Ο Άγιος Παΐσιος για το θάρρος και την παλληκαριά της των Μυροφόρων. Πόσο μεγάλη ήταν η αφοβία των αγίων ανδρών και των αγίων γυναικών!

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!

Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Συναξάριον
Τοῦ Πεντηκοσταρίου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ τρίτῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν τῶν ἁγίων γυναικῶν Μυροφόρων ἑορτὴν ἑορτάζομεν· ἔτι δὲ μνείαν ποιούμεθα καὶ τοῦ ἐξ Ἀριμαθαίας Ἰωσήφ, ὅς ἦν μαθητὴς κεκρυμμένος· πρὸς δὲ καὶ τοῦ νυκτερινοῦ μαθητοῦ Νικοδήμου.

Στίχοι
Χριστῷ φέρουσιν αἱ Μαθήτριαι μύρα.
Ἐγὼ δὲ ταύταις ὕμνον, ὡς μύρον φέρω.

Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Ηʹ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Μαιου μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ, ἐπιστηθίου φίλου, ἠγαπημένου καὶ παρθένου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (98), ἤτοι ἡ σύναξις τῆς Ἁγίας κόνεως τῆς ἐκπεμπομένης ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ, ἤγουν τοῦ μάννα.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ Μεγἀλου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Μήλης, ὁ ὑμνῳδός, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ σπεῖρα (τάγμα) στρατιωτῶν ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Βαρνακοβίτου, κτίτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς τῆς Θεοτόκου, τῆς ἐπιλεγομένης Βαρνακόβης (11ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ἁγίας Ἀυγουστίνης τῆς Μάρτυρος, τῆς ἐν Βυζαντίῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος τῆς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται (1980).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη ἐπιτελοῦμεν τοῦ ὑπερφυοῦς θαύματος γεγονότος διὰ τῆς ἁγίας καὶ σεβασμίου Εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Κασσιοπίας, ἐπὶ τῷ ἀδίκῳς τυφλωθέντι Στεφάνῳ, καὶ παραδόξως ὀμματωθέντι.

Στίχοι εἰς τὸν Εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην
Οὐ βρῶσιν, ἀλλὰ ῥῶσιν ἀνθρώποις νέμει,
Τὸ τοῦ τάφου σου μάννα, μύστα Κυρίου.
Ὀγδοάτῃ τελέουσι ῥοδισμὸν βροντογόνοιο.

Εἰς τὸν ὅσιον Ἀρσένιον
Λαθεῖν βιώσας Ἀρσένιος ἠγάπα,
Ὃς οὐδὲ πάντως ἐκβιώσας λανθάνει.

Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ. (Α’ Ιω. 4,16)
αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς, μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ. ( Ιω. 15,13)
«Τεκνία, αγαπάτε αλλήλους» (παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο).

Ο Άγιος Παΐσιος για το θάρρος και την παλληκαριά της των Μυροφόρων

«-Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων.
– Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα. Αν δεν είχαν πνευματική κατάσταση, θα έκαναν αυτό που έκαναν; Ξεκίνησαν χαράματα, ώρα που απαγορευόταν η κυκλοφορία, με αρώματα στα χέρια για τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού, από αγάπη προς το Χριστό. Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως…

Εύχομαι να χαίρεστε πάντοτε
με αγαλλίαση πνευματική,
με συνεχή πνευματική χαρά,
με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση.»
(Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί προσευχής, εκδ. Ιερ. Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 203.)

***

Σήμερα λείπουν και οι δυό παλληκαριές· ούτε πνευματική παλληκαριά υπάρχει, η οποία γεννιέται από την αγιότητα και την παρρησία στον Θεό, για να αντιμετωπισθή μια δυσκολία με πνευματικό τρόπο, ούτε φυσική παλληκαριά υπάρχει, ώστε να μη δειλιάση κανείς σε έναν κίνδυνο. Πρέπει να έχη κανείς πολλή αγιότητα, για να φρενάρη ένα μεγάλο κακό, αλλιώς που να στηριχθή;

Μια ψυχή σε ένα μοναστήρι αν έχη πνευματική παλληκαριά, να δης, τον άλλον που έρχεται με κακό σκοπό θα τον καθηλώνη με το ένα πόδι μέσα από την μάνδρα και με το άλλο απ᾿ έξω! Θα τον χτυπάη στο κεφάλι με πνευματικό τρόπο, με το κομποσχοίνι, με την ευχή, και όχι με το πιστόλι. Λίγη προσευχή θα κάνη, και ο άλλος θα μένη εκεί έξω ακίνητος! Θα μένη για… σκοπός! Μια ψυχή, αν έχη πνευματική κατάσταση, και το κακό θα φρενάρη και τον κόσμο θα βοηθήση, και για το μοναστήρι θα είναι ασφάλεια. Οι Μυροφόρες δεν υπολόγισαν τίποτε, γιατί είχαν πνευματική κατάσταση και εμπιστεύθηκαν στον Χριστό. Αν δεν είχαν πνευματική κατάσταση, που θα εμπιστεύονταν, για να κάνουν αυτό που έκαναν;

Στην πνευματική ζωή και ο πιο δειλός μπορεί να αποκτήση πολύ ανδρισμό, αν εμπιστευθή τον εαυτό του στον Χριστό, στην θεία βοήθεια. Μπορεί να πάη στην πρώτη γραμμή να πολεμήση και να νικήση. Ενώ οι καημένοι οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το κακό, και παλληκαριά να έχουν, φοβούνται, διότι αισθάνονται την ενοχή τους και μόνο στην βαρβαρότητά τους στηρίζονται. Ο άνθρωπος του Θεού έχει θεϊκές δυνάμεις, έχει και το δίκαιο με το μέρος του. Βλέπεις, ένα κουταβάκι κάνει «γαβ-γαβ» και φεύγει ο λύκος, γιατί αισθάνεται ενοχή. Οικονόμησε ο Θεός και ο λύκος να φοβάται από ένα κουταβάκι, γιατί αυτό έχει δικαιώματα στο σπίτι του νοικοκύρη του, – πόσο μάλλον ο άνθρωπος που πάει να κάνη κακό μπροστά στον άνθρωπο που έχει Χριστό μέσα! Γι’ αυτό μόνον τον Θεό να φοβώμαστε, όχι τους ανθρώπους, όσο κακοί και να είναι. Ο φόβος του Θεού και τον πιο δειλό τον κάνει παλληκάρι. Όσο ενώνεται κανείς με τον Θεό, τόσο δεν φοβάται τίποτε.

Ο Θεός θα βοηθήση στις δυσκολίες. Αλλά για να δώση ο Θεός την θεϊκή δύναμη, πρέπει και ο άνθρωπος να δώση αυτό το λίγο που μπορεί.
Αγίου Παισίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματική αφύπνιση», εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης 1999

***

– Παλληκαριά, λεβεντιά, φιλότιμο! Με το φιλότιμο να εργάζεσαι στον Χριστό. Και ο Χριστός στην ψυχή που έχει καλή διάθεση, αγωνιστικό πνεύμα και φιλότιμο, εργάζεται αθόρυβα.
– Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα;
– Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού.
Εξέτασε να δης πόσο δουλεύεις στην πνευματική ζωή με την λογική και πόσο με την καρδιά• πόσο κινείσαι από την ευρωπαϊκή συνέπεια και πόσο από το ορθόδοξο φιλότιμο.
Αυτό που λέμε «συνέπεια», μερικές φορές είναι εγωισμός και μας κλέβει. Να φανώ συνεπής, για να δείξω στους άλλους ότι είμαι σε όλα εντάξει. Τότε όμως η ζωή μου γίνεται μια μεγάλη αταξία πνευματική. Να κινήσαι παντού με φιλότιμο, γιατί σ’ αυτήν την συχνότητα κινούνται ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι… Χωρίς φιλότιμο δεν έρχεται η θεία Χάρις.

***

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ω! Πόσο μεγάλη ήταν η αφοβία των αγίων ανδρών και των αγίων γυναικών! Όταν διαβάζουμε τους βίους τους, χωρίς να το θέλουμε ξυπνάει μέσα μας κάποια ντροπή, αλλά και καμάρι: ντροπή διότι έχουμε μείνει τόσο πίσω σε σχέση με αυτούς, και καμάρι διότι είναι από την ίδια χριστιανικής μας γενιά. Ούτε η ασθένεια, ούτε η φυλακή, ούτε η εξορία, ούτε το μαρτύριο, ούτε οι προσβολές, ούτε το σπαθί, ούτε η άβυσσος, ούτε η φωτιά, ούτε η λαιμητόμος μπόρεσαν ποτέ να διασαλεύσουν την ύψιστη και απαρασάλευτη ειρήνη των ψυχών τους, που έμειναν εδραίες στον Χριστό, τον Πηδαλιούχο, ο οποίος κυβερνά όλη την οικουμένη και την ανθρώπινη ιστορία!
Όταν ο αυτοκράτορας Ιουλιανός αποστάτησε από την Πίστη και άρχισε να καταπνίγει τον Χριστιανισμό σε όλη την αυτοκρατορία, τότε ο άγιος Αθανάσιος ο Μέγας απευθύνθηκε ήρεμα στον πιστό λαό και είπε: «Ένα μικρο σύννεφο είναι, θα περάσει!» (Nibiculaest, Transibit). Και πράγματι, αυτό το ζοφερό μαύρο σύννεφο πέρασε γρήγορα και η Χριστιανοσύνη ρίζωσε ακόμα βαθύτερα και άπλωσε τα κλαδιά της ακόμα περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Το ανίσχυρο μένος του Ιουλιανού εναντίον του Χριστού έσβησε μετά από λίγα χρόνια και παρήλθε ​​με την κραυγή του αποστάτη Ιουλιανού στον επιθανάτιο ρόγχο του: «Νενικηκας με Ναζωραίε!»
Ω! παιδιά του Θεού, γιατί να φοβόμαστε οτιδήποτε, όταν Αυτός ο Θεός ο Πατέρας μας δεν φοβάται τίποτα;
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,  Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Μάιος) Βίοι Αγίων, ύμνοι, στοχασμοί και ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου. Εκδόσεις ΆΘως.
http://prologue.orthodox.cn/May29.htm

***

Άγιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

“… Είς τας παρούσας πονηράς ημέρας, ο άρχων του σκότους ετοιμάζει πόλεμον κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των ολίγων ορθοδόξων εκλεκτών Χριστιανών. Έχει όλα του τα στρατεύματα έτοιμα, ορατούς και αόρατους δούλους του, μέσα εις τους οποίους ευρίσκονται και πάπαι και πατριάρχαι και βασιλείς και άρχοντες των εθνών και των εκκλησιών, αλλά μην τους φοβηθώμεν. Μένωμεν ασάλευτοι είς την ορθόδοξον πίστιν μέχρι θανάτου, δια να κληρονομήσωμεν την ουράνιόν Βασιλείαν. Τους εχθρούς της πίστεως μας ο Κύριος μας θα τους συντρίψη ως σκεύη κεραμέως και ημείς θα ψάλλωμεν. Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν….”
Πνευματικές συμβουλές και υποθήκες του γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου.

***

Μέγας Βασίλειος _”Νά εὔχεσαι νά εἶσαι μεταξύ τῶν ὀλίγων, διότι τοῦτο εἶναι σπάνιον ἀγαθόν· διά τοῦτο καί ὀλίγοι εἶναι οἱ εἰσερχόμενοι εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν..
‘(Τα Άπαντα ΕΠΕ 8, Λόγος ασκητικός Α΄ σελ, 123)’

Μυροφόρος είναι εκείνος που φέρει μέσα στην καρδιά του το μύρο το ακένωτο, τον Χριστό, το γλυκύτατο Όνομα του Ιησού, είναι αυτός που έχει εσωτερική αδιάλειπτη προσευχή
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/16/%ce%bc%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%ad%cf%83/

Κύριε, είσαι το μόνο άρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης …Έχρισες τις Μυροφόρες γυναίκες με το μύρο της χαράς, τις έκανες χελιδόνια της καινούργιας άνοιξης, αγίες στην ουράνια βασιλεία Σου.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/12/28561/

Αρσένιε, φεύγε, σιώπα, ησύχαζε. Γιατί αυτές είναι οι ρίζες της αναμαρτησίας.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/07/28775/

Άγιε Ιωάννη επιστήθιε φίλε του Χριστού, Έγγισέ μας σ’ Αυτόν, τον παντοδύναμο Θεό, και παρότι ανάξιοι για να γείρουμε στο στήθος Του, τουλάχιστον, φέρε μας εγγύτερα στα πόδια Του! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/07/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%b5-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%b8%ce%b9%ce%b5-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf/

Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον.
Ἦχος βʹ.

Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ Ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾍδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον· Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι.

Ἦχος βʹ

Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ, εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ, κηδεύσας ἀπέθετο· ἀλλὰ τριήμερος ἀνέστης Κύριε, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ.
Ἦχος βʹ.

Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον· δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος, ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Απολυτίκιον Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Μεγάλου
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῶν τερπῶν ἀπανέστης ἐμφρόνως Ὂσιε, χρηματισθείς οὐρανόθεν ὡς Ἀβραάμ ὁ κλεινός και Ἀγγέλων μιμητής ὤφθης τῶ βίω σου, λόγω ἐμπρέπων πρακτικῶ και σοφία ἀληθεῖ, Ἀρσένιε Θεοφόρε. Και νῦν ἀπαύτως δυσώπει, ἐλεηθῆναι τας ψυχάς ἡμῶν.

Καὶ νῦν. Τοῦ Πεντηκοσταρίου
Ἦχος βʹ.

Ταῖς μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα· Τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστὸς δὲ διαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος, ἀλλὰ κραυγάσατε· Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Οἱ Ἀναβαθμοί.
Ἀντίφωνον Αʹ. Ἦχος βʹ.

Ἐν τῷ οὐρανῷ τὰ ὄμματα, ἐκπέμπω μου τῆς καρδίας, πρὸς σὲ Σωτήρ, σῶσόν με σῇ ἐπιλάμψει.

Ἐλέησον ἡμᾶς τοὺς πταίοντάς σοι πολλὰ καθ’ ἑκάστην ὥραν, ὦ Χριστέ μου, καὶ δὸς πρὸ τέλους τρόπους, τοῦ μετανοεῖν σοι.

Δόξα· καὶ νῦν.

Ἁγίῳ Πνεύματι, τὸ βασιλεύειν πέλει, τὸ ἁγιάζειν, τὸ κινεῖν τὴν κτίσιν· Θεὸς γάρ ἐστιν, ὁμοούσιος Πατρὶ καὶ Λόγῳ.

Ὁ ἀγαπῶν ἐλκύει τὴν Ἀγάπη (26.9.2020)
Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου

iconandlight.wordpress.com