

τα χαριτώνω, μαζί τους επικοινωνώ. 

 Τους δίδω το δικό μου Θείο Ρήμα, 

τους κάνω αλιείς ανθρωπίνων τώρα ψυχών. 

 Και τέλος, τους χαρίζω 

ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. 

 Και σε ρωτώ άνθρωπε της γης, 

διάλεξε: Θες κι εσύ στην δόξα αυτή 

ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ; 

 Ή Θες να πορευθείς στου εχθρού την αιώνια θλίψη; 

 Κάνε επιλογή. Να ξέρεις όμως 

ότι θα ‘ναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ Η ΕΥΘΥΝΗ.

Βάλε εδώ το ΑΜΗΝ 

και μοίρασε τη γραφή

 στους ανθρώπους της γης.

ΑΜΗΝ 

 +++ 

oimos-athina.blogspot.com