Πώς ο όσ. Πορφύριος συναντούσε από το Μήλεσι τον όσ. Σωφρόνιο στο Έσσεξ.

Οι όσιοι Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (αριστερά) και Σωφρόνιος του Έσσεξ.

[Γράφει ο δρ. Κλείτος Ιωαννίδης]: Χάρη στο διορατικό χάρισμά του ο Γέρων Πορφύριος γνώριζε και τη μορφή ενός άλλου μεγάλου Γέροντος των ημερών μας, του Ρώσσου Γέροντος Σωφρονίου, κτίτορος και Προηγουμένου της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Βρεπανίας, ο οποίος, ανάμεσα στ’ άλλα βιβλία, έγραψε και το παγκόσμια γνωστό και μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες ο Γέροντας Σιλουανός.

Κοντά στο Γέροντα Σιλουανό, ο όποιος, όπως είναι γνωστό, ανακηρύχθηκε άγιος το 1989, ο Γέρων Σωφρόνιος είχε ζήσει εννέα ολόκληρα χρόνια. Όπως, λοιπόν, ο ίδιος ο Γέρων Σωφρόνιος μας είπε το Νοέμβριο του 1990 όταν είχαμε τη μεγάλη ευλογία να τον συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί του στο Έσσεξ συναντιόνταν οι δύο Γέροντες κάθε βράδυ στις προσευχές τους και γνώριζαν πολύ καλά ο ένας τη μορφή του άλλου, χωρίς ποτέ να έχουν δει ο ένας τον άλλο με τους φυσικούς οφθαλμούς τους.

Ούτε ο Γέρων Πορφύριος είχε δει ποτέ το Γέροντα Σωφρόνιο, ούτε ο Γέρων Σωφρόνιος είχε πάει ποτέ στο Γέροντα Πορφύριο. Τη συγκλονιστική αυτή περιγραφή μας έκανε ο Γέρων Σωφρόνιος, στην παρουσία του Ηγουμένου της Μονής στο Έσσεξ αρχιμανδρίτου Κυρίλλου, του πνευματικού της Μονής ιερομονάχου Ζαχαρίου και τριών άλλων εν Χριστώ αδελφών από την Κύπρο.
«Kαι εξήγγειλαν τοις λαοίς ότι ουκ απέθαναν, αλλά ζώσιν εις τον αιώνα, και διηγήσαντο τοις εν σαρκί τα μαρτύρια του Κυρίου, του στεφανώσαντος αυτούς».

Προσθήκη της β’ έκδοσης
Στην προσπάθειά μας να βελτιώσουμε τη δεύτερη αυτή έκδοση, γράψαμε σ’ όλους τους συνεργάτες του βιβλίου και στο Γέροντα Σωφρόνιο, ο όποιος, λόγω προκεχωρημένου γήρατος, ανέθεσε σ’ ένα υποτακτικό του ιερομόναχο να μας γράψει επί λέξει τα ακόλουθα:

«Γράφουν δι’ εμέ τέτοια μεγάλα επαινετικά λόγια; Και πώς μπορώ να είπω ότι είμαι τέτοιος; Θα ήτο παράδοξος μία τοιαύτη μαρτυρία περί εμαυτού. Το γεγονός έχει ως εξής.
Προ δεκαετίας περίπου, κατά την πρωτοβουλίαν του πατρός Πορφυρίου και τη μεσολαβήσει κάποιου κοινού γνωστού, είχεν ορισθή ημερομηνία και ώρα κοινής προσευχής. Έκτοτε δε εδραιώθη μεταξύ ημών η αμοιβαία προσευχή».

Πράγματι δε ενθυμούνται μερικοί στο Ησυχαστήριο ότι ο Γέρων Πορφύριος τους είχε πει να μη τον διακόψουν ορισμένη βραδινή ώρα, διότι είχε πνευματική εν προσευχή συνάντηση με το Γέροντα Σωφρόνιο. Τέτοιες πνευματικές συναντήσεις για κοινή προσευχή συνήθιζε ο Γέροντας Πορφύριος να έχει και με πνευματικά του τέκνα, που βρίσκονταν σε μακρινούς τύπους.

Η πρωτοβουλία του π. Πορφυρίου, την οποία αναφέρει ο Γέρων Σωφρόνιος, πραγματοποιήθηκε με την αποστολή της κατωτέρω επιστολής, της οποίας αντίγραφο μας έδωσε το πνευματικό τέκνο τους, που μεσολάβησε:

Γέροντα Σωφρόνιε,
Σ’ ασπάζομαι εν Χριστώ.

Η τάδε μούπε, ότι θέλετε να συναντηθούμε. Και ότι με καλείτε ναρθώ στην Αγγλίαν και ότι εάν δεν μπορώ ναρθώ εγώ εκεί, θα έρθετε εσείς στην Ελλάδα.
Επειδή εγώ δεν μπορώ ναρθώ, αλλά και δεν θέλω να υποβληθείτε εσείς στον κόπον να έρθετε, και επειδή για τους χριστιανούς δεν υπάρχουν αποστάσεις, θα μπορούσαμε να συναντηθούμε στην προσευχή, λέγοντας το «Κύριε Ιησού, Χριστέ ελέησόν με», στις 31 Αυγούστου, Κυριακή, 1980 και από ώρας 12 μεσονυκτίου έως 12.30 μετά μεσονύκτιο (10.00-10.30 ώρα Ελλάδος).
Εκτός αν έχετε άλλη δουλειά και έρθετε στην Ελλάδα.
Σ’ ασπάζομαι εν Κυρίω μετά της συνοδείας σου, ευχόμενος υγείαν ψυχής και σώματος.

Μετά της εν Κυρίω αγάπης
Ιερομόναχος Πορφύριος Μπαϊρακτάρης

Από το βιβλίο του δρος Κλείτου Ιωαννίδη, ο «Γέρων Πορφύριος, Μαρτυρίες και εμπειρίες», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, 1994.
pemptousia.gr