Ο Πόντιος Πιλάτος ήταν Ρωμαίος έπαρχος της Ιουδαίας του οποίου η βασιλεία σημαδεύτηκε από μαζική βία και εκτελέσεις. Ο Πόντιος Πιλάτος έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που καταδίκασε τον Ιησού Χριστό σε θάνατο.
Ο ίδιος έκανε δημόσια μια συμβολική χειρονομία και έπλυνε τα χέρια του, καθιστώντας σαφές ότι η ευθύνη για την εκτέλεση ενός αθώου βαραίνει τον λαό. Τι του συνέβη όμως μετά τον θάνατο του Χριστού και πώς τελείωσε η ζωή του;..
Η Ιουδαία την εποχή του Ιησού Χριστού (το πρώτο τρίτο του 1ου αιώνα) δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος. Από το 6 έως το 132 μ.Χ., η Ιουδαία ήταν ρωμαϊκή επαρχία - ένα μερικώς αυτόνομο υποτελές κράτος εντός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Ιουδαία διοικούνταν από έπαρχους - αξιωματούχους που διορίζονταν από τη Ρώμη. Αυτοκράτορας κατά τη βασιλεία του Ιησού Χριστού ήταν ο Τιβέριος.
Το 26, ο Τιβέριος διόρισε τον Πόντιο Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας. Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του, πιθανότατα ανήκε σε πληβείο.
Το επίθετο που χρησιμοποιήθηκε πριν από το όνομά του δείχνει ότι ήταν γέννημα θρέμμα του Πόντου. Ήταν μια αρχαία γη στη βορειοανατολική Μικρά Ασία (τώρα Τουρκία), που κατακτήθηκε από τη Ρώμη το 63 π.Χ.
Το γεγονός ότι ο Πόντιος Πιλάτος υπήρχε στην πραγματικότητα και δεν ήταν φανταστικός χαρακτήρας είναι γνωστό χάρη στις μαρτυρίες των συγχρόνων του, στα νομίσματα του 1ου αιώνα με το όνομά του και σε μια επιγραφή σε αναμνηστική πλάκα που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι.
Μια από τις πρώτες περιγραφές του Πόντιο Πιλάτου δίνεται από τον θεολόγο Φίλωνα της Αλεξάνδρειας, ο οποίος αποκαλεί τον έπαρχο της Ιουδαίας επί Χριστού δωροδοκό, επιρρεπή σε προσβολές, ληστείες, εκρήξεις θυμού, εκτελέσεις χωρίς δίκη ή έρευνα και επίσης εξαιρετικά σκληρό άτομο.
Η δουλειά του Πόντιο Πιλάτου ως κυβερνήτη της Ιουδαίας ήταν να διατηρεί την τάξη στην επαρχία, αλλά όπως δείχνουν οι ιστορικές πηγές, συχνά υπερέβαινε τις εξουσίες του.
Ο Πόντιος Πιλάτος κράτησε τη θέση του για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα – 10 χρόνια. Αυτό μπορεί να οφειλόταν στις συγκεκριμένες πολιτικές του αυτοκράτορα Τιβέριου, ο οποίος υποστήριξε ότι οι συχνές αλλαγές των κυβερνητών συνέβαλαν στη διάδοση της διαφθοράς.
Έλεγε για τους αγενείς αξιωματούχους: «Που ρουφούν αίμα σαν τα κουνούπια, αλλά όταν είναι καλά μεθυσμένοι κάνουν λιγότερο κακό. Πρέπει να ελεούμε τους ανθρώπους και να μην τους στέλνουμε συνεχώς νέους ληστές».
Από το Ευαγγέλιο του Λουκά μαθαίνουμε για ένα άλλο πρόσωπο σε αυτήν την ιστορία - τη γυναίκα του εισαγγελέα. Ανήσυχη για την τύχη του αιχμάλωτου, λέει στον άντρα της: «Μην μπλέξεις στην υπόθεση αυτού του αθώου, γιατί σήμερα στον ύπνο μου υπέφερα πολύ από αυτόν» (27, 19).
Ο ευαγγελιστής δεν εξηγεί τη φύση αυτών των ονείρων, αλλά βάζει λόγια στο στόμα της γυναίκας που έρχονται σε αντίθεση με τις κατηγορίες που έρχονται από όλες τις πλευρές. Ο Λουκάς δεν δίνει πια σημασία στη γυναίκα του Πιλάτου. Ωστόσο, τα απόκρυφα της έδωσαν ένα όνομα άγνωστο στη Βίβλο - Claudia Procula.
Ο Ωριγένης υποστήριξε ότι η γυναίκα έπρεπε να προσηλυτιστεί στον Χριστιανισμό. Στις αναφορές του Αγ. Η Νίνα, η οποία ασχολήθηκε με τον ευαγγελισμό της Γεωργίας, άφησε ένα σύντομο σχόλιο για αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, η Claudia κράτησε το ταφικό σάβανο του Ιησού Χριστού, το λεγόμενο Σινδόνημα του Τορίνο, για κάποιο χρονικό διάστημα.
Αν θεωρήσουμε το κείμενο του Ευαγγελίου ως το μοναδικό στοιχείο που λέει για τη μοίρα του Πιλάτου, τότε τα νέα για αυτόν εξαφανίζονται αμέσως μετά τη σταύρωση και την ταφή του Χριστού.
Εκτός από τα Ευαγγέλια, τα σημαντικότερα έγγραφα που αναφέρουν τον Πιλάτο είναι τα έργα του Ιώσηπου, του Φίλωνα του Αλεξανδρινού και του Τάκιτου.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς Ιώσηπο Φλάβιο και Τάκιτο, ο Πιλάτος απομακρύνθηκε από τη διακυβέρνηση της Ιουδαίας μετά από μια βάναυση σφαγή μιας ομάδας Σαμαρειτών που θεωρούνταν επαναστάτες. Ο Πόντιος Πιλάτος στάλθηκε στη Ρώμη, όπου χάθηκαν τα ίχνη του. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι συνέβη στον πρώην έπαρχο της Ιουδαίας μετά τη σταύρωση του Χριστού:
- Εκτελέστηκε από τον Αυτοκράτορα Καλιγούλα.
- Αυτοκτόνησε με εντολή του αυτοκράτορα και το σώμα του ρίχτηκε στον Τίβερη.
- Έγινε οπαδός του Ιησού και μάλιστα προσπάθησε να προσηλυτίσει τον αυτοκράτορα στον Χριστιανισμό.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το διορισμό του Πιλάτου σε οποιαδήποτε άλλη θέση στην αυτοκρατορία. Τίποτα δεν αναφέρεται για αυτόν υπό τον επόμενο αυτοκράτορα, τον Νέρωνα...
Επιπλέον, το απόκρυφο «Mors Pilati», που γράφτηκε πολλά χρόνια μετά από αυτά τα γεγονότα, αφηγείται μια διαδεδομένη (ιδίως στη Γερμανία) εκδοχή της αυτοκτονίας του νομάρχη, που παρουσιάζεται ως σκληρός τύραννος.
Ως επιβεβαίωση αυτής της εκδοχής, στο έργο του Ευσέβιου Καισαρείας «Ιστορία της Εκκλησίας» (4ος αιώνας μ.Χ.) διαβάζουμε:
«Κατά τη βασιλεία του Γάιου, μια μεγάλη συμφορά έπεσε στον Πιλάτο. Αφαίρεσε τη ζωή του και έγινε το δικό του cat, και σύντομα η θεία εκδίκηση κατέβηκε πάνω του. Οι Έλληνες συγγραφείς λένε γι' αυτό...».
Σύμφωνα με το μύθο, το σώμα του Ρωμαίου εισαγγελέα ρίχτηκε στον Τίβερη, αλλά «τα νερά ταράχτηκαν από κακά πνεύματα, έτσι το σώμα επέπλεε στη Βιέννη και βυθίστηκε στον Ροδανό». Δηλαδή, κατέληξε στο έδαφος της σύγχρονης Ελβετίας στην περιοχή της λίμνης της Γενεύης.
Σύμφωνα με το μύθο, τα υπολείμματα εξακολουθούν να επιπλέουν μέχρι σήμερα σε μια ορεινή λιμνούλα στο όρος Pilatus κάθε Μεγάλη Παρασκευή. Η τεράστια οροσειρά στις Άλπεις είναι πάνω από 1.200 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και, αν και φαίνεται απίθανο, οφείλει το όνομά της σε έναν αρχαίο θρύλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου