[Αφήγηση του Μητροπολίτη Μόρφου, κ. Νεοφύτου για τον Άγιο Ιάκωβο (Τσαλίκη)]:
Ενώ ομιλούσε, παρενέβαλλε συνεχώς την φράση, «με συγχωρείτε»!
Κάθε πέντε προτάσεις έλεγε· «Με συγχωρείτε, παρακαλώ, με συγχωρείτε!». Οπόταν, κάποια μέρα, επειδή είχα το θάρρος του, τον ρώτησα:
– Γέροντά μου, αυτό το, «με συγχωρείτε», που λέτε συνεχώς, είναι μήπως κανένα τικ;
Μου λέει:
– Και, τι είναι αυτό το τικ;
– Κανένα χούι, που επαναλαμβάνετε! Πώς λέω εγώ συνεχώς, λοιπόν, λοιπόν; Και μου απαντά·
– Όχι, παιδί μου, δεν ξέρεις εσύ! Εσύ βλέπεις αυτά που βλέπεις. Εγώ βλέπω και άλλα πράγματα, που δεν βλέπουν οι πολλοί άνθρωποι, επειδή βλέπω με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Και την ώρα που μιλώ μπορεί ο συνομιλητής μου να με θαυμάζει. Διότι ακούει που λέω για τον άγιο Δαυίδ, που λέω για τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, που λέω για διάφορα, για εμφανίσεις αγγέλων και πειρασμών.
Ενίοτε λοιπόν με θαυμάζουν και σκέφτονται και λένε· τι άγιος άνθρωπος! Εγώ, παιδί μου, ξέρω ότι δεν είμαι άγιος. Αλλά στους ανθρώπους εκείνη τη στιγμή προκαλώ θαυμασμό και γι’ αυτό αμέσως λέω, «με συγχωρείτε»!
Δεν θέλω οι άνθρωποι να με θαυμάζουν. Υπάρχουν και μερικοί που κάνουν το αντίθετο. Ακούν αυτά που λέω και σκανδαλίζονται και λένε· «Τι χαζός είναι αυτός! Άκου, τι μας λέει τώρα. Βλέπει αγίους και αγγέλους! Κανένας αλαφροΐσκιωτος θα είναι! Και έτσι αυτοί με κρινούνε, και γι’ αυτό πάλιν λέω, «με συγχωρείτε», γιατί γίνομαι αιτία μερικοί να σκανδαλιστούν. Γι’ αυτό λέω συνεχώς, «με συγχωρείτε». Επειδή βλέπω διπλά!
Δηλαδή, ο Γέροντας μού περιέγραψε πως ένας Άγιος βλέπει τους λογισμούς μας, τις επιθυμίες μας και τις αντιδράσεις μας γι’ αυτά που μας λέει. Γι’ αυτό έλεγε συνεχώς «με συγχωρείτε». Είχε μια συνεχή μετάνοια. Κι όταν μετανοείς, ζητάς συγχώρεση.
Ανήκουμε όλοι σ’ ένα σώμα. Είμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί σώμα Χριστού. Γι’ αυτό δεν έλεγε ο Γέροντας «σε συγχωρώ, που σκέφτεσαι έτσι» αλλά «με συγχωρείτε». Δεν υποδείκνυε το λάθος του άλλου, αλλά το οικειοποιείτο ως δικό του λάθος!
Απόσπασμα από συνέντευξη του Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου.
pemptousia.gr
Ενώ ομιλούσε, παρενέβαλλε συνεχώς την φράση, «με συγχωρείτε»!
Κάθε πέντε προτάσεις έλεγε· «Με συγχωρείτε, παρακαλώ, με συγχωρείτε!». Οπόταν, κάποια μέρα, επειδή είχα το θάρρος του, τον ρώτησα:
– Γέροντά μου, αυτό το, «με συγχωρείτε», που λέτε συνεχώς, είναι μήπως κανένα τικ;
Μου λέει:
– Και, τι είναι αυτό το τικ;
– Κανένα χούι, που επαναλαμβάνετε! Πώς λέω εγώ συνεχώς, λοιπόν, λοιπόν; Και μου απαντά·
– Όχι, παιδί μου, δεν ξέρεις εσύ! Εσύ βλέπεις αυτά που βλέπεις. Εγώ βλέπω και άλλα πράγματα, που δεν βλέπουν οι πολλοί άνθρωποι, επειδή βλέπω με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Και την ώρα που μιλώ μπορεί ο συνομιλητής μου να με θαυμάζει. Διότι ακούει που λέω για τον άγιο Δαυίδ, που λέω για τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, που λέω για διάφορα, για εμφανίσεις αγγέλων και πειρασμών.
Ενίοτε λοιπόν με θαυμάζουν και σκέφτονται και λένε· τι άγιος άνθρωπος! Εγώ, παιδί μου, ξέρω ότι δεν είμαι άγιος. Αλλά στους ανθρώπους εκείνη τη στιγμή προκαλώ θαυμασμό και γι’ αυτό αμέσως λέω, «με συγχωρείτε»!
Δεν θέλω οι άνθρωποι να με θαυμάζουν. Υπάρχουν και μερικοί που κάνουν το αντίθετο. Ακούν αυτά που λέω και σκανδαλίζονται και λένε· «Τι χαζός είναι αυτός! Άκου, τι μας λέει τώρα. Βλέπει αγίους και αγγέλους! Κανένας αλαφροΐσκιωτος θα είναι! Και έτσι αυτοί με κρινούνε, και γι’ αυτό πάλιν λέω, «με συγχωρείτε», γιατί γίνομαι αιτία μερικοί να σκανδαλιστούν. Γι’ αυτό λέω συνεχώς, «με συγχωρείτε». Επειδή βλέπω διπλά!
Δηλαδή, ο Γέροντας μού περιέγραψε πως ένας Άγιος βλέπει τους λογισμούς μας, τις επιθυμίες μας και τις αντιδράσεις μας γι’ αυτά που μας λέει. Γι’ αυτό έλεγε συνεχώς «με συγχωρείτε». Είχε μια συνεχή μετάνοια. Κι όταν μετανοείς, ζητάς συγχώρεση.
Ανήκουμε όλοι σ’ ένα σώμα. Είμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί σώμα Χριστού. Γι’ αυτό δεν έλεγε ο Γέροντας «σε συγχωρώ, που σκέφτεσαι έτσι» αλλά «με συγχωρείτε». Δεν υποδείκνυε το λάθος του άλλου, αλλά το οικειοποιείτο ως δικό του λάθος!
Απόσπασμα από συνέντευξη του Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου.
pemptousia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου