Ποτέ δεν έμενε αδιάφορος ο π. Γεράσιμος για θέματα πνευματικά, στεκόταν σε ό,τι έλεγες, έδινε σημασία, ζητούσε λεπτομέρειες. Μια φορά είχαμε κι εμείς μάθει κάτι για τον Γέροντα Σωφρόνιο και με χαρά σπέυσαμε να του το διηγηθούμε:
Πήγαμε στην Κύπρο και συναντηθήκαμε με την αγαπητή θεία Θέκλα που είχε έρθει από την Αγγλία, όπου βρέθηκε μετά την τουρκική εισβολή, γιατί εκεί ζούσε η κόρη της και ο γαμπρός της. Πολλοί από τους Ελληνοκύπριους που επέζησαν αυτού του ολέθρου, πήραν των ομματιών τους και σκόρπισαν σε διάφορες μεριές του κόσμου. Στην Αγγλία ο Γέρων Σωφρόνιος αγκάλιασε τους Ελληνοκύπριους που πήγαιναν στο Εσσεξ στο μοναστήρι του και εύρισκαν αγάπη και θαλπωρή.
Με πολύ γλαφυρό τρόπο, σαν να την βλέπουμε τώρα μπροστά μας, η θεία Θέκλα μάς είπε ότι εκεί που βρισκόταν στο ναό, κοντά στον Γέροντα Σωφρόνιο, ήρθε ένας άνθρωπος αγριεμένος. Ο Γέροντας πήγε κοντά του και του κράτησε το κεφάλι και με τα δύο του χέρια.
Και τότε η θεία Θέκλα είδε ένα μαύρο καπνό να φεύγει από το κεφάλι του ανθρώπου αυτού. Μετά από λίγο ο Γέρων Σωφρόνιος πήγε κοντά της και της είπε:
«Αυτό που είδες, κα Θέκλα, να μην το πεις πουθενά».
Κι αυτή με έναν αυθορμητισμό και μια απλότητα, αλλα και χαρά, που ήθελε να την μοιραστεί με τους άλλους, αφού είδε εκείνο τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο να φεύγει ήρεμος, απάντησε:
«Μα Γέροντα, γιατί να μην το πω; Κι ο Χριστός δεν έκανε θαύματα και πήγαιναν οι μαθητές του και τα έλεγαν;»
«Ναι, αλλά δεν είδες που τον Χριστό Τον σταύρωσαν;»
Και συνέχισε σε μας. «Έτσι μου είπε ο Γέροντας, αλλά τώρα, μετά την κοίμηση του, σας το λέω.»
..................
Τότε ο π. Γεράσιμος άρχισε να ρωτάει για την κα Θέκλα.
«Πρέπει να είχε τη χάρη του Θεού για να αξιωθεί αυτής της εμπειρίας με το Γέροντα Σωφρόνιο».
Κι εγώ του είπα ότι ήταν άνθρωπος της προσφοράς. Η μητέρα μου, που την είχε μαστόρισσα ραπτικής, έλεγε ότι πάντοτε βοηθούσε. Και κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήρθαν στην Κύπρο πρόσφυγες από τα Δωδεκάνησα, ήταν πάντα πρόθυμη για εξυπηρέτηση. Πολύ τους συμπαραστάθηκε. Εκτός των άλλων, τις μαθήτριες της, που ήταν 12 -13 χρονών, τις μάθαινε προσευχές και για ανάπαυλα από την εργασία της μοδιστρικής, τις πήγαινε σε ξωκκλήσια και άναβαν τα καντήλια. Και το τελευταίο και πιο σημαντικό, αξιώθηκε να δει το γιο της ιερομόναχο στο Σταυροβούνι, στρατιώτη του Χριστού!
Όταν άκουσε όλα αυτά ο π. Γεράσιμος φάνηκε συγκινημένος και πανευτυχής, έτοιμος να κάνει ταξίδι στην Κύπρο για να την συναντήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου